Sunday, June 29, 2014

၀ိပႆ နာတရား အားထုတ္ေစရန္ အေရးတၾကီး တိုက္တြန္းဆံုးမစာမ်ား (၁)



၀ိပႆ     နာ လုပ္ရင္လုပ္ၾက၊ မလုပ္ရင္ကိုယ္က်ဳိးနည္းလိမ့္မယ္။
မလုပ္လို ့မရတာ၊ နိဗၺာန္မလိုခ်င္လို့ မရတာ၊ အခုလုပ္ အခုရမယ္။ ခႏၶာမွာ နိဗၺာန္ရွိတယ္။ ခႏၶာမွာ တရားရွိတယ္။ ခႏၶာမွာ သံဃာရွိတယ္။
ခႏၶာမွာတရားေတြ ့ရင္ ဘုရားေတြ ့မယ္။ အခု သာသနာနဲ႕ ၾကံဳၾကိဳက္တ့ဲအခါ ပုတီးေလးေတြန့ဲ ေရာင့္ရဲမေနနဲ့။ ဒါန၊ သီလ၊ သမထနဲ့ မတင္းတိမ္ၾကနဲ ့။ ျမတ္စြာဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးက ကြ်တ္တမ္း၀င္မယ့္ ပုဂိၢဳလ္ေတြအမ်ားၾကီး ရွိေသးလို ့ ထားပစ္ခဲ့တဲ့ သာသနာ။ နိဗၺာန္ကို ဒီတစ္ဘ၀တည္းနဲ့ ကူးႏိုင္တယ္။

( သဲအင္းဂူ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး )

https://www.facebook.com/.../Words-of-Buddha/478034822228446 

Shared from Words of Buddha (FB)
* * * * * * *

ဘာဝနာ ဆိုတာ

တစ္ခ်ိန္က ဗုဒၶကို လူတစ္ေယာက္က ေလ်ာက္ထား တယ္။
“ဘာဝနာ ဘယ္လို ျပဳရပါမလဲ” - ဗုဒၶက ျပန္ေျဖတယ္။
“ ဘယ္အရာကို လုပ္လုပ္၊ လုပ္တိုင္း မျပတ္ မလပ္ သိမွတ္ေနမႈသာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒါကို ဘာဝနာ လို႔ ေခၚဆိုတယ္။ စၾကၤန္ေလ်ာက္တဲ့ ခဏ၊ သတိ၊ အသိ နဲ႔ ေလ်ာက္တယ္။ အဲ့ခဏမွာ ေလ်ာက္ျခင္း အျပည့္အဝ ရွိတယ္။ စားေသာက္တယ္ဆိုတဲ့ ခဏ၊ သတိ၊ အသိ နဲ႔ စားတယ္။
အဲ့ခဏမွာ စားျခင္း အျပည့္အဝ ရွိတယ္။ အလားတူ ထ၊ ထိုင္၊ ရပ္သြား
အရာအားလံုးမွာ သိမႈ သတိသာ အစဥ္ကပ္လ်က္ ရွိေနတယ္။
သင့္ရဲ႕ စိတ္သႏၱာန္ဟာ ဒီပစၥဳပၸန္ တခဏကေန တစ္ေနရာ တစ္ပါးကို ေျပးမသြားဘဲ၊ခဏခ်င္းမွာ ျမဲျမံေနတယ္။ ျပည့္ဝ ျငိမ္ဆိတ္ေနတယ္။ ဒါကို ဘာဝနာလို႔ ကၽြႏ္ုပ္ေခၚဆို ပါတယ္ ”

World of Wisdom မွ ဓမၼဒါနအၿဖစ္ ကူးယူေဖၚၿပသည္။
* * * * * * *

ဒိ႒ိႀကိဳးျဖတ္မွ လြတ္လပ္ေရးရမယ္။ ဒီအသိဥာဏ္ရွိတဲ့ဘဝမွာ ဥာဏ္ဓားကို သမာဓိေက်ာက္ဖ်ာ ေပၚတင္ၿပီး ဝီရိယ တည္းဟူေသာ လက္နဲ႔ ၿမဲၿမဲကိုင္ေသြးလိုက္ရင္ ထက္လာပါလိမ့္မယ္။ ဒီဥာဏ္ဓားနဲ႔ ဒိ႒ိႀကိဳးျဖတ္လိုက္ရင္ လြတ္လပ္ေရးရၿပီ။ ေလာကုတၱရာ မဂ္ဓားကို ရမယ္ဆိုရင္ တစ္သံသရာလံုး ခ်ည္ထားတာကိုတစ္ေန႔တည္းနဲ႔ တစ္စကၠန္႔တည္းနဲ႔ျပတ္ပါတယ္။ ဒီတစ္ခါ ျဖတ္လိုက္လို႔ရွိရင္ ေနာက္
ဘယ္ေတာ့မွ မဆက္မိေတာ့ဘူး။

(၂၀၀၇ မတ္လထုတ္ မိုးကုတ္တရား ပတၱျမားအျမဳေတမွ)
Nay Oo Maung မွဓမၼဒါနအၿဖစ္ကူးယူေဖၚၿပသည္။
* * * * * * *

"သစၥာတရားနာႏိုင္ႀကပါေစ၊ နာတဲ့အတိုင္းသိႀကပါေစ၊ သိတဲ့အတိုင္း က်င့္ႏိုင္ႀကပါေစဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ ့ဘုန္းႀကီးက ေဟာေနတာ၊
ႀကပ္ႀကပ္စဥ္းစားျပီးေႀသာ္ဟုတ္ပါသလားလို ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ႏိုင္ေအာင္ နာႀကပါ။နားကတရားနာပါ၊ ဉာဏ္ကခႏၶာလွည့္ပါ။ တရားနားရင္း မဂ္ဖိုလ္မဆိုက္တာသည္ မနာတတ္လို ့မွတ္ပါ။ တရားမနာမီွ ဝမ္းထဲ ကိေလသာေတြမရွိႏွင့္ဖို ့အေရးႀကီးတယ္။ ကိေလသာ အညစ္အႀကးေတြ ကိန္းေအာင္းေနတဲ့အခ်ိန္ မဂ္ဉာဏ္က ဝမ္းထဲဝင္လို ့
မရဘူး။ ဘာကိုမွ မလိုခ်င္မွ ကိေလသာျဖဴစင္တာ။ ကိုယ့္ဒုကၡ ကိုယ္သိမ္းဖို႕၊ ကိုယ့္သံသရာ ကိုယ္ျဖတ္ဖို႕ ကိုယ္လုပ္ေနတယ္ဆိုျပီး နာႀကပါ။ ဘုန္းႀကီးတရားကို မႀကိဳက္ေပမယ့္ေပနာႀက။ တို ့မႀကိဳက္တာ ကေလးစိတ္ ရွိလ့ိုမွတ္။ ႀကာေတာ့ ဆက္နာ ေတာ္လည္း လူႀကီးစိတ္ေပါက္လာျပီး ဒါမွတရားစစ္၊ တရားမွန္ပါလားဆိုၿပီး ႀကိဳက္လာတာပဲ။ ဒီတရားက တဏွာနားနဲ ့နားေထာင္လို ့မရဘူး။ဉာဏ္နားနဲ ့နားေထာင္မွ ရတယ္။ နားမလည္လည္းနာ၊ကိေလသာပါးတယ္။ ဒီဉာဏ္တရားကို မနာရလို ့ရွိရင္ ဒီဘဝ လူျဖစ္က်ိဳးကို မနပ္ေသးပါဘူး။ ဒီကေန႕ကစ၍ ငယ္မွတ္ေတြ အကုန္ျဖဳတ္၊ ဘုရားေဟာတာနဲ ့ဆရာသမားေျပာတာကို ယံုေပေတာ့။
ဘုန္းႀကီးေျပာတဲ့ အဆံုးအမေတြဟာ ပါဠိေတာ္က ဟာေတြခ်ည္း ဆံုးမေနတာ၊ ဒါဘုရားအဆံုးအမခ်ည္းပဲ။ ခင္ဗ်ားတို ့ဘုန္းႀကီးေျပာတဲ့
အတိုင္း လိုက္နာက်င့္ႀကံႀကိဳးကုတ္လို ့ရွိရင္ ေသာတာပန္၊ သကဒါဂါမ္၊ အနာဂါမ္၊ ရဟႏၱာ ဘယ္အခ်ိန္မဆို ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ဆံုးမတဲ့ဆရာကျဖင့္ မလိုပါဘူး။ လိုက္နာမယ့္ ပုဂၢိဳလ္လိုခ်င္ လိုလိမ့္မယ္။

(မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး)

No comments:

Post a Comment