ဗံုလံုသီး ဝက္သား အစာသြပ္

ဗံုလံုသီးမ်ားကို အေပၚယံ အနည္းငယ္ျခစ္ျပီး၊ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္သလို အပိုင္းေလးမ်ား ပိုင္း၍ အတြင္းမွ အေစ့မ်ားကို ဇြန္းဖင္ျဖင့္ ကေလာ္ထုတ္ကာ ဗံုလံုသီးမ်ားကို ေရစင္ေအာင္ ​ေဆးထားပါ။ အစာသြပ္မည္႔ ဝက္သားမ်ားကို ႏုတ္ႏုတ္ဆင္းထားပါ။ ဂ်င္း၊ ၾကက္သြန္နီႏွင့္ ၾကက္သြန္ျဖဴတို႕ကို ညက္ေအာင္ေထာင္း၍ နႏြင္းမႈန့္ အနည္းငယ္တို႕ျဖင့္ ဆီသတ္ပါ။ ၾကက္သြန္ေၾကာ္န႕ံ ေမႊးျပီး ​ေရႊေရာင္သန္းလာပါက ငရုတ္သီး အေရာင္တင္မႈန္႕ အနည္းငယ္ထည္႔ျပီး၊ ႏုတ္ႏုတ္ဆင္းထားေသာ ဝက္သားမ်ားကို ထည္႔ကာ မျပတ္ေမႊေပးပါ။ ဆီျပန္ျပီး ေျခာက္ေျခာက္ေလး ျဖစ္လာလွ်င္ မီးဖိုေပၚမွခ်၍ ဗံုလံုသီးမ်ား အတြင္းသို႕ ဆီသတ္ထားေသာ ဝက္သားမ်ားကို အစာသြပ္ေပးပါ။ ျပီးလွ်င္ အိုးတစ္လုံးထဲတြင္ ဆီအနည္းငယ္ ထည္႕ကာ နႏြင္းမႈန့္၊ ငရုတ္အေရာင္တင္မႈန္႕၊ ၾကက္သြန္နီႏွင့္ ၾကက္သြန္ျဖဴ အနည္းငယ္တို႕ျဖင့္ ဆီသတ္၍ ဆား၊အသားမႈန္႕ႏွင့္ အစာသြပ္ထားေသာ ဗံုလံုသီးမ်ားကို ထည္႔ပါ။ေရမျမဳတ္တျမဳတ္ထည္႔ကာ အသာေမႊ၍ အိုးဖုံး ျပီး တည္ထားပါ။ ဗံုလံုသီးမ်ား ႏူးလာျပီး ဆီျပန္လာပါက အေပါ့အငံ ျမည္း၍ ခ်ိဳေမႊးျပီး အရသာရွိေသာ ဗံုလံုသီး ဝက္သား အစာသြပ္ ဟင္းေလး သုံးေဆာင္လို႕ ရပါျပီရွင္။

Shared from ေဒၚပု လက္ရာ (FB)

ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ား၏ စစ္မွန္ေသာ သာသနာျပဳနည္းတခ်ိဳ႕

-ၿမန္မာသာသနာမွာတင္စားၾကတာ သံုးခုရွိတယ္။ ဗုဓ္စ၊ ဗုဓ္လယ္၊ ဗုဓ္ဆံုး လို႔ၾကားဖူးတယ္။

-ဗုဓ္စဆုိတာ သဗၺညဳ ေဂါတမဗုဒၶကိုယ္ေတာ္ၾကီး။

-ဗုဓ္လယ္ဆုိတာ အဌကဌာက်မ္းၿပဳ (မွတ္မိသေလာက္ လက္ရွိဝိသုဒၶိမဂ္ကိုသူပဲစီရင္တာဆုိတယ္) သီဟုိဠ္က အရွင္ဗုဒၶေဃာသ။

-ေနာက္ဗုဓ္ဆံုးဆုိတာ ေညာင္ကန္ဦးဗုဓ္။ ေညာင္ကန္ဦးဗုဓ္ကို စာရင္းသြင္းရတာက စာတတ္လြန္းလို႔တဲ႔။ ေနာက္ဆံုးဝမ္းေရာဂါနဲ႔အသက္ေၿမာ႔ေၿမာ႔က်န္တဲ႔အခ်ိန္အထိ ကုဋီနံရံမွာ စာေရး၊ စာသင္သားေတြက အဲ႔ဒါကိုေပရြက္နဲ႔ၿပန္ကူး။ ဒီလို သံဃာေပါ႔။
စကားလဲအပိုတစ္လံုးမွမေၿပာဘူး။ အလကားသြားရန္စတဲ႔ ဦးေပၚဦးေတာင္ လစ္ေၿပးရတယ္။ စကားအပိုမေၿပာၿခင္းက သူ႔မွာ စကားအပိုေၿပာဖို႔အခ်ိန္သိပ္ရွားတယ္လို႔ေၿပာတယ္။ အလုပ္လုပ္ရင္လဲ အထိေရာက္ဆံုး၊ အမွန္ဆံုး၊ အတုိဆံုးလုပ္တတ္တဲ႔စရိုက္ေပါ႔။
ဦးေပၚဦးကတစ္ရက္ ဆရာေတာ္ဦးဗုဓ္ကိုသြားေရာတယ္။ ဆရာေတာ္ကို သူ႔ေက်ာင္းထဲက ေရကန္ဘယ္ေလာက္နက္သလဲ ဘာညာသြားေရာတာေပါ႔။ ဆရာေတာ္က မသိဘူး လို႔တစ္ခြန္းထဲေၿဖတယ္။ ဦးေပၚဦးက ထပ္ကလိတယ္။ ကိုယ္႔ေက်ာင္းထဲမွာ ဒီေလာက္နီးတာေတာင္မသိဘူး ဘာညာေပါ႔။ ဦးဗုဓ္က နီးတုိင္းသိေၾကးဆုိ နင္႔နႈတ္ခမ္းေမြးဘယ္နွပင္ရွိလဲနင္သိလားလုိ႔ ေၿပာလႊတ္လို္က္တာ ဦးေပၚဦးထြက္ေၿပးရတယ္။
နန္္းလုပြဲေတြၿဖစ္ေတာ႔ ရက္စက္တဲ႔ မိဖုရားေခါင္ၾကီးမယ္ႏုကို သတ္ခါနီးဆရာေတာ္ကို လာေလွ်ာက္တယ္။ မယ္ႏု...သူ႔ေၾကြးရွိကဆပ္ရလိမ္႔မည္တဲ႔။ တစ္သက္လံုးကိုးကြယ္လာတာ ဒီတစ္ခါပဲ စကားထူးထူးၿခားၿခားမိန္႔တယ္ဆုိၿပီး အသတ္ခံရကာနီး မယ္ႏု နွလံုးသြင္းရာတရားရသြားတယ္။ (အႏုတၱရံ ပုညေခတၱံ ေလာကႆ)
စိတ္ကလဲၿမန္တယ္။ ရဟန္းငယ္တစ္ပါး က်မ္းၿပဳထားတာလာစစ္ခုိင္းတာ။ အမွားေတြ႔ရင္အဲ႔ဒီေခတ္ကထံုးတို႔တယ္။ ရဟန္းငယ္ေနာက္ရက္ေပလႊာလာယူေတာ႔ သူ႔ေပထုပ္ကို ထံုးအိုးထဲ ပစ္ထည္႔ထားတာေတြ႔ရတယ္။ အဲ႔လို။

-မင္းတုန္းမင္းလက္ထက္ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ဆုိတာ ရွိတယ္။ အစက ကိုရင္ပ်င္းၾကိီး။ ေနာက္စာတတ္ခ်င္လာေတာ႔ စာက်က္တဲ႔အခါ ေရတြင္းေပၚပ်ဥ္ၿပားခင္းၿပီးအဲ႔အေပၚလွဲၿပီးက်က္တယ္။ အိပ္ငိုက္ရင္ၿပဳတ္က်ႏုိင္တယ္ေလ။ သူ႔ဒကာက သူ႔ေက်ာင္းလာေတာ႔ စာက်ကေနရင္း ကေလးေတြ ေလွခါးလက္ရန္းစီးသလုိ စီးၿပီးက်က္ေနတာေတြ႔ေတာ႔ ေတာ္ေတာ္စိတ္ေလသြားတယ္။ ဒါနဲ႔ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္မထားဘူးေပါ႔။ ဒီလုိနဲ႔ စာစစ္ပြဲလဲေရာက္ေရာ ေမးခြန္းေမးမယ္႔ဆရာေတာ္က စာစစ္တဲ႔အခါနည္းနည္းထစ္ေနလို႔ စာစစ္တဲ႔သူကစာကိုမရဘူးလားဆုိၿပီး ၾကိမ္းေမာင္းၿပီး ေမးသမွ် ေဂ်ာင္းေဂ်ာင္းေၿပးေၿဖၿပလိုက္တယ္လုိ႔ ဆုိတယ္။ မင္းတုန္းမင္း ေပါက္ကရေတြလုပ္ရင္လဲ ပစ္စာေတြ ခဏခဏေပးၿပီး ဆံုးမတတ္တယ္။ ဒီဆရာကိုဒီဒကာက စိတ္ဆုိးေပမယ္႔ ပစ္ပစ္ခါခါလဲမလုပ္ႏုိင္ၿပန္ဘူး။

-ေနာက္လယ္တီဆရာေတာ္ေလာင္းရွင္ဥာဏဓဇဟာ စာသင္ခ်င္လုိ႔ မႏၱေလးကိုလာတာ။မင္းဝံေတာင္ကို ေၿခက်င္ေလွ်ာက္ၿပီးလာတယ္လို႔ ေၿပာဖူးတယ္။ အားတုိင္းစာေရးေနတယ္တဲ႔။ စာေရးတဲ႔အခါ ေရနံဆီမီးအိမ္က ခဏခဏ ကုန္လို႔ၿဖည္႔ရလို႔ သံၿဖဴပံုးၾကီးကိုေရနံဆီၿဖည္႔ေပးထားရတယ္လို႔ေၿပာတယ္။ ၿမန္မာၿပည္မွာ ဝိပႆနာဟာ သထံုေဇတဝန္၊ မင္းကြန္းေဇတဝန္တုိ႔ စတဲ႔ဆ၇ာေတာ္ေတြလက္ထက္မွာ ရွိေပမယ္႔ လက္တီဆရာေတာ္လက္ထက္က်မွ ဒီစကားလံုးဟာ တအားက်ယ္ၿပန္႔လာတယ္လို႔ဦးဆန္းလြင္က ေထာက္ၿပပါတယ္။ လယ္တီဆရာေတာ္႔တပည္႔ံ မုိးညွင္းဆရာေတာ္တုိ႔လက္ထက္မွာ တရားစခန္းေတြပိုေခတ္စားလာတယ္။

-အရွင္ဇနကာဘိဝံသ မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္ေလာင္းလ်ာဟာလဲ ဒီလိုပဲ။ စာသင္သားဘဝက အင္မတန္ခ်ိဳ႔ငဲ႔တယ္။ ဘယ္ေလာက္ခ်ိဳ႔ငဲ႔သလဲဆုိရင္ ထမင္းငတ္လြန္းလို႔ မ်က္နွာဟာ အၿမဲတမ္း တင္းမႈန္ေနတတ္တယ္တဲ႔။ ဝိနည္းလဲအေတာ္ေလးစားတာမို႔ ဒကာ၊ ဒကာမေတြနဲ႔သိပ္မေရာဝင္တာမ်ိဳးေတြလဲမလုပ္ခဲ႔ဘူး။ ရဟန္းေတြကိုစာသင္ေပးတာေတြကိုသိပ္ အေလးထားတယ္။ ပရိယတၱိမရွိဘဲ ပဋိပတၱိမထြန္းကားဘူးဆိုၿပီးစာကိုၾကိဳးစားသင္တယ္။ စာသင္တုိက္စေထာင္ကာစတုန္းက အိမ္သာေတာင္ အဆင္မေၿပတာကို ၿဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစားရတယ္။ သူ႔ေက်ာင္းက ကိုယ္ေတာ္ေတြဟာ ဘုရားေခတ္က ဘုရားဥပေဒအတုိင္းေနရတယ္။ ဒကာေတြ ဒကာမေတြနဲ႔ေရာတာကိုမၾကိဳက္ဘူး။ ဘုရားေဟာေတြဟာ တုိင္းၿပည္အတြက္ပါ ထိေရာက္ႏုိင္တယ္ဆိုၿပီး အနာဂတ္သာသနာေရးေတြနဲ႔ ဘက ေက်ာင္းေတြအတြက္ ဂ်ပန္ေခတ္ကတည္းက ၾကိဳသတိေပးခဲ႔တယ္။ ေနာက္ ကေလးေတြက်န္းမာၾကံ႔ခုိင္ဖုိ႔အတြက္ မိခင္ေတြက ကေလးေတြကို အာဟာ၇ဘယ္လုိထိ္န္းသိမ္းသင္႔ပံု၊ ဘယ္လိုေမြးၿမဴသင္႔ပံုစတာေတြကိုပါ အလ်ဥ္းသင္႔သလို ေဟာေလ႔ရွိတယ္။ စိတ္ဓါတ္သိပ္ၿပငး္တယ္။ ဂ်ပန္ေခတ္ဗံုးၾကဲေနတုန္း ဗံုးခိုက်င္းထဲဘယ္ေတာ႔မွမဝင္ဘူးတဲ။ စာအေရးလဲမပ်က္ဘူးလို႔ တအံ႔တၾသမွတ္ခ်က္ခ်ၾကတယ္။ စာေရးရင္ဘယ္ေတာ႔မွ ထုိင္မေရးဘူး။ မတ္တပ္ပဲရပ္လ်က္ေရးတယ္။ သူ႔တပည္႔ရဟန္းေတြကိုလဲ ကိုယ္႔အၿပဳအမူေၾကာင္႔ သာသနာေတာ္ကို အၾကည္ညိဳမပ်က္ေစနဲ႔ကြဆုိၿပီး ဆြမ္းဘုန္းေပးတဲ႔ေနရာမွာ လက္ကိုထားသိုသင္႔ပံု၊ ဝါးတဲ႔ေနရာအသံမထြက္ေစနဲ႔ဆုိတာ၊ အၿမန္ၾကီးမစားနဲ႔၊ အေနွးၾကီးမစားနဲ႔၊ ပလုပ္က်င္းရင္ အင္မတန္သိမ္ေမြ႔ပါေစ စသၿဖင္႔ဝိနည္းနဲ႔အညီေၿပာေလ႔ရွိတယ္။

-ေနာက္ထူးၿခားတာ မုိးကုတ္ဆရာေတာ္။ မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ဟာ တစ္ကယ္႔ရဟန္းပညာရွိၿဖစ္တယ္။ အမရပူရမွာ ရဟန္းေတြကို ရဟန္းေလာကမွာ အနက္နဲဆံုး ပဌာန္းေတြကို ညဝါပို႔ခ်တယ္။ ရဟန္းေလာကမွာ စာသင္သားေတြအတြက္ ပခုကၠဴ၊ မႏၱေလးနဲ႔ ေတာင္ၿမိဳ႔ သံုးေနရာမၿပည္႔စံုရင္ စာအစင္မတတ္ဘူးလုိ႔ မွတ္ခ်က္ခ်ၾကတယ္။ အစဥ္အလာအၾကီးဆံုးေတာင္ၿမိဳ႔မွာ ရဟန္းအခ်င္းခ်င္းစာၿပန္သင္တဲ႔ကိုယ္ေတာ္ၿဖစ္တယ္။ လယ္တီဆရာေတာ္ဟာ ယခင္က အဘိဓမၼာေတြေဟာတတ္တယ္။ ေနာက္လယ္တီဆရာေတာ္ကိုယ္စားေဟာခြင္႔ံရတယ္။ ဆရာေတာ္က Teaching နည္းပညာသိပ္ေကာင္းတယ္။ ဥာဏ္ကြန္႔ၿမဴးတာသိပ္ဆန္းၾကယ္တယ္။ အင္မတန္နက္နဲတဲ႔ ပဋိစၥသမုဒ္ပါဒ္ကို စက္ဝိုင္းလိုသရုပ္ၿပပံုနဲ႔ ခြဲေဟာတာ လူၿပိန္းေတြ သညာသိေတာ႔နားလည္ႏုိင္ၾကတယ္။ အနွစ္သာရကို လူေတြမဆုပ္မိမွာစိုးလို႔ ခပ္တင္းတင္းရင္းရင္း ေၿပာဆုိဆံုးမတတ္တယ္။ ဓမၼစရိယဦးေဌးလိႈင္က ေခတ္သစ္ကုမာရကႆပပဲတဲ႔။ ကုမာရကႆပဆုိတာ ဘုရားလက္ထက္က ဘုရားတရားေတာ္ေတြကို လူေတြနားလည္ေအာင္ အဆန္းတၾကယ္ၿပန္လည္သင္ၾကားပို႔ခ်တဲ႔ေနရာမွာ ဧတဒဂ္ပဲ။ ဒီလို ဂုဏ္ၿပဳတယ္။ သိပ္အခ်ိန္တိက်တယ္။ လမ္းေလွ်ာက္ခ်ိန္၊ ဆြမ္းဘုန္းခ်ိန္၊ စာၾကည္႔ခ်ိန္၊ စာသင္ခ်ိန္၊ အိပ္ခ်ိန္ အကုန္အတိအက်ပဲ။ ဒုတိယကမာၻစစ္အတြင္းမွာ တရားအားထုတ္ဖုိ႔အခ်ိန္တန္ၿပီဆုိၿပီး ကိုယ္တုိင္ေသခ်ာ အခ်ိန္ဇယားနဲ႔အားထုတ္ခဲ႔တယ္လို႔ၾကားဖူးတယ္။ သူ႔တပည္႔ရင္းေတြထဲ ဦးေအာင္ဇံေဝတုိ႔လဲပါတယ္။ အာဇာနည္ေန႔မွာမေသတဲ႔ ဦးေအာင္ဇံေဝထင္တာပဲ။

ေနာက္ပထမေရႊက်င္ဆရာေတာ္ဆုိတာရွိေသးတယ္။ သိပ္ဝိနည္းေလးစားတယ္။ မင္းတုန္းမင္းက ကိုးကြယ္ခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ္႔ မန္းေလးေတာင္ေၿခက လူဆင္းရဲေတြဆီမွာပဲ ဆြမ္းခံၾကြတတ္တယ္။ တစ္ရက္ဥယ်ာဥ္ထဲသတင္းသံုးေနတုန္း သကၤန္းရံုမလို႔ ၿပင္ေနခုိက္မင္းတုန္းမင္းဝင္ခ်လာတယ္။ ဒီေတာ႔ဆ၇ာေတာ္က ေၿမွာက္ေနတဲ႔သူ႔လက္ကို ၿပန္မခ်ဘဲထားလိုက္တယ္။ ခ်ိဳင္းေမြးေတြအထင္းသားေပၚလို႔ေပါ႔။ အနီးက က်န္ကိုယ္ေတာ္ေတြက ေၿပာၾကတယ္။ ဘယ္လိုၿဖစ္တာလဲေပါ႔။ ဒီေတာ႔ မွ ဆရာေတာ္က ဝိနည္းအရ သူမ်ားလာမွ ၾကည္႔ေကာင္းေအာင္လုပ္တာ အာပတ္သင္႔လုိ႔ကြ ဆုိၿပီးမိန္႔တယ္တဲ႔။

ေနာက္ ရဟန္းေတာ္ဦးသီလ။ ရထားစေပၚကာစအဂၤလိပ္ေခတ္မွာ ရထားဆုိတာစိးေကာင္းသလားမစိးေကာင္းသလား မေသခ်ာေသးဘဲ စီးတယ္ဆုိၿပီး ဂူၿဖဴဆရာေတာ္က ၾကိမ္းေမာင္းတယ္။ ဦးသီလက လွ်မ္းလွ်မ္းေတာက္ကိုယ္ေတာ္။ နာခံေနလိုက္တာမ်ားအင္မတန္ ၾကည္ညိဳဖြယ္လို႔စာတင္ၾကတယ္။ နိဝါေတာစဂုဏ္လုိ႔ေခၚတယ္။ မိမိကိုယ္ကိုယ္နွိမ္ခ်ၿခင္းဂုဏ္။ ေသာဝစတႆဂုဏ္(စာလံုးေပါင္းမွားႏုိင္) ဆုိဆံုးမလြယ္မႈဂုဏ္လို႔လဲေခၚၾကေသးတယ္။

မင္းကြန္းဆရာေတာ္ စာေရးနည္းနဲ႔အခ်ိန္အသံုးခ်နည္းက ရွင္းတယ္။ ေဆးလိပ္သမားေတြ၊ ကြမ္းသမားေတြေတာင္ ေဆးလိပ္ေသာက္ဖုိ႔အခ်ိန္ရေအာင္ရွာႏုိင္ေသးရင္ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔လဲ စာသင္စာခ် ၾကားထဲအားတဲ႔အခ်ိန္ရေအာင္ရွာၿပီးဘာလို႔ စာေရးလို႔မရရမလဲလို႔ မိန္႔တယ္။ အဲ႔လို အခ်ိန္ကိုအသံုးခ်တာ။

ေနာက္မဟာစည္ဆ၇ာေတာ္ၾကီးတုိ႔ အခုလို ဝိပႆနာတရားစခန္းၾကီးေတြ ဟိန္းေနေအာင္မဖြင္႔ႏုိင္ေသးခင္မွာ အင္မတန္ ဇြဲနပဲၾကီးၾကီးနဲ႔ တရားၿပသူေတြကိုလိုက္ရွာတယ္။ ေတြ႔ရင္လဲ အင္မတန္ေလးစားစြာ သင္ယူတယ္။ ေနာက္ သထံုေဇတဝန္ဆရာေတာ္တို႔နည္းနဲ႔ကိုက္တယ္ထင္ပါတယ္။ ေညာင္လြန္႔ကိုယ္ေတာ္ၾကီးတုိ႔ဆီလဲေရာက္ခဲ႔တယ္လို႔ေၿပာတယ္။ ဒီကေန ပဋိပတ္ေပါက္ေၿမာက္သြားခဲ႔လိုက္တာ ဆဌသဂၤါယနာတင္မွာ သီဟိုဠ္ရဟန္းေတာ္ေတြနဲ႔က်န္ရဟန္းေတာ္ေတြေတာင္ အံ႔ၾသဘနန္းၿဖစ္ေအာင္ထုိးထြင္းဥာဏ္ထူးကဲတယ္။ ပဋိပတ္မွာ ဥာဏ္ေပါက္ထားတာေပါ႔။ ပုစၦကလုိ႔ေခၚတဲ႔အေမးပုစၦာထုတ္သူေတြ။ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ၾကီးက အေၿဖေတြကိုေၿဖဆုိသူေနရာကေနလာတယ္။ ဝိသုဒၶိမဂ္ကိုၿမန္မာလုိ စကားေၿပနဲ႔ေရးတာ ေဒသနာေကာသလႅ(ဖတ္ရႈစဖြယ္)ၿဖစ္ေအာင္ေရးတတ္ပါေပတယ္လို႔ ခ်ီးမြမ္းၾကရတယ္။

ဒါေတြက သာသနာၿပဳခဲ႔တဲ႔သူေတြပါ။ ရဟန္း အကယ္ဒမစ္စစ္စစ္ေတြဆုိပါစို႔။ ဘယ္လုိသာသနာၿပဳခဲ႔ၾကသလဲ အနည္းအက်ဥ္းေပါ႔။ ဘယ္လို လူရည္လူေသြးေတြနဲ႔လဲဆုိတာေပါ႔။ သာသနာၿပဳတယ္ဆုိတာကို တစ္ဖက္ကေနၿပန္ဖြင္႔ဆုိၿပၿခင္းေပါ႔ေလ။

Shared from Myo Set (FB)

တုိင္းျပည္ရဲ႕ အလွဆုံးမိန္းကေလး

တစ္ေန႔မွာ ဘုရားရွင္က ရဟန္းေတြကို ဥပမာေလးနဲ႔ ဆုံးမေတာ္မူပါတယ္။ "ရဟန္းတုိ႔၊ ဆုိၾကပါစုိ႔။ ၾကီးက်ယ္မ်ားျပားလွတဲ့
တုိင္းသူျပည္သားမ်ားရဲ႕ ၀ုိင္းအုံၾကည့္ရႈျခင္းကို ခံရတဲ့ တုိင္းျပည္ရဲ႕ အလွပဆုံးမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ အဲဒီ အလွပဆုံး မိန္းကေလးဟာ သိမ္ေမြ႕လွပါစြာ ကေနတယ္။ သီဆိုေနတယ္။ လူအုပ္ၾကီးကလည္း စိတ္၀င္စားစြာ အသက္ရႈေမ့ေလာက္ေအာင္ကို ၾကည့္ရႈအားေပးေနၾကတယ္။

ၿပီးေတာ့ လူတစ္ေယာက္ဟာလည္း သူ႔အသက္ကုိ အရမ္းျမတ္ႏုိးတယ္။ ေသမွာကုိ ေၾကာက္တယ္။ ဆုိပါေတာ့ တစ္စုံတစ္ေယာက္က သူ႔ကုိ ႏုတ္ခမ္း၀ထိ ဆီျပည့္ေနတဲ့ ပန္ကန္တစ္လုံးကုိ ေပးၿပီး ေျပာတယ္
"ဒီမွာ ေမာင္ရင္၊ မင္းဟာ ဒီဆီျပည့္ေနတဲ့ ခြက္ကုိ ကုိင္ၿပီးေတာ့ ဟုိးမွာ ကေနတဲ့ အလွဆုံးမိန္းကေလး ေရွ႕ကေန ျဖတ္ေလွ်ာက္ရမယ္။ မင္းရဲ႕ ေနာက္မွာလည္း လူသန္ၾကီးတစ္ေယာက္ဟာ ထက္လွစြာေသာ ဓားႀကီး
ကုိ ခ်ိန္မုိးၿပီး ေနာက္ကေန လုိက္မယ္။ မင္း ဆီတစ္ေပါက္ ဖိတ္တာနဲ႔ လည္ပင္းအျပတ္ပဲ"။

ရဟန္းတုိ႔ အဲဒီဆီပန္ကန္ကုိင္တဲ့လူဟာ သူ႔ဆီခြက္ကုိ ဂရုမစုိက္ပဲ သိမ္ေမြ႕ညက္ေညာစြာ ကေနတဲ့ အလွဆုံးမိန္းကေလးကုိ အာရုံစိုက္ျဖစ္ပါ့မလား? အရွင္ဘုရား သူဟာ ေသမွာကုိ ေၾကာက္တဲ့အတြက္ အလွဆုံးမိန္းကေလးဆီသုိ႔ အာရုံစုိက္ မၾကည့္ႏုိင္ပါဘူးဘုရား။

ေအး ခ်စ္သားတုိ႔ အလားတူပဲ သင္တုိ႔ရဲ႕ ေနာက္မွာ ေသျခင္းတရားက ကပ္လိုက္ေနတယ္။ ဆီျပည့္ေနတဲ့ခြက္ကုိ မဖိတ္ေအာင္ ဂရုစိုက္သလုိ သင္တို႔ဟာ ဒြါရေျခာက္ပါးမွ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ၊ မာန စေသာ အကုသုိလ္ကိေလသာေတြ ၀င္မလာေအာင္ သတိနဲ႔ ေစာင့္ထိန္းေနရမယ္။ သတိေလးလြတ္ၿပီး ကုသုိလ္ျပဳဖုိ႔ေမ့ၿပီး ဒြါရေျခာက္ပါးကေန ၀င္လာတဲ့ ကာမဂုဏ္အေပ်ာ္အပါးေတြကုိ ေမ့ေမ့ေလွ်ာ့ေလွ်ာ့ ခံစားေနမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေသမင္းက သင္တုိ႔ကို အခ်ိန္မေရြး ေခါင္းျဖတ္ၿပီး အပါယ္ေလးပါးကို ပုိ႔လိမ့္မယ္ ခ်စ္သားတုိ႔။

ဒါေၾကာင့္ သင္တုိ႔ရဲ႕ ခႏၶာငါးပါးကို သတိနဲ႔ ေလ့က်င့္ေစာင့္
ထိန္းပါ။ သတိကုိ တုိးပြားသထက္တုိးပြားေအာင္ က်ိဳးစားပါ။
လုံး၀ျပည့္စုံေအာင္ အားထုတ္ပါ။


(သံယုတၱနိကာယ)

world of wisdom

Heart Touching Story

ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ဟာ ေဆးရံုထဲကို အေျပးတစ္ပိုင္းနဲ႕ ၀င္လာခဲ့တယ္..။ သူဟာ အေရးၾကီးေနတဲ့ ခြဲစိတ္မႈတစ္ခု ျပဳလုပ္ရမယ္ဆိုတာကို ဖုန္းလက္ခံရရွိၿပီး ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို အ၀တ္အစားလွဲၿပီး ခြဲစိတ္ခန္း ရွိရာဆီကို အေျပးအလႊား ေရာက္ရွိလာခဲ့ပါတယ္..။ ခြဲစိတ္ခန္းအေရွ႕ဟာ ခြဲခန္းထဲက ေကာင္ေလးရဲ႕ အေဖျဖစ္သူဟာ ဂဏွာမျငိမ္ျဖစ္ေနၿပီး ဆရာ၀န္ျဖစ္သူကို ေစာင့္စားေနပါတယ္..။ ဆရာ၀န္ေရာက္လာတာလဲျမင္ေရာ.. သူက..

"ခင္ဗ်ား ဒီကိုလာဖို႕ ဘာလို႕ အဲ့ဒီေလာက္ ၾကာရတာလဲ ? ကၽြန္ေတာ့္သား အသက္အႏၱရာယ္ရွိေန တာကို ခင္ဗ်ား သိရဲ႕လား..၊ ခင္ဗ်ားမွာ စာနာတတ္တဲ့စိတ္..၊ တာ၀န္ယူတတ္တဲ့စိတ္ေလး နည္းနည္းေလးေတာင္ မရွိဘူးလား…"

ဆရာ၀န္ျဖစ္သူက ျပံဳးၿပီး ေအးေဆးစြာပဲ..

"ကၽြန္ေတာ္ ေဆးရံုမွာ အဆင္သင့္ ရွိမေနခဲ့တဲ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းပါဘူး..၊ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဖုန္းရတာနဲ႕ ခ်က္ခ်င္း တတ္ႏိုင္သေလာက္ အျမန္ဆံုးလာခဲ့တာပါ..၊ ကဲ..အခု.. ခင္ဗ်ား စိတ္ေအးေအးထားလိုက္ပါေတာ့..၊ ဒါမွပဲ ကၽြန္ေတာ္လည္း ခြဲစိတ္ခန္းကို စိတ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ ၀င္ႏိုင္မွာ.."

"စိတ္ေအးေအးထားရမယ္ဟုတ္လား..၊ အဲ့ဒီ ခြဲစိတ္ခန္းထဲမွာ ရွိေနတဲ့ကေလးဟာ ခင္ဗ်ားသားဆိုရင္ ေရာ ခင္ဗ်ား ဒီစကားမ်ိဳးေျပာမွာလား..၊ ခင္ဗ်ားသား အခုပဲ ေသဆံုးသြားမယ္ဆိုရင္ေရာ ခင္ဗ်ား ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ…"

"ကၽြန္ေတာ္တရားနဲ႕ ေျဖသိမ့္ပါ့မယ္..။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဟာ ဒီဘ၀မွာ ခဏတစ္ျဖဳတ္ လာဆံုၾကတဲ့ ဧည့္သည္ေတြပါ..။ တစ္ခ်ိန္မဟုတ္ တစ္ခ်ိန္ၾကရင္ ခြဲၾကရမယ္ဆိုတာကို ေတြးလိုက္မယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွခံစားရမွာ မဟုတ္ပါဘူး."

"ကိုယ္တိုင္ မၾကံဳေတြ႕ရတဲ့ ဒုကၡေတြအတြက္ အၾကံေပးဖို႕ဆိုတာ လူတိုင္း လုပ္တတ္ပါတယ္ဗ်ာ..၊ ခင္ဗ်ား ကၽြန္ေတာ့္ကို တရားခ်ဖို႕ မလိုပါဘူး.." လို႕ေဒါနဲ႕ေမာနဲ႕ ေအာ္ဟစ္ၿပီး ထြက္သြားခဲ့ပါတယ္..။

ခဏၾကာေတာ့ ခြဲစိတ္မႈကို စတင္ခဲ့ပါတယ္..။ ခြဲစိတ္မႈဟာ သူရဲ႕ ကၽြမ္းက်င္မႈ ဂရုစိုက္မႈ တို႕ေၾကာင့္ ေအာင္ျမင္ခဲ့ပါတယ္…။ နာရီအနည္းငယ္ၾကာတဲ့အခါမွာေတာ့ ဆရာ၀န္ျဖစ္သူဟာ ခြဲခန္းထဲကေန ျပံဳးရႊင္စြာ ထြက္လာၿပီး..

"ဘုရားကိုသာ ေက်းဇူးတင္ေပေတာ့..၊ ခင္ဗ်ားသားဟာ အသက္အႏၱရာယ္မရွိေတာ့ပါဘူး.." လို႕ ေျပာၿပီး ေကာင္ေလးရဲ႕ အေဖျဖစ္သူထံမွ စကားသံကိုေတာင္ မေစာင့္ေတာ့ပဲ အလ်င္အျမန္ပဲ ေျပးထြက္သြားခဲ့ပါတယ္…။

လူနာေကာင္ေလးရဲ႕ အေဖျဖစ္သူဟာ သူနာျပဳဆရာမတစ္ေယာက္ကို

"အဲ့ဒီဆရာ၀န္က ဘာလို႕ အဲ့ေလာက္ထိ အလ်င္လိုေနရတာလဲဗ်…၊ ကၽြန္ေတာ္သား အသက္ကို ကယ္တင္ေပးခဲ့တဲ့ သူ႕ကို ေက်းဇူးတင္စကားေတာင္ ေျပာဖို႕ အခ်ိန္မရလိုက္ဘူး…"

အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ သူနာျပဳ ဆရာမေလးရဲ႕ မ်က္၀န္းမွ မ်က္ရည္မ်ား စီးက်လာခဲ့ၿပီး

"မေန႕ကပဲ သူ႕ရဲ႕သားဟာ ကားအက္စီးဒင့္ တစ္ခုေၾကာင့္ ေသဆံုးသြားခဲ့ပါတယ္..။ မေန႕က ခင္ဗ်ားသားကို ခြဲစိတ္ေပးဖို႕ ဖုန္းဆက္ေတာ့ သူက သူ႕သားအသုဘမွာေလ..။ အခုေတာ့ သူက ခင္ဗ်ားရဲ႕ သားအသက္ကို ကယ္ႏိုင္ၿပီဆိုေတာ့..၊ သူ႕သား အသုဘဆီကို အမီျပန္ရအံုးမယ္ေလ…"

( သင္ခန္းစာ - ဘယ္တစ္စံုတစ္ေယာက္ကိုမွ ေအာ္ဟစ္ၿပီး ဆဲဆိုၾကိမ္းေမာင္းျခင္း မျပဳလုပ္ပါနဲ႕..။ သူဟာ သူ႕ရဲ႕ဘ၀ကို ဘယ္လိုျဖတ္သန္းေနရသလဲဆိုတာ ကိုယ္မွ မသိႏိုင္တာပဲေလ…။ )


ေအာင္ထြန္းဦး

"ေသခ်ာတဲ့ လမ္းကုိ ေရြးၿပီးေလွ်ာက္ပါ"

★ တမလြန္ဘဝ ေနာင္ဘဝကို ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးေတာ့ အေျဖရွာမလဲ၊ ေနာင္ဘဝျဖစ္ဦးမွာလား မျဖစ္ဘူးလား၊ ကိုယ္လုပ္ထားတဲ့ အကုသိုလ္ေတြရဲ႕ အက်ိဳးကို ခံရဦးမွာလား၊ မခံရဘူးလား၊
အကုသိုလ္ေတြက အက်ိဳးေပးသလား၊ မေပးဘူးလား ဆိုတာနဲ႔ ပက္သက္လာလို႔ ရွိရင္ အေျဖမထုတ္ႏိုင္တဲ့အခါမွာ ျမတ္စြာဘုရားက ေသခ်ာတာလုပ္ ဆိုၿပီးေတာ့ မွာခဲ့တယ္၊ အေျဖ မထုတ္ႏိုင္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ေသခ်ာတဲ့လမ္းကို ေရြးတဲ့၊ ဘယ္လိုေရြးမတုန္း။

★ ေကာင္းၿပီ၊ ငါ ဒီဘဝမွာ လူေတာ္လူေကာင္းျဖစ္ေအာင္
ေနလိုက္မယ္၊ လူေတာ္လူေကာင္းဆိုတဲ့ စံနဲ ့ ကိုက္ေအာင္ေနလိုက္မယ္၊ လူေတာ္လူေကာင္းျဖစ္ေအာင္ ေနလိုက္လို႔ရွိရင္ ေနာင္ဘဝရွိတယ္ ဆိုလို႔ရွိရင္လည္းပဲ အိုေကပဲ၊ ေနာက္ဘဝမွာ ငါဟာ ေကာင္းတဲ့ ဘဝ
ေရာက္မယ္၊ ေနာက္ဘဝ မရွိဘူး ဆိုရင္လည္းပဲ အိုေကပဲ၊
ဒီဘဝမွာ ငါဟာ လူေကာင္း လူေတာ္ျဖစ္တယ္။ ကဲ ႏွစ္ဖက္စလံုး မေကာင္းဘူးလား။

★ ဒီဘဝမွာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ လူေတာ္လူေကာင္းျဖစ္ေအာင္ လုပ္ျခင္းျဖင့္ ေနာင္ဘဝရွိရင္လည္း ေကာင္းတဲ့ဘဝ ေရာက္ဖို႔ ေသခ်ာတယ္၊ ေနာင္ဘဝမရွိဘူးဆိုလည္း ဒီဘဝ ငါလူေကာင္းပဲ၊ ေဟာ ႏွစ္ဖက္ေကာင္းတဲ့ လမ္းကိုေရြး။

★ အကုသိုလ္ေတြကို တခ်ိဳ႕က အက်ိဳးေပးတယ္လို႔ေျပာတယ္၊
တခ်ိဳ႕ကလည္း အကုသိုလ္ေတြ အက်ိဳးမေပးဘူးလို႔လည္း ေျပာတယ္၊ ဘယ္ဟာက မွန္သလဲ၊ ကိုယ္တိုင္ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ရမယ္။
မဆံုးျဖတ္ႏိုင္လို႔ရွိရင္ ေသခ်ာတာလုပ္။ ဘာလုပ္မလဲ၊ အကုသိုလ္ မလုပ္ပဲ ေနလိုက္ေပါ့။

ဥပမာအားျဖင့္ သူမ်ားအသက္ သတ္လို႔ရွိရင္ ငရဲႀကီးတယ္။
တေယာက္က မႀကီးဘူး ေျပာတယ္ ဆိုပါစို႔။ ကဲ မသတ္ပဲ ေနလိုက္ေပါ့။ မသတ္ပဲေနလိုက္ေသာအားျဖင့္ ကိုယ့္အတြက္ ဒီဘဝမွာလည္း ခ်မ္းခ်မ္းသာသာေနရတယ္။ အကုသိုလ္က အက်ိဳးေပးတယ္
ဆိုရင္လည္းပဲ ကိုယ္က မသတ္သည့္အတြက္ေၾကာင့္
အက်ိဳးေပးစရာမရွိဘူး။

★ အကုသိုလ္ဆိုတာ မရွိပါဘူးလို႔ ေျပာတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြရဲ့
အယူဝါဒအရလည္း ပင္ကိုယ္က အကုသိုလ္မရွိတာရယ္၊ ကိုယ္က မလုပ္လို႔ မရွိတာရယ္ေၾကာင့္ ဘယ္ဘက္က ၾကည့္ၾကည့္
ကိုယ့္မွာ အကုသိုလ္ဆိုတာ မရွိဘူး၊ ႏွစ္ဖက္ႏွစ္လမ္း ေကာင္းသြားၿပီ၊ ဟုတ္တယ္ မဟုတ္လား။ အကုသိုလ္ကို ကိုယ္တိုင္ကမွ
မလုပ္တာ၊ မလုပ္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ အကုသိုလ္က အက်ိဳးေပးတယ္ဆိုရင္လည္းပဲ ကိုယ္က မလုပ္သည့္အတြက္ေၾကာင့္
အက်ိဳးေပးမွာ မဟုတ္ဘူး။

★ အဲဒါ ကာလာမသုတ္မွာ ျမတ္စြာဘုရားက ဘဝခရီးေလွ်ာက္တဲ့အခါမွာ သံသယျဖစ္စရာေတြ ႀကံဳလာလို႔ရွိရင္ ေသခ်ာတဲ့ လမ္းကေန ေရြးခ်ယ္ၿပီးေတာ့ ေလွ်ာက္လို႔ ေဟာထားတယ္။


(ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာနႏၵမာလာဘိဝံသ)

(ဘခရီး၀ယ္ ေရြးခ်ယ္ရမယ့္လမ္း တရားေတာ္မွ)

Shared from ႏွလံုးသား အာဟာရ (FB)

ကင္စာ အတြက္ အေထာက္အကူ သေဘၤာရြက္

ကင္ဆာေရာဂါႏွင့္ အစြမ္းထက္ သေဘၤာရြက္ အခ်ိဳ႕သည္လည္း သိၿပီးသား၊ ဖတ္ၿပီးသားမ်ား ၿဖစ္ေကာင္း ၿဖစ္ၾက ပါလိမ့္မည္။

ကုိယ္ကိုယ္တုိင္ မခံစား ရေသာ္လည္း ခံစား ေနရေသာ မိမိ ပတ္၀န္းက်င္ကို မွ်ေ၀ ေပးျခင္းျဖင့္ ကုသုိလ္ ယူႀကပါစုိ႔...

ဤေဆာင္းပါး သည္လည္း ဟိုမွနည္းနည္း ဒီမွနည္းနည္း စုစည္း ထားၿခင္းသာ ၿဖစ္ပါသည္။ ေငြကုန္ ေၾကးက် အလြန္မ်ားၿပီး ၀မ္းနည္းစရာ အတိၿပီး ေနေသာ ကင္ဆာ ေရာဂါ ေ၀ဒနာရွင္မ်ား အတြက္ အတိုင္းအတာ တစ္ခုအထိ အက်ိဳးျပဳနိုင္ လိမ္႔မည္ဟု ထင္ျမင္ကာ ၿပန္လည္ ေရးသား ကုသိုလ္ျပဳ တင္ျပ အပ္ပါသည္။

သေဘၤာသီးသည္ ၿမန္မာ လူမ်ိဳးမ်ား အတြက္ လြန္စြာ ရင္းႏွီးေသာ အစားအစာ တစ္မ်ိဳး ၿဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ သေဘၤာရြက္၏ အစြမ္းကိုမူ လူသိ နည္းလွသည္။ အမွန္ တကယ္တြင္ေတာ့ သေဘၤာရြက္သည္ သဘာ၀ ေဆးစြမ္း ထက္လွေသာ အရြက္ တစ္မ်ိဳးပင္ ၿဖစ္ေလသည္။

အေမရိကန္၌ သုေသသန လုပ္ရာတြင္ သိပၸံဆိုင္ရာ အေထာက္အထား မ်ားစြာ ရရွိခဲ့သည္။ ယခုအခါ ဖေလာ္ရီဒါ တကၠသိုလ္မွ သုေတသန ပညာရွင္နမ္ဒန္း (Dr. Nam Dang) ႏွင့္ ဂ်ပန္မွ သူ၏ လုပ္ေဖာ္ ကုိင္ဖက္မ်ားက သေဘၤာရြက္သည္ မိန္းမ ကိုယ္ကင္ဆာ၊ ရင္သား ကင္ဆာ၊ အသည္းကင္ဆာ၊ အဆုတ္ကင္ဆာႏွင့္ ပန္ကရိယ ကင္ဆာဆဲလ္ မ်ားကို သတ္ႏိုင္ေၾကာင္း Ethnopharmacology ဂ်ာနယ္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည္။ သူတို႔အဖြဲ႕သည္ သေဘၤာရြက္ ေျခာက္မ်ားကို အသံုးျပဳ၍ သုေတသန ျပဳလုပ္ခဲ့ရာတြင္ သေဘၤာ ရြက္ေျခာက္ကို လက္ဖက္ရည္ ကဲ့သို႔ အသံုးျပဳျခင္းျဖင့္ ကင္ဆာဆဲလ္ မ်ားကို ေသေစ ႏိုင္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိခဲ့ၾကသည္။ သေဘၤာရြက္မွ စုပ္ယူထားေသာ အရာမ်ားသည္ ကိုယ္ခံအား စနစ္ကို ထိန္းညႇိရာတြင္ အကူအညီေပးသည့္ Th1-type cytokins မ်ား ထုတ္လုပ္ျခင္းကို ျမႇင့္ တင္ ေပးႏိုင္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကင္ဆာ ဆဲလ္မ်ားကို တိုက္ဖ်က္ရာ၌ ကိုယ္ခံအား စနစ္ကို အသံုးျပဳသည့္ ကုသခ်က္တြင္ သေဘၤာရြက္ မ်ားကို အသံုးျပဳ လာႏိုင္ေတာ့ မည္ဟု ဆို၏။ ကမာၻ႔ေနရာ အႏွံ႔အျပားတြင္ သေဘၤာရြက္ကို ေဆးဖက္ဝင္ေသာ အရာတစ္ခု အျဖစ္ အသံုးျပဳ ေနၾကၿပီး အထူးသျဖင့္ အာရွတိုက္တြင္ အသံုး မ်ားသည္ဟု ဆို၏။ သေဘၤာရြက္မွ ထုတ္ယူထားေသာ အရာမ်ားသည္ ပံုမွန္ဆဲလ္မ်ား အေပၚ ေဘးဥပါဒ္ ျဖစ္ေစမႈ လံုးဝ မရွိေသာေၾကာင့္ လက္ရွိ အသံုးျပဳေနေသာ ကင္ဆာ ေဆးဝါးမ်ားစြာ တို႔တြင္ ျဖစ္ေလ့ရွိသည့္ ေဘးထြက္ ဆိုးက်ိဳး မ်ားစြာတို႔ကို ေရွာင္ရွား ႏိုင္လိမ့္မည္ ဟုဆို၏။ သုေတသန ပညာရွင္ မ်ားသည္ ကင္ဆာဆဲလ္ ၁၀ မ်ိဳးကုိ ေမြးျမဴၿပီး သေဘၤာရြက္မွ ထုတ္ယူထားေသာ အရာမ်ားႏွင့္ ၂၄ နာရီၾကာ ထိေတြ႕ ေစခဲ့သည္။ ကင္ဆာဆဲလ္ ၁၀ မ်ိဳးစလံုးတြင္ သေဘၤာရြက္ေၾကာင့္ ႀကီးထြားမႈ အလြန္ ေႏွးေကြး သြားေၾကာင္း ေတြ႕ရွိ ခဲ့ရသည္။ ေဒါက္တာဒန္းႏွင့္ အဖြဲ႔သည္ သေဘၤာရြက္မွ ေန၍ ဓာတ္ပစၥည္းမ်ား ထုတ္ယူျခင္း လုပ္ငန္းစဥ္ အတြက္ တိုက်ိဳ တကၠသိုလ္ မွတစ္ဆင့္ မူပိုင္ခြင့္ ေလွ်ာက္ထားခဲ့ၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သိရသည္။

သေဘၤာရိုး တံတြင္ Acetogenin ဓာတုပစၥည္း ပါ၀င္ရာ ၎သည္ ဆဲလ္အတြင္းရွိ ATP ထုတ္လုပ္မူ မ်ားကို မ်ွတ ေစပါသည္။ ကင္ဆာဆဲလ္ မ်ားျဖင္႔ ေသြးေၾကာ မ်ားရွင္သန္မွဳကို Acetogenin က ဖ်က္ဆီး ၿပစ္ပါသည္။ သေဘၤာရြက္ သတၱဳရည္တြင္ Acetogenin အပါအ၀င္ ဓာတုပစၥည္း ၁၀၀ ပါ၀င္သည္။ ၎တို႔သည္ ခႏၶာကိုယ္ ဆဲလ္မ်ားကို ဓာတ္က်ဆင္းမွဳတြင္ ပ့ံပိုး ကူညီပါသည္။ ၁၉၇၆-ခု၊ ေဒါက္တာ မက္လလင္း (ပါက်ဴး တကၠသိုလ္ ပါေမာကၡ) သည္ အမ်ိဳးသား ကင္ဆာသိပၸံမွ ေမတၱာ ရပ္ခံခ်က္ေၾကာင္႔ ထိုေဆးပင္၏ ကင္ဆာ ထိေရာက္မွဳကို စမ္းသပ္ ခ႔ဲသည္။ အပင္ ၃၅၀၀ စမ္းသပ္ခဲ႔ၿပီး အစြမ္းထက္ ပစၥည္း ၅၀-ေတြ႔ရွိ ခဲ့သည္။ ၎အနက္ Acetogenin သည္ အလြန္ အစြမ္းထက္ျပီး သန္ေကာင္မ်ား ၊ ဗိုင္းရပ္စ္မ်ား၊ မွဳိမ်ားနွင္႔ ကင္ဆာဆဲလ္ တို႔ကို တိုက္ဖ်က္ ပါသည္။ ထ႔ိုျပင္ လူနာအား ေဆးေၾကာင္႔ ဒုကၡ မျဖစ္ ေစခဲ့ပါ။

တုပ္ေကြးေရာဂါနွင္႔ ပတ္သက္၍ အေမရိကန္ ေက်ာင္းသား တစ္ဦးမွ သိရွိရသည္မွာ ၎၏ ေသြးသြင္းမူသည္ ၁၅-လီတာရွိျပီး အင္အား ခ်ည္႔န႔ဲ ေနပါသည္။ ဖခင္ျဖစ္သူသည္ စိတ္ပူျပီး ေဆးျမီးတိုကို လိုက္ရွာရာ သေဘၤာရြက္ အရည္ကို သာလ်ွင္ မွီ၀ဲေၾကာင္း၊ ၎ေသြးသြင္းမူကို ၂၀ လီတာတြင္ ေသြးဥငယ္ အေရတြက္ ၄၅.၅ ရွိေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္ သေဘၤာရြက္ ေဆးကို မီွ၀ဲ ျပီးေနာက္ ေသြးအဆင္႔ ၁၃၅-အထိ ျမင္႔တက္သြား ေၾကာင္း ၊ ဆရာ၀န္တို႔ ေတာင္မွ အ႔ံအား သင့္ျပီး ကေလးကို ေဆးရုံမွ ဆင္းေစသည္။ ထိုသတင္းသည္ တစ္ျမိဳ႔လုံး ပ်႔ံႏွံံ႔ သြားပါသည္။ ၎တို႔၏ ေဆးျမီးတို အရ သေဘၤာရြက္ ႏွစ္ရြက္ကို ေဆးေၾကာ ထုေထာင္း စစ္ခ်ရမည္။ ထိုအခါ အရြက္တစ္ရြက္လ်ွင္ စားပြဲဇြန္း ၁-ရမည္။ တစ္ေန႔လ်ွင္ ၂-ဇြန္းမွီ၀ဲပါ။ ျပဳတ္ျခင္း၊ အပူေပးျခင္း မျပဳလုပ္ပါႏွင္႔။ ေဆးအာနိသင္ျပယ္တတ္သည္။ အရြက္ဖြားဖြားကို ေရြးပါ။ အလြန္ ခါးသျဖင္႔ နွာေခါင္းပိတ္ျပီး မ်ိဳရမည္။

(ေဆးျမီးတို) သေဘၤာရြက္ အလတ္စား တို႔ကို ေဆးေၾကာျပီး ေဂၚဖီက႔ဲသို႔ ေတာက္ေတာက္ စဥ္းကာ ဒယ္အိုးထဲတြင္ ေရႏွစ္ လီတာျဖင္႔ ျပဳတ္ပါ။ အဖုံး ဖြင္႔ပါ။ ၄-ခြက္ ၂-ခြက္တင္ ျပဳတ္ပါ။ ထို႔ေနာက္စစ္ျပီး ဖန္ပုလင္းထဲတြင္ ထည္႔ထားပါ။ ေရခဲ ေသတၱာထဲတြင္ ထည္႔လ်ွင္ ၃-၄-ရက္ ခံမည္။ အကယ္၍ ေနာက္က်သြားပါက စြန္႔ပစ္လိုက္ပါ။ စားပြဲဇြန္း သုံးဇြန္း(သို႔) ၅၀ မီလီမီတာကို ၁ရက္ သုးံၾကိမ္ တိုက္ပါ။ ဤသေဘၤာရြက္ ကုထုံး ဇာတ္လမ္းသည္ အျခား ေဆးဖက္၀င္ ကုထုံးမ်ားထက္ ပိုမို ဆန္းျပားသည္။ ၄င္းအရြက္ကို သီးေဖ်ာ္စက္ထဲ ထည့္ေမြကာ ေသာက္ၿခင္း သည္လည္း လြယ္ကူလွ်င္ ၿမန္ေသာ ၿပီးထိ ေရာက္ေသာ ေဆးၿမီးတို တစ္ရပ္ ၿဖစ္ပါေၾကာင္း...... သတင္းေကာင္း ပါးအပ္ပါသည္။

လူသား အားလံုး ကင္ဆာ ေရာဂါဆိုးၾကီး ၿဖစ္ၿခင္းမွ ကင္းေ၀း ၾကပါေစ...။

Kyaw Nyein Thant

သဘာဝအတိုင္း အစိမ္းစားျခင္းျဖင့္ က်န္းမာ ႏုပ်ိဳေစမည့္ အစားအစာမ်ား

ခ်က္ျပဳတ္ ျခင္းဟာ အစားအစာ ထဲမွာ ပါတဲ့ တခ်ိဳ႕ အာဟာရ ဓာတ္ေတြကို ဆံုး႐ႈံး ေစတာေၾကာင့္ အစိမ္းစားရင္ အစားအစာ ထဲမွာပါတဲ့ ဗီတာမင္နဲ႔ သတၱဳ ဓာတ္ေတြကို ပိုမို ရရွိ ေစပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ အစားအစာတုိင္း ကိုေတာ့ အစိမ္းစားလို႔ မရပါဘူး။ အသား၊ ငါးလိုမ်ိဳး အစာေတြ မွာေတာ့ ေရာဂါပိုးေတြ ပါဝင္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ေသခ်ာ က်က္ေအာင္ ခ်က္ျပဳတ္ ၿပီးမွ စားသင့္ ပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ေအာက္ပါအစာ ေတြကိုေတာ့ အစိမ္းစားေပးရင္ သင့္ကို က်န္းမာ ႏုပ်ိဳ ေစႏုိင္ပါတယ္။

-ဓာတ္တိုး ဆန္႔က်င္ ဂုဏ္သတၱိ (Antioxidant) ရွိတဲ့ အစာေတြဟာ အိုမင္းမႈကို ျဖစ္ေစတဲ့ ဓာတ္တိုး ပစၥည္း (Free Radical) ေတြကို ဖယ္ရွား ေပးတဲ့ အတြက္ အစိမ္းစား သင့္ပါတယ္။ မုန္လာဥနီ၊ သံပရာသီး၊ ဂရိတ္ဖ႐ုသီး ေတြမွာ Anti-oxidant ေတြ မ်ားစြာ ပါဝင္ၿပီး အေကာင္းဆံုး အာနိသင္ကို ရဖို႔ ေန႔စဥ္ အစိမ္းစား ေပးသင့္ပါတယ္။

-ဆာလ္ဖာ ပါဝင္တဲ့ အစိမ္းစား ႏုိင္တဲ့ အစားအစာ ေတြဟာ သင့္အေရျပား၊ ဆံပင္၊ လက္သည္း ေျခသည္းနဲ႔ အဆစ္ေတြကို ေကာင္းမြန္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းေပး ႏုိင္ပါတယ္။ ကၫြတ္၊ ၾကက္သြန္ျဖဴ၊ ၾကက္သြန္နီ၊ ပန္းေဂၚဖီစိမ္း၊ င႐ုတ္သီးေတာင့္အနီ၊ ဖ႐ုံေစ့ စတဲ့ အစားအစာ ေတြမွာ ဆာလ္ဖာ ပါဝင္ပါတယ္။

-Phytochemical ေတြ ပါဝင္တဲ့ မုန္လာဥနီ၊ ဘယ္ရီသီး၊ တ႐ုတ္နံနံ၊ ပန္းေဂၚဖီပြင့္၊ ပန္းေဂၚဖီစိမ္း၊ င႐ုတ္ေကာင္း ေတြကိုလည္း အစိမ္းစားႏုိင္ၿပီး သင့္ကို က်န္းမာႏုပ်ိဳ ေစႏုိင္ ပါတယ္။

-ေက်ာက္ပြင့္လိုမ်ိဳး ပင္လယ္ထြက္ အရြက္ေတြကို အစိမ္းစားျခင္းဟာ သင့္ခႏၶာ ကိုယ္ထဲမွာ ရွိတဲ့ အဆိပ္အေတာက္ေတြကို ေလ်ာ့နည္းေစပါတယ္။

-အစြမ္းထက္ Anti-oxidant ျဖစ္တဲ့ Coenzyme Q 10 ဟာ ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕ ဆဲလ္ အားလံုးမွာ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အသက္ႀကီး လာတာနဲ႔ အမွ် ေလ်ာ့နည္း လာပါ တယ္။ ေျမပဲနဲ႔ ပန္းေဂၚဖီ စိမ္းကို အစိမ္းစားျခင္းဟာ ဟန္ခ်က္ ထိန္းႏုိင္ေစၿပီး အိုမင္းမႈ ျဖစ္စဥ္ ေတြကို ေလ်ာ့ပါး သက္သာ ေစပါတယ္။

Tip

အစိမ္းစားမယ့္ အစားအစာ ေတြကို မစားခင္ ေရစင္စင္ ေဆးပါ။ အေကာင္းဆံုး ကေတာ့ ဘံုပိုင္က စီးက်ေနတဲ့ ေရေအာက္မွာ မိနစ္ အနည္းငယ္ ပြတ္တိုက္ရင္း ေဆးေၾကာေပးပါ။

Ref: Good Health

အေနေ၀းသူေတြရဲ႕ အခ်စ္ေရး ဘာေၾကာင့္မခ်မ္းေျမ႕ရတာလဲ

အထင္ႀကီးျခင္းနဲ႕ ႏွစ္သက္ေက်နပ္ျခင္းေတြ ရွိတဲ့ ပထမပိုင္းလအနည္းငယ္ ကုန္ဆံုးသြားတဲ့အခါမွာေတာ့ အခ်စ္ေရး ဆုိတာ ထင္သေလာက္ မလြယ္ကူေတာ့ပါဘူး။ အေနေ၀းေနၾကတဲ့ ခ်စ္သူမ်ိဳးေတြအတြက္ဆုိ ပိုလုိ႕ေတာင္မွ ခက္ခဲပါေသးတယ္။
အခ်စ္ေရးဆုိတာ စိတ္ခံစားမႈေတြ အရင္းအႏွီးႀကီးစြာ ျမွဳပ္ႏွံထားရတဲ့အရာပါ။ အခ်စ္ေရးတစ္ခု တည္ေဆာက္တဲ့ေနရာမွာ အားထုတ္မႈေတြလည္း အမ်ားအျပား လုပ္ရပါေသးတယ္။ အထင္ႀကီးျခင္းနဲ႕ ႏွစ္သက္ေက်နပ္ျခင္းေတြ ရွိတဲ့ ပထမပိုင္းလအနည္းငယ္ ကုန္ဆံုးသြားတဲ့အခါမွာေတာ့ အခ်စ္ေရး ဆုိတာ ထင္သေလာက္ မလြယ္ကူေတာ့ပါဘူး။ အေနေ၀းေနၾကတဲ့ ခ်စ္သူမ်ိဳးေတြအတြက္ဆုိ ပိုလုိ႕ေတာင္မွ ခက္ခဲပါေသးတယ္။
အေျဖရွာၾကည့္တဲ့အခါ အေနေ၀းသူေတြမွာ ခ်စ္ခရီးလမ္းတစ္ခုအတြက္ လိုအပ္တဲ့အရာေတြ မလံုေလာက္တဲ့ အျဖစ္မ်ိဳး ရွိေနၾကပါတယ္။

(၁) လုံေလာက္တဲ့ ဆက္သြယ္မႈ မရရွိျခင္း

ခုိေလးေတြနဲ႕စာပုိ႕တဲ့ေခတ္ မဟုတ္ေတာ့သလို ပီဇာမွာရင္ေတာင္ နာရီ၀က္ထက္ ေနာက္မက်ပဲ အိမ္တုိင္ရာေရာက္ လာပို႔တဲ့ ေခတ္ႀကီးထဲမွာ ဆက္သြယ္မႈ မလံုေလာက္ဘူးလုိ႕ ေျပာလုိက္ရင္ လက္ခံခ်င္ၾကမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဟုတ္ပါတယ္။ သင္တုိ႕မွာ စမတ္ဖုန္းကိုယ္စီရွိၾကတယ္။ ေဖ့ဘုတ္စ္ ၊ gtalk စတဲ့ application ေတြလည္းစံုလို႕။ တစ္ေနကုန္ ဒီapplication ေတြသံုးလုိ႕ စကားေျပာေနတယ္ ဆုိဦး ျပည့္စံုတဲ့စိတ္ခ်မ္းသာမႈ ရရွိလုိ႕လား။ လအနည္းငယ္အၾကာမွာ ဒီလုိခ်ည္းပဲ အၿမဲတမ္းေ၀းေနမယ္ ဆုိရင္ေတာ့ တျခားမွန္ကန္တဲ့နည္းလမ္းတစ္ခု ရွာေဖြၾကည့္ဖို႕ လုိလာၿပီလုိ႕ စတင္ခံစားမိလာပါလိမ့္မယ္။

(၂) ယံုၾကည္ကိုးကြယ္မႈ ကင္းမဲ့လာျခင္း

လိမ္လည္ဖို႕ အခါအခြင့္သင့္ၿပီး အေျခအေနေပးလာတဲ့အခါ သင့္အေနနဲ႕ သူမမသိေသးသေရြ႕ ဘာမွမျဖစ္ႏုိင္ဘူးလုိ႕ ထင္ေနလိမ့္မယ္။ ဒီအခါ သစၥာရွိမႈနဲ႕ တစ္ဦးအေပၚ တစ္ဦး ကတိထားမႈေတြဟာ အခ်ိန္တုိင္းမွာ ပ်က္ျပယ္ေနတတ္ပါတယ္။ တစ္လင္တစ္မယားဆုိတဲ့ စနစ္အေပၚမွာ စိန္ေခၚမႈေတြ ရွိလာပါတယ္။ ဒါေတြကို ႀကံ႕ႀကံ႕မခံႏုိင္တဲ့အခါ သင္တုိ႕ရဲ႕ ဆက္ဆံေရးမွာ အဖုအထစ္ေတြ ျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။

(၃) အတူတကြ တည္ေဆာက္ႏုိင္ေသာ ေရရာတဲ့အနာဂတ္ မရွိျခင္း

သင့္ရဲ႕ လူေနမႈ ဘ၀ပံုစံ၊ ေရြးခ်ယ္မႈနဲ႕ အနာဂတ္အစီအစဥ္ေတြ ၾကားမွာ ေနာက္ထပ္ ဆံုေတြ႕ႏုိင္ဖုိ႕ ေသခ်ာတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိႏုိင္ေတာ့ဘူး။ သင္တုိ႕ရဲ႕ ဘ၀ႏွစ္ခုဟာ မ်ဥ္းၿပိဳင္ေတြလုိ ပဲ ဆံုမွတ္တစ္ခုထားဖုိ႕ ခဲယဥ္းလာတဲ့အခါ ဒီဆက္ဆံေရး ေအးခဲသြားပါလိမ့္မယ္။ ႏွစ္ဦးသားမွာ ဆံုေတြ႕ခ်င္စိတ္ အမွန္တကယ္ ရွိေနၾကတယ္ဆုိဦးေတာ့ အခ်စ္ထက္ ဦးစားေပးရမယ့္ အရာေတြ ဘ၀မွာႀကံဳလာတဲ့အခါ ရင္နာစြာနဲ႕ ဒီလမ္းကို ေရြးခ်ယ္ရတတ္ပါတယ္။

(၄) သံသယေတြ ၀င္လာျခင္း

သူမတကယ္ပဲ အတန္းတက္ေနတယ္လုိ႕ သင္ဘယ္လိုသိႏုိင္မလဲ။ သူမကို အၿမဲတမ္း စိတ္မကုန္ႏုိင္သူ တစ္ေယာက္နဲ႕ ပါတီမွာ ရွိေနတာမ်ားလား။ သူမ လိမ္ေနတာမ်ားလား။ ဒီလုိပဲ အေနေ၀းေနတဲ့ ဆက္ဆံေရးဆုိတာ သံသယေတြမ်ားစြာနဲ႕ ရွိေနတတ္ပါတယ္။ သင္တုိ႕ႏွစ္ဦးရဲ႕ ဆက္သြယ္မႈ မလုံေလာက္ေတာ့တဲ့ အခ်ိန္ကစလုိ႕ သူမရဲ႕ သစၥာရွိမႈ ၊ သံေယာဇဥ္ရွိမႈေတြ အေပၚ အၿမဲလုိလို သံသယ၀င္ေနပါလိမ့္မယ္။

(၅) ဆက္လက္တည္ၿမဲဖို႕ ဆႏၵမရွိေတာ့ျခင္း

ဆယ္ႀကိမ္ စကားေျပာၾကတဲ့အခါ ကိုးႀကိမ္ေလာက္က ရန္ျဖစ္ေနရမယ္။ အေပၚမွာ ေျပာခဲ့တဲ့ အေပ်ာ္ရွာမိတာေတြ ၊ သံသယ၀င္မိတာေတြ ၊ ဆံုေတြ႕ဖုိ႕အခြင့္အလမ္း နည္းပါးလာတာေတြကို အေျခခံလုိ႕ သင္တုိ႕ဟာ တစ္ဦးေပၚတစ္ဦး သည္းခံႏုိင္စြမ္းနဲ႕ ခ်ိဳသာေျပျပစ္စြာ ေျပာဆုိႏုိင္စြမ္းေတြ ကင္းမဲ့လို႕ ေနပါၿပီ။ ၾကာလာေတာ့လည္း ျငင္းခံုရတာေတြ ၊ ရန္ျဖစ္ရတာေတြကို ၿငီးေငြ႕လုိ႕ လာပါၿပီ။ တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦး အသည္းခဲြလိုတဲ့ ဆႏၵ မရွိၾကေသာ္လည္းပဲ သင္တုိ႔ရဲ႕ ဒီအခ်စ္ေရးႀကီးက အဓိပၸါယ္မဲ့လာတယ္လုိ႕ ထင္ေနၾကပါၿပီ။ ဒီအေျခအေနဟာ ႏွစ္ဦးစလံုးအတြက္ စိတ္ဆင္းရဲစရာ အေျခအေနျဖစ္တာေၾကာင့္ တစ္ေယာက္ေယာက္ကစလို႕ သြားခြင့္ျပဳလုိက္ပါေတာ့။

ဒီေတာ့ အေနေ၀းေနတဲ့ ခ်စ္ျခင္းတစ္ခုကို ျပန္လည္သံုးသပ္ၾကည့္တဲ့အခါ အေရးအႀကီးဆံုး ကေတာ့ သစၥာရွိမႈပါ။ မျမင္ရ ၊ မေတြ႕ရေသာ္လည္းပဲ သူဟာ ကိုယ့္အေပၚ ကတိေတြခ်ိဳးေဖာက္ ေနတယ္ဆုိရင္ အလိုလို ခံစားမိတတ္ၾကပါတယ္။ က်န္တဲ့ကိစၥေတြကေတာ့ အဆင္ေျပေအာင္ တတ္ႏုိင္သမွ် ညွိယူလုိ႕ရၾကမယ္လုိ႕ ထင္ပါတယ္။ ျဖစ္တတ္တဲ့ ျပႆနာေလးေတြ သိထားတဲ့အခါ ႀကိဳတင္ေရွာင္ရွားရင္း ျပင္ဆင္လုိ႕ရႏုိင္ၾကလိမ့္မယ္လုိ႕ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။

Shared from Myawady News (FB)

အသိဥာဏ္ရဖို႔ .........

လူေတြဟာ ေသခါနီးက်မွ ကပ္ၿပီးေတာ့ သံေ၀ဂ ရၾကတယ္ ........

အခ်ိန္ေႏွာင္းသြားၿပီ မရေတာ့ဘူး။

ဒါေၾကာင့္ - - - ေသခါနီးမွာ ကပ္ၿပီးေတာ့ သံေ၀ဂ မရၾကပါနဲ႕။ ေစာေစာစီးစီး သံေ၀ဂရၾကပါ။

ေစာေစာစီးစီး ႀကိဳႀကိဳတင္တင္ လုပ္သင့္တဲ့ အလုပ္ေတြကို လုပ္ပါ။လူ႔ဘ၀ကိုရတာ အသိဥာဏ္ရဖို႔ပါ။

ဘ၀ရဲ႕ အႏွစ္သာရဟာ အသိဥာဏ္ပါ။ အသိဥာဏ္ ဆိုတာမွာ တရားအသိဥာဏ္က အဓိကပါ။

ဒီအသိဥာဏ္ကိုမွ မရလိုက္ရင္ တစ္သက္လံုး ရွာတာ သံုးလာတာ ေသခါနီး ဘာက်န္သလဲ ? ဘာအဖတ္တင္သလဲ ?

ဘာမွ အဖတ္မတင္ဘူး။ တစ္ခုမွ ယူသြားလို႔ မရဘူး။ သြားၾကားထိုးတံ တစ္ေခ်ာင္းေတာင္ ယူသြားလို႔ မရဘူး။

ဒါေၾကာင့္ - အခုအခ်ိန္ရွိတုန္းမွာ အခ်ိန္မျဖဳန္းဘဲနဲ႕ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ လုပ္ေနရင္းၾကားထဲမွာ ရသမွ် အခ်ိန္ေလး နည္းနည္းျဖစ္ျဖစ္ ငါးမိနစ္ျဖစ္ျဖစ္ ရေအာင္ယူၿပီး တရားအားထုတ္ပါ ။ဆယ္မိနစ္ ရရင္ ဆယ္မိနစ္ အားထုတ္ပါ။ ငါးမိနစ္ ေလး ငါး ဆယ္ႀကိမ္ဆိုရင္ နည္းတာ မဟုတ္ဘူး။

တရားအားထုတ္လာရင္ တရားအားထုတ္ဖို႔အခ်ိန္ကို ယူတတ္လာပါလိမ့္မယ္။

ဒီစကားကို ေျပာတာ အႀကိမ္မ်ားလာေတာ့ အခ်ိဳ႔ တပည့္ေတြက လက္ေတြ႔လုပ္ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ေျပာလာတယ္။

"တပည့္ေတာ္တို႔က အရင္တုန္းက တရားအားထုတ္ဖို႔ အခ်ိန္မရွိဘူးလို႔ ထင္ေနခဲ့တာ။ အခုေတာ့ ရသေလာက္ အားထုတ္တဲ့ အေလ့အက်င့္ကို လုပ္လိုက္ေတာ့ အခ်ိန္ရလာတယ္" တဲ့။

အေရးမႀကီးတဲ့ကိစၥနဲ႕ အျပင္ထြက္တာမ်ိဳး မလုပ္ေတာ့ဘူး။အေရးမႀကီးတဲ့ အပ်င္းေျပ ဖတ္တဲ့ စာေတြ မဖတ္ေတာ့ဘူး။အေရးမႀကီးတဲ့ ေရဒီယို နားေထာင္တာ တီဗြီၾကည့္တာ ဗြီဒီယိုၾကည့္တာ မလုပ္ေတာ့ဘူး။

ဒါေတြေလွ်ာ့လိုက္တာနဲ႕ပဲ တရားအားထုတ္ဖို႔အခ်ိန္ တစ္ေန႔ ႏွစ္နာရီ သံုးနာရီေလာက္ ရေနတယ္ တဲ့။ ဒီၾကားထဲမွာလည္း သြားရင္း လာရင္း လုပ္ရင္း ကိုင္ရင္း သတိကို ကပ္ထားပါတယ္ တဲ့။

အဲဒီလို မရမက ရသေလာက္ ယူပါ ။

We eat to live, we don't live to eat.

အသက္ရွင္ဖို႔ စားေနရတာ ၊ စားဖို႔ အသက္ရွင္ေနတာ မဟုတ္ဘူး။

စား၀တ္ေနေရးဟာ ခႏၶာ၀န္ထမ္းတာပါ။ မလုပ္မျဖစ္ဘူး။ လုပ္ရမယ္။

ဒါပင္မဲ့ - - - လူ႕ဘ၀ရတာဟာ အသိဥာဏ္ရဖို႔ပါ။ အဲဒီ အသိဥာဏ္ရဖို႔ ၾကိဳးစားၾကပါ ........


*** ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက (မဟာၿမိဳင္ေတာရ) ၏ ဘ၀ဆိုတဲ့ေက်ာင္း စာအုပ္မွ ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ ျပပါသည္။ ***

~~~ ဓမၼမိတ္ေဆြ သူေတာ္စင္ အေပါင္း က်န္းမာရႊင္လန္း ၿငိမ္းေအးႏိုင္ပါေစ ~~~

Shared from Burmese Treasure (FB)

ဘယ္သူကိုယ့္ေလာက္ ၾကီးသလဲ

Friday, January 31, 2014

တေန ့ေတာ့ ႏြားေက်ာင္းသားေလး ေလးေယာက္ အၾကြား ျပိဳင္ၾကသတဲ ့

ပထမတစ္ေယာက္.......ငါတို ့ ဘၾကီး ေမြးထားတဲ ့ ကြ်ဲဘို ့တင္ၾကီး ဆုိရင္ ဘယ္ေလာက္ၾကီးသလဲ မေမးနဲ ့ .. ဟုိတုန္းက ဒူဝံၾကယ္ဆိုတာ ေတာင္အ၇ပ္မွာရွိတာတဲ ့
သူဘၾကီးရဲ ့ ကြ်ဲဘုိ ့တင္ၾကီး နား၇ြက္ကို ျခင္ကိုက္ေတာ့ ကြ်ဲၾကီးက လန့္ပီး ဂ်ိဳ ခါလုိက္တာ ဒူဝံၾကယ္နဲ ့ ခ်ိတ္ပီး ဒူ၀ံၾကယ္ ေျမာက္အရပ္ကုိ ေရာက္သြား ဆုိပဲ

ဒုတိယတစ္ေယာက္......ငါတို ့ အဖိုး ပုိင္တဲ့ သစ္ပင္ၾကီးဆုိ ဘယ္ေလာက္မ်ား ျမင့္လုိက္သလဲမေပးနဲ ့အဲဒီအပင္ေပၚက ငွက္သုိက္ ဥေလးေတြနဲ ့ျပဳတ္က်ရင္ေတာင္ ငွက္ဥေတြ ေအာက္မေရာက္ခင္မွာ ငွက္ေလးေတြ က အေတာင္ေပါက္ပီး ျပန္ထြက္သြားသတဲ့ ..အဲဒီေလာက္ကုိ ျမင့္သတဲ ့

တတိယတစ္ေယာက္......ငါတို ့ဘေထြး ပုိင္တဲ စပါးပုံဆုိရင္ ဘယ္ေလာက္ျမင့္တယ္ မသိ လျပည့္ညဆုိ လမင္းၾကီးထဲက အဖိုးၾကီးနဲ ့ အဖြားၾကီးက ဆန္ဖြတ္ဖုိ ့အတြက္ အဲဒီ စပါးပုံက လွမ္းခပ္သတဲ ့..

ကဲ.....သူနဲ့မွပဲ အကုန္ရပ္ၾကေတာ့တယ္

ေနာက္ဆုံးတေယာက္.......ငါတုိ ့ အဘုိး တီးတဲ့ စည္ေတာ္ၾကီး ဆုိရင္ တခ်က္ေလာက္ တီးလုိက္တာနဲ ့ တာ၀တိ ံသာမွာ အိပ္ေနတဲ ့ သိၾကားမင္းနဲ့..အ၀ီစိမွာ အိပ္ေနတဲ ့ ငရဲမင္းေတာင္ လန္ ့ႏုိးသတဲ ့

ကဲ....ဒီလိုဆုိေတာ့ လြန္တာေပါ ့...အားလုံးက ၀ုိငး္ေမးၾကပါပီ

ဒါဆုိ မင္းအဖိုးက ဒီေလာက္ ၾကီးတဲ ့ စည္ၾကီးကို ဘာသားနဲ ့ လုပ္ပီး ဘယ္သေရနဲ ့ က်ပ္သလဲတဲ့ .... ေနာက္ပီး ဒီစည္ကုိ တီးတဲ ့မင္းအဖုိးကလည္း အၾကီးၾကီး ဆုိေတာ့ ဘယ္က ဆန္ေတြ ကုိ စားသလဲတဲ ့ေလ

သူေျဖေတာ့လဲ ဟုတ္တာပဲ

စည္ကုိေတာ့ ဒုတိယ တေယာက္ အဖိုး၇ဲ ့ သစ္ပင္ၾကီးနဲ ့လုပ္ပါ တယ္တဲ ့
သေရကိုေတာ့ ပထမ တေယာက္ ဘၾကိး၇ဲ ့ကြ်ဲၾကီး နဲ ့ လုပ္ပါတယ္တဲ ့
သူ ့အဘိုး စားဖုိ ့အတြက္ေတာ့ တတိယ တေယာက္ရဲ ့ စပါးပုံကုိ ဆန္ေထာင္းစားပါတယ္တဲ့

ကဲ ................ေအးေရာ

သားငယ္

ျပည္ျမန္မာ

Facebook Fan Page

Favorite Collections

https://www.facebook.com/pages/Favorite-Collections/273212476167679

ေဆးဝါးမကူဘဲ ေျဖရွင္းႏိုင္ေသာ ေဝဒနာမ်ား

က်န္းမာေရး ျပႆနာတခ်ိဳ႕က ေဆးဝါးမလိုဘဲ မိမိဘာသာ အလြယ္တကူ ေျဖရွင္းႏိုင္ပါတယ္။ ေအာက္ပါ ေဝဒနာတခ်ိဳ႕ကို ေဆးဝါးမကူဘဲ အလြယ္တကူေျဖ ရွင္းႏိုင္တဲ့ နည္းလမ္းေတြကို ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။

ေလပြျခင္း

ေျဖရွင္းနည္း ။ ။ ဒိန္ခ်ဥ္ေသာက္ပါ

ေလပြတာက အမ်ားစုမွာ ျဖစ္တတ္ၾကၿပီး ျဖစ္ႏိုင္တဲ့ အေၾကာင္းေတြ ကလည္း မ်ားစြာရွိပါတယ္။ အစာမေၾကတာ၊ လက္တို႔စ္နဲ႔ မတည့္တာ၊ အမွ်င္ ဓာတ္ၾကြယ္ ဝတာေတြကို အလြန္အမင္း စားမိတာနဲ႔ တခ်ိဳ႕ေဆးဝါး ေတြေၾကာင့္ ေလပြတာကို ျဖစ္ေစပါ တယ္။ ေလပြတာကို အက်ိဳးျပဳ ဘက္တီးရီးယားေတြ နဲ႔ အလြယ္တကူ ေျဖရွင္းႏိုင္ပါတယ္။ အူလမ္းေၾကာင္းမွာ အက်ိဳးျပဳ ဘက္တီးရီးယား ေတြနည္းသြားတဲ့ အခါမ်ိဳး မွာ အစာေတြကို ေခ်ဖ်က္ဖို႔နဲ႔ မိႈပိုးေတြ ပြားမ်ားမႈကို ဟန္႔တားဖို႔ အားနည္းသြား တတ္ပါတယ္။ အက်ိဳးျပဳ ဘက္တီးရီးယားေတြ ပါဝင္တဲ့ ဒိန္ခ်ဥ္ ေသာက္ၿပီး ေလပြတာကို အလြယ္တကူ ေျဖရွင္းႏိုင္ ပါတယ္။ ဒိန္ခ်ဥ္ကို စေတာ္ဘယ္ရီနဲ႔ ေရာၿပီး စားႏိုင္ပါတယ္။

ဓာတ္မတည့္ျခင္း

ေျဖရွင္းနည္း ။ ။ ႏွာေခါင္းစည္းတပ္ထားပါ

အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ လူေပါင္း ၁၀-၂၀ ရာခိုင္ ႏႈန္းေလာက္က ပန္းဝတ္မႈန္ေတြနဲ႔ ဓာတ္မတည့္မႈကို ခံစားေနရပါတယ္။ ဓာတ္မတည့္ တာေၾကာင့္ ႏွာ ေခါင္းပိတ္တာ၊ ႏွာရည္ယိုတာ၊ ႏွာေခ်တာနဲ႔ ဖ်ား တာေတြကို ခံစားရႏိုင္ပါတယ္။ ပန္းေပါင္းစံုဖူးပြင့္တဲ့ ရာသီေတြမွာ အိမ္အျပင္ထြက္တဲ့အခါ ႏွာေခါင္းစည္း တပ္သြားပါ။ ပ်ားရည္ တစ္ေန႔ လက္ဖက္စားဇြန္းတစ္ ဇြန္းေသာက္ပါ။ ေလ့လာသူေတြက ပ်ားရည္က ပန္း ဝတ္မႈန္နဲ႔ ဓာတ္မတည့္မႈျဖစ္တာကို သက္သာေစ တယ္လို႔ ေတြ႕ရွိခဲ့ပါတယ္။

စိုးရိမ္စိတ္မ်ားျခင္း

ေျဖရွင္းနည္း ။ ။ တရားထိုင္ပါ၊ ေယာဂက်င့္ပါ

အဂၤလန္ႏိုင္ငံမွာ အရြယ္ေရာက္သူေတြရဲ႕ ၅၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္က သူတို႔ရဲ႕ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လံုး မွာ စိုးရိမ္စိတ္မ်ားတဲ့ ေဝဒနာကို ခံစားေနရပါတယ္။ စိုးရိမ္စိတ္မ်ားတာေၾကာင့္ မလိုလားအပ္တာေတြကို မဆင္မျခင္လုပ္တတ္ၾကပါတယ္။ ဒီလိုျဖစ္ရတာဟာ ဦးေႏွာက္အတြင္းမွာ ေဟာ္မုန္းဓာတ္ေတြ မညီမမွ် ျဖစ္တာေၾကာင့္ပါ။ တရားထိုင္တာ၊ ေယာဂက်င့္ တာေတြနဲ႔ စိုးရိမ္ေသာကေတြကို ေလ်ာ့နည္းသက္ သာေစပါတယ္။ အရီဇိုးနားတကၠသိုလ္မွေလ့လာမႈ အရ ေအ႐ိုးဗစ္ေလ့က်င့္ခန္းျပဳလုပ္တာက စိုးရိမ္ စိတ္ေတြကို ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္တယ္လို႔ ေတြ႕ရွိခဲ့ပါတယ္။

အိပ္ေရးပ်က္မ်ားျခင္း

ေျဖရွင္းနည္း ။ ။ လက္ဖက္ရည္ေသာက္ပါ

အိပ္မေပ်ာ္တာ၊ အိပ္ေရးမဝတာကို လူတိုင္းနီး ပါး ခံစားဖူးၾကမွာပါ။ သင္ရဲ႕ လူမႈေပါင္းသင္းဆက္ ဆံေရး ေကာင္းလြန္းတာက အိပ္ပ်က္ေစတဲ့ အေၾကာင္း တစ္ခုပါ။ Facebook စာမ်က္ႏွာေတြ ဖတ္႐ႈေနတာ၊ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ခ်က္တင္လုပ္ေနတာ၊ ညဘက္အိပ္ခ်ိန္လြန္တဲ့ အထိ ဖုန္းေျပာေနတာေတြ က သင့္ကို အိပ္ပ်က္ေစတဲ့အေၾကာင္းေတြပါ။ ေကာ္ဖီ ေသာက္မယ့္အစား ခ်မ္မိုမိုင္းခတ္ထားတဲ့ လက္ဖက္ ရည္ေသာက္ေပးတာက အိပ္ခ်င္စိတ္ကို ျဖစ္ေပၚ ေစၿပီး ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္ေစပါတယ္။

ေဗာက္ထျခင္း

ေျဖရွင္းနည္း ။ ။ သံလြင္ဆီ အသံုးျပဳပါ

သင့္ဦးေရျပားမွာ ေဗာက္ထတာေၾကာင့္ ယား ယံတာ၊ ဆံပင္ေပၚမွာ ေဗာက္ေတြ အဖတ္လိုက္ ကပ္ေနတာ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ေနပါသလား။ ဦးေရျပား ေဗာက္ထတာ အမ်ားစုက ဆဲလ္ေဟာင္း ေနရာမွာ အသစ္လဲတာေၾကာင့္ျဖစ္ၿပီး ဆိုးဆိုးရြားရြား ေဗာက္ထ တာမ်ိဳးကေတာ့ မိႈပိုးေၾကာင့္ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ေခါင္းမေလွ်ာ္ခင္ သံလြင္ဆီကို အပူေပးၿပီး ဦးေရျပားအႏွံ႔ ေသခ်ာစြာ လိမ္းၿပီးမွ ဇင့္၊ လက္ ဖက္စိမ္းပါတဲ့ ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္နဲ႔ ေခါင္းေလွ်ာ္ပါ။


က်န္းမာေရးသတင္းမ်ား

လိေမၼာ္သီး ေဖ်ာ္ရည္၏ ေကာင္းက်ိဳးမ်ား

(၁) ကင္ဆာေရာဂါကို ကာကြယ္ေပး နိုင္ပါသည္။

(၂) ကိုလက္စေရာ ဓာတ္ကို ေလ်ာ့ခ်ေပး နိုင္ပါသည္။

(၃) ေသြးတိုးေရာဂါ အတြက္ ေကာင္းမြန္ပါသည္။

(၄) အဆုပ္ကိုလည္း သန္႔ရွင္းေပး နိုင္ပါသည္။

(၅) အသားအရည္ကိုလည္း လွပေစနိုင္ပါသည္။

(၆) ေရာဂါမ်ား ကိုလည္း ဖယ္ရွားေပးနုိင္ ပါသည္။

(၇) မ်က္လံုး အတြက္လည္း ေကာင္းမြန္ပါသည္။

(၈) ခႏၶာကိုယ္ကိုယ္လည္း စြမ္းအားျဖစ္ေစ နိုင္ပါသည္။

(၉) ေမာပန္းခ်ိန္ေတြ ေသာက္ပါက အေမာေျပေစ နုိင္ပါသည္။ 

ေက်ာ္လင္းနိုင္ (က်န္းမာေရးသတင္းမ်ား)

ေစာေစာအိပ္ယာ ထျခင္းဟာ က်န္းမာေရး အတြက္ ေကာင္းမြန္

နံနက္ေစာေစာ အိပ္ယာထျခင္းဟာ က်န္းမာေရး အတြက္ ေကာင္းမြန္တယ္လို႔ သုေတသီေတြက ဆိုပါတယ္။ ေနာက္က်မွ အိပ္ယာထသူေတြထက္ ေစာေစာ အိပ္ယာထသူေတြက ဦးေနွာက္ဥာဏ္ရည္မွာလည္း ပိုမိုေကာင္းပါတယ္။ ယေန႔ လူအမ်ားစုဟာ ညဥ့္နက္ေအာင္ အလုပ္လုပ္ျပီး ေနာက္က်မွ အိပ္တတ္ၾကပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီလို ေနထိုင္ျခင္းဟာ က်န္းမာေရး အတြက္ အလြန္ထိခိုက္ ပါတယ္။

နံနက္ေစာေစာ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ျခင္း

နံနက္ေစာေစာ ထျပီး ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္ျခင္းဟာ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ျမင့္တက္မႈကို မျဖစ္ေစပါဘူး။ ဒါ့အျပင္ ဆီးခ်ိဳ ေသြးခ်ိဳ ေရာဂါကိုလည္း ကာကြယ္ေပးပါတယ္။ တစ္ေနကုန္ အေညာင္းထိုင္သူေတြ အတြက ္ နံနက္ေစာေစာ ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္သင့္ပါတယ္။

ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ရရိွနိုင္

ေလ့လာမႈေတြအရ နံနက္ခင္းမွာ ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္သူေတြဟာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ရရိွနိုင္ပါတယ္။ ဘာလို႔ဆိုေတာ့ ေလေကာင္းေလသန္႔မ်ားကို ရႈရိွက္ရျခင္းေၾကာင့္ စိတ္ကို လန္းဆန္းေစနိုင္လို႔ပါ။ ဒါေၾကာင့္ အလုပ္ပင္ပန္းလုိ႕ စိတ္ညည္းေငြ႕ သူေတြအေနနဲ႔ နံနက္ခင္းမွာ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္သင့္ပါတယ္။

ဥာဏ္ရည္ကို ဖြံျဖိဳးနိုင္

ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူေတြ အေနနဲ႔ နံနက္ေစာေစာ ထသူေတြဟာ ေနျမင့္မွ ထသူေတြထက္ ေလ့လာမႈ အားေကာင္းေစ တယ္လို႕ သုေတသီေတြက ဆိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ နံနက္ေစာေစာထျပီး စာက်က္ျခင္းဟာ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူေတြ အတြက္ အေကာင္းဆံုးပါ။

သက္ၾကီးသူမ်ားနဲ႔ ေစာေစာအိပ္ယာထျခင္း

နံနက္ေစာေစာ အိပ္ယာထျပီး လမ္းေလွ်ာက္ေသာ
သက္ၾကီးသူမ်ားသည္ ေနျမင့္မွ အိပ္ယာထေသာ သက္ၾကီးသူမ်ားထက္ ပိုျပီး က်န္းမားေရး ေကာင္းမြန္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ တစ္ျခားေသာ ေရာဂါမ်ားကိုလည္း ကာကြယ္ေပးနိုင္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။


ေက်ာ္လင္းနိုင္ (က်န္းမာေရးသတင္းမ်ား)

သတိျဖင့္ ဘ၀ပင္လယ္ကူးသူ

■ ကုသုိလ္တရားတုိ႔၌ မေမ့မေလ်ာ့မေပါ့မတန္
ထက္သန္ေသာ သတိရွိရင္ ဘ၀ပင္လယ္ ျမစ္ျပင္
က်ယ္ၾကီးကုိ ကူးနုိ္င္တယ္။ ခႏၶာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရင္း
စား၀တ္ေနေရး အလုပ္လုပ္ရင္းနဲ႔ေတာင္မွ အပၸမာဒ
ဆုိတဲ့ သတိေလးကုိင္ထားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ တရား
အလုပ္လုပ္ေနတာ၊ ဘ၀ပင္လယ္ကူးေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ပဲ။

■ မအားလုိ႔ ကုသုိလ္မရဘူးဆုိျပီး အားငယ္စရာမလုိပါဘူး၊
ပုိက္ဆံမရွိလုိ႔ ကုသုိလ္မလုပ္ရဘူးဆုိျပီး အားငယ္စရာ
မလုိဘူး၊ ေန႔တုိင္းကုသုိလ္ထုပ္ေပၚ တက္ထုိင္ေနၾကတာ။
အပၸမာဒ သတိရွိသူအတြက္ စိတ္မနုိင္လုိ႔ ကိေလသာ
ျဖစ္တာေတာင္မွ အျမတ္ထြက္တယ္။သတိပ႒ာန္လုပ္ငန္းစဥ္
အသိေလးေတြပါလာတဲ့အခါ ကိေလသာျဖစ္တာေတာင္မွ
ဘာ၀နာအာရုံျဖစ္သြားတယ္၊

■ အပၸမာဒသတိရွိသူေတြအတြက္ တကယ္လုိ႔ လူမမာၾကီး
ျဖစ္သြားရင္ေတာင္မွ ေ၀ဒနာႏုပႆနာသတိပ႒ာန္ေလး
ကုိင္ျပီး ရႈမွတ္ ပြားမ်ား အားထုတ္တတ္ရင္ လူမမာဘ၀နဲ႔
အျမတ္ထြက္တယ္။သာသာနာအတြင္း လူျဖစ္တဲ့ သတိရွိ
သူအတြက္ ဘာမွအရႈံးမထြက္တာမရိွဘူး။အမႈိက္ပုံထဲက
ေရႊထုပ္ေကာက္တယ္ဆုိတာ ဒါေပါ့။


Dhamma Danã Source ►
www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm

Magic Potatoes for Curing Diseases!! (Both English and Burmese Versions)

(English Version)

Step 1) Clean the three same-sized potatoes. (Don't peer).
Step 2) Blend or grate the potatoes.
Step 3) By using a clean cloth to wrap the pieces of potatoes after blending or gratting, and then get the liquid from squeezing it.
Step 4) If you want to make the liquid more tasty, you can put a little bit of honey.
Step 5) Drink one cup of potato liquid every morning.

If you can drink that potato liquid one to two cups everyday, diseases (such as liver diseases, diabetes, stomachache, kidney diseases, heart diseases, high blood pressures, waist pain, shoulder pain or neck pain diseases) can be cured!

A Japanese monk named "Ashin Tomeezawa" revealed this healthy medicine.

Shared this with the hope for everyone to be healthy due to the easy preparation.

Credit to Original Writer...
and donated for the sake of good health for everyone!

This can also be cured for cancer!
Potatoes for Cancer patients...
Link => http://greenkstar.blogspot.com/2012/01/blog-post_6865.html

For people who are suffering from back pain due to long usage of computers...
Link =>  http://greenkstar.blogspot.com/2013/03/blog-post_2472.html

********************************

(Burmese Version)

အာလူးစိမ္းရည္ ဓာတ္စာ


အရြယ္အစားတူ အာလူးစိမ္း ၃ လံုးကိုေရစင္ေအာင္ေဆးပါ။
(အခြံမႏႊာပါႏွင္႔) အာလူးကို Blender နဲ႔ၾကိတ္ (သို႔) သခြားျခစ္နဲ႔ ျဖစ္ျဖစ္ျခစ္ပါ။
... သန္႔ရွင္းေသာပိတ္စိမ္းပါးေလး ႏွင္႔ အရည္ညွစ္ယူပါ။ (အုန္းနို႔ညွစ္သလို) အဲဒီအရည္ကို အရသာေကာင္းခ်င္ပါက ပ်ားရည္ အနည္းငယ္ ထည့္ေသာက္ပါ။
မနက္တိုင္း တစ္ခြက္ႏႈန္း ေသာက္ေပးနိုင္ပါတယ္။

အဲဒီအရည္ကို တစ္ခြက္ကေန ႏွစ္ခြက္အထိ ေန႔စဥ္ေသာက္နိုင္မယ္ ဆိုရင္ေတာ႔ အသည္းေရာဂါ၊ ဆီးခ်ဳိေရာဂါ၊ အစာအိမ္ေရာဂါ၊
ေက်ာက္ကပ္ေရာဂါ၊ ႏွလံုးေရာဂါ၊ ေသြးတိုးေရာဂါ၊ ခါးနာ၊ ပခံုးနာ၊ က်ီးေပါင္းေရာဂါ ေတြေပ်ာက္ကင္းနိုင္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

လူအမ်ားအတြက္ က်န္းမာေရးဓာတ္စာအျဖစ္ ထုတ္ေဖာ္ ေဆာ္ၾသခဲ႔သူကေတာ႔ ဂ်ပန္ဗုဒၶဘာသာဘုန္းေတာ္ၾကီး
အရွင္တိုမီဇာ၀ ျဖစ္ပါတယ္။

ကိုယ္တိုင္ လြယ္ကူစြာ ေဖာ္စပ္နိုင္တာေၾကာင္႔
အက်ဳိးမ်ားေစနိုင္မယ္ ထင္လို႔ ေ၀မ်ွလိုက္ပါတယ္။


Credit to Orginal Writer and
က်န္းမာေရးအတြက္ တဆင္႔ကူးယူ ဒါနျပဳပါသည္။


*** ကင္ဆာေရာဂါအတြက္ ''ထူးတဲ့အာလူး'' ***
Link => http://greenkstar.blogspot.com/2012/01/blog-post_6865.html

** ကြန္ပ်ဴတာ သမားမ်ား အတြက္ ကုိယ္ေတြ႕ ခါးနာ ေပ်ာက္ေဆးနည္း **
Link => http://greenkstar.blogspot.com/2013/03/blog-post_2472.html

ၾကက္သားပဲရည္သုပ္၊ စမူဆာပဲရည္သုပ္

ရန္ကုန္မွာဆိုရင္ အိသက္မမႀကီး ခဏခဏ၀ယ္လာတတ္တာပါ။
ဗဟန္းေရ တာရွည္လမ္းေပၚက ဗမာမိသားစုေရာင္း တဲ့ ၾကက္သားပဲရည္သုပ္က သန္႔လည္းသန္႔ၿပီး စားလို႔လည္း အလြန္ေကာင္းပါ တယ္။
ေရာင္းတဲ့ အစ္မကိုယ္တိုင္ကလည္း သနပ္ခါးေလးနဲ႔သန္႔သန္႔ေလးရယ္။
ေတာ္ေတာ္စားလို႔ေကာင္းပါတယ္။ ႐ွဴး႐ွဴး ရွဲရွဲေပါ့။

ပါ၀င္ပစၥည္းမ်ား (ေလးခ်ပ္စာ)
...........................................
• ၾကက္သား - ၁ေကာင္
• တျခားၾကက္အစိတ္အပိုင္းမ်ား
• နႏြင္းမႈန္႔ - စားပြဲဇြန္း ၂ ဇြန္း
• ပဲမႈန္႔ - ဆန္ခ်ိန္ခြက္ ၂ ခြက္
• Gram မဆလာ - စားပြဲဇြန္း ၅ ဇြန္း
• ေဂၚဖီ - ၁ လုံး
• င႐ုတ္သီးစိမ္း - ၁၀ ေတာင့္
• ၾကက္သားမႈန္႔ - ၂ ဇြန္း
• ပူစီနံ - အနည္းငယ္
• င႐ုတ္သီးမႈန္႔ - လိုသေလာက္
• ငံျပာရည္ - လိုသေလာက္
• သံပရာသီး - လိုသေလာက္

ပဲမႈန္႔ကို ေရလီတာ၀က္စိမ္ထားပါ။ ၾကက္သားကို ေလးျခမ္းတုံးကာ
ၾကက္သားမႈန္႔ ၂ ဇြန္း၊ မဆလာ၂ ဇြန္း၊ နႏြင္းမႈန္႔ ၂ ဇြန္းထည့္ၿပီး
တျခားၾကက္အစိတ္အပိုင္းမ်ားပါထည့္ကာ ျပဳတ္ထားပါ။
ၾကက္အသည္းကို အရမ္းမမာေအာင္ ေနာက္ဆုံးမွထည့္ပါတယ္။
ၾကက္သားမ်ားထုတ္ကာ လီွးစိတ္ထားပါ။ ၾကက္ျပဳတ္ေရကို ခ်န္ထားပါ။
င႐ုတ္ သီးစိမ္း၊ ေဂၚဖီပါးပါးလီွးထားပါ။

ပဲက်ဳိရန္
.............
၁။ ပဲရည္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေလာင္းထည့္ၿပီးက်ိဳပါ။
ေရ ၁ လီတာခန္႔ထပ္ထည့္ပါ။ ၾကက္ သားမႈန္႔ စားပြဲဇြန္း ၂ ဇြန္း၊ မဆလာ ၃ ဇြန္းထည့္က်ိဳပါ။
ၾကက္သားျပဳတ္ရည္မ်ား ပါေရာပါ။ ပဲရည္က်က္ၿပီး ပဲစိမ္းနံ႔ေပ်ာက္ၿပီး
မဆလာနံ႔ေမႊးတတ္လာၿပီဆိုရင္ ဟင္း ေရအရသာျမည္းၿပီး
အေပါ့၊ အငန္ထပ္ျဖည့္ကာ မီးမွ်င္းမွ်င္းနဲ႔ ပူေနပါေစ။ မပ်စ္ မက်ဲအေနမွာထားပါ။

၂။ ဟင္းရည္ရၿပီဆိုေတာ့ ပြဲျပင္ရေအာင္ေနာ္။ ၾကက္သားမ်ားအရင္ထည့္
လီွးထားေသာ ေဂၚဖီ၊ င႐ုတ္သီးစိမ္း၊ ပူစီနံ၊ င႐ုတ္သီးမႈန္႔တို႔ျဖင့္ ပြဲျပင္ၿပီး
ဟင္းရည္ပူပူကိုေလာင္းကာ သံပရာရည္၊ ငံျပာရည္လိုသလိုထည့္စားႏိုင္ပါၿပီ။

စမူဆာသုပ္
...............
• စမူဆာ
• Chick Pea - ၁ ဘူး
• အာလူး - အေနေတာ္၄လုံး
• ေဂၚဖီ - ၁လုံး
• င႐ုတ္သီးစိမ္း - ၅ ေတာင္႔
• ပူစီနံ - အနည္းငယ္
• င႐ုတ္သီးမႈန္႔ - လိုသေလာက္
• သံပရာသီး - လိုသေလာက္

စမူဆာေလးမ်ားကိုေၾကာ္ထားပါ။ အာလူးကိုျပဳတ္ၿပီး အတုံးေသးေလးမ်ား လီွးထားပါ။
ပဲျပဳတ္ ေရက အထက္ပါအတိုင္း ျပဳတ္ႏိုင္ပါတယ္။ ၾကက္သားျပဳတ္ေရမရွိရင္
ၾကက္သားမႈန္႔သုံးလို႔ရပါတယ္။

ပြဲျပင္ရန္
...........
စမူဆာေလးမ်ား ညႇပ္ထည့္ပါ။ အာလူး၊ ပဲေစ့၊ ေဂၚဖီ၊ င႐ုတ္သီးစိမ္း၊
ပူစီနံ၊ င႐ုတ္သီးမႈန္႔တို႔ျဖင့္ ပြဲျပင္ၿပီး ဟင္းေရပူပူကိုေလာင္းကာ သံပရာရည္၊
ငံျပာရည္ လိုသလိုထည့္စားႏိုင္ပါၿပီ။


..................................
Htet Family's Creation
..................................
www.htetfamily.com

“ စိတ္ထိခိုက္ရတဲ့အခါ ... ”

ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ျပႆနာ အေပၚ
အမွ်င္မျပတ္ေအာင္ လက္ခံျပီးေတြးေနတတ္တယ္။

အဲဒီလိုေတြးျပီးဝမ္းနည္းေၾကကြဲေနရတာကို
• ကိုယ္ကိုကိုယ္တိုင္က ေက်နပ္သလိုလိုလည္း
ခံစားလာတတ္တယ္ ။
• ဒီခံစားမွဳေသာက ကိုလည္း စည္းစိမ္ခံသလို
စြဲလာတတ္တယ္ ။

ၾကာလာေတာ့လြမ္းေနရ ၊ ေဆြးေနရမွ
စိတ္ကေနသာ ၊ ထိုင္သာရွိသလိုျဖစ္လာတယ္ ။

♦ အံၾသစရာေကာင္းတာက
စိတ္ဆင္းရဲစရာ ၊ စိတ္ပူစရာ
တစ္ခုခုကိုမရွိပဲေနရတဲ့အခါ
ဟာတာတာျဖစ္ေနတတ္တယ္ ။

♦ ဒါေၾကာင့္အဲဒီလိုလူမ်ိဳးဟာ ဝမ္းနည္းစရာတစ္ခုခု
ခံစားဖို႔ အျမဲတမ္းျပႆနာရွာေနတတ္တယ္ ။

♦ ဒီအေျခအေနေရာက္လာျပီဆိုရင္
စိတ္ထိခိုက္ ၊ စိတ္ဓါတ္က်လြယ္တဲ့သူျဖစ္လာျပီး
ၾကာရင္ကုစား ရခက္ခဲပါတယ္ ။

စာထဲမွာကေတာ့ဒါကို
“ပဋိဃသံေယာဇဥ္” လို႔ေခၚပါတယ္ ။

သံေယာဇဥ္ဆိုတာ ၾကာေလ ၊ ခိုင္ျမဲေလ
ျဖစ္တတ္တာမို႔ သတိထားျပီးျမန္ျမန္ကုစားဖို႔လိုပါတယ္ ။

တရားရွဳမွတ္မွဳ ကသာ ဒီအေျခအေနကေန
အျမန္ဆုံး ေက်ာ္လႊား နိုင္မွာျဖစ္တဲ့အတြက္
နိုင္သေလာက္ကစျပီးလုပ္ပါလို႔ အၾကံျပဳလိုက္ပါရေစ။


- (ေဗာဓိျမိဳင္သစၥာေရႊျပည္ ဓမၼရိပ္သာဆရာေတာ္)

Dhamma Danã Source ►
www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm

႐ွင္ဥပဂုတၱ အေၾကာင္း

(၂၀၀၈- ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလထုတ္ ျမတ္ပန္းရဂံု စာေစာင္ပါ ေမာင္ေဇယ်ာ (ရန္ကုန္)၏ ေမးခြန္းကို ေျဖၾကားထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။)

ေမး။ ။ ရပ္ကြက္ဓမၼာ႐ံုကဖြင့္ေသာ အလြန္ နာမည္ႀကီးေသာ ဆရာေတာ္ႀကီးတစ္ပါး (ပ်ံလြန္ၿပီး)၏ အရွင္ဥပဂုတၱရဟႏၲာဇာတ္
ေတာ္ ကို နာၾကားလိုက္မိသျဖင့္ စိတ္ထဲမွာ မရွင္းလင္းသည့္ အခ်က္မ်ားကို ေမးခ်င္စိတ္ ေပၚခဲ့ရပါသည္။

ထိုဆရာေတာ္ႀကီးက အရွင္ဥပဂုတၱသည္ ယခုအထိ သက္ရွိထင္ရွား ရွိေနေသးေၾကာင္း ၊ ေတာင္သမုဒၵရာမွာ ေၾကးျပာသာဒ္ျဖင့္ သီတင္း
သံုးေနေၾကာင္း၊ ပိယဒႆီေခၚ ကေလးငယ္အား အရွင္ဥပဂုတၱ အမည္ျဖင့္ မာရ္နတ္ကို ႏွိမ္နင္းမည့္အေၾကာင္း ျမတ္စြာဘုရားကိုယ္တိုင္ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ ထားခဲ့ေၾကာင္း အက်ယ္တဝင့္ ေဟာပါသည္။

သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ဖူးေသာ ဓမၼစာေပမ်ားတြင္ အရွင္ဥပဂုတၱ ဆိုသည္မွာ မဟာယာနတို႔ ဖန္တီးထားေသာ ဇာတ္ဝတၳဳသာ ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း အကိုးအကားမ်ားစြာျဖင့္ ျပထားပါသည္။ သို႔ေသာ္ ပိဋကတ္ စာေပတတ္ကၽြမ္းေသာ ရဟန္ပုဂၢဳိလ္ လူပုဂၢဳိလ္အခ်ဳိ႕
ကပင္ အရွင္ဥပဂုတၱ တကယ္ရွိေၾကာင္း ေရးၾကေျပာၾကေလရာ ကၽြန္ေတာ္(တို႔)မွာ မည္သည္ကို အတည္ယူရမည္ မသိေတာ့ပါ။


ေျဖ။ ။ အရွင္ဥပဂုတၱ ရွိေၾကာင္း ေရးသားေသာစာေပ ပညာရွင္တုိ႔၏ ကိုးကားရာ က်မ္းစာမ်ားမွာ မဟာယာနက်မ္းမ်ား ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအေနျဖင့္ (ထိုမေထရ္ တကယ္ရွိ မရွိ ေနာက္ထား) ေထရ၀ါဒ သဂၤါယနာတင္ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ား၌ ခိုင္ခိုင္
မာမာ မပါရွိဟူေသာ အခ်က္ကို ေရွးဦးစြာ သိထားသင့္၏။

ျမတ္ဗုဒၶ၏ ေဒသနာေတာ္ကို ေလ့လာရာ၌ ဘုရားရွင္၏ မူရင္း စကားေတာ္ ျဖစ္ေသာ ပါဠိေတာ္၊ ထိုပါဠိေတာ္၌ အသိခက္ေသာ အနက္အဓိပၸာယ္တို႔ကို ဖြင့္ျပေသာ အ႒ကထာ၊ ထိုအ႒ကထာကိုပင္ ထပ္ဆင့္ဖြင့္ေသာ ဋီကာဟု အဆင့္ဆင့္ရွိရာ ဋီကာဆရာ၏ မွတ္ခ်က္သည္ ပါဠိေတာ္၊ အ႒ကထာေလာက္ မခိုင္မာသည္မွာ ထင္ရွားပါသည္။

အရွင္ဥပဂုတၱ အေၾကာင္းအရာသည္ ပိဋကတ္စာေပတြင္ ၀ဇီရဗုဒၶိဟူေသာ ၀ိနည္းဋီကာက်မ္းတစ္ေဆာင္ထဲ၌သာ ေတြ႔ရ၏။ (သဒၵါက်မ္းကိုိိိိိိိိိိကား စာရင္းမသြင္းေတာ့ပါ။ တခ်ဳိ႕ကား မိလိႏၵပဉႇာက်မ္းတြင္ လည္း ပါသည္ဆို၏။ သို႔ရာတြင္ ဆ႒မူ၌ သူတို႔ထုတ္ျပေသာ ပါဠိကို မေတြ႔ရ။)

အရွင္ဥပဂုတၱဟူေသာ ရဟႏၱာပုဂၢိဳလ္တစ္ပါးရွိခဲ့ မရွိခဲ့ကိစၥကို မျငင္းလိုပါ။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာလူထု လက္ခံထားေသာ အရွင္ဥပဂုတၱႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ယံုၾကည္ခ်က္ လက္ခံထားခ်က္တို႔ကိုသာ ပါဠိေတာ္ အ႒ကထာႏွင့္ ဆန္႔က်င္မႈရွိ မရွိ စီစစ္ၾကည့္လိုပါသည္။

(၁) ေရွးဦးစြာ စီစစ္ျပလိုသည္မွာ ”အရွင္ဥပဂုတၱသည္ ယခုတိုင္ အသက္ထက္ရွားရွိေသးလ်က္ ေတာင္သမုဒၵရာတြင္ ေၾကးျပာသာဒ္၌ ေနေတာ္မူ၏” ဟူေသာ အခ်က္ ျဖစ္၏။
”မယွံ ဘိကၡေ၀ ဧတရဟိ အပၸကံ အာယုပၸမာဏံ ပရိတၱံ
လဟုကံ၊ ေယာ စီရံ ဇီ၀တိ ေသာ ၀ႆသတံ အပၸံ ဝါ
ဘိေယ်ာ။”
”ဒီ။ ၂၊ ၃။သံ။၁၊ ၃၉၈။အံ။၂၊ ၅၀၃-စသည္)

ရဟန္းတို႔ ယခုအခါ ငါဘုရား၏ အသက္အတိုင္းအရွည္သည္ နည္းပါလွ၏၊ တိုေတာင္းလွ၏၊လွ်င္ျမန္လွ၏၊ အသက္အရွည္ဆုံး ေသာသူသည္ အႏွစ္တစ္ရာေသာ္လည္း၊ အႏွစ္တစ္ရာထက္ အနည္းငယ္ ပိုလြန္၍ေသာ္ လည္းေကာင္း (အသက္ရွင္ေနရ၏) 

(ဒီ။ ျမန္။၂၊၁၁)

အပၸံ ဝါ ဘိေယ်ာတိ ဝႆသတေတာ ဝါ ဥပရိ အပၸံ အညံ ဝႆသတံ အပတြာ ဝီသံ ဝါ တႎသံ ဝါ စတၱာ လီသံ ဝါ ပဏၰာသံ ဝါ သ႒ိ ဝါ ၀ႆာနိ ဇီ၀တိ။ ဧဝံ ဒီဃာယုေကာ ပန အတိဒုလႅေဘာ အသုေကာ ကိရ ဧဝံ စိရံ ဇီဝတိ တတၳ တတၳ ဂႏ႖ာ ဒ႒ေဗၺာ ေဟာတိ။
(ဒီ၊႒။၂၊၆)

အနည္းငယ္ပိုလြန္၍ေသာ္လည္းေကာင္း-ဟူသည္ အႏွစ္တစ္ရာထက္ အနည္းငယ္ ပိုလြန္၍ေသာ္လည္းေကာင္းတည္း။ ေနာက္ထပ္ အႏွစ္တစ္ရာသို႔ မေရာက္မူ၍ အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သံုး ဆယ္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေလးဆယ္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ငါးဆယ္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေျခာက္ဆယ္ေသာ္လည္းေကာင္း အသက္ရွင္ တတ္၏။ သို႔ရာတြင္ `ဤသို႔ အသက္ရွည္သူကား ရွားလွ၏။`ဤ သူသည္ ဤမွ် ၾကာျမင့္စြာ အသက္ရွင္သတတ္`ဟု ထိုထိုအရပ္သို႔ (အထူးအဆန္းသဖြယ္) သြားေရာက္ ၾကည့္ထိုက္၏။ ”

အထက္ပါ ပါဠိေတာ္အ႒ကထာႏွင့္ ျမန္မာျပန္ဆိုခ်က္မ်ားကို ေထာက္ဆ၍ အရွင္ဥပဂုတၱႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ခံယူခ်က္ကို လက္ခံ လွ်င္ ဘုရားရွင္ စကားကို လက္မခံရာေရာက္၏။ ေထရ၀ါဒ ပိဋကတ္က မည္သူမဆို အသက္တစ္ရာတမ္းတြင္ အသက္္ႏွစ္ရာ ထက္ မေက်ာ္ႏိုင္ဟု ဆို၏။ အရွင္ဥပဂုတ္ လက္ခံသူတို႔ကား ေနာင္ဘုရားပြင့္
သည္အထိ အသက္ရွည္မည့္ပုဂၢိဳလ္အျဖစ္ယူဆၾက၏။ ဤကား ပထမကြဲလြဲခ်က္တည္း။

(၂) အခ်ိဳ႔ကလည္း `ရဟန္းတို႔ မၾကံသင့္ေသာ စ်ာန္ရပုဂၢိဳလ္၏ စ်ာန္အရာကို မၾကံအပ္၊ ယင္း(စ်ာန္အရာ)ကို ၾကံသူူသည္ ႐ူးသြပ္ရန္ ဆင္းရဲပင္းပန္းရန္သာျဖစ္၏။ “ (အင္၊ ျမန္။ ၄၊ ၁၀၃)ဟူေသာ ပါဠိေတာ္ကို ေထာက္ဆ၍ တန္ခိုးအရာ မၾကံသာသည္မဟုတ္ပါေလာ- ဟု ေမးလိုၾကေပလိမ့္မည္။

တန္ခိုးအရာ မၾကံသာသည္မွာ မွန္ပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း တန္ခိုးသည္ တန္ခိုးအရာ၌သာ စြမ္းႏို္င္ပါသည္။ မ်က္စိမည္မွ်ပင္ ေကာင္းေကာင္း အသံကို မျမင္ႏိုင္ပါ။ နားမည္မွ်ပင္ေကာင္းေကာင္း အနံ႔ကို မ႐ႈႏိုင္ပါ။ အလားတူပင္ တန္ခိုးမည္မွ်ပင္ႀကီးႀကီး “ပ်က္တတ္ေသာ သေဘာကို မပ်က္ေအာင္ မတားႏိုင္ပါ၊ ေသတတ္ေသာ သေဘာကို မေသေအာင္ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ပါ။”

ေအာက္ပါစကားရပ္မွာ မဟာပရိနိဗၺာနသုတ္လာ ဘုရားရွင္ မိန္႔ေတာ္မူခ်က္ျဖစ္၏။ “အာနႏၵာ၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ကား ၿပီးစီးျခင္း၏ အေျခခံ ဣဒၶိပါဒ္ တရားေလးပါးတို႔ကို ပြားမ်ားထားၿပီး ျဖစ္၏။
ေလ့က်င့္ထားၿပီးျဖစ္၏။ တည္ရာကဲ့သို႔ ျပဳထားၿပီးျဖစ္၏။
ေဆာက္တည္ထားၿပီးျဖစ္၏။ ေကာင္းစြာဆည္းပူးထားၿပီး ျဖစ္၏။ ေကာင္းစြာအားထုတ္ထားၿပီး ျဖစ္၏။

အာနႏၵာ- သို႔ျဖစ္၍ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အလိုရွိခဲ့ေသာ္ အာယုကပ္ ပတ္လံုးျဖစ္ေစ၊ အာယုကပ္ထက္ လြန္၍ျဖစ္ေစ တည္ႏိုင္ေပ၏”ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။” (ဒီ၊ျမန္၊၂။၁၁၁)
ယင္းသုတ္အ႒ကထာတြင္ “ဧတၳ စ ကပၸႏၲိ အာယုကပၸံ။ တသၼႎ တသၼႎ ကာေလ ယံ မႏုႆာနံ အာယုပၸမာဏံ ေဟာတိ၊ တံ ပရိပုဏၰံ ကေရာေႏၲာ တိေ႒ယ်၊ ကပၸါဝေသ သံ ဝါ တိ -“အပၸံ ဝါ ဘိေယ်ာ” တိ ဝုတၱဝႆသတေတာ အတိေရကံ ဝါ။” (ဒီ၊႒၊ ၂။၁၄၄)ဟု ဖြင့္ဆိုထား၏။

ဆိုလိုရင္းမွာ ဣဒၶိပါဒ္ေလးပါး ပြါးမ်ားထားသူသည္ ကပ္ပတ္လံုးျဖစ္ေစ ကပ္ထက္လြန္၍ျဖစ္ေစ တည္ႏိုင္ေပ၏- ဟူရာ၌ ကပၸ=ကပ္ဟူေသာ စကားအရ မဟာကပ္၊ ကပ္ကမၻာစသည္ကို မယူရ၊ လူတို႔၏ အသက္တမ္းဟူေသာ အာယုကပ္ကို ယူရမည္ဟု ဆိုလို၏။

အာယုကပ္ထက္လြန္၍ တည္ႏုိင္သည္ဟူရာ၌လည္း အႏွစ္တစ္ရာထက္ အနည္းငယ္ ပိုလြန္ကာ ေနႏိုင္၏။ အႏွစ္ႏွစ္ရာတိုင္ေအာင္ မည္သူမွ် မေနႏုိင္။ ဤသို႔လွ်င္ ဘုရားရွင္ေသာ္မွ အသက္ႏွစ္ရာေက်ာ္ေအာင္ မေနႏိုင္ဘဲ ပရိနိဗၺာန္ ဝင္စံခဲ့ရပါလ်က္ အရွင္ဥပဂုတၱက ေနႏိုင္သည္ဟု လက္ခံလွ်င္ အရွင္ဥပဂုတၱသည္ ဘုရားရွင္ထက္ တန္ခုိးႀကီး၏ဟု ယူဆရေပေတာ့မည္။

(၃) ေနာက္တစ္ခ်က္ စိစစ္လုိသည္မွာ အရွင္ဥပဂုတၱ တန္ခိုးျပသည့္ ကိစၥျဖစ္၏။
“န ဘိကၡေဝ ဂိဟီနံ ဥတၱရိမႏုႆဓမၼံ ဣဒၶိပါဋိဟာရိယံ
ဒေႆတဗၺံ၊ ေယာ ဒေႆယ်၊ အာပတၱိ ဒုကၠဋႆ။”
(ဝိ၊၄၊၂၄၇)
“ရဟန္းတို႔၊ လူတို႔၏ ကုသိုလ္ကမၼပထ တရားဆယ္ပါးထက္ လြန္ျမတ္ေသာ တန္ခိုးျပာဋိဟာကို လူတို႔အား မျပအပ္၊ ျပေသာ ရဟန္းအား ဒုကၠဋ္အာပတ္သင့္၏။” (ဝိ၊ျမန္၊ ၄၊ ၂၇၈)
ဤကား ဘုရားရွင္ ပညတ္ေတာ္မူခ်က္ ျဖစ္၏။

ယင္းအ႒ကထာတြင္ “ဣဒၶပါဋိဟာရိယႏၲိ ဧတၳ ဝိကုဗၺနိဒၶိပါဋိ ဟာရိယံ ပဋိကၡိတၱံ၊ အဓိ႒ာနိဒၶိ ပန အပဋိကၡိတၱာတိ ေဝဒိတဗၺာ။” (ဝိ၊႒၊၄၊ ၄၆) “တန္ခိုးျပာဋိဟာ -ဟူေသာ စကားရပ္၌ ဝိကုဗၺနိဒၶိ တန္ခိုးျပာဋိဟာကိုသာ ပယ္ျမစ္ျခင္းျဖစ္၏။ အဓိ႒ာန္ တန္ခိုး ျပာဋိဟာကိုကား မပယ္ျမစ္အပ္ဟု မွတ္အပ္၏။” ဟု ဖြင့္ျပထားပါသည္။

သို႔ဆိုလွ်င္ ဘုရားရွင္ ပယ္ျမစ္ေတာ္မူအပ္ေသာ ဝိကုဗၺနိဒၶိ တန္ခိုး
ျပာဋိဟာဟူသည္ အဘယ္နည္း။
“သာ ဟိ `ပကတိဝဏၰံ ဝိဇဟိတြာ ကုမာရကဝဏၰံ ဝါ ဒေႆတိ
နာဂဝဏၰံ ဝါ၊ ဝိဝိဓမၸိ ေသနာဗ်ဴဟံ ဒေႆတီတိ” ဧဝံ အာဂတာ ဣဒၶိ ပကတိဝဏၰဝိဇဟနဝိကာရဝေသန ပဝတၱတၱာ ဝိကုဗၺနိဒၶိ နာမ။” (သာရတၳ၊၁။၁၃၉)ဟူေသာ ဋီကာအဖြင့္အရ ဝိကုဗၺနိဒၶိဟူသည္ -တန္ခိုးရွင္သည္ မိမိ၏ ပင္ကိုယ္အဆင္းကို စြန္႔၍ မင္းသားသဏၭာန္၊ နဂါးသဏၭာန္ျဖစ္ေအာင္ စီမံျပဳလုပ္ေၾကာင္းျဖစ္ေသာ တန္ခိုးျပာဋိဟာ မ်ိဳး၊ အထူးထူး အျပားျပားေသာ စစ္ဆင္ဟန္ စသည္ကို စီမံ ျပဳလုပ္ေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ တန္ခိုးျပာဋိဟာမ်ိဳးတည္း။”

ပင္ကိုယ္အဆင္းကို မစြန္႔ဘဲ မိမိကိုယ္ကိုပင္ အဆင္းအမ်ိဳးမ်ိဳး၊
ပံုသဏၭာန္အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အေရအတြက္အမ်ားအျပားျဖစ္ေအာင္ အဓိ႒ာန္ေၾကာင္းျဖစ္ေသာ အဓိ႒ာနိဒၶိကိုကား ျပေကာင္း၏။ သို႔ရာတြင္ “မာရ္နတ္သားလည္း မိမိလႊတ္ေသာ လက္နက္မေရာက္သည္ကို ျမင္လွ်င္ အမ်က္ထြက္၍ ႀကီးစြာေသာ ႏြားဥသဘအဟန္ ဖန္ဆင္း၍ မီးကို ၿငိမ္းေစျခင္းငွါ ေျပးလာ၏။ ရွင္ဥပဂုတ္လည္း က်ားအဟန္ ဖန္ဆင္း၍ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေသာ အသံကိုျမည္လ်က္ လိုက္၏။ လူအေပါင္းတို႔လည္း ၾကည့္ၾကကုန္၏။

မာရ္နတ္သားလည္း ႏြားဥသဘအျဖစ္ကို စြန္႔၍ ဦးေခါင္းခုနစ္လံုး ရွိေသာ နဂါးအဟန္ကို ဖန္ဆင္း၍ က်ားကို ကိုက္အံ့ေသာငွါ လိုက္၏။
ရွင္ဥပဂုတ္လည္း က်ားအသြင္ကို စြန္႔၍ ဂဠဳန္အဟန္ ဖန္ဆင္းၿပီး
ဖမ္းေလ၏။” (ဇိနတၳ၊ ၇၉၃) စသည္ကို ေထာက္ဆ၍ အရွင္ဥပဂုတၱ၏ တန္ခိုးျပမႈမွာ ဝိကုဗၺနိဒၶိ တန္ခိုးျဖစ္ေၾကာင္း ထင္ရွား၏။

“အရိယာပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေသာ ရဟန္းေယာက်္ား၊ ရဟန္းမိန္းမ ဟူေသာ
ပုဂၢိဳလ္ႏွစ္ေယာက္တို႔သည္ ေစတနာရွိသည္ျဖစ္၍ အာပတ္သို႔ ေရာက္
ျခင္းငွါ မထုိက္ကုန္။” (ဝိ၊ျမန္၊၅။ ၃၂၉) ဟူေသာ ပါဠိေတာ္စကားအရ
အရွင္ဥပဂုတၱသည္ အရိယာပုဂၢိဳလ္သာမွန္လွ်င္ အာပတ္သင့္မွန္းသိ
လ်က္ က်ဴးလြန္မည္မဟုတ္ပါ။

ဤသို႔လွ်င္ အရွင္ဥပဂုတၱ၏ အတၳဳပၸတၱိသည္ ေထရဝါဒပိဋကတ္ ႏွင့္
ဆန္႔က်င္ေသာ အရာမ်ားစြာရွိေသာေၾကာင့္ ဆရာအမ်ားက တကယ္
မရွိဘဲ လုပ္ႀကံဖန္တီးထားေသာ ဇာတ္ေကာင္အျဖစ္ မွတ္ယူၾကပါသည္။

(၄) “ဧတၳာဟ - ကႎ ဘဂဝေတာ မာရာဝ႗နပဋိဃာတာယ သတၱိ နတၳီတိ ? အတၳိ။ တထာပိႆ ပစၧာ ဥပဂုတၱကာေလ ပသာဒေဟတုတၱာ
အဓိဝါေသတိ။” (ဝဇီရ၊ ၆၃)

အထက္ပါ ပါဠိသည္ ဝဇီရဗုဒၶိဋီကာလာ စကားရပ္ျဖစ္၏။ ျမတ္စြာဘုရား
ရွင္ ေဝရဥၥာျပည္တြင္ ဝါဆိုခိုက္ မာရ္နတ္၏ လွည့္ပတ္မႈ ေၾကာင့္ တစ္ဝါ
တြင္လံုး ျမင္းကုန္သည္တုိ႔၏ ျမင္းဝိုင္းတို႔၌ ဆြမ္းခံကာ ျမင္းစာျဖစ္ေသာ
မုေယာဆန္တုိ႔ကို ေထာင္းကာ ဘုဥ္းေပးၾကရသည္ကို အမ်ားသိၿပီးျဖစ္၏။

အ႒ကထာတြင္ ဘုရားရွင္သည္ ေဝရဥၥာျပည္၌ ဝါကပ္ေတာ္မူရန္ ပင့္ဖိတ္ထားေသာ ေဝရဥၥသူေ႒းႀကီးႏွင့္ ေဝရဥၥျပည္သူတို႔ မာရ္နတ္လွည့္ပတ္သျဖင့္ ဆြမ္းေလာင္းဖို႔ ေမ့ေလ်ာ့ၾကမည္ကုိ သိပါလ်က္ ျမင္းကုန္သည္တို႔အား ခ်ီးေျမႇာက္ေတာ္မူလို၍ ေဝရဥၥာျပည္ ၌ပင္ ဝါကပ္ေတာ္မူခဲ့ေၾကာင္း -စသည္ျဖင့္ အခ်က္အလက္မ်ားစြာကို ဖြင့္ျပထား၏။

သို႔ရာတြင္ မာရ္နတ္လွည့္ပတ္ျခင္းကို ဘုရားရွင္ တားႏိုင္/မတားႏုိင္ ျပဆို
ေဆြးေႏြးထားျခင္း မရွိ။ ဝဇီရဗုဒၶိဋီကာတြင္သာ အထက္၌ ထုတ္ျပထား
ေသာ ပါဠိအတိုင္း အေမးအေျဖပံုစံျဖင့္ ဖြင့္ျပထား၏။ ထုိပါဠိရပ္၏ အဓိပၸါယ္မွာ “ဘုရားရွင္အား မာရ္နတ္လွည့္ပတ္ျခင္းကို တားျမတ္ႏုိင္ေသာ အစြမ္းသတၱိ မရွိသေလာ? ရွိပါ၏။ ထုိသို႔ရွိေသာ္လည္း ေနာင္အခါ အရွင္ဥပဂုတၱလက္ထက္၌ ထိုမာရ္နတ္၏ ၾကည္ညိဳျခင္း၏ အေၾကာင္း ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သည္းခံေတာ္မူ၏။” ဟု ျဖစ္၏။

ထိုစကားရပ္သည္ အ႒ကထာ၌ မပါသလို ဝဇီရဗုဒၶိဋီကာ၏ ေနာက္မွေရး
ေသာ အလားတူ ဝိနည္းအ႒ကထာဖြင့္ ဋီကာႀကီးႏွစ္ေစာင္ ျဖစ္ေသာ
သာရတၳဒီပနီဋီကာႏွင့္ ဝိမတိဝိေနာဒနီ ဋီကာတို႔တြင္လည္း အရိပ္အႁမြက္မွ်ပင္ ေထာက္ခံေရးသားမႈကို မေတြ႔ရျခင္း၊ ဘုရားရွင္သည္ ဝါတြင္းသံုးလပတ္လံုး မုေယာဆြမ္းကို ဘုဥ္းေပးရျခင္းမွာ ဝိပါက္ေတာ္ေၾကာင့္ ျဖစ္၏။

မည္သူမွ်တားမရေသာ ကံအက်ိဳးကို ဘုရားရွင္ေရွာင္လႊဲေတာ္ မူေလ့မရွိျခင္း၊ မာရ္နတ္ကိုလည္း သည္းညည္းမခံ တုန္႔ျပန္ တားျမစ္ေလ့မရွိျခင္း စေသာအေၾကာင္းမ်ား ေၾကာင့္ ဝဇီရဗုဒၶိဋီကာလာ စကားရပ္သည္ အားနည္းေနသည္ကို ေတြ႕ရ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဆရာအမ်ားက ပမာဏေျမာက္ေသာ အကိုးအကားအျဖစ္ မမွတ္ယူၾကျခင္း ျဖစ္ေပမည္။



ေမး။ ။ (၂) ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ကမူ ရွင္ဥပဂုတၱကို ယံုၾကည္ကိုးကြယ္သူ ျဖစ္ေနရာ “တကယ္ရွိရွိ မရွိရွိ ကိုယ္စိတ္ထဲမွာ ရဟႏၲာအေနနဲ႔ ၾကည္ညိဳကိုးကြယ္တာပဲ အက်ိဳးရွိပါတယ္” ဟု ေခ်ပပါ သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အမွန္တရားတစ္ခုကို ကိုင္စြဲလိုပါေသာေၾကာင့္ စာေပ ပညာရွင္မ်ားက ဉာဏ္အလင္းျပေပးေတာ္မူၾကပါရန္။

ေျဖ။ ။ (၂) အရွင္ဥပဂုတၱ တကယ္ရွိရွိ မရွိရွိ ကိုယ့္စိတ္ထဲတြင္ ရဟႏၲာ
အမွတ္ျဖင့္ ၾကည္ညိဳကိုးကြယ္ႏို္င္လွ်င္ အက်ိဳးရွိသည္ မွန္ပါသည္။
ရဟႏၲာဟု အမွတ္ရွိပါလ်က္ မိုးတားေပးဖို႔ အေစာင့္ခ်သလို ဆက္ဆံ
လွ်င္လည္း အျပစ္ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။

ဤတြင္ ေထရဝါဒကိုးကြယ္မႈ အ႐ိုအေသေပးမႈ အစဥ္အလာ တစ္ခုကို
ေဖာ္ျပလိုပါသည္။ မိမိတုိ႔စိတ္တြင္ ၾကည္ညိဳစိတ္ျဖစ္ကာ အ႐ိုအေသေပး
ရာ အေလးအျမတ္ျပဳရာတြင္ သီလ-သမာဓိ-ပညာစေသာ ဂုဏ္ကို
အာ႐ံုျပဳရသည္လည္း ရွိ၏။ မိမိိိအေပၚ ေက်းဇူးမ်ားမႈဟူေသာ ဂုဏ္ကို
အာ႐ံုျပဳရသည္လည္း ရွိ၏။

ဥပမာ-ဘုရားရွင္ႏွင့္ သာဝကမ်ားရွိရာတြင္ ဘုရားရွင္ကိုသာ အ႐ိုအေသ
ျပဳရ၏။ အျခားသာဝကမ်ားအား ဘုရားရွင္ႏွင့္ ထပ္တူမျပဳရ။ ဘုရင္ႂကြ
လာလွ်င္လည္း ဘုရားရွင္ကို ေက်ာေပးကာ ဘုရင္ကို အ႐ိုအေသမျပဳရ။
“ျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္စံလြန္ၿပီးေသာ္ သင့္၍ ထင္ရွားရွိေတာ္မူစဥ္
မသင့္ေသာအာပတ္သည္ ရွိ၏။”ဟု ပရိဝါပါဠိေတာ္တြင္ လာရွိ၏။

အဘယ္ေၾကာင့္ အဘယ္အာပတ္သင့္သနည္းဟူမူ မိမိထက္ ဝါႀကီးေသာ
ရဟန္းကို ဘေႏၲ= (အရွင္ဘုရား)ဟု ေခၚရမည့္အစား အာဝုေသာ=
(ငါ့ရွင္)ဟု အငယ္ကို ေခၚသည့္ အာလုပ္ပုဒ္ျဖင့္ ေခၚျခင္းေၾကာင့္ ဒုကၠဋ္
အာပတ္ သင့္ျခင္းျဖစ္၏။ သို႔ရာတြင္ ဘုရားရွင္ သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္
ကမူ မိမိထက္ မည္မွ်ပင္ ဝါႀကီးေစကာမူ ဘေႏၲ-ဟု မေခၚရ။ အာဝုေသာ- ဟုပင္ ေခၚရ၏။ ဘုရားရွင္ကိုလည္း ဘေႏၲ၊ ရဟန္းအခ်င္းခ်င္းလည္း ဘေႏၲ-ဟု ေခၚလွ်င္ ဘုရားရွင္ႏွင့္ ရဟန္းမ်ားကို တန္းတူထားရာေရာက္၏။

သီလ သမာဓိ ပညာစေသာ ဂုဏ္ရည္အားျဖင့္ မ်ားစြာမကြာျခားေသာ ပုဂၢိဳလ္အမ်ားကို ဆည္းကပ္ရာ အ႐ိုအေသ ေပးရာ၌ကား အသက္သိကၡာႀကီးသူကို ေရွးဦးစြာ ဆည္းကပ္ရ၊ အ႐ိုအေသေပးရ၏။ ထိုပုဂၢိဳလ္အေပါင္းတြင္ မိမိအား အထူးေက်းဇူးမ်ား ေသာ ပုဂၢိဳလ္ကို အထူးဆည္းကပ္မႈ ၊ အထူးအ႐ိုအေသေပးမႈ ျပဳႏိုင္၏။ အျခားပုဂၢိဳလ္မ်ားအား မထီေလးစား ျပဳရာမေရာက္။

အိမ္တစ္အိမ္တြင္ အသက္သိကၡာႀကီးမားေသာ ေဒၚႀကီး ေဒၚေလးမ်ား ရွိေသာ္လည္း မိမိအေပၚ အထူးေက်းဇူးမ်ားေသာ မိခင္ကိုသာ (အေဒၚကိုေက်ာ္၍) အထူးဆည္းကပ္မႈ အထူးအ႐ိုအေသ ေပးမႈ ျပဳႏိုင္၏။ ဂုဏ္သိကၡာခ်င္းတူပါလ်က္ မိခင္ကိုေက်ာ္၍ အေဒၚကိုသာ (တစ္ခုခု ေပးလိမ့္မည္အထင္ျဖင့္) ကပ္ဖားသမႈ အထူး အ႐ိုအေသျပဳေနလွ်င္ကား မိခင္ကို ေစာ္ကားရာ အေလးမရာ ေရာက္၏။

သီလ-သမာဓိ-ပညာ စေသာဂုဏ္ျဖင့္ပင္ယွဥ္ယွဥ္၊ မိမိတို႔အေပၚ (သာသနာေတာ္အေပၚ) ေက်းဇူးမ်ားသည့္ဂုဏ္ျဖင့္ပင္ ယွဥ္ယွဥ္ အရွင္ဥပဂုတၱသည္ အရွင္သာရိပုတၱရာ၊ အရွင္ေမာဂၢလာန္ စေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားထက္ မသာလြန္ပါ။ ဤသို႔ မသာပါသည္ကို သာသည္ဆိုၿပီး ပိုမိုကာ အေလးအျမတ္ထားပါလွ်င္ “အေမကိုေက်ာ္ကာ ေဒြးေတာ္ လြမ္းျခင္း” သာ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ အရွင္သာရိပုတၱရာ၊ အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္ စသည္တုိ႔ကို ေစာ္ကားရာ အေလးမထားရာ
ေရာက္ပါလိမ့္မည္။

႐ုပ္တု ႐ုပ္ပြား ထုလုပ္ကိုးကြယ္သူတုိ႔၏ မူလရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ႐ုပ္ပြားေတာ္ေရွ႕တြင္ ထိုင္၍ ထို႐ုပ္ပြားရွင္၏ ဂုဏ္ကို လြယ္ကူလ်င္ျမန္စြာ အာ႐ံုျပဳႏုိင္ဖို႔သာ ျဖစ္ပါသည္။ တနည္းအားျဖင့္ မိမိတို႔သႏၲာန္တြင္ သဒၶါ-သတိစေသာ တရားေကာင္းမ်ား အလြယ္တကူ ျဖစ္ပြားႏိုင္ဖို႔သာ ျဖစ္ပါသည္။

ထိုသဒၶါ၊ သတိ-စေသာ ကုသိုလ္တရားေကာင္းမ်ား မိမိတို႔ သႏၲာန္၌ ျဖစ္ပြား အားေကာင္းလာေသာအခါ ထိုကုသိုလ္တရားေကာင္း တို႔၏ စြမ္းအင္ေၾကာင့္ အက်ိဳးေပးရန္ အလွည့္ေစာင့္ေနေသာ အကုသိုလ္ကံတို႔ ေမွးမွိန္၍ ကုသိုလ္ကံတို႔ အက်ိဳးေပးခြင့္သာသျဖင့္ ေကာင္းက်ိဳးျဖစ္ပြားတတ္သည္လည္း ရွိ၏။ ထိုသူေတာ္ေကာင္းကို နတ္ေကာင္းတို႔ ေစာင္မသည့္အခါလည္း ရွိ၏။

သို႔ရာတြင္ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ထုိသေဘာတရားတို႔ကို မသိမျမင္ႏိုင္ရကား မိမိကိုးကြယ္ေသာ ႐ုပ္ပြားက မိမိကို ေစာင္မကယ္တင္သည္ဟု ထင္လာ၏။ ထိုသို႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ႐ုပ္တုထုစရာ အရာဝတၳဳသည္ အမ်ိဳးမ်ိဳး အစားစား ကြဲျပားလာ၏။ ယင္း၏ ဂုဏ္သတၱိလည္း ထူးျခားလာ၏။ တဖန္ ႐ုပ္တု၏ ပုံသဏၭာန္လည္း ကြဲျပားလာျပန္၏။ ဘုရားရွင္ကို ဆင္စီးေစ၏။ ျမင္းစီးေစ၏။ မကိုဋ္ စလြယ္တပ္ေပး၏။

ရတနာမ်ိဳးစံု စီျခယ္ေပး၏။ ပုံသဏၭာန္ အမ်ိဳးမ်ိဳးအလိုက္ တန္ခိုးစြမ္းရည္
အမ်ိဳးမ်ိဳး ကြဲျပားေၾကာင္း လုပ္ႀကံဖန္တီးၾက၏။ ဤသို႔ျဖင့္ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ရာတြင္ အက်ိဳးရမႈသည္ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္
သူ၏ အဇၥၽတၱသႏၲာန္၌ျဖစ္ေသာ သဒၶါ၊ သတိစေသာ ကုသိုလ္တရားတို႔ႏွင့္ မဆိုင္ေတာ့ပဲ ဗဟိဒၶသႏၲာန္၌ရွိ ေသာ အကိုးကြယ္ခံ ႐ုပ္တုပံုသဏၭာန္ႏွင့္ ဆိုင္လာ၏။

ဤသို႔ျဖင့္ ေကာင္းႏိုးရာရာ လက္ခံကိုးကြယ္လာခဲ့ၾကရာ အျပစ္မဆိုသာေသာ ရွင္သီဝလိ၊ ရွင္ဥပဂုတ္တုိ႔မွ အစျပဳ၍ သူရႆတီ ႏွင့္ ကာဠီမယ္ေတာ္လည္း ေရာက္လာခဲ့၏။ ယခုအခါ ဥတည္ပြားႏွင့္ ကြမ္ယင္မယ္ေတာ္လည္း ေရာက္လာခဲ့ၿပီျဖစ္၏။

ဤသို႔ျဖင့္ “သိပ္အေရးမႀကီးပါဘူး၊ စာတတ္ေပတတ္ ဆရာေတာ္ ႀကီးေတြေတာင္မွ ဘာမွမေျပာပဲ ကိုယ္ကေရးႀကီးခြင္က်ယ္ လုပ္ေနစရာ မလိုပါဘူး” စသည္ျဖင့္ လ်စ္လ်ဴ႐ႈတတ္ၾကရာ မၾကာမီ ဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔၏ ဘုရားစင္တြင္ ရွီဝ၏ လိင္႐ုပ္ကိုပါ ဖူးေတြ႕ရေတာ့ မည္ျဖစ္သည္။


ဆရာေတာ္ရေ၀ထြန္း (အရွင္တိေလာကသာရ)

ေထရဝါဒ အတြင္းရန္သူမ်ား

၁။

“ရတနာသံုးပါးရဲ႕ ဂုဏ္ေက်းဇူးေတြေရွ႕က ၿဂိဳဟ္ခြင္ ေန႔ဓာတ္နံဓာတ္ေတြနဲ႔ ဖံုးၿပီး ကမၼႆသတာသမၼာဒိ႒ိကို မျမင္ႏိုင္ေအာင္ ေဘးေတြ ေျခာက္၊ လာဘ္ေတြနဲ႔ ေျမွာက္ေနတဲ့ ေဗဒင္ယၾတာမွန္သမွ်
သာသနာေတာ္မွာ ပူးဝင္ကပ္ေျမွာင္ဖ်က္ဆီးေနတဲ့ အဖ်က္လုပ္ငန္းေတြလို႔သာ မွတ္”

ဦးမာနိက(က်ံဳကဒတ္ဆရာေတာ္)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

၂။

“ျမန္မာျပည္ရွိ လက္ရွိအေျခအေနကို တင္ျပရလွ်င္ မိမိ၏တာဝန္ကို ေက်ပြန္ေအာင္ မေဆာင္ရြက္ဘဲ ဓာတ္႐ိုက္ယၾတာဆင္ၿပီး ရာထူးတက္လိုသူမ်ား၊ စီးပြားဥစၥာတက္လိုသျဖင့္ ဂါထာမႏၲာန္ ရြတ္သူမ်ားသည္ တနၲရယာန၊ မႏၲရယာန၊ ယႏၲရယာနအယူမ်ားကို
ေထရဝါဒမ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ၿပီး ေထရဝါဒ၏ အတြင္းရန္သူမ်ား
ျဖစ္မွန္းမသိျဖစ္ေနၾကေလသည္”

(ဆရာႀကီး ဦးေရႊေအာင္)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

၃။

“ေလာကမွာ လူေတြက မသိၾကလို႔ပဲ။ ပိုက္ဆံလည္းမကုန္၊ အခ်ိန္လည္း မကုန္၊ ကံဇာတာညံ့ေနတဲ့သူတိုင္းဟာ ဗုဒၶရဲ႕ ပရိတ္ေတာ္ကို အၿမဲမျပတ္
တစ္ေန႔ကို ႏွစ္ႀကိမ္ရြတ္ေလ့ရြတ္ထလုပ္ၾကမယ္ဆိုရင္ ေလာကီယၾတာေတြ မလိုေတာ့ပါဘူး”

ဆရာေမာင္ရင့္က်ဴး (ေျမာင္းျမ)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

၄။

“အထဲက လိႈက္စားေနတဲ့ အနာႀကီးကို ပတ္တီးစည္းထား႐ံုနဲ႔ မေပ်ာက္သလို ကံ ကံ၏ အက်ိဳးေၾကာင့္ ျဖစ္လာတဲ့ သေဘာတရားေတြကို ယၾတာနဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွမေပ်ာက္ဘူးလို႔ မွတ္ထားေစခ်င္တယ္”

(ဆရာ ပန္းဒကာကိုတင္ျမင့္)

~~~~~~~~~~~~~~~~

မင္းနန္(ေမာ္ကၽြန္း)
အေမွာင္မွသည္ အလင္းဆီသို႔ (ႏွာ ၃၆/၃၇) မွ
ေကာက္ႏုတ္ပူေဇာ္ပါသည္။

အေဆာင္လက္ဖြဲ႔

ေက်ာင္းမွန္မွန္တက္ (စာမခက္ပါဘုရား)၊
စာမွန္မွန္က်က္ (စာမခက္ပါဘုရား)၊

အတန္းတက္ရမွာ။

အခုေတာ့ စာေပသင္တုန္းကေတာ့ ဘိုင္စကယ္တစ္စီးနဲ႔ တစ္ၿမိဳ႕လံုး အေလလိုက္ေနတာ။ စာေမးပြဲနီးခါမွ ေဘာလ္ပင္ေလး မန္းေပးပါဦး၊ ေပတံေလး မန္းေပးပါဦးနဲ႔ အာပုပ္ေစာ္နံ႐ံုအျပင္ ဘာမ်ားျဖစ္လာဦးမွာလဲ။ ေျပာစမ္း။

ဘာၫြန္႔ကေလး ေဆာင္လိုက္ပါဦး၊ ညာၫြန္႔ကေလး ေဆာင္လိုက္ပါဦး။

စာေမးပြဲနီးရင္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက ကံ့ေကာ္ပင္လည္း မခံႏိုင္ဘူး။
ဘာလုပ္တာတံုး ဒါေတြက။ ဒီကံ့ေကာ္ၫြန္႔ေတြ၊ သေျပၫြန္႔ေတြက တို႔အေပၚ ဘာေစတနာရွိလဲ။ (ဘာေစတနာမွ မရွိပါဘုရား)။
ဘာမွ ေစတနာမထားႏိုင္တဲ့ဟာေတြကို တျခားက ႐ိုက္စားလုပ္တာနဲ႔
အဟုတ္ထင္ၿပီး လုပ္ေနၾကတာ။

ဒါေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီးက စာေမးပြဲနီးလာၿပီဆိုရင္ ဝါးရင္းတုတ္ထမ္း ေစာင့္ေနတာ။ ေက်ာင္းတက္တုန္းကေတာ့ ေက်ာင္းမွန္မွန္မတက္၊ စာမွန္မွန္မက်က္ဘဲနဲ႔ ခုမွ ကံ့ေကာ္ၫြန္႔ေဆာင္ခ်င္တာနဲ႔၊ ဘာေဆာင္ခ်င္တာနဲ႔ အဓိပၸာယ္မဲ့လုပ္ရပ္ေတြ သိပ္လုပ္ေနတယ္။
ေလာကဦးေႏွာက္မရွိဘူး။ ေျပာလိုက္ရင္ ဘြဲ႔ထူးေတြ ဘီေအ၊ ဘီအီးဒီ၊ ဘမ္ဘီဘီအက္စ္နဲ႔။ ၿပီးေတာ့ လမ္းေဘးက ကိုယ့္ေလာက္မွ အဆင့္မရွိတဲ့လူေတြက ေျပာတာ နားေထာင္ေနၾကတယ္။
ဦးေႏွာက္က ဘယ္ေလာက္ ေအာက္တန္းက်သြားသလဲ။


အရွင္နရပတိ ျဖဴးဆရာေတာ္
~~~~~~~~~~~~~~~~
မင္းနန္(ေမာ္ကၽြန္း)
ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား၏ ၾသဝါဒေတာ္မ်ားေပါင္းခ်ဳပ္ (ႏွာ-၄ရ၅) မွ
ေကာက္ႏုတ္ပူေဇာ္ပါသည္။

႐ုပ္ပြားဆင္းတု ကိုးကြယ္နည္း

အက်ိဳးေက်းဇူးေတြရလာေအာင္ ဘုရားကို ၾကည္ညိဳတတ္ၾကတယ္။
အဲဒီလိုၾကည္ညိဳေတာ့ ဒီပံုဆိုရင္ေတာ့ အႏၲရာယ္မင္းမယ္၊
ဒါနဲ႔ ထုထားရင္ေတာ့ အႏၲရာယ္ကင္းမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ အဲဒီလို ၾကည္ညိဳတတ္ၾကတာပဲရွိတယ္။

ဒီအသားနဲ႔ထုရင္၊ ဒီပံုထုရင္ေတာ့ လာဘ္လာဘေတြ ေပါမယ္ေဟ့၊
စီးပြားဥစၥာေတြ တက္တယ္ေဟ့ ဆိုၿပီးေတာ့ ၾကည္ညိဳတတ္ၾကတာေတြ ရွိပါတယ္။

အဲဒီလို ၾကည္ညိဳတဲ့အခါ သဒၶါတရားကို ျပန္ၾကည့္ပါ။

အႏၲရယ္ကင္းေအာင္၊ အႏၲရာယ္ေတြ မလာရေအာင္ လို႔၊ ဟာ - ဒကိၡဏသာခါဆိုရင္ မီးကြင္းတယ္ေဟ့၊ ဘာသားဆိုရင္ ဘယ္လိုျဖစ္တယ္ေဟ့၊ ေရဆန္သားဆိုရင္ ဘယ္လိုေဟ့ စသည္အားျဖင့္
အႏၲရာယ္ေတြကင္းေအာင္ ကိုးကြယ္တယ္ဆုိတာက ေၾကာက္တဲ့ ေဒါသ ပါေနတယ္။

အႏၲရာယ္ကင္းေအာင္လို႔ ကိုးကြယ္တာထက္ ကိုးကြယ္ရင္ အႏၲရာယ္ ကင္းတယ္ဆိုတဲ့ အသိခ်င္းက ကြာသြားၿပီ။

အႏၲရာယ္ကင္းေအာင္ ေၾကာက္လို႔ ကိုးကြယ္တယ္ဆိုရင္ေတာ့
အဲဒီ သဒၶါတရားက အားနည္းသြားတယ္။ အစစ္လည္း ျဖစ္ခဲတယ္။

ေနာက္တစ္ခုက အက်ိဳးစီးပြားေတြျဖစ္ေအာင္လို႔ ကိုးကြယ္တယ္ ဆိုျပန္ေတာ့လည္းပဲ ဘာေတြ ေရာတတ္သလဲဆိုေတာ့ ေလာဘ ေရာတတ္တယ္။

ဟာ - ဒီဘုရားကို ဒီလိုပံုေလးထုမွ လာဘ္လာဘေတြ ရႊင္တယ္ဆိုရင္
အဲဒီအတိုင္း လိုက္လုပ္ကုန္ေရာ။ အဲဒီအတိုင္းလိုက္လုပ္ေတာ့ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးရဲ႕ လကၡဏာေတာ္ႀကီးငယ္ေတြ အကုန္ေပ်ာက္ကုန္ေရာ။

ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးရဲ႕ လကၡဏာေတာ္ႀကီးငယ္ေတြနဲ႔ တူေအာင္လုိ႔ ဆိုတာ တကယ့္ကို သဒၶါတရားနဲ႔ ပံုေတာ္ကို ၾကည္ညိဳတဲ့ေနရာမွာ စိတ္ထဲကကို ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ကို လကၡဏာေတာ္ႀကီးငယ္ေတြနဲ႔ ဒီလိုပံု ဒီလိုပံုလို႔ သိေလေလ၊ ပိုၿပီးေတာ့ သဒၶါက တက္ေလေလပဲ။

သဒၶါက တက္လာေတာ့ ဦးပဥၥင္းတို႔ ေစာေစာက ေျပာသလို
ဘုရားဆင္းတုေတာ္ကို ေရြးတယ္၊ ေရြးတယ္ဆိုတဲ့ သဒၶါတရားက တကယ့္ သဒၶါတရား မဟုတ္ေသးပါဘူးတဲ့။

တကယ့္ သဒၶါတရား အစစ္က်ေတာ့ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးရဲ႕ လကၡဏာေတာ္ႀကီးငယ္ေတြကို အာ႐ံုျပဳတယ္။ လကၡဏာေတာ္ ႀကီးငယ္ေတြကို ဘာေၾကာင့္ အာ႐ံုျပဳတတ္တာလဲဆိုေတာ့ ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးရဲ႕ အသားအေရေတြ၊ ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးရဲ႕ ျခေသၤ့မင္းကဲ့သို႔ ရင္ဘတ္ေတာ္ေတြ၊
အဲဒါေတြကို ျမင္လုိက္ေတြ႔လိုက္ရတာနဲ႔ ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး ျဖည့္ဆည္းခဲ့တဲ့ ပါရမီေတြအထိ သြားျမင္တယ္။


(ဓမၼဒူတ အရွင္ေဆကိႏၵ ဆရာေတာ္)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
မင္းနန္(ေမာ္ကၽြန္း)
ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား၏ ၾသဝါဒေတာ္မ်ားေပါင္းခ်ဳပ္ (ႏွာ-၅၄၃) မွ
ေကာက္ႏုတ္ပူေဇာ္ပါသည္။

သာသနာပြဲ ... ဘယ္လဲ? .... ဘာလဲ?

သာသနာပြဲဆိုတာ တစ္နည္းအားျဖင့္
ဘုရားကိုလွဴထားတဲ့ ဘုရားပြဲ မဟုတ္လား။

ဘုရားမွာ အုန္းသီးစိမ္းနဲ႔ ငွက္ေပ်ာသီးစိမ္းကို ပြဲလုပ္ၿပီးလွဴတာ။
ဂိုဏ္းသမားေတြ လုပ္ၾကတာပဲ။

သူတို႔ကေတာ့ ဘယ္လိုရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ လုပ္ၾကတယ္ မသိဘူး။

တကယ္ဆိုရင္ ဘုရားအမွဴးရွိတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြကို စားဖြယ္ ေသာက္ဖြယ္ေတြ လွဴမယ္ဆိုရင္ အဆင္သင့္ ဘုဥ္းေပး သံုးေဆာင္ႏိုင္ေအာင္ စီစဥ္ၿပီးလွဴရတယ္။

သံဃာေတာ္ေတြက အုန္းသီးကို ကိုယ္တိုင္ခြဲ၊ ငွက္ေပ်ာသီးကို ကိုယ္တိုင္အုပ္ၿပီးစားတာ ေတြ႔ဖူးလို႔လား။ အဲဒီလိုလုပ္ရင္လည္း အာပတ္ေတြ သင့္ေတာ့မွာေပါ့။

ေနာက္ၿပီး စားေသာက္ဖြယ္ကိုလွဴရင္လည္း မြန္းမတိမ္းခင္လွဴရတယ္။
မြန္းတိမ္းသြားရင္ ဘုရားအမွဴးရွိတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြက အဲဒီ လွဴဖြယ္ဝတၳဳကို အကပ္မခံၾကဘူး။

ကာလလြန္ၿပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အလွဴဒါန္းသူမွာလည္း အလွဴရဲ႕အက်ိဳးကို ရသင့္သေလာက္ မရဘူး။

အခုေတာ့ အုန္းပြဲငွက္ေပ်ာပြဲကို ၂၄နာရီပတ္လံုးသာမက ငွက္ေပ်ာသီး မမွည့္မခ်င္း၊ အုန္းမသီးမေျခာက္မခ်င္း ဘုရားစင္ေပၚ တင္ထားတာဆိုေတာ့ ဘုရားရွင္ကို ေစာင့္ၾကည့္ခိုင္းထားသလို ျဖစ္မေနဘူးလား။

ငွက္ေပ်ာသီးလည္း မွည့္ေရာ၊ အစိမ္းနဲ႔ လဲ၊ အမွည့္ စားလိုက္ၾကေရာ မဟုတ္လား။

တစ္ခါတေလ ငွက္ေပ်ာသီးဟာ အမွည့္လြန္ၿပီး ပုပ္ေနတာေတာင္ ေတြ႔ဖူးတယ္။

အဲဒီေတာ့ သာသနာပြဲလွဴတဲ့အဓိပၸာယ္က ဘယ္လို အက်ိဳးသက္ေရာက္ေတာ့မွာလဲ။

တကယ္ဆိုရင္ ပြဲက အဓိကမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။
ကိုယ္က်င့္တရားကသာ အဓိကပါ။

ကိုယ္က်င့္တရားမေကာင္းဘဲ ပြဲေတြ လမ္းေတြ ဘယ္ေလာက္လုပ္ေနေန
ဘာမွျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။


စာေရးဆရာကိုျမင့္ေဌး (ဟသၤာတ)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
မင္းနန္(ေမာ္ကၽြန္း)
အေမွာင္မွသည္ အလင္းဆီသို႔ (ႏွာ-၅၁) မွ
ေကာက္ႏုတ္ပူေဇာ္ပါသည္။

အမ်ိဳးသမီးတိုင္း အလိုခ်င္ဆံုးအရာက ဘာလဲ…

တခါတုန္းက နိုင္ငံငယ္ေလးတစ္ခုမွာ ငယ္ရြယ္ျပီး ထက္ျမက္တဲ႔ ဘုရင္တပါး နန္းတက္ခဲ႔တယ္…… ထိုတိုင္းျပည္ရဲ႕ အနီးအနားမွာ အလြန္းအင္အားႀကီးျပီး စစ္လိုလားတဲ႔ ဘုရင္ႀကီးတစ္ပါးရွိတယ္….. ထိုဘုရင္ႀကီးဟာ တိုင္းျပည္ငယ္ေလး ကိုသိမ္းပိုက္ခ်င္ေပမဲ႔ ဘုရင္ငယ္ေလးရဲ႕ ငယ္ရြယ္မွဳနဲ႔ ထက္ျမက္တဲ႔ အေတြးအ ေခၚေတြကို သေဘာက်လို႔ အခြင္႔အေရးတစ္ခုေပးလိုက္ပါတယ္…..
အဲ႔ဒီအခြင္႔ အေရးကေတာ႔ အလြန္ခက္ခဲတဲ႔ ေမးခြန္းတစ္ခုပါ…. ဘုရင္ငယ္ေလးအတြက္ အခ်ိန္တစ္နွစ္ေပးထားျပီး မေျဖနိုင္ပါက အသတ္ခံရမယ္လို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္….
“ေလာကႀကီးမွာရွိတဲ႔ အမ်ိဳးသမီးတိုင္း အလိုခ်င္ဆံုးအရာက ဘာလဲ “ အဲဒီေမးခြန္းကေတာ႔ ဘုရင္းေလးနဲ႔ ပညာရွိအမတ္ေတြကို ခက္ခဲရွဳတ္ေထြးေစ ေတာ႔တာပါဘဲ…..တခ်ိဳက မျဖစ္နိုင္တဲ႔ ေမးခြန္းလို႔ထင္ႀကတယ္……

ဒါေပမယ္႔ အခ်ိန္းတစ္နွစ္ရဖို႔အတြက္ အေျဖရွာဖို႔ လက္ခံလိုက္ရတာေပါ႔။ဒါနဲ႔ သူ႔တိုင္းျပည္မွာရွိတဲ႔ မင္းညီမင္းသားေတြ၊ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြ၊ ပညာရွိေတြ၊ တရားသူႀကီးေတြ၊ ျပည္သူျပည္သားေတြနဲ႔ ျပည္႔တန္ဆာ အမ်ိဳးသမီးေတြပါ မက်န္ ဆင္႔ေခၚျပီး အေျဖရဖို႔ ႀကိဳးစားပါေတာ႔တယ္….

ဒါေပမဲ႔ ျပည္႔စံု ေက်နပ္ဖြယ္ရာ အေျဖေတာ႔ မရခဲ႔ပါဘူး…. ေနာက္ဆံုးမွာေတာ႔ လူအမ်ားစုက တိုင္းျပည္မွာရွိတဲ႔ စုန္းမအိုႀကီး တစ္ေယာက္ သာလွ်င္ ဒီအေျဖကို ေျဖနုိင္လိမ္႔မယ္လို႔ ေလွ်က္တင္ႀကတယ္…..စုန္းမႀကီးဟာ အလြန္တန္ဖိုးႀကီးတဲ႔ အဖိုးအခကိုေတာင္းဆိုလိုက္ပါတယ္… အေျဖေပးရမဲ႔ ေနာက္ဆံုးရက္ဟာ တေျဖးေျဖးနီးလာပါျပီ….စုန္းမႀကီးဟာလဲ သူ႔ေတာင္းဆိုခ်က္ကို အရင္လိုက္ေလွ်ာမွ အေျဖေပးနုိင္မယ္လို႔ ဆိုပါတယ္… ေတာင္းဆိုခ်က္ကေတာ႔ ဘုရင္ေလးရဲ႕ ယံုႀကည္ အားအကိုရဆံုးသူငယ္ခ်င္း လဲျဖစ္၊ နိုင္ငံရဲ႕ သူရဲေကာင္း စစ္ဦးစီးလဲျဖစ္တဲ႔ အမတ္ႀကီးကို လက္ထပ္ေပး ဖို႔ပါဘဲ….

ဘုရင္ေလးလဲ အလြန္တုန္လွဳပ္ ေခ်ာက္ခ်ားေနတာေပါ႔… စုန္းမႀကီးပံုစံက ခါးကုန္းကုန္း၊ ေက်ာကုန္းဘုနွင္႔ အျမင္ဆိုရြားလွတယ္။သြားကလဲ ေရွသြား တစ္ေခ်ာင္းထဲရွိတယ္… အန႔ံအသက္ကလဲ ဆိုရြားလွတယ္… စကားအေျပာအဆိုကလဲ ႀကမ္းတမ္း ညစ္ညမ္းလွတယ္… ထိုဆိုရြားလွတဲ႔ စုန္းမႀကီးနဲ႔ ႏူးည႔ံသိမ္ေမြ႔ စိတ္သေဘာေကာင္းတဲ႔ သူရဲ႔ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ယူဖို႔ တိုက္တြန္းဖို႔ရာမွာ သူ႔အတြက္ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုး ျဖစ္ေနတာေပါ႔… ဒါေပမယ္႔ အမတ္ႀကီးကေတာ႔ တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ိဳးအေရးနဲ႔ ယွဥ္ရင္ဒီကိစၥဟာ သူ႔အတြက္ အေရးမႀကီးေႀကာင္း ေျပာဆိုျပီး အဆိုကို လက္ခံပါ႔မယ္လို႔ ဘုရင္ေလးကို ေလွ်က္တင္လိုက္ပါတယ္… ဒီလိုနဲ႔ မဂၤလာပြဲအစီအစဥ္ကို ေႀကျငာလိုက္ျပီး ဘုရင္ေလးအတြက္ အေျဖကို စုန္းမႀကီးက ေပးလိုက္ပါေတာ႔တယ္..

“ေလာကႀကီးမွာရွိတဲ႔ အမ်ိဳးသမီးတိုင္း အမွန္တကယ္ အလိုခ်င္ဆံုးအရာက ………………….
သူတို႔ရဲ႕ ဘဝကိုသူတို႔ စိတ္တိုင္းက် စီမံခန္႔ခြဲခ်င္တာပါဘဲ“ ထိုအခါမွ ျပည္သူေတြလဲ အေျဖကိုသိျပီး ဘုရင္ႀကီးကလည္း စစ္မျပဳေတာ႔ဘဲ ဘုရင္ေလးတို႔ တိုင္းျပည္နဲ႔ မဟာမိတ္ျပဳလိုက္ပါေတာ႔တယ္…အမတ္ႀကီးနဲ႔ စုန္းမႀကီးတို႔ရဲ႕ မဂၤလာပြဲ ဘယ္လိုျဖစ္သြားလဲ????

ဘုရင္ေလးလဲ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းန႔ဲ ဝမ္းနဲျခင္းေတြကို တျပိဳင္နက္ ခံစားေနရျပီေပါ႔…. သိမ္ေမြ႔ယဥ္ေက်းတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ အလြန္မသတီစရာ စုန္းမတို႔ရဲ႕ လက္တြဲရမယ္႔ ဘဝအေရးကို စဥ္းစားမိလို႔ေပါ႔…. အမတ္ႀကီးလဲ ဆိုးရြားလွတဲ႔ ဘဝကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ မဂၤလာအိပ္ခန္းတြင္းကို ဝင္သြားရျပီ…

ဒါေပမယ္႔ အိပ္ခန္းတြင္းမွာေတာ႔ အလြန္လွပတဲ႔ အမ်ိဳးသမီးေလးတစ္ေယာက္ ထိုင္ေနတာကို ေတြ႔လိုက္ရလို႔ အရမ္းအ႔ံႀသသြားတာေပါ႔…“ဘာေတြျဖစ္ကုန္ျပီ လဲ မိန္းကေလးေရ“ လို႔ လွမ္းေမးလိုက္တယ္…. “သင္ဟာကၽြန္မနဲ႔ ပထမဦးဆံုးေတြ႔တဲ႔အခ်ိန္မွာ အလြန္မသတီစရာေကာင္းတဲ႔ ရုပ္နဲ႔ေတြ႔ေပမဲ႔ ႀကင္နာစြာ ဆက္ဆံခဲ႔တယ္… ဒီအတြက္ေႀကာင္႔ စိတ္ထားေကာင္းတဲ႔ သင္႔ကို အခြင္႔အေရးတစ္ခု ေပးခ်င္ပါတယ္….

ဒါကေတာ႔ ေန႔ဘက္ ဒါမွမဟုတ္ ညဘက္ ရွင္ႀကိဳက္တဲ႔ အခ်ိန္ပိုင္းမွာ အခုလို လွပေမြးပ်ံ႕တဲ႔ပံုစံနဲ႔ ေတြ႔ျမင္နုိင္ေအာင္ ဖန္ဆင္းထားမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ထားပါတယ္…“လို႔ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္မ်ား ရက္စက္ နာက်င္ေစတဲ႔ ေမးခြန္းပါလိမ္႔… အမတ္ႀကီးလဲ ေသခ်ာစဥ္းစားျပီး အေျဖေပးရေတာ႔မယ္… ေန႔ပိုင္းမွာ ေခ်ာေမာလွပတဲ႔ မိန္းကေလးကို မိတ္ေဆြေတြအလယ္မွာ ျပသျပီး ညအခ်ိန္မွာ စုန္းမႀကီးနဲ႔ အတူတူအိပ္မလား... ဒါမွမဟုတ္ ေန႔ပိုင္းမွာ စုန္းမႀကီးကိုျပသျပီး ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ျဖစ္တဲ႔ ညအခ်ိန္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာ အခ်ိန္ေတြကို ပိုင္ဆိုင္မွာလား..??? အမတ္ႀကီး ဘာေရြးလိုက္တယ္ဆိုတာကို ဆက္မဖတ္ေသးဘဲ သင္ကိုယ္တိုင္ဆိုရင္ေကာ ဘာကို ေရြးခ်ယ္မွာလဲ………?????

အမတ္ႀကီး ေရြးခ်ယ္လိုက္တာကေတာ႔ “ မင္းသေဘာအတိုင္းပါဘဲကြာ “အဲဒီစကားကို ၾကားလိုက္တဲ႔အခါ အမ်ိဳးသမီးေလးက ေအာက္ပါအတိုင္း ေႀကျငာလိုက္ပါေတာ႔တယ္….. “အခ်ိန္တိုင္း လွပတဲ႔ပံုစံနဲ႔ ရွင္႔ကိုျမင္ေတြ႔ေစခ်င္ပါတယ္ “ဘာေႀကာင္႔လဲဆိုေတာ႔ သူမဘဝကို သူမ စိတ္ႀကိဳက္ စီမံခြင္႔ ရရွိခဲ႔လို႔ပါ… ပံုျပင္ေလးရဲ႕ အဓိက ဆိုလိုရင္းက ဘာလဲ….????

credit-Myanmar Newsupdates

Aye Chan Mon# Credit To :စာအုပ္ၿမိဳ႕ေတာ္ · > ျပန္လည္ မ်ေ၀ျခင္း ျဖစ္ပါသည္

Taxi ေမာင္းသူတစ္ဦး ထံမွရတဲ့ အသိပညာတစ္ခု

တစ္ေန႔ ကၽြန္ေတာ္ Taxi ငွားစီးခဲ့ပါတယ္။ Taxi ေမာင္းသူဟာ အသက္ ၃၀ ၀န္းက်င္လူငယ္ေလးပါ။ ၀တ္စားထားတာလည္း T-Shirt အျဖဴန႔ဲ စတိုင္ပင္အနက္န႔ဲပါ။ ေနကာမ်က္မွန္ေလး တပ္ထားပါတယ္။ ေမာင္းေနရင္း ဆီဆိုင္မွာ ဆီ၀ယ္ထည့္ခြင့္ေတာင္းၿပီး ဆီ၀င္ထည့္ပါတယ္။ ဆီထည့္ၿပီးေတာ့ ေပးတဲ့ေဘာက္ခ်ာကို ဗလာစာအုပ္တစ္အုပ္မွာ တြဲခ်ဳပ္ထားလုိက္ပါတယ္။ ကားေပၚမွာ အစံုပါလာသဗ်ာ.. ဒါန႔ဲစကားေတြ စမိလုိက္ပါတယ္ေပါ့.. အတိုခ်ဳပ္ေျပာရရင္ အဲ့ဒီ့ညီေလးဟာ ၀င္ေငြကို အခ်ိဳးခ်သံုးသူဆိုတာ အံ့ဖြယ္ ေတြ႕လုိက္ရပါတယ္။ စာရင္းစာအုပ္ကေလးမွာ အေသးသံုး ၁၀၀ ကအစ ထည့္ေရးထားပါတယ္။ မသိသူဖတ္မိရင္ ဘာေတြမွန္းေတာင္ မသိမွာပါ။ အေၾကာင္းအရာေတြကို ထိပ္ဆံုးစာမ်က္ႏွာမွာ + ေလးေတြန႔ဲ မာတိကာ ထုတ္ထားပါတယ္။ တစ္ေန႔ခ်င္း စာရင္းသြားပါတယ္။ ဥပမာ- ထမင္းစား ဆိုတာက ပံုမွန္မျဖစ္ေနအလုပ္မို႔ +++ ေပးထားပါတယ္။ ဆီထည့္ဆိုရင္လည္း +++++ ငါးလံုး ေပးထားပါတယ္။ လက္ဖက္ရည္ေသာက္၊ ကြမ္းစားေတြကိုေတာ့ ---- အႏုတ္ေလးလံုး ေပးထားျပန္ပါတယ္။ ဒီလိုပဲ သူ႕စာအုပ္မွာ + - ေတြန႔ဲ မွတ္တမ္းေရးပါတယ္တဲ့။ ဗဟုသုတ ရစရာကေတာ့ မျဖစ္မေန ကိစၥအသံုးေတြကို + ျပပါတယ္။ အပို သံုးအၿဖဳန္းေတြကို - ျပပါတယ္။ ညအိမ္ျပန္ရင္ တစ္ရက္စာ စာရင္းခ်ဳပ္လို႔ အေပါင္းကေတာ့ ပံုမွန္ရွိေနတတ္ၿပီး -- ေတြမ်ားလာရင္ ေနာက္ေန႔ အစားေခ်စနစ္န႔ဲ အႏုတ္ေတြကို ညီေအာင္ မသံုးဘဲ ေနပါတယ္တဲ့။ အတန္းကေတာ့ ၇ တန္းပဲ သင္ဖူးပါတယ္တဲ့ဗ်ာ။ စာရင္းထားတာန႔ဲ တြက္တာ Account သမားေတြ ဆလံသရပါလိမ့္မယ္။ တစ္ေန႔၀င္ေငြကိုလည္း သီးသန္႔ ေကာ္လံန႔ဲ တြက္ထားသဗ်ာ ၁၅၀၀၀ ၀င္တဲ့ေပါ့ဗ်ာ - အ၀တ္ပြန္းခ ၅၀၀ - အသက္ရွင္ေၾကး ၁၀၀၀ - အခ်ိန္ကုန္ခ ၅၀၀၀ ဒီသံုးခုကို သီးသန္႔ ျပန္စုထားပါတယ္တဲ့ တစ္ေန႔ကို ၆၅၀၀ မရမေန ျပန္စုပါတယ္တဲ့။ မျပည့္ရင္ + ေတြ - ေတြကို အစားေခ်ပါတယ္တဲ့ သန္းထုိက္ လုိလူေတာင္ ထိုင္ကန္ေတာ့ခ်င္စိတ္ ေပါက္မိသြားပါတယ္။ ဆက္ေျပာသည္မွာ အ၀တ္ပြန္းခ ၅၀၀ ကိုစုၿပီး တစ္လတစ္ႀကိမ္ အ၀တ္ျပန္၀ယ္ပါတယ္။ အေဟာင္းကို အေပါင္ဆိုင္ပို႔ၿပီး မေရြးဘဲ ထားလုိက္ပါတယ္တဲ့။ ေရာင္းရင္ ေပါင္သေလာက္ မလြယ္သလို တန္ဖိုးလည္း မရလို႔ပါတဲ့။ သူ႔မွာ အ၀တ္အား ၅ စုံထက္ ပိုမထားပါတဲ့။ အသက္ရွင္ေၾကး ၁၀၀၀ ကိုစုၿပီး တစ္လတစ္ခါ မိဘျပန္ေပးပါတယ္တဲ့။ သူတို႔ေၾကာင့္ အသက္ရွင္ေနရလုိ႔ပါတဲ့ဗ်ာ.. အခ်ိန္ကုန္ခ ၅၀၀၀ ကိုေတာ့ ေနာက္ဆက္ရမယ့္ အခ်ိန္အတြက္ ျပန္စုေနပါတယ္တဲ့ အရင္းအႏွီးတစ္ခုရရင္ ျပန္သံုးပါတယ္တဲ့။ ဒီကားက ကိုယ္ပိုင္ပါတဲ့ဗ်ာ ဒါဆို မင္းတြက္တဲ့အထဲမွာ Owner ေၾကး မေတြ႕ပါလားလို႔ေမးေတာ့ ေနာက္တစ္စီး၀ယ္ဖို႔အတြက္ ဆတူအရင္းဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္မွာ သီးသန္႔ထားပါသတဲ့.. အမ်ားႀကီးေျပာခ်င္ပါေသး၊ စာတစ္အုပ္ ေရးလို႔ရတယ္ဗ်ာ အမွတ္တရ

-သန္းထိုက္(ေရႊရိပ္)

Aye Chan Mon# Credit To : စာအုပ္ၿမိဳ႕ေတာ္> ျပန္လည္ မ်ေ၀ျခင္း ျဖစ္ပါသည္

ပုဇြန္ကဲ့သို ့ ပါးလႊာႏူးညံ့တဲ့ အခြံေတြပါတဲ့ အစားအစာေတြကို သတိျပဳျပီး စားသုံးသင့္

ကြ်န္ေတာ္တို႔ဟာ တစ္ခါတစ္ရံ သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအသင္း မိဘ ေဆြမ်ဴိးေတြနဲ႔ အတူ အေနာက္တိုင္း စားေသာက္ဆိုင္ေတြ ေရာက္ၿဖစ္တဲ့ အခါ ပုဇြန္၊ ဂဏန္း၊ ငါး အဲဒါေတြ အကုန္ ပါ၀င္တဲ့ ပင္လယ္စာ ခပ္ၾကီးၾကီး တစ္ပြဲနဲ႔ အတူ ၀ိုင္ေသာက္တတ္တဲ့ သူက၀ိုင္၊ ၀ိုင္မေသာက္ တတ္တဲ့ သူေတြ အတြက္ Vitamin C ပါ၀င္တဲ့ Orange Juiceလို ေဖ်ာ္ရည္မ်ဴိးကို တြဲဖက္ၿပီး စားသံုး ခဲ့ၾကဖူး ပါတယ္။ အဲ့ဒီလိုပဲ တစ္ခ်ိဳ ့တရုတ္္ မဂၤလာေဆာင္ေတြ ညစာစားပြဲ ေတြမွာ ဘူေဖး ေကြ်းတဲ့ အခါ ပုဇြန္ တစ္ပန္းကန္နဲ ့အတူ Orange Juice တစ္မ်ဳိးကေတာ့ ပါ၀င္မွာ ေသခ်ာ ပါတယ္။ ဒီလိုတြဲဘက္ စားသံုးမႈ မ်ဳိးဟာ ဘာမွ မထူးဆန္းတဲ့ အလြန္ကို ေဘးကင္းတဲ့ ရုိးရွင္းမႈ႕ေလးလို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ထင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ပုဇြန္လို ပါးလႊာတဲ့ အခြံပါး ေလးေတြ ပါတဲ့ ပင္လယ္စာ မ်ဳိးနဲ့ Vitamin C ပါ၀င္တဲ့ Orange Juice ကို တစ္ခ်ိန္ထဲမွာ တြဲဘက္ စားသံုးတဲ့ အခါ အခန္႔ မသင့္ရင္ အသက္ အႏၲရာယ္ကိုပါ စိိုးရိမ္ရေၾကာင္း ကြ်န္ေတာ္တို ့ အခုသိခဲ့ ရပါၿပီ ။

ထိုင္၀မ္ ႏုိင္ငံမွာ အမ်ဳိးသမီး တစ္ဦးဟာ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ သူမရဲ့ နား၊ႏွာေခါင္း၊ ပါးစပ္နဲ႔ မ်က္လံုး ေတြကေန ေသြးေတြ ထြက္ၿပီး ရုတ္တရက္ ေသဆံုး သြားခဲ့ပါတယ္။

သူမရဲ့ ႐ုပ္ကလာပ္ကို ခြဲစိတ္ၿပီး စစ္ေဆးတဲ့ အခါ Arsenic အဆိပ္သင့္လို ့ ေသဆံုးရေၾကာင္း အေၿဖထြက္ လာပါတယ္။ အဲဒီ Arsenic အဆိပ္ ဟာ ဘယ္က လာပါသလဲ ။ ရဲေတြဟာ ေသမႈ႕ ေသခင္း ဖြင့္ၿပီး အၿပင္းအထန္ စစ္ေဆးမွူ႔ေတြ လုပ္ပါေတာ့တယ္။

ေဆးတကၠသိုလ္ တစ္ခုရဲ့ ပါေမာကၡတစ္ဦး ကိုလည္း ဒီျပႆနာကို ေၿဖရွင္းဖို႔ ဖိတ္ေခၚခဲ့ ပါတယ္။

ပါေမာကၡၾကီးဟာ နာရီ၀က္ခန္႔ ေသသူရဲ့ အစာအိမ္ထဲမွာ ပါ၀င္တဲ့ အစိတ္အပိုင္းေတြ အားလံုးကို ေသေသခ်ာခ်ာ စစ္ေဆးၿပီး ေနာက္မွာေတာ့ ဒီလွၽိဳ႕၀ွက္ခ်က္ကို ေၿဖ ရွင္း ႏုိင္ခဲ့ ပါတယ္။

ေသသူဟာ အသတ္ခံရတာ မဟုတ္သလို ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတ္ေသ ခဲ့တာလည္း မဟုတ္ပါဘူး၊ သတိ လတ္လြတ္ ၿဖစ္မွူ႔ေၾကာင့္ မေတာ္တဆ ေသဆံုး ခဲ့ရတာပါလို႔ ပါေမာကၡၾကီး ကေၿပာခဲ့ပါတယ္။

“ဘာေၾကာင့္ မေတာ္တဆ ေသဆံုးရတာလဲ” ဆိုၿပီး လူေတြဟာ အံ ့ၾသကုန္ ၾကပါတယ္ ။ “Arsenic အဆိပ္ဟာ ေသသူရဲ့ အစာ အိမ္ထဲကေန ထြက္လာတာပါ။ ေသသူဟာ ဗီတာမင္ စီကို ေန႔တိုင္း မွီ၀ဲခဲ့ပါတယ္ ၊ ဗီတာမင္စီ ဟာလည္း သူ႔အလိုလိုဆို ၿပႆနာ မရွိပါဘူး၊ သူမဟာ ညစာစားခ်ိန္မွာ ပုဇြန္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား စားသံုးခဲ့ ပါတယ္၊ ပုဇြန္စား တာကလည္း ၿပႆနာ မဟုတ္ ေသးပါဘူး။ သူမနဲ႔ အတူတူ ညစာမွာ ပုဇြန္စားတဲ့ သူေတြလည္း ဘာမွ မၿဖစ္ခဲ့ပါဘူး ၊ ဒါေပမယ့္ သူမဟာ ပုဇြန္စားရင္းနဲ့ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ ဗီတာမင္စီ ပါ၀င္တဲ့ ေဖ်ာ္ရည္ တစ္ခုခုကို ေသာက္ခဲ့ပါတယ္. အဲဒီအခ်က္ဟာ ၿပႆနာပါပဲ” လို ့ ပါေမာကၡၾကီးက ရွင္းၿပခဲ့ပါတယ္။

အေမရိကန္ႏုိင္ငံ ခ်ီကာဂို တကၠသိုလ္ရဲ့ သုေတသီေတြဟာ ပုဇြန္ကဲ့သို႔ ပါးလႊာႏူးညံ့တဲ့ အခြံေတြ ပါတဲ့ အစားအစာေတြမွာ သိပ္သည္းဆ ၿမင့္မားတဲ့ ပိုတက္ဆီယမ္ အာဆင္းနစ္ ၿဒပ္ေပါင္း ငါးမ်ဳိး ပါ၀င္တာကို ေလ့လာေတြ ့ရွိခဲ့ ၾကပါတယ္။

အဲဒီလတ္ဆတ္တဲ့ အစားအစာ ေတြဟာ လူရဲ့ ခႏၶာကုိယ္ကို ေဘးမၿဖစ္ေစ ပါဘူး ဒါေပမယ့္ သူဟာ ဗီတာမင္စီနဲ႔ ေပါင္းစပ္ မိသြားရင္ေတာ့ ဓါတ္ျပဳမႈေတြ ၿဖစ္လာၿပီး မူလက အဆိပ္အေတာက္ မရွိတဲ့ ပိုတက္ဆီယမ္ အာဆင္းနစ္ ၿဒပ္ေပါင္း ငါးမ်ဳိး (As anhydride, also known as arsenic oxide, the chemical formula for As205)ဟာ အဆိပ္ရွိတဲ့ ပိုတက္ဆီယမ္ အာဆင္းနစ္ ၿဒပ္ေပါင္း သံုးမ်ဴိး (also known as arsenic trioxide, a chemical formula (As203), which is commonly known as arsenic to the public! ) အၿဖစ္ ေၿပာင္းလဲ သြားပါတယ္။

အာဆင္းနစ္ အဆိပ္္ရဲ့ အဓိပၸာယ္ကေတာ့ လူရဲ့ ခႏၶာကုိယ္မွာ အေရး အပါဆံုး အစိတ္အပိုင္းေတြ ၿဖစ္တဲ့ ႏွုလံုး ၊ အသည္း ၊ ေက်ာက္ကပ္ ၊ အူသိမ္နဲ ့အာရုံေၾကာ ေတြ ရဲ့ ေသြးေၾကာ ေတြကို ေပါက္ထြက္ၿပီး ခႏၶာကုိယ္ မလႈပ္ရွားႏုိင္ၿခင္းပဲ ၿဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ အာဆင္းနစ္ အဆိပ္ေၾကာင့္ ေသတဲ့ လူေတြဟာ နား၊ႏွာေခါင္း၊ ပါးစပ္နဲဲ ့ မ်က္လံုး ေတြကေန ေသြးထြက္တဲ့ လကၡဏာေတြ ၿဖစ္လာပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ပုဇြန္ကို ဗီတာမင္စီနဲ႔ ပူးတြဲ မစားၾကဖို ့သတိေပး ထားပါတယ္။

Shared from Myawady News (FB)

ျပကၡဒိန္လွလွ လွဴဒါန

ရိုေသစြာေလွ်ာက္ထားအပ္ပါသည္ဘုရား၊ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း အခ်ဳိ႕တြင္ မင္းသား မင္းသမီး ရုပ္ပံုလွလွကေလးမ်ားပါေသာ
ျပကၡဒိန္မ်ား ခ်ိတ္ဆြဲထားသည္ကို ေတြ႔ရပါသည္။ အခ်ဳိ႕ပုဂၢိဳလ္မ်ားက ဤသို႔ေသာ ရုပ္ပံုမ်ားပါေသာ ျပကၡဒိန္မ်ိဳးကို သံဃာေတာ္မ်ားအား မလွဴအပ္-ဟု ဆိုၾကပါသည္။ လွဴအပ္-မလွဴအပ္ ရွင္းလင္း ေပးေတာ္မူပါဘုရား။
- ( ေဇယ်ာႏိုင္-မာန္ေအာင္၊ ရခိုင္ျပည္နယ္ )

( ေျဖ )
အလွဴဒါန၀တၳဳေခၚ မေပးလွဴေကာင္းေသာ အလွဴ ၁၀-ပါး။ ေပးလွဴေသာ္ ကုသိုလ္မရ။ အပါယ္က်တတ္ေသာ အလွဴ ၁၀-ပါးမွာ-

၁။ သမဇၨဒါန-ကေခ်အလွဴ ( အျငိမ့္ဇာတ္ပြဲ )။
၂။ မဇၨဒါန-ေသရည္ေသရက္အလွဴ။
၃။ ဣတၳိဒါန-မိန္းမအလွဴ။
၄။ ဥသဘဒါန-ႏြားလား၊ ျမင္းလား အလွဴ။
၅။ စိတၱကမၼဒါန-ကာမဂုဏ္ကို ႏိုးၾကြေစေသာ
ပန္းခ်ီေဆးေရး အလွဴ။
၆။ သတၳဒါန-လက္နက္ ခဲယမ္းမီးေက်ာက္ အလွဴ။
၇။ ၀ိသဒါန-အဆိပ္အလွဴ။
၈။ သခၤလိကဒါန-လက္ထိတ္ သံေျခခ်င္း ေႏွာင္ႀကိဳးအလွဴ။
၉။ ကုကၠဳရ သူကရ ဒါန-ၾကက္ ၀က္ သားေကာင္အလွဴ။
၁၀။ တုလာကူဋ မာနကူဋ-ခ်ိန္စဥ္းလဲ၊ တင္းစဥ္းလဲ အလွဴ။

ဤမေပးလွဴေကာင္းေသာ အလွဴ ၁၀-ပါးတြင္ အမွတ္ ၅-စိတၱကမၼဒါန၌
ရိုးရိုးဘုရားေက်ာင္းကန္ ပန္းမန္ ေတာေတာင္ ေဆးေရာင္စံုစံု ရုပ္ပံုကားခ်ပ္မ်ားထက္ ကာမဂုဏ္ကို ႏိုးၾကြေစသည့္ လွပေသာ ၊
၀ိသဘာဂ မိန္းမ ေယာက်္ား ႏွစ္ပါးသြားစံုတြဲ အနဲနဲေသာ ရုပ္ပံုကားခ်ပ္မ်ား လွဴဒါန္းမႈမ်ိဳးကို ဆင္ျခင္ရန္ သင့္ေပသည္။


- [ဆရာေတာ္ရေ၀ထြန္း (အ႐ွင္တိေလာကသာရ)]
( ျမတ္မဂၤလာစာေစာင္ )

Dhamma Danã Source ►
www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm
----------------------*----------------------
ဆက္စပ္ပုိစ္ ►
“အပါယ္ေလးပါးေရာက္ေၾကာင္း အလွဴဒါန(၁၀) ပါး”
[https://www.facebook.com/photo.php?fbid=614665255210157&set=a.617313618278654.1073741834.129054333771254&type=1&theater]

ေနာက္ဘုရားကို ေမွ်ာ္မေနနဲ႕

မည္သည့္ေခတ္က စတင္ေပၚေပါက္လာသည္၊ မည္သည့္ ပုဂၢိဳလ္က "စတင္" ဝါဒျဖန္႕ခ်ိခဲ့သည္ဟု တပ္အပ္ေသခ်ာ မေျပာႏိုင္ေသာ္လည္း ေနာက္ဘုရားေမွ်ာ္ဝါဒကို ေရွးသူေဟာင္းအခ်ိဳ႕ႏွင့္ ယေန႕
မ်က္ေမွာက္ကာလ ပုဂၢိဳလ္အခ်ိဳ႕လည္း လက္ခံ ယုံၾကည္လ်က္ရွိၾက၏။ " ေနာင္ အရိယေမေတၱယ်ဘုရား ပြင့္ေတာ္မူခါ လက္ဦးစြာဖူးေတြ႕ရ၍ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ကို ရလိုပါ၏ " ဟုဆုေတာင္းသူေတြလည္း ရွိ၏။ အရိယေမေတၱယ်ဘုရားရွင္ကို ဖူးျမင္ရလွ်င္ ကြၽတ္တမ္း ဝင္လိမ့္မည္ဟူေသာ ယုံၾကည္ခ်က္ပင္လွ်င္ စင္စစ္ သဘာဝမက်ပါ။ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားကို ဖူးျမင္ရသူမ်ားတြင္ ကြၽတ္တမ္းဝင္သူတို႕ ရွိသကဲ့သို႕ ( ဘုရားရွင္၏စကား နားမေထာင္ေသာေၾကာင့္ )
အဇာတသတ္ကဲ့သို႕ အဝီစိေရာက္သြားသူမ်ားလည္း ရွိေၾကာင္း အေလးအနက္ သတိမူ ဂ႐ုထားအပ္ပါ၏။ ေနာက္ဘုရားကို ေမွ်ာ္မေနသင့္ေၾကာင္း ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီးက ဤသို႕ ဩဝါဒ ခ်ီးျမႇင့္ေတာ္မူခဲ့ပါ၏။

" ယုံၾကည္ --- က်န္းမာ စေသာ အဂၤါငါးခ်က္ႏွင့္ညီရင္ တရားရတာပဲ "

" မွန္ပါ့ဘုရား "

" ဒါနဲ႕ေတာင္ ေနာက္လာမယ့္ အရိေမေတၱယ်ဘုရားကို ေစာင့္ေနဦးမယ္ ဆိုရင္ ေဟာဒီဘုရားကို သပိတ္ေမွာက္ရာ ေရာက္ေတာ့တာေပါ့ "

" မွန္ပါ့ဘုရား "

" မင္းတို႕တစ္ေတြက ေနာက္ဘုရားကို ေမွ်ာ္ေနတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ဒီဘုရားကို ေစာ္ကားရာလည္းက်တယ္၊ အားမနာရာလည္း ေရာက္တယ္"

" ဒီဘုရားရဲ့ သတိပ႒ာန္ကို သပိတ္ေမွာက္တဲ့ သေဘာလည္း ျဖစ္ကုန္တယ္"

" မွန္ပါ့ဘုရား "

" ပါရမီေတြက ျပည့္ေနျပီ၊ ေနာက္ထပ္ျဖည့္ဖို႕ရန္ မလိုေတာ့ဘူး။ အခုရ အခုကူးမယ္ဆိုတဲ့ သူေတြအဖို႕ ပါရမီေတြက လုံေလာက္ေနျပီ၊ ၾကိဳးစားဖို႕ပဲ လိုေတာ့တယ္။"

" မွန္ပါ့ဘုရား "

"သဗၺညဳဘုရားတို႕၊ ပေစၥကဗုဒၶတို႕အတြက္ ပါရမီလိုတယ္။ အဂၢသာဝက၊ မဟာသာဝက၊ အသီတိသာဝကတို႕အတြက္လည္း ပါရမီလိုတယ္။ ရိုးရိုးပကတိသာဝကတို႕အတြက္လည္း ပါရမီလိုတယ္။ ရိုးရိုး ပကတိသာဝက အျဖစ္နဲ႕ နိဗၺာန္ကို ကူးမယ့္သူေတြအဖို႕ ပါရမီ မလိုေတာ့ဘူး။ ျပည့္ေနျပီ။ လုံေလာက္ေနျပီ။ အဲဒါေၾကာင့္ ပါရမီအလိုက္ မဟုတ္ဘူး။ ဉာဏ္အလိုက္ တရားရလိမ့္မယ္လို႕ ဘုန္းၾကီးတို႕က ေျပာတယ္။"

the eXistence မွ မင္းနန္ (ေမာ္ကြၽန္း) ေရးသားျပဳစုထား
ေသာ - "ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ား၏ ဩဝါဒေတာ္မ်ား" စာအုပ္
(စာမ်က္ႏွာ- ၁၂၅ ) မွ ကူးယူေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

world of wisdom

လူတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္မိတဲ့အခါ

လူတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္မိတဲ့အခါ ...
ကိုယ္က သူရဲ႕အရိပ္ ျဖစ္လာတယ္။

ကိုယ္က သူ႕အနားကို မေရာက္ႏိုင္ေပမယ့္ ...
ကိုယ့္စိတ္က သူ႕ဆီမွာပဲ အၿမဲေရာက္ေနတယ္။

ကိုယ္က သူ႕အေပၚ ...
ဂရုစိုက္တာေလးေတြကိုလည္း ျပခ်င္တယ္။

အေရးႀကီးတဲ့ အလုပ္ေတြနဲ႔ ...
ဘယ္ေလာက္ ရႈပ္ရႈပ္ ...
ဖုန္းေလးေတာ့ ခဏဆက္ခ်င္တယ္ ...။

ေနေကာင္းရဲ႕လား ?
ဘယ္ကို သြားၿပီး ဘာေတြ လုပ္ေနလဲ ?

ေပ်ာ္ရႊင္စရာေလးေတြ ...
အဆင္မေျပမႈေလးေတြကို ...
ေျပာျပရင္း ရင္ဖြင့္ခ်င္သလို ...

သူ႕ရဲ႕ႏွစ္သိမ့္မႈ ...
သူ႕ရဲ႕အားေပးမႈေတြက ...
ကိုယ့္အတြက္ ...
အားေဆးတစ္ခြက္လို ျဖစ္လာတယ္။


ျမ၀ဏိုးစံ