တရားအားထုတ္ဖို့ လိုသလား

တရား၌ စိတ္မ၀င္စားသူ၊ တရားအားမထုတ္လိုသူ ၊ ၊ တရားအားထုတ္ရမွာ ပ်င္းသူမ်ားက "တရားအားထုတ္ဖို့လိုသလားဟု" ေမးတတ္ၾက ၏။
ဤ ေမးခြန္းကို မေျဖမီ ..
(၁)တရားအားထုတ္တယ္ဆိုတာဘာလဲ..။
(၂) တရားအားထုတ္ရင္ ဘယ္လိုေကာင္းက်ိဳးေတြ ရမလဲ..။
(၃) တရားအားမထုတ္ရင္ ဘယ္လိုဆိုးက်ိဳး ေတြရမလဲ ဟူေသာ ေမးခြန္း၏ အေျဖမ်ားကို ဦးစြာသိထားသင့္ပါသည္..။

(၁)တရားအားထုတ္တယ္ဆိုတာဘာလဲ..။
တရားအားထုတ္တယ္ဆိုသည္မွာ တရားသေဘာကို (၀ါ) သေဘာတရားကို
သိျမင္ေအာင္အားထုတ္ျခင္း၊ ၾကိဳးစားျခင္းျဖစ္၏။
သေဘာတရားသည္ ျဖစ္ပ်က္ ရုပ္နာမ္ သေဘာတရား၊ မျဖစ္မပ်က္ နိဗၺာန္သေဘာတရားဟု
နွစ္မ်ိဳးရွိရာ ယင္းႏွစ္မ်ိဳးလံုး သိျမင္ေရးအတြက္ ၾကိဳးစားအားထုတ္ျခင္းကို " တရားအားထုတ္သည္" ဟုေခၚပါသည္။
တနည္းအားျဖင့္ တရားအားထုတ္ျခင္း ဆိုသည္မွာ သေဘာတရားကိုသိျမင္ေရး အတြက္ ကိုယ္အား ဉာဏ္အားထုတ္သံုးျခင္းျဖစ္၏။

က်ြႏု္ပ္တို့သည္ မိမိတို့၏ ကိုယ္အား ဉာဏ္အားမ်ားကို ေလာကီ ပညာေရး စီးပြားေရး လူမွုေရး ကာမဂုဏ္ခံစားေရး မ်ားမွာ သာအမ်ားအားျဖင့္ အသံုးျပဳခဲ့ၾက၏။
ကုသိုလ္ေရး အထူးသျဖင့္ သမထ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာပြားမ်ားေရး ၌ကိုယ္အား ဉာဏ္အားထုတ္ သံုးမွု့အလြန္နည္းပါးၾက၏။
သို့ျဖစ္၍ မိမိတို့၏ ကိုယ္အား ဉာဏ္အားမ်ားကို ရုပ္နာမ္သေဘာတရားႏွင့္ နိဗၺာန္သေဘာတရားသိျမင္ေရးအတြက္ထုတ္သံုးျခင္းကို သာ" တရားအားထုတ္သည္"ဟု မွတ္ယူအပ္၏။
တစ္နည္းအားျဖင့္ ဘုရားရွင္ေဟာၾကားေသာ တရားေတာ္မ်ားႏွင့္ အညီ နည္းမွန္လမ္းက်အားထုတ္ျခင္း ျဖစ္၏။ တရားေတာ္ႏွင့္အကိုက္ညီပဲ မိမိတို့ထင္ရာ ျမင္ရာ အားထုတ္ပါလွ်င္ "မတရားအားထုတ္ျခင္း"သာျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

ဘုရားရွင္သည္ သတၱ၀ါမ်ားနည္းမွန္ လမ္းမွန္ အားထုတ္ႏိုင္ေရးအတြက္ ဓမၼစၾကၤာ၊ အနတၱလကၡဏာ ၊ မဟာသတိပ႒ာနသုတ္ စသည့္ က်င့္ထံုးက်င့္နည္း သုတ္ေပါင္းမ်ားစြာကို ေဖာ္ထုတ္ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့၏။ယင္းတရားေတာ္မ်ား၌ ပါရွိသည့္ နည္းလမ္းမ်ားႏွင့္အညီ ၾကိဳးစားအားထုတ္မွ သာေကာင္းက်ိဳးတရားမ်ားကို ရရွိပါလိမ့္မည္။

(၂) တရားအားထုတ္ရင္ ဘယ္လိုေကာင္းက်ိဳးေတြ ရမလဲ..။
ရုပ္သေဘာတရား နာမ္သေဘာတရားတို့၏ အေျခအေနမွန္
(ျဖစ္ျခင္း၊ ပ်က္ျခင္း၊ ေပၚျခင္း၊ ေပ်ာက္ျခင္း၊ ရွင္ျခင္း၊ ေသျခင္း)တို့ကို သိျမင္ေအာင္ (အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ) ျမင္ ေအာင္ၾကိဳးစားအားထုတ္ပါလ်ွင္ ...
* စိတ္ဓါတ္ျဖဴစင္ သန့္ရွင္းျခင္း..
* မပူေဆြး မငိုေၾကြးရေတာ့ျခင္း...
* ကိုယ္မဆင္းရဲ စိတ္မဆင္းရဲ ျခင္း..
* အဆင့္ျမင့္ အသိဉာဏ္ (မဂ္ဉာဏ္ ) ကိုရရွိျခင္း..
* နိဗၺာန္ ကိုသိျမင္ (မ်က္ေမွာက္) ျပဳရျခင္း.. ဟူေသာေကာင္းက်ိဳးတရားမ်ားရရွိေၾကာင္းကို မဟာသတိပ႒ာနသုတ္တြင္ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါသည္။

* စိတ္ဓါတ္ျဖဴစင္ သန့္ရွင္းျခင္း.....သတိပ႒ာန္တရားေတာ္ႏွင့္ အညီ ျဖစ္ျခင္း ပ်က္ျခင္း မတည္ျမဲျခင္း (အနိစၥ) သေဘာကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္သိျမင္ေအာင္အားထုတ္သူ၏ စိတ္ဓာတ္သည္ လိုခ်င္မွု့ေလာဘ၊ မေက်နပ္မွု့ေဒါသ၊ မသိေတြေ၀မွု့ေမာဟ ၊ရုပ္နာမ္သေဘာကို ငါဟုထင္ျမင္ယူဆသည့္ ဒိ႒ိ အစရွိသည့္ မေကာင္းေသာ စိတ္ေနစိတ္ထား= ကိေလသာမ်ား ေလ်ာ့နည္း ပေပ်ာက္ ကင္းစင္သျဖင့္ ျဖဴစင္ျမင့္ျမတ္ လာ၏။ ရုပ္နာမ္ျဖင့္ ဖြဲ့စည္းထားေသာ ခႏၶာကို ငါ သူ လူပုဂၢိဳလ္ သတၱ၀ါမရွိ ရုပ္နာမ္သေဘာသာရွိ၏ ဟု မိမိခႏၶာ၌ အျမင္ရွင္းလာ၏။ အျမင္ၾကည္လင္ ျပတ္သားလာ၏။ တို့အတူ စိတ္ဓါတ္သည္လည္း ျဖဴစင္ သန့္ရွင္း ခိုင္မာလာ၏။

* မပူေဆြး မငိုေၾကြးရေတာ့ျခင္း...ဤသို့ခႏၶာအျမင္ ၾကည္လင္လာသည္ႏွင့္ အမွ် မိမိခင္မင္တြယ္တာ ခဲ့ ရသည့္ သက္ရွိ သက္မဲ့မ်ားဆံုးရွံုးပ်က္စီးသည့္ အခါ စိုးရိမ္ပူေဆြးမွု့မ်ားေလ်ာ့ခ်ႏိုင္လာ၏။ ယင္းတို့၏မတည္ျမဲ ၾကသည့္သေဘာကို နားလည္လာျခင္းေၾကာင့္ ပင္ျဖစ္၏။ ပူေဆြး ငိုေၾကြးရျခင္းတို့မွ လည္း သက္သာမွု့ရေစ၏။
...စိတ္ဓာတ္တည္ျငိမ္ လာသူသည္ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ က်န္းမာေရးထိခိုက္မွု့လည္းနည္းပါးလာေတာ့၏။ ေသာကျဖစ္စရာမ်ားႏွင့္ ၾကံဳေတြ့ ေသာ္လည္း ခံႏိုင္ရည္ရွိလာ၏။ ဤစိတ္က်န္းမာမွု့ကလည္း ရုပ္ပိုင္း က်န္းမာေရးကို အေထာက္အကူ ျပဳေသာေၾကာင့္ တရားအားထုတ္ျခင္းက ကိုယ္စိတ္ဆင္းရဲမွု့ကို မျဖစ္ေစပဲ ကိုယ္ႏွင့္ စိတ္ကိုရႊင္လန္းေစႏိုင္၏။

* အဆင့္ျမင့္ အသိဉာဏ္ (မဂ္ဉာဏ္ ) ကိုရရွိျခင္း...ထိုမွ တစ္ဆင့္တက္ကာ ရုပ္နာမ္ သေဘာကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ သိျမင္ထားေသာ ေယာဂီသည္ မိမိ၏ ၀ိပႆနာဉာဏ္ အဆင့္ဆင့္ ကိုရင့္က်က္ေအာင္ အားထုတ္သြားလွ်င္ ဒုကၡကို ဒုကၡမွန္း၊ ဒုကၡျဖစ္ေၾကာင္းကို ဒုကၡျဖစ္ေၾကာင္းမွန္း၊ သိျမင္လာျပီး အဆင့္ဆင့္ တက္ကာ အရိယာ မဂ္ဉာဏ္ ကိုရရွိႏိုင္ပါသည္။ သစၥာေလးပါး အမွန္တရားကို သိျမင္ႏိုင္သည့္ ဤမဂ္ဉာဏ္ ကိုမရရွိေသာေၾကာင့္ က်ြႏု္ပ္တို့ သံသရာထဲ တ၀ဲလည္ လည္ေနရတာကို လည္းနားလည္လာေတာ့၏။

* နိဗၺာန္ ကိုသိျမင္ (မ်က္ေမွာက္) ျပဳရျခင္း.. ..မ်က္စိနွစ္ကြင္း အလင္းမရသူသည္ ျပင္ပအရာ၀တၱဳမ်ားကို မသိျမင္ႏိုင္ေပ။ ထို့အတူ သစၥာေလးပါး ကို မသိသူသည္ နိဗၺာန္ဟူေသာ သႏၱိသုခ အျငိမ္းဓာတ္ကို မသိျမင္ႏိုင္ေပ။ တရားအားထုတ္ထားသူ ၇ရွိထားေသာ မဂ္ဉာဏ္ကသာ ဒုကၡခပ္သိမ္း ခ်ဳပ္ျပတ္ျငိမ္းသည့္ အျငိမ္းဓာတ္သေဘာ ကို သိျမင္ႏိုင္ေပသည္။


တရားအားမထုတ္ လွ်င္ ရုပ္နာမ္တရားတို့၏ ျဖစ္ပ်က္ေနပံု ၊ ေပၚ ေပ်ာက္ေနပံု ၊ ရွင္ ေသေနပံု၊ တစ္မ်ိဳးျပီးတစ္မ်ိဳး ေျပာင္းလဲ ေဖာက္ျပန္ေနပံုတို့ကို မသိသျဖင့္ ၊ ပရမတ္အားျဖင့္ အမွန္တကယ္ မရွိသည့္ ငါ သူ လူပုဂၢိဳလ္ သတၱ၀ါ ေယာက်ာ္း မိန္းမ စသည္မ်ားကို တကယ္အရွိထင္ကာ တဏွာ မာန ဒိ႒ိ စသည့္တရားမ်ား အျမဲျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ....

၁။ ရုပ္နာမ္ အျမင္မၾကည္လင္ျခင္း၊ စိတ္ဓာတ္ အားနည္းေနျခင္း၊ စိတ္ဓာတ္ ညစ္ပတ္ျခင္း၊ စိတ္ဓာတ္ ညစ္ေထးျခင္း၊ စိတ္ဓာတ္ မၾကံ့ခိုင္ျခင္း။

၂။ ထိုသို့စိတ္ဓာတ္ မၾကံ့ခိုင္သျဖင့္ ပူစရာရွိပူရ၊ ငိုစရာရွိငိုေၾကြးရ ႏွင့္ ေသာကေတြ မ်ားေနတတ္ျခင္း.။

၃။ ထိုသို့ ပူေဆြးငိုေၾကြးရသျဖင့္ ကိုယ္စိတ္ဆင္းရဲျခင္း၊ ကိုယ္စိတ္ မခ်မ္းသာျခင္း။

၄။ ကိုယ္စိတ္ဆင္းရဲ သျဖင့္ မဂ္ဉာဏ္ရရွိ ဖို့ မဆိုထားႏွင့္ ၀ိပႆနာဉာဏ္ ရရွိေရးပင္ လမ္းပိတ္သြားျခင္း။

၅။ နိဗၺာန္ကိုသိျမင္ႏိုင္သည့္ မဂ္ဉာဏ္၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ၀ိပႆနာဉာဏ္ကိုမရ ရွိသည့္အတြက္ နိဗၺာန္ကိုသိျမင္ဖို့ရန္ ေမွ်ာ္လင့္ ခ်က္မရွိေတာ့ျခင္း စသည့္ မေကာင္းက်ိဳးမ်ားရရွိနိုင္ပါတယ္။

ထို့ေၾကာင့္ တရားအားထုတ္ဖို့ လိုသလား ဟု ဆိုလာလ်ွင္....
*ရန္သူမ်ား၀ိုင္းထားခံရသူသည္ ထြက္ေျပးလွ်င္ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္သည့္ အခြင့္အေရးကို ျမင္လ်ွင္ ထြက္ေျပးရန္ လိုအပ္သည္။
*မိမိခႏၶာကိုယ္ၾကီး၌ က်င္ၾကီး က်င္ငယ္ စသည့္အညစ္အေၾကးမ်ား ေပလူးေနလွ်င္ ယင္းတို့ကို ေရေကာင္းေရသန့္ုျဖင့္ ေဆးေၾကာသန့္စင္ရန္ လိုအပ္ေပသည္.။
*မိမိမွာ အနာေရာဂါစြဲ ကပ္ေနလွ်င္ ထို အနာမ်ားကိုေပ်ာက္ကင္းေအာင္ (၀ါ) က်န္းမာေအာင္ ေဆး၀ါးေသာက္သံုးရန္ လိုအပ္ေပသည္.။

ထို့အတူ..
၁။ က်ြႏု္ပ္တို့၏ သႏာၱန္မွာရွိေသာ လိုခ်င္မွု့ေလာဘ၊ မေက်နပ္မွု့ေဒါသ၊ မသိေတြေ၀မွု့ေမာဟ ၊ ေထာင္လႊားမွု မာန၊ အျမင္မွားမွု့ ဒိ႒ိ၊ မနာလိုမွု့ ဣသာ၊ ၀န္တိုမွု့ မစၦရိယ စေသာ မေကာင္းသည့္ ေအာက္တန္းစားစိတ္ဓာတ္ မ်ားရွိေနသည့္ အတြက္ ယင္းစိတ္ဓာတ္မ်ားေလ်ာ့နည္းသြားေစရန္ တရားအားထုတ္ဖို့ လိုအပ္ပါသည္။
၂။ ပူေဆြး ငိုေၾကြးျခင္းမွ လြန္ေျမာက္ရန္၊
၃။ ကိုယ္စိတ္ မဆင္းရဲေစရန္၊
၄။မဂ္ဉာဏ္ကို မရေသးလွ်င္ အပါယ္က်ႏိုင္ သျဖင့္ အပါယ္ေလးပါးသို့မက်ေရာက္ေရးအတြက္ ။
၅။ ဒုကၡေပါင္းစံု စုေ၀းရာ လက္ရွိခႏၶာခ်ဳပ္သိမ္းျပီး အျငိမ္းဓာတ္နိဗၺာန္ ခ်မ္းသာကို သိျမင္ မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္ေရးအတြက္ တရားအားထုတ္ဖို့ လိုအပ္ပါသည္..။

တရားအားထုတ္ရန္ လိုအပ္ပံုႏွင့္ပတ္သက္၍ လူနာေလးမ်ိဳး၊ ပုဂၢိဳလ္ ေလးမ်ိဳး ကိုတင္ျပလိုပါတယ္။
၁။ မိမိမွာ ေရာဂါရွိမွန္းလည္းမသိ ၊ ေဆးလည္းမေသာက္ေသာလူနာ.. ထိုပုဂၢိဳလ္မ်ဳိးမွာ မိမိမွာ (မေကာင္းသည့္ စိတ္ေနစိတ္ထား) ကိေလသာမ်ားရွိေနပါလ်က္ ရွိမွန္းလည္းမသိ ၊ တရားလည္း အားမထုတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္။

၂။ မိမိမွာ ေရာဂါရွိမွန္းသိ လ်က္၊ ေဆးမေသာက္ေသာလူနာ၊... ထိုပုဂၢိဳလ္မ်ဳိးမွာ မိမိမွာ ကိေလသာ ရွိမွန္းသိ ေနပါလ်က္ ၊တရားလည္း အားမထုတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္။

၃။မိမိမွာ ေရာဂါရွိမွန္းသိ လ်က္၊ ေဆးမွန္မွန္မေသာက္ေသာလူနာ၊...ထိုပုဂၢိဳလ္မ်ဳိးမွာ မိမိမွာ ကိေလသာ ရွိမွန္းသိ ေနပါလ်က္ ၊တရားမွန္မွန္ အားမထုတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္။

၄။မိမိမွာ ေရာဂါရွိမွန္းလည္းသိ ၊ ေဆးလည္းမွန္မွန္ေသာက္ေသာလူနာ၊...ထိုပုဂၢိဳလ္မ်ဳိးမွာ မိမိမွာ ကိေလသာ ရွိမွန္းလည္းသိ ၊တရားလည္းမွန္မွန္ အားထုတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို့ပင္ ျဖစ္သည္။

ရုပ္ပိုင္းက်န္းမာရန္ လိုအပ္သလို စိတ္ပိုင္း =နာမ္ပိုင္းလည္း က်န္းမာရန္လိုအပ္၏။
ဆရာ၀န္၊ သမားေတာ္ၾကီးမ်ား ကေပးေသာေဆးသည္ အမ်ားအားျဖင့္ ရုပ္က်န္းမာေရးကိုသာ အေထာက္အကူျပဳ၏။

ျမတ္ဗုဒၶ ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ေသာ သီလ သမာဓိ ပညာ=၀ိပႆနာ ေဆးမ်ားကား ရုပ္က်န္းမာေရးကိုသာမက စိတ္က်န္းမာေရး ၊ စိတ္ခ်မ္းသာေရးကိုလည္း အေထာက္အကူျပဳ၏။

ျမတ္စြာဘုရားက အဂၤုတၱိဳရ္ ပါဠိေတာ္၊ စတုကၠနိပါတ္၊ ဣၿႏၵိယ ၀ဂ္၊ေရာဂသုတ္( အံ ၊ ၁၊ ၄၆၀) ၌ " ရုပ္ေရာဂါ၊ စိတ္ေရာဂါ၊ ဟုနွစ္မ်ိဳးရွိေၾကာင္း ဆယ္ႏွစ္ အနွစ္ ႏွစ္ဆယ္ အနွစ္တစ္ရာေက်ာ္ေအာင္ ရုပ္ေရာဂါ ကင္းရွင္း၍ မဖ်ားမနာ က်န္းမာေနၾကေသာ သတၱ၀ါမ်ားကို ျမင္ေတြ့ႏိုင္ေၾကာင္း ၊ သို့ေသာ္ ရဟႏာၱ ပုဂၢိဳလ္မ်ားမွ လြဲ၍ တစ္ေအာင့္ တစ္ခဏ စိတ္ေရာဂါမွ ကင္းလြတ္ေသာ သတၱ၀ါမ်ားကို ျမင္ေတြ့ ရခဲေၾကာင္း" ေဟာေတာ္မူခဲ့ပါသည္။

*** တရားအားထုတ္ၾကပါစို့.......... သို့ျဖစ္၍ ကိေလသာတိုးပြားေအာင္ ျပဳလုပ္တတ္ေသာ ၊ စိတ္ဓါတ္စြမ္းရည္ ေလ်ာ့နည္းက်ဆင္းေအာင္ျပဳလုပ္တတ္ေသာ၊ ကိေလသာတည္းဟူေသာ ေရာဂါရွိေနသူ ပုထုဇဥ္မွန္သမွ် သထမ ၀ိပႆနာတည္းဟူေသာ တရားဘာ၀နာေဆးေတာ္ျမတ္ကို တကယ္သံုးေဆာင္ အား ထုတ္္ရန္လိုအပ္ေၾကာင္း မွ်ေ၀လိုက္ ရပါတယ္..။

ေလးအိမ္စု အရွင္၀ိစိတၱသာရ ရဲ့ တရားထဲမွ မွ်ေ၀ ကုသိုလ္ ယူထားပါတယ္။

Tthaw Thaw ၏ ဓမၼ Notes မ်ားမွ
ျပန္လည္ကူးယူ မွ်ေဝပါသည္။