ေလာကမွာ လူေတြဟာ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကုိ ဆရာတင္ၿပီးေတာ႔ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ေလ႔ရွိၾကတယ္။ဆည္းကပ္တယ္ အားကိုးအားထားၿပဳၿပီးေတာ႔ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ထံက အေၿခအေနေကာင္းေတြကုိ ေမွ်ာ္႔လင႔္ၿပီးေတာ႔ ထိုပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ အဆံုးအမ၊ လမ္းညႊန္မႈေတြ ရယူဖို႔ဆုိၿပီးေတာ႔ အမ်ိဳးမ်ိဳး မိမိတုိ႔ရဲ႕ဆံုးဆည္းရာ ပုဂၢိဳလ္ေတြကို ဆည္းကပ္ကုိးကြယ္မႈဆုိတာ ၿဖစ္ေပၚလာခဲ႔တယ္။
ဆရာသမားအေနနဲ႔ ဆည္းကပ္ကုိးကြယ္တယ္။အားကိုးအားထားရာ အေနနဲ႔ ဆည္းကပ္ကုိးကြယ္တယ္။အဲဒီလိုလူေလာကမွာ ဆရာတင္ၿပီးေတာ႔ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ၾကတာေတြ ေနရာတုိင္းမွာလိုလို ၊ေဒသတုိင္းမွာ လိုလို ၊ေခာတ္ကာလတိုင္းမွာလိုလို ရွိၿပီးေတာ႔ ေနၾကတယ္။လူပုဂၢိဳလ္အခ်င္းခ်င္းလဲ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္တာ ရွိတယ္၊ လူပုဂၢိဳလ္ကေန ရဟန္းပုဂၢိဳလ္ကုိ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္တာရွိတယ္။လူပုဂၢိဳလ္၊ရဟန္းပုဂၢိဳလ္တုိ႔မွ တစ္ပါး ရေသ႔တုိ႔၊ ဘုိးေတာ္တုိ႔ဆုိတာေတြလဲ ဆည္းကပ္ကုိးကြယ္ၾကတာေတြ ရွိတာပဲ။အဲဒီလို ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္တဲ႔ေနရာမွာ ရည္ရြယ္ခ်က္က အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိၾကတယ္။ ေကာင္းက်ိဳးရႏုိးေမွ်ာ္ကုိးၿပီးေတာ႔ ကုိးကြယ္ၾကတယ္။ အဲလို ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာရႏုိး ေမွ်ာ္ကုိး ဆည္းကပ္ၾကတာ မွန္ကန္မႈရွိရဲ႕လား ၊အားလံုးေသာ ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ဆည္းကပ္ကုိးကြယ္ထုိက္တဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ေတြလား ဒါကို အေလးအနက္ထားၿပီးေတာ႔ ၿမတ္စြာဘုရား ေပးထားတဲ႔ အဆံုးအမ မွတ္သားနာယူဖို႔ပါ။
ဘုန္းၾကီးတုိ႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္သူေတာ္စင္ေတြဟာ ၿမတ္စြာဘုရားကို ကုိးကြယ္တယ္လို႔ဆုိတာ ဘုရားရဲ႕အဆံုးအမကို နာခံမယ္၊ဆံုးမတဲ႔အတုိင္းလိုက္နာက်င္႔သံုးမယ္ဆုိတဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ဘုရာကုိ ကိုးကြယ္တာ ။အဲလို ကုိးကြယ္မွလဲ မွန္ကန္တယ္ေပါ႔။အဲလိုမွ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ဘုရားကုိးကြယ္လို႔ လာဘ္ရတယ္။ဘုရားကုိးကြယ္လို႔ စည္းပြားတက္တယ္ဆုိတဲ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ကုိးကြယ္တာၾကေတာ႔ မွန္ကန္မႈမရွိဘူးေပါ႔ ။ မကိုးကြယ္လို႔ရွိရင္ ပတ္၀န္းက်င္က ကုိယ္႔ကို ၿပစ္တင္လိမ္႔မယ္ဆုိၿပီးေတာ႔ပတ္၀န္းက်င္က ၿပစ္တင္မွာကို ေၾကာက္ရြံၿပီးေတာ႔ ကုိးကြယ္တာလဲ မွန္ကန္မွႈမရွိဘူး။တကယု္႔ကုိ ဘုရားဆံုးမတဲ႔အတုိင္းလိုက္နာက်င္႔ၾကံမယ္ဆုိတဲ႔ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ကုိးကြယ္မွသာလွ်င္ ကိုးကြယ္မႈ မွန္ကန္တယ္လို႔ ဆိုႏုိင္တယ္။
ေလာကမွာ ကိုးကြယ္တဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ေၿမာက္ၿမားစြာရွိေသာ္လည္း မိမိကုိးကြယ္ဆညး္ကပ္လာတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ကို မွန္ကန္တဲ႔ လမ္းေၾကာင္းေပၚေရာက္ေအာင္ ပို႔တင္ေပးႏုိင္တဲ႔သူဟာ အင္မတန္ရွားပါးတယ္။ကုိးကြယ္ခံတဲ႔အခ်ိဳ႕ပုဂၢိဳလ္ေတြမွာ မိမိကုိယ္၌ကကုိ ကုိယ္က်င္႔တရားတုိ႔၊အသိပညာတုိ႔ဆုိတာ ၿပည္႔စံုမႈမရွိဘူး အၿပင္ပန္းအားၿဖင္႔ အေၿပာနဲ႔ အားကုိးထုိက္တယ္လို႔ ယံုၾကည္ၿပီး ဆည္းကပ္ေနၾကတာ။အဲဒီလို အၿပင္ပန္းတုိ႔ အေၿပာတုိ႔နဲ႔ ယံုၾကည္ၿပီးေတာ႔ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ေနတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ထိုကိုးကြယ္ဆညး္ကပ္ၿခင္းေၾကာင္႔ ေမွ်ာ္ကိုးတဲ႔ ရလဒ္ကိုေတာ႔ ရခ်င္မွ ရမယ္။မရင္ယံုတင္မကဘူး ဒုကၡေရာက္သြားတာေတြလဲ ရွိတယ္ေပါ႔။မိမိကုိးကြယ္ဆည္းကပ္တဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ဟာ ဘယ္လိုသူမ်ိဳးမွ ဆည္းကပ္ထုိက္သလဲဆုိတာ ၿမတ္စြာဘုရားက အရည္အခ်င္းသံုးရပ္ကို အဓိက ထားၿပီးေတာ႔ ေဟာထားတာရွိတယ္။ ၾကိဳတင္ၿပီးေတာ႔ မွတ္သားသင္႔တဲ႔ အခ်က္တစ္ခုက ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ထိုက္တဲ႔ပုဂၢဳိလ္ဆုိတဲ႔ေနရာမွာ အဲဒီပုဂၢိဳလ္မွာ ကရုဏာနဲ႔ ပညာဆုိတဲ႔ အရည္အခ်င္းႏွစ္ရပ္လိုအပ္တယ္။အဲဒီအရည္အခ်င္းႏွစ္ရပ္နဲ႔ ၿပည္႔စံုမွသာလွ်င္ ကုိးကြယ္ထိုက္တယ္လို႔ ဆုိတယ္။ဘာေၾကာင္႔လဲ ကရုဏာရွိမွ အၾကင္နာတရားထားၿပီး ဆင္းရဲဒုကၡကလြတ္ေအာင္ေဆာင္ရြက္ေပးႏုိင္တာ။ပညာရွိမွ မွန္ကန္တဲ႔လမ္းကို ညႊန္ၾကားႏုိင္တာ။ပညာရွိၿပီး ကရုဏာမရွိတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ကို ကိုးကြယ္မိရင္ ပညာရွိႏွိပ္စက္တဲ႔ နည္းနဲ႔ ႏွိပ္စက္တက္တယ္။ အၾကင္နာေတာ႔ ရွိပါရဲ႕ ပညာမရွိဘူးဆုိရင္ ၾကင္နာမႈးထားေသာ္လဲ ပညာမရွိတဲ႔ လမ္းညႊန္မႈဟာ မွန္ကန္မႈ မရွိႏုိင္ဘူး။ေလာကမွာ လူေတြ ေၿပာေၿပာေနၾကတယ္ "ငါက ေစတနာနဲ႔ေၿပာတယ္ ေစတနာနဲ႔ ေၿပာတယ္ ေစတနာကို နားမလည္ဘူးလို႔"ေၿပာေနၾကတယ္။ ေစတနာပါတုိင္းလဲ အေကာင္းမၿဖစ္ဘူး၊ေစတနာမွာ ပညာပါမွသာလွ်င္ ေကာင္းမယ္လို႔ ဒီလိုဆုိတယ္ေနာ္။ဒါက ပုဂၢိဳလပ္ကို ဆည္းကပ္ကုိးကြယ္တဲ႔ ေနရာမွာ အဓိက အခ်က္ေတြၿဖစ္တယ္။လူေတြနဲ႔ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံတဲ႔အခါ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးဆုိတာ အင္မတန္မွ အေရးၾကီးတယ္ေနာ္။ လူပုဂၢိဳလ္ကုိ ဆည္းကပ္ကုိးကြယ္တဲ႔အခါမွလဲ ဒါဟာ အေရးၾကီးတယ္။ အေပၚယံအားၿဖင္႔ ၿမတ္စြာဘုရားက ဘယ္လို ေဟာထားသလဲဆုိေတာ႔ ဆည္းကပ္ရမယ္႔ပုဂၢိဳလ္ဟာ ဘယ္လိုပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးလဲ။
ဘုရားက ဘယ္လိုေဟာသလဲဆုိေတာ႔ ရွင္းရွင္းေလးေဟာထားတယ္
"ကုိယ္က်င္႔သီလလဲမရွိဘူး၊စိတ္တည္ၿငိမ္မႈလဲမရွိဘူး၊အသိပညာလဲမရွိဘူး ကုိယ္႔ထက္ေအာက္တန္းက်တယ္ ကုိယ္႔ေလာက္အရည္အခ်င္းမရွိတဲ႔ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကုိ ကုိးကြယ္လို႔ရွိရင္ ကုိယ္လဲ နိမ္႔က်သြားတယ္ ၊ဆုတ္ယုတ္သြားတယ္ "တဲ႔ ။ ကုိယ္႔ထက္ ေအာက္တန္းက်တဲ႔သူကုိ ေပါင္းရင္ ကုိယ္လည္းေအာက္တန္းက်မွာပဲ ၿမတ္စြာဘုရားက ဒီလိုေၿပာတယ္ေနာ္။ ေနာက္တစ္ခုက ကုိယ္နဲ႔ အရည္အခ်င္းတူ အဆင္႔အတန္းခ်င္းတူတဲ႔ ပုဂၢဳိလ္ကုိ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံလို႔ရွိရင္ ကုိယ္တုိင္လဲ ဆုတ္ယုတ္မသြားသလို၊ အရည္အခ်င္းလဲ နိမ္႔က်မသြားပါဘူး။ သုိ႔ေသာ္ ဆုတ္ယုတ္မသြားဘူးဆိုေပမယ္႔ တုိးတက္လာဖို႔ဆုိတာေတာ႔ မၿဖစ္ႏုိင္ဘူး ။ လူပုဂိၢဳလ္ကိုဆည္းကပ္ကုိးကြယ္တဲ႔အခါမွာ အက်င္႔သီလလဲ ကိုယ္႔ထက္သာတယ္၊စိတ္တည္ၿငိမ္မႈလဲ ကိုယ္႔ထက္သာတယ္၊ ပညာလဲ ကုိယ္႔ထက္သာတယ္ ဒီလို သူမ်ိဳးကုိ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ရမယ္။ေလာကအၿမင္နဲ႔ၾကည္႔မယ္ဆုိရင္စီးပြားဥစၥာကုိယ္႔ထက္သာတယ္။လူမႈေရး ၊အက်င္႔စာရိတၱ၊ပညာ၊အေတြးအေခၚ အားလံုးကုိယ္႔ထက္သာတဲ႔ သူကုိ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္လို႔ရွိရင္ ကုိယ္တုိင္လဲ လွ်င္လွ်င္ၿမန္ၿမန္ တုိးတက္မယ္။ ဒါေတြ ၿပည္႔စံုရမယ္႔အၿပင္ ကရုဏာဆုိတာလဲ ၿပည္႔စံုတဲ႔သူ ၿဖစ္ဖို႔အေရးၾကီးတယ္ေနာ္။ဒီလိုဆုိလိုတာပါ။ပုဂၢိဳလ္သံုးမ်ိဳးကို ခြဲၿခားၾကည္႔ၿပီး ဘယ္လုိ ပုဂၢိဳလ္ကို ဆည္းကပ္ကုိးကြယ္မလဲ ၊ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမလဲဆုိတာ အေရးၾကီးပါတယ္။
(ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာ အရွင္နႏၵမာလာဘိ၀ံသေဟာၾကားေတာ္မူေသာ "ပုဂၢိဳလ္ကို ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္ၿခင္း" တရားေတာ္မွ ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ၿပပါသည္)
No comments:
Post a Comment