စိန္စီထားတဲ့ အခ်ိန္

အခ်ိန္မ႐ွိလို႔၊ မအားလို႔၊ ေစာေသးလို႔၊
ပင္ပန္းလို႔ဆိုတဲ့ စကားေတြ လူတိုင္း ေျပာလာခဲ့ၾကတာ၊
ခုလဲေျပာေနၾကတုန္းပဲ။
အဲဒီလို မအားတာ ၊အခ်ိန္မရွိတာ ဆိုတဲ့အခ်ိန္နဲ႔
အဝိဇၨာေမာဟနဲ႔ ေသေနၾကတာ နည္းသလား၊
ျမင္ေနက်ပဲ မဟုတ္လား။
“အားၿပီး ေသၾကေတာ့မယ္” လို႔ ေျပာၿပီး
ေသသြားတာ မရွိၾကဘူး။
မအားဘဲ ေသသြားၾကတာ။ဘာနဲ႔ မအားၾကသလဲ။
“ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ စိတ္”ေတြနဲ႔ မအားဘဲ
ေသၾကတာ။ ၿပီးေတာ့ ဘယ္သြားမလဲ စဥ္းစား။

ဒီေတာ့ အလုပ္ခ်ိန္၊ အိပ္ခ်ိန္၊ စားခ်ိန္-
ေလာကီအခ်ိန္ေတြထဲက ေလာကုတၱရာ အခ်ိန္ကို
မရအရ သတ္မွတ္ၿပီး အခ်ိန္တိုင္း က်င့္ၾကံအားထုတ္သြားရင္း
အခ်ိန္ရဲ႕ တန္ဖိုးကို နားလည္လာမယ္။
အခ်ိန္တိုင္း နာရီစကၠန္႔တိုင္းဟာ
စိန္စီထားတာထက္ တန္ဖိုးရွိတာ ေတြ႕ရလိမ့္မယ္။
ေလာကီအလုပ္ဆိုတာ ရ၊ မရ မက်ိန္းေသဘူး ။
အခ်ိန္ကုန္လြန္းတယ္။
“ဓမၼအလုပ္”က အခ်ိန္တိုင္းမွာ စိန္စီထားတာ ေတြ႕ရမယ္။

-【သံုးဆယ္ၿမိဳ႕ ဓုတဂၤါစာရ
ဓမၼသုခဆရာေတာ္ႀကီး ဘဒၵႏၲအရွင္ဉာဏ】

Dhamma Dãna Source ► ကိုလွိဳင္တိုး &
www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm