ထိုင္ေနတာက႐ုပ္တရား၊နာေနတာကနာမ္၊
ေယာက်္ားရယ္၊မိန္းမရယ္လို႔ ဆိုၾကတာက
သမုတိနယ္မွာပညတ္အားျဖင့္မွန္တယ္၊
ပရမတၳသစၥာနယ္အားျဖင့္ ႐ုပ္နဲ႔ နာမ္ပဲရွိတယ္၊
ဥပမာ.... ျမစ္ဟုိဘက္ကမ္းကို
ေလွနဲ႔ကူးသြားမယ္ဆိုရင္
ေလွေၾကာင့္လဲဟိုဘက္ကမ္းေရာက္တယ္ဆိုရမယ္၊
လူေၾကာင့္လဲ ဟိုဘက္ကမ္းေရာက္တယ္ဆိုရမယ္၊
တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု အမွီျပဳေနရတာပဲ၊
အေၾကာင္းနဲ႔ အက်ိဳးပဲရွိတယ္၊
႐ုပ္ေၾကာင့္လဲ နာမ္ျဖစ္တယ္၊
နာမ္ေၾကာင့္လဲ ႐ုပ္ျဖစ္ေပၚလာရတယ္လို႔မွတ္ပါ၊
ဒီခႏၶာမွာရွိတဲ့ ႐ုပ္နာမ္ဟာ
ခင္ဗ်ားတို႔ ျပဳခဲ့တဲ့ ကံ၏အစြမ္းေၾကာင့္ျဖစ္ရတယ္၊
ကံရွိသေရႊ႕ ဒီ႐ုပ္နာမ္အစဥ္ဟာျပတ္မသြားဘူး၊
ေသရင္ဘာမွမျဖစ္ဘူးဆိုတဲ့ အယူဟာ ဥေစၦဒဒိ႒ိ အယူပဲ၊
ဒါမွားတဲ့အယူပဲ။
ကုသိုလ္ အကုသိုလ္ကံေတြေၾကာင့္
႐ုပ္နာမ္အစဥ္ေတြ အဆက္မျပတ္ျဖစ္ေနရတယ္၊
ကံ ကံ၏အက်ိဳးေပးဆိုတာရွိတယ္၊
ကံတို႔၏ အက်ိဳးေပးတရားဟာ
ဉာဏ္နဲ႔မွန္းဆၿပီးသိႏိုင္တယ္၊
အေၾကာင္းတရားတိုင္းမွာ
အက်ိဳးတရားရွိတာခ်ည္းပဲ၊
အတိတ္ ပစၥဳပၸန္ အနာဂတ္ဆိုတဲ့ကာလ ၃-ပါး ရွိေနတာပဲ၊
ကာလ ၃-ပါးရွိေနတာ့ အတိတ္ဘဝလဲရွိရမယ္၊
ယခုလက္ရွိဘဝလဲရွိရမယ္၊
ေနာင္အနာဂတ္ဘဝလဲရွိရမွာေပါ့။
လူေတြဟာ အတိတ္ဘဝကံအေၾကာင္းတရား
အမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ယခုဘဝမွာအက်င့္အမ်ိဳးမ်ိဳး၊
႐ုပ္ရည္အမ်ဳိးမ်ိဳး၊ စိတ္ေနသေဘာထားအမ်ိဳးမ်ိဳး၊
ပညာမွာလဲ ထူးခၽြန္မႈ မထူးခၽြန္မႈအမ်ိဳးမ်ိဳး၊
ဆင္ရဲခ်မ္းသာအမ်ိဳးမ်ိဳး
ကြဲျပားျခားနားေနၾကတာေပါ့။
ဒီလိုကြဲျပားမႈေတြဟာ
ရာသီဥတုနဲ႔ပတ္ဝန္းက်င္
အေတြ႔အႀကံဳႀကိဳးစားမႈအေပၚမွာ
အနည္းအပါးေတာ့တည္တယ္၊
ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ားတို႔ျပဳခဲ့တဲ့
ေစတနာကံက ပဓာနပဲ၊
သူကစီမံတာပဲ။
ဒီေတာ့အခုဘဝ ၃-ပါးဆက္စပ္ပံုကို ႐ွင္းျပမယ္၊
လြန္ခဲ့တဲ့အတိတ္ဘဝ၊
ယခုေရာက္ဆဲပစၥဳပၸန္ဘဝ၊
ေနာက္လာမယ့္ အနာဂတ္ဘဝလို႔
ဘဝ ၃-ပါးကိုတန္းၿပီးေတာ့မွတ္ထားပါ၊
ဘာေၾကာင့္မ်ားဒီဘဝ ၃-ပါးဟာတစ္ခုနဲ႔တစ္ခု
ဆက္မိေအာင္ဆက္စပ္ေနပါသလဲ၊
ဒီဘဝေတြကိုဆက္မိေအာင္လုပ္တဲ့
လက္သည္ကို ရွာၾကစို႔၊
အပ္ခ်ဳပ္သမားဟာ အထည္စက္႐ုံ၊
ရက္ကန္းစင္တို႔ကထြက္လာတဲ့
အဝတ္အထည္ေတြကို
ခင္ဗ်ားတို႔ကိုယ္နဲ႔ အံက်ျဖစ္ေအာင္ဆက္စပ္ခ်ဳပ္လုပ္ေပးလို႔
ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕လံုခ်ည္၊ အကၤ်ီေတြျဖစ္လာရတာ၊
ဒီေတာ့ သမုဒယသစၥာဆိုတဲ့
တဏွာေလာဘဟာ ဒီအပ္ခ်ဳပ္သမားလိုပဲ
ဒုကၡသစၥာ ဘဝေတြကို ဆက္စပ္ေပးေနတယ္၊
တစ္ဘဝၿပီး တစ္ဘဝမျပတ္ရေအာင္ဆက္ေပးေနတယ္၊
အတိတ္ဘဝကစုေတၿပီးသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္
ယခုေရာက္ဆဲ ပစၥဳပၸန္ဘဝကိုဆက္ေပးတယ္၊
ဒီပစၥဳပၸန္ဘဝကေသၾကရဦးမယ္၊
ေသရင္ပစၥဳပၸန္ဘဝ စုတိစိတ္ကေလးနဲ႔
အနာဂတ္ဘဝ ပဋိသေႏၶစိတ္ကေလးကို ဆက္ေပးဦးမယ္၊
ဒီေတာ့ တဏွာေလာဘ မေသသေရြ႕ေတာ့
ဘဝ ဒုကၡအဆက္မျပတ္ေတာ့ပါဘူး၊
ဒီေတာ့ တဏွာေလာဘဟာ
အတိတ္ဘဝနဲ႔ ပစၥဳပၸန္ဘဝ၊
ၿပီးေတာ့ ပစၥဳပၸန္ဘဝနဲ႔
အနာဂတ္ဘဝေတြဟာ
အဆက္မျပတ္ေအာင္ဆက္ေပးေနတာပဲ၊
ဒီတဏွာေလာဘ မေသသေရြ႕ေတာ့
"စုတိၿပီး-ပဋိသေႏၶ၊ ပဋိသေႏၶ-စုတိ"ဆက္စပ္ေပးေနမွာပဲ။
တစ္သံသရာလံုး မင္းတို႔ ငါတို႔ကို
ဒုကၡအားလံုးနဲ႔ဆက္စပ္ေပးေနတာဟာ
ဒီ"တဏွာေလာဘ"ပဲ၊
ဒီတဏွာေလာဘကို
အေသမသတ္ႏိုင္သေရြ႕
ကာလပတ္လံုး
ဘယ္ေတာ့မွ ဒုကၡဆက္ျပတ္ေတာ့မွာ
မဟုတ္ဘူးလို႔မွတ္ပါ၊
ခင္ဗ်ားတို႔ကေတာ့ ဒီဘံုဘဝကို
ကုသိုလ္ကံက ဆက္သလိုလို ထင္ခ်င္ထင္ေနမယ္။
ကုသိုလ္ကံေပမယ့္
ဒီတဏွာမရွိရင္
ဒီကုသိုလ္ကံဟာ နိဗၺာန္ပို႔တယ္၊
သူက ဘဝဆက္ေတြေပးေနလို႔ နိဗၺာန္မေရာက္တာ။
ကုသိုလ္ကံဟာ တဏွာရဲ႕လက္ေအာက္ခံျဖစ္တဲ့အတြက္၊
လူ႔စုတိနဲ႔ နတ္ပဋိသေႏၶဆက္ေပးလိုက္တာပဲ၊
စုတိနဲ႔ ပဋိသေႏၶအဆက္မျပတ္ရေအာင္ဆက္ေပးတဲ့
လက္သည္ရင္းကေတာ့ ဒီတဏွာေလာဘပဲ၊
ခင္ဗ်ားတို႔က သာမညဉာဏ္ကေလးနဲ႔ၾကည့္ေတာ့
ဪ..ကံေကာင္းလို႔ လူ႔ျပည္ေရာက္လာတယ္၊
ကံေကာင္းလို႔နတ္ျပည္ေရာက္လာတယ္လို႔ ထင္ၾကမယ္၊
ဒီ..ကံေတြဟာဘယ္လိုေကာင္းေကာင္း၊
တဏွာေသရင္ အေဟာသိကံျဖစ္သြားရတယ္၊
အက်ိဳးမေပးႏိုင္ေတာ့ဘူး၊
ဘုရားျဖစ္ခါနီး ေဝသႏာၱရာမင္းႀကီးဟာ
ဒါနကုသိုလ္ကံေတြ
အမ်ားႀကီးျပဳလုပ္ခဲ့တယ္၊
ဘုရားအျဖစ္သို႔ေရာက္ေတာင္သူရဲ႕
ဒါနကုသိုလ္ကံေတြဟာကုန္ၿပီလို႔ မဆိုႏိုင္ဘူး။
တဏွာရွိတဲ့ ပုဂၢဳိလ္သာဆိုရင္
အက်ိဳးေပးလို႔မကုန္ႏိုင္ဘူး၊
သို႔ေသာ္ေဗာဓိပင္နဲ႔ေရႊပလႅင္မွာ
ဝိပႆနာအလုပ္ ကိုလုပ္လိုက္တဲ့အတြက္
တဏွာေလာဘကေသသြားေတာ့
ဘုရား ပရိနိဗၺာန္စံၿပီးရင္
ဘယ္ဘဝမွမဆက္ေတာ့ဘူး၊
ဒါတဏွာကုန္လို႔မဆက္တာ
"ကံ"ကေတာ့မကုန္းဘူး
တဏွာကုန္လို႔သာမဆက္ႏိုင္တာ၊
ဒါျဖင့္ ဘဝ ဆက္ေလသမွ်ဟာ
တဏွာေလာဘလို႔သာမွတ္ၾက။
ဒါျဖင့္"ကံ"ဟာေၾကာက္စရာေကာင္းသလား၊
"တဏွာ"ဟာေၾကာက္စရာေကာင္းသလားဆိုေတာ့၊
တဏွာကေၾကာက္စရေကာင္းတ။
ခင္ဗ်ားတို႔ကေတာ့
အကုသိုလ္ကံႏွိပ္စက္မွာေၾကာက္လိုက္ၾကတာ၊
တဏွာေၾကာက္တယ္လုိ႔မပါဘူး၊
အကုသိုလ္ကံ အက်ိဳးေပးလို႔ ဒိုင္းခနဲ႔ေသမွာ၊
စီးပြားေရး ပ်က္သြားမွာပဲ ခင္ဗ်ားတို႔ေၾကာက္ေနၾကတာ၊
တစ္သက္လံုး မုဆိုးလုပ္စားေနတဲ့
မုဆိုးႀကီးဟာအကုသိုလ္ကံေတြမနည္းဘူးလုပ္ထားတာ၊
သို႔ေသာ္လဲ ဘုရားနဲ႔ေတြ႔လို႔
ဘုရားရဲ႕ တရားကိုနာၿပီး
ဝိပႆနာအလုပ္ လုပ္လိုက္ေတာ့
အဲဒီအကုသိုလ္ကံေတြဟာ
အက်ိဳးဆက္မေပးႏိုင္ေတာ့ဘူး၊
ဘာျပဳလုိ႔ တဏွာခ်ဳပ္သြားလို႔၊
ဒီေတာ့ခင္ဗ်ားတို႔တေတြ
"ကုသိုလ္ကံ"ေတြကိုလဲ ဒီေလာက္အားကိုစရာမလိုပါဘူး၊
"အကုသိုလ္ကံ"ေတြကိုလဲ ဒီေလာက္ေၾကာက္စရာမရွိပါဘူး၊
ခင္ဗ်ားတို႔ ဘဝမ်ားစြာက
ဝဋ္ထဲလည္မယ့္ ဝဋ္ကုသိုလ္ကံေတြ
အကုသိုလ္ကံေတြ တစ္ပံုႀကီးရွိမွာပဲ၊
အဲဒီအကုသိုလ္ကံေတြကို မေၾကာက္ပါနဲ႔၊
ဘဝဆက္တတ္တဲ့"တဏွာ"ေသရင္
အဲဒီကုသိုလ္ကံ အကုသိုလ္ကံေတြဟာ
"အေဟာသိကံ"ျဖစ္ပါတယ္၊
အက်ိဳးမေပးေတာ့ပါဘူး၊
(ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး)
ဤေကာင္းမႈကုသိုလ္ ေစတနာအေပါင္းတို႔သည္ အားထုတ္ဆဲျဖစ္ေသာ
ဝိပႆနာဉာဏ္မွ မဂ္ဉာဏ္သို႔ေက်းဇူးျပဳျခင္းငွာ အေထာက္အပံ့ ပစၥည္းအျဖစ္ျဖင္ တည္ရွိပါေစသတည္း ။ ။
အရွင္ဉာဏဓဇ
မိုးကုတ္ဝိပႆနာ ပင္မသံေဝဇနိယဌာန
အမရပူရပူၿမိဳ႕
No comments:
Post a Comment