ဥပမာတစ္ခုကို ဆိုအံ - - - -
လူ႔အလို
ေလာက၌ ပေယာဂစြဲကပ္ေသာသူသည္
လူ႔အလို မကြယ္ေသးမီ မိမိ၌ ပေယာဂကပ္မွန္း
သိေသး၏။ ပေယာဂအလိုႏွင့္ က,မိ ခုန္မိသည့္ေနာက္
လူ႔အလိုႏွင့္ ရွက္ေသး၏။ ထိုအခါ ေဆးကုခြင့္ ရေသး၏။
ေဆးကုမႈကို ေတာင့္တ၏။
ပေယာဂအလို
အၾကင္အခါ၌ ပေယာဂ၏ တန္ခိုးအားျဖင့္
လူ႔အလိုလုံးလုံး ကြယ္ေပ်ာက္၏။ ပေယာဂအလိုသို႔
လုံးလုံးပါ၏၊ ပေယာဂအလိုကို မိမိအလိုဟု ေဖာက္ျပန္၏၊
ထိုအခါမွစ၍ ေဆးကုခြင့္ မရၿပီ။ ပေယာဂကပ္မွန္း မသိၿပီ။
ပေယာဂစကား ေဆးစကားကို ၾကားမွ မၾကားလိုၿပီ။
ဟိရီ ၾသတၱပၸ မရွိၿပီ၊ ပေယာဂ အလိုအတိုင္း ျပဳ၍ ေနရမွ
ခ်မ္းသာေတာ့သည္၊ ဤသူသည္လည္း ပေယာဂအလိုႏွင့္
က,ရ ခုန္ရသည္ကို မိမိအလိုႏွင့္ က,သည္ ခုန္သည္ဟု
သူ႔စိတ္တြင္ ေၾကာင္ေၾကာင္ထင္ျမင္လ်က္ ရွိ၏။
ဤဥပမာအတိုင္း တစ္ေလာကလုံး ျဖစ္ေနၾကပုံကို
အကုန္ေျမာ္ေလ။ သတၱဝါတို႔၏ ပကတိအလိုႏွင့္ စပ္ဆုိင္ေသာ
အရာ မဟုတ္ဘဲလ်က္ မ်က္စိအလိုသို႔ လိုက္မႈႏွင့္ ၾကည့္႐ႈ
ေမွ်ာ္ေမာ့ရေသာအရာတို႔၌ ငါ့အလိုႏွင့္ၾကည့္သည္ ႐ႈသည္
ေမွ်ာ္သည္ ေမာ့သည္ဟု မိမိစိတ္တြင္ ေၾကာင္ေၾကာင္ႀကီး
ျမင္၍ေနမႈကို ဒိ႒ိအျမင္ ဆိုသတည္း။
ေသာတ, ဃာန, ဇိဝွါ, ကာယ, မေနာတို႔၌
ဤနည္းအတိုင္းသိေလ။ ပေယာဂ ဥပမာ၌ - - - လူ႔အလို,
ပေယာဂအလို ကြဲျပားေသးေသာအခါ၌ ပေယာဂသည္
ေသာင္းက်န္းလိုတိုင္း ေသာင္းက်န္းခြင့္ မရေသး၊ လူ႔အလို
ကြယ္ေပ်ာက္၌ ပေယာဂအလို လုံးလုံးေရာက္ေသာအခါ၌
မူကား ေသာင္းက်န္းလိုတိုင္း ေသာင္းက်န္းႏိုင္ေတာ့သည္။
ဆရာအစြမ္းေကာင္းႏွင့္ေတြ႔၍ လူ႔အလိုေပၚလာမွ အေသာင္း
က်န္း ေလ်ာ့ေပေတာ့မည္။
ဉာဏ္အျမင္ ေဖာက္ျပန္တတ္ပုံ
ထို႔အတူ အနမတဂၢသံသရာ၌ က်င္လည္၍
ေနၾကကုန္ေသာ သတၱဝါတို႔မွာလည္း အၾကင္မွ်ေလာက္ေသာ
သံသရာကာလပတ္လုံး မိမိတို႔သႏၲာန္၌ ရွိေနေသာ ဓမၼတို႔ကို
လည္းေကာင္း, ဓမၼတို႔၏ အလိုတို႔ကိုလည္းေကာင္း ဉာဏ္အျမင္
မေပါက္ၾကေသး၊ ဓမၼတို႔၏ အသီးသီးေသာ အလိုတို႔ကို မိမိအလို
ျပဳ၍ လိုက္ၾကကုန္ေသး၏။ ထိုမွ်ေလာက္ေသာ သံသရာ
ကာလပတ္လုံး ဓမၼတို႔သည္ ေသာင္းက်န္းလိုတိုင္း ေသာင္းက်န္း
ခြင့္ ရၾကကုန္၏။
အဘယ္ေၾကာင့္နည္းဆိုေသာ္- အလိုမည္သည္
ခပ္သိမ္းေသာ္ သတၱဝါတို႔ကို လြန္စြာေဆာင္ႏိုင္၏။ ေတာင္ေပၚမွ
အဟုန္ႏွင့္တကြ စီးဆင္း၍ လာေသာ ျမစ္ေရအယဥ္ႏွင့္တူ၏။
သတၱဝါတို႔သည္ ထိုျမစ္ေရအယဥ္၌ ေမ်ာ၍ပါကုန္ေသာ
ေဘာ့မိႈက္, ေဘာ့တိုက္တို႔ႏွင့္ တူကုန္၏။
ကိေလသာ ေသာင္းက်န္းပုံ
ေလာက၌ ခပ္သိမ္းေသာ သတၱဝါတို႔၏ အမႈသည္
အသီးသီး မိမိတို႔အလိုရွိရာကို အစြမ္းရွိသမွ် ျဖည့္စြမ္းမႈ
တစ္ခုသာတည္း၊ ဓမၼတို႔၏ အလိုကို မိမိတို႔အလို ထင္မွတ္ၾက
ကုန္ေသာ သတၱဝါတို႔သည္ ေလာဘ, ေဒါသ, ေမာဟ, မာန,
ဒိ႒ိ အစရွိကုန္ေသာ ဓမၼတို႔ကို အလိုရွိတိုင္း လႊတ္၍ ေပးၾကကုန္၍
ဓမၼတို႔သည္ ေသာင္းက်န္းလိုတိုင္း အခြင့္ရၾကကုန္၏၊
အခြင့္ရတိုင္းလည္း ေသာင္းက်န္းၾကကုန္၏။
ေလာဘ ေသာင္းက်န္းပုံ
အနမတဂၢ သံသရာ၌ ေလာဘသည္ မိမိအလိုသို႔
လိုက္ၾကသူ လူ, နတ္, ျဗဟၼာ, သတၱဝါတို႔ကို ေတာင္ေပၚက်
ျမစ္ေရကဲ့သို႔ အပါယ္ေလးပါးသို႔ အတြင္ေမွ်ာမႈႏွင့္
ေသာင္းက်န္း၏။
ေဒါသ ေသာင္းက်န္းပုံ
ထို႔အတူ- ေဒါသသည္လည္း အတြင္ေမွ်ာ၏၊
အပါယ္သို႔ က်ေရာက္လာကုန္ေသာ သတၱဝါတို႔ကို
အပါယ္မွ ထြက္ေပါက္ လြတ္ေပါက္ မရွိသည္ကိုျပဳ၍
ေမွ်ာ၏။ အပါယ္တခြင္၌သာ က်င္လည္ျမဳပ္ေမ်ာ၍
ေနေစ၏။
မာန ေသာင္းက်န္းပုံ
တေပါင္း, တန္ခူးအခါ၌ လာကုန္ေသာ
ေလတို႔သည္ ေတာေတာင္တခြင္တို႔၌ ရင့္ေရာ္ၾကကုန္ေသာ
သစ္ရြက္တို႔ကို ေအာက္ေျမျပင္သို႔ အကုန္ေႁခြခ်ကုန္သကဲ့သို႔
မာန သည္ အထက္ထက္ေသာ နတ္ျပည္, ျဗဟၼာျပည္တို႔၌
အသက္တမ္း ရင့္ေရာ္ၾကကုန္ေသာ နတ္,ျဗဟၼာတို႔ကို
ေအာက္ေျမျပင္သို႔ အတြင္ေႁခြခ်၏။
ဒိ႒ိ ေသာင္းက်န္းပုံ
သမုျဒာ ပင္လယ္ေစာင့္နတ္တို႔၏ အမ်က္ထြက္
မႈႏွင့္ တိုးတက္ဆူေဝေသာ ပင္လယ္ေရသည္ ကၽြန္းအလုံး
ႏိုင္ငံအလုံးကို လႊမ္းမိုး၍ သမုျဒာပင္လယ္သို႔ခ်ည္း
အကုန္ေမွ်ာခ်သကဲ့သို႔ အာသာႀကီးတစ္မ်ဳိးတစ္မ်ဳိးအေနႏွင့္
ေသာင္းက်န္းေသာ ဒိ႒ိသည္ မိမိထြန္းကား၍ ေနသမွ်ကာလ
ပတ္လုံး ထိုကၽြန္း ထိုႏိုင္ငံတို႔ကို အပါယ္သို႔ခ်ည္း အကုန္
ေမွ်ာေလ၏။
ေမာဟ ေသာင္းက်န္းပုံ
အပါယ္သို႔ ေရာက္လာသမွ်တို႔ကို ထြက္ေပါက္
လြတ္ေပါက္ မရွိေအာင္ အလုံပိတ္မႈသည္ကား ေမာဟ၏
တာေပတည္း။
နခသိခသုတ္, ကာဏကစၧေပါပမသုတ္ ေဒသနာ
တို႔ႏွင့္တကြ အပါယ္ေလးဘုံတို႔မွာ သတၱဝါ အသိုက္အအုံ
ႀကီးက်ယ္ပုံကို ေျမာ္ေလ၊ ႂကြင္းေသာ တစ္ေထာင့္ငါးရာ
ကိေလသာဓမၼတို႔၏ ေသာင္းက်န္းမႈတို႔ကိုလည္း ဤနည္းတူ
သိေလ။
ဗုဒၶဘာသာ သာသနာမွအပ ျဖစ္ၾကကုန္ေသာ
ကမာၻေျမေပၚရွိ လူသတၱဝါတို႔ႏွင့္တကြ ေရသတၱဝါ,
ကုန္သတၱဝါတို႔ကို အကုန္ေျမာ္မိၾကပါလွ်င္လည္း ကမာၻဆူ
ေဝလုမွ် အကုသိုလ္ဓမၼတို႔၏ ေသာင္းက်န္းမႈ ႀကီးက်ယ္ပုံကို
ျမင္ႏိုင္ၾကကုန္ရာ၏၊ ဤနည္းအတိုင္း အနမတဂၢသံသရာ
တစ္ခြင္လုံး ျမင္ၾကေလကုန္။
ဤအလုံးစုံေသာ သတၱဝါတို႔သည္ မိမိတို႔၏
ပကတိအလို ကြယ္ေပ်ာက္၍ ဓမၼတို႔၏ အလိုတစ္လမ္းသာ
ရွိေနၾကကုန္၏။
ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး
ျပဳစုေတာ္မူေသာ ဘာဝနာဒီပနီ မွ ထုတ္ႏုတ္ေဖာ္ျပထားျခင္းျဖစ္သည္
By ဓမၼအသိျဖင့္ အက်ဳိးရွိေအာင္ေနမည္
No comments:
Post a Comment