ေၾကမြသြားတဲ႕ ပန္းတပြင္႕(ဒီ ေဆာင္းပါး ေလးဖတ္ျပီးစာနာသြားမိလို ့ ျပန္လည္မွ်ေဝလိုက္ပါတယ္)

“ ညဏ္လင္းထက္.......”

ေရွ႕ကုိ ထြက္ခဲ႕စမ္း ဆုိတဲ႕ ဆရာမ စကားသံ အဆုံးမွာ က်ေနာ္ဟာ မ၀ံ႕မရဲ တုန္ရီစြာနဲ႕ အတန္းေရွ႕ကုိ ထြက္သြားလုိက္ပါတယ္ ။

ပုံႏွိပ္စာအုပ္ဖုိး နဲ႕ ေက်ာင္းက အလွဴအတြက္ နင္႕ဆီက ေငြမရလုိ႕ ေတာင္းတာ ဘယ္ႏွခါ ရွိၿပီးလည္း ။  လူေလး ၾကည္႕ေတာ႕ ငါးတန္းဘဲ ရွိေသးတယ္....

ငါ႕ကုိေတာင္ အာခံခ်င္တာလား ။

" က်ေနာ္႕တုိ႕အိမ္က အဆင္မေၿပေသးလုိ႕ မေပးႏူိင္ေသးတာပါ ဆရာမ... " ဆုိတဲ႕ ေၿဖရွင္းခ်က္ကုိ သိပ္ၾကိဳက္ပုံမရတဲ႕ ဆရာမက

ဘာေၿပာတယ္ .....ေက်ာင္းေတာ႕ ထားၿပီး စာအုပ္ဖုိးမွ မတတ္ႏူိင္ရင္လည္း ေက်ာင္းမထားခ်င္နဲ႕လုိ႕ နင္႕မိဘေတြကုိ ေၿပာလုိက္  ။

ဘယ္လုိ မိဘေတြလည္း မသိပါဘူး..........ေက်ာင္းထားၿပီး ေက်ာင္းက ေတာင္းတဲ႕ေငြေတာ႕ မေပးႏူိင္ဘူး........  စိတ္ပ်က္ဖုိ႕ တကယ္ေကာင္းတယ္ ။

နင္ ဒီေန႕ တေနကုန္ မတ္တတ္ရပ္ေနရမယ္....ငါက ထုိင္ဆုိမွ ထုိင္..............။ ကဲ .......အားလုံး စာအုပ္ထုတ္.....

ဆရာမရဲ႕ စကားသံ အဆုံးမွာ က်ေနာ္႕  အတန္းေဖာ္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားရဲ႕ စူးစုိက္ၿပီး ၾကည္႕ေနတဲ႕အၾကည္႕မ်ားကုိ ရင္မဆုိင္ရဲလုိ႕ မ်က္ႏွာကုိ ေခါင္းငုံ႕ထားရင္းက က်လာတဲ႕ မ်က္ရည္မ်ားကုိ  သုတ္ပစ္ဖုိ႕ေတာင္ အားမရွိေတာ႕ပါဘူး ။ ၿဖစ္ႏူိင္ရင္ က်ေနာ္ ဒီေနရာက ေ၀းရာကုိ ထြက္သြားခ်င္ပါတယ္..........။ ဒီေန႕ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ကလညး္ ၾကာလုိက္တာေနာ္ ေတြးမိရင္းက ဒုကၡိတ အေဖနဲ႕ ေစ်းသည္အေမ ရဲ႕ မ်က္ႏွာကုိ ၿပန္ၿမင္ေယာင္ကာ ၀မ္းနည္းစြာ သက္ၿပင္း ခ်ကာ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ကုိဘဲ ေစာင္႕စားေနလုိက္ပါေတာ႕တယ္...။

ဒီတခါေတာ႕ အေမ႕ဆီ က ပုိက္ဆံရေအာင္ ေတာင္းမယ္လုိ႕ စိတ္ကူးနဲ႕ ၿပန္လာရင္း အိမ္အေရာက္မွာ အေဖနဲ႕ အေမရဲ႕ အသံတုိးတုိးနဲ႕ တုိင္ပင္သံကုိ ၾကားမိပါတယ္ ။

ရွင္ ဒီအတုိင္းဆက္သြားရင္ေတာ႕ သိပ္မခံေလာက္ေတာ႕ဘူး ထင္တယ္ေနာ္......... ေဆးခန္းကုိ သြားၿပပါလား ကုိၿမင္႕ရယ္.။

မင္းလည္း ေငြရွိတာမွ မဟုတ္ဘဲ မၿပခ်င္ပါဘူး မိန္းမရယ္..........ေငြမပါတဲ႕ လူနာကုိ ေဒါသထြက္ေနတဲ႕ ၾကည္႕ေနတဲ႕ ဆရာ၀န္ကုိ ရင္ဆုိင္ရတာထက္ ငါ႕ဟာငါဘဲ အေသခံလုိက္ပါေတာ႕မယ္. ကြာ... ဆုိတဲ႕ အေဖ႕ေၿပာစကားအဆုံးမွာ အေမဟာ က်ေနာ္တို႕ အိမ္ရဲ႕ တခုတည္းေသာ ပစၥည္းထိန္းသိမ္းရာ ေနရာ ေသတၱာစုတ္ေလးကုိ ဆြဲဖြင္႕ကာ သူမတန္ ၿမတ္ႏူိးတဲ႕ ဆြဲၾကိဳးေလးကုိ အေဖ႕အတြက္ အသက္ဆက္ႏူိင္ေအာင္ ေဆးကုပါရေစလုိ႕ ၾကိမ္ၾကိမ္ေတာင္းပန္ေနပါတယ္ ။

သားသမီးေတြ ပညာေရး အတြက္ သိမ္းထားလိုက္ပါ မိန္းမရယ္..........ငါသားေလးလည္း အရြယ္ေရာက္ေနၿပီ ။ သမီးေလးက လည္း ေက်ာင္းစေနၿပီ ဆုိေတာ႕  သူတုိ႕အတြက္ အေရးေပၚရင္ သုံးဖုိ႕ သိမ္းထားလုိက္ပါေနာ္ ။

မိဘ ႏွစ္ပါးရဲ႕ အၿပန္အလွန္ ေၿပာဆုိမႈေတြေၾကာင္႕ က်ေနာ္႕စိတ္ထဲမွာ ၀မ္းနည္းလြန္းလုိ႕ ငုိခ်င္ေပမယ္႕ က်စရာ မ်က္ရည္ခမ္းေၿခာက္ခဲ႕ရပါၿပီ ။

ေငြမပါရင္ ေက်ာင္းမလာနဲ႕ ဆုိတဲ႕ ဆရာမရဲ႕ စကားသံကုိ ၿပန္ၾကားမိတုိင္း ေသာကပြားေနရတဲ႕ က်ေနာ္႕ရဲ႕ ခံစားခ်က္ကုိ မိဘႏွစ္ပါးကုိ ဘယ္လုိနည္းနဲ႕မွ် ရင္မဖြင္႕ၿပလုိေတာ႕ပါဘူး ။

ေၿခဦးတည္႕ရာ  ေလွ်ာက္သြားေနရင္း က်နာ္႕အရြယ္ကေလးငယ္ေတြ  တုတ္ေလးေတြ ကုိယ္စိီနဲ႕ အိတ္တလုံးကုိ ကုိယ္စီထမ္းကာ အမႈိက္ပုံမွာ ထုိးဆြေနတဲ႕ ၿမင္ကြင္းေလးက  ေတြ႕ၿမင္ေနၾကၿဖစ္ေပမယ္႕ တခါမွ မစူးစမ္းမိခဲ႕ပါဘူး ။ သိလုိေဇာနဲ႕ သူတုိ႕ အနား အသာခ်ည္းကပ္ကာ ..  မင္းတုိ႕ ဘာလုပ္ေနၾကတာလည္းကြ.. ဆုိေတာ႕ က်ေနာ္႕ထက္ ငယ္ေပမယ္႕ သြက္လက္ ခ်က္ခ်ာတဲ႕ ေကာင္ေလးက

“ အမႈိက္ေကာက္ေနတာေလ “ ကြာ မင္းကလည္း ဒါမ်ား အထူးအဆန္းမွတ္လုိ႕   ။ ဒီက အမႈိက္ေရာက္ ရလာတဲ႕ စကၠဴ ၊ ပလတ္စတစ္ ၊ ဒန္အုိး ၊ ဒန္ခြက္ေတြကုိ  ဆုိင္မွာ သြားေရာင္းရင္ ပုိက္ဆံရတာေပါ႕ …။

ပုိက္ဆံ ဆုိတဲ႕ စကားလုံးက က်ေနာ္႕ကုိ မ်ားစြာ ဆြဲေဆာင္ထားလုိက္ သလုိ ခံစားရလို႕.

“ ငါလည္း အဲဒီလုိ လုပ္လုိ႕ ရလားကြ. “

ရတာေပါ႕ကြ ဟု ေၿပာလွ်က္ သူကုိင္ထားတဲ႕ ဒုတ္ေလးနဲ႕ လြယ္ထားတဲ႕ ပလတ္စတစ္ေလးကုိ ညႊန္ၿပကာ ဒီႏွစ္ခု ရွိရင္ မင္း အလုပ္လုပ္လုိ႕ရၿပီတဲ႕ ..။

ဒါဆုိ ငါ မနက္ၿဖန္ မင္းတုိ႕ဆီ လာခဲ႕မယ္ကြာ..

ေနာက္တေန႕ မနက္ အိမ္ကေန ပုံမွန္ အတုိင္း လြယ္အိတ္လြယ္ၿပီး ေက်ာင္းသြားသလုိ ပုံစံမ်ိဳးနဲ႕ ထြက္လာခဲ႕ၿပီး  လြယ္အိတ္ကုိ စိတ္ခ်ရတဲ႕ ေနရာမွ ထားခဲ႕ၿပီး  က်ေနာ္႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ နဲ႕ခ်ိန္းထားရာ ေနရာကုိ သြားခဲ႕ပါတယ္ ။ သူတုိ႕ အသင္႕ၿပင္ေပးထားတဲ႕ သံခၽြန္တပ္ ဒုတ္ေလး တေခ်ာင္းနဲ႕ ေၿမြေရခြံအိတ္ကုိ လြယ္ကာ အမႈိက္ပုံမ်ား ရွိရာေနရာ ၊ လမ္းၾကိဳလမ္းၾကားမွန္သမွ်

လွည္႕လည္သြားၿပီး ေငြရဖုိ႕ ၾကိဳးစားခဲ႕ပါတယ္ ။

အစပထမကေတာ႕ အထာသိပ္မနပ္ေတာ႕  ဘယ္လုိ လုပ္ရမယ္ ဆုိတာ မသိေပမယ္႕

ရက္ အနည္းငယ္ ၾကာလာေတာ႕  သေဘာေပါက္လာတယ္ ။ ဘယ္ေနရာ အမႈိက္ပုံက

ပစၥည္းရဖုိ႕ လြယ္ ၊ ဘယ္အခ်ိန္ဆုိ ဘယ္အိမ္က အမႈိက္ လႊင္႕ပစ္တယ္ ဆုိတာ သေဘာေပါက္လာတယ္။  ဒီလုိနဲ႕ တစ္လေလာက္ လုပ္လုိက္ေတာ႕ ဆရာမကုိ ေပးဖုိ႕

ေငြေလး စုေဆာင္းမိလာတဲ႕ အၿပင္ အေဖ႕ အတြက္ လုိအပ္တဲ႕ ေဆးေလးေတြ ၀ယ္ေပးႏူိင္ခဲ႕ယုံသာ မကဘူး  ညီမေလး သိပ္ၾကိဳက္ တဲ႕  ေရခဲမုန္႕ေလးကုိ ေန႕စဥ္ ၀ယ္ေကၽြးႏူိင္ပါတယ္ လုိ႕ ေက်ာင္းဘက္ကုိ ေၿခဦး ၿပန္လွည္႕ခဲ႕ပါတယ္ ။

ေငြေၾကးခ်မ္းသာတဲ႕ မိသားစုက ေပါက္ဖြားလာတဲ႕ အတန္းေဖာ္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကုိ သား ၊ သမီး ဆုိၿပီး ေခၚဆုိတတ္တဲ႕ ဆရာမဟာ က်ေနာ္႕ကုိေတာ႕ နင္ဆုိတဲ႕ အသုံးအႏႈန္းက လြဲၿပီး ေၿပာင္းလဲသုံးဖုိ႕ စိတ္ကူး မရွိဘူးလား မသိပါဘူး ။ သူသင္တဲ႕ က်ဴရွင္ မတတ္ႏူိင္တဲ႕ ေက်ာင္းသားေတြ ဆုိ အၿမဲလုိလုိ ေဒါသထြက္ေနတတ္တဲ႕ ဆရာမကုိ ရင္ဆုိင္ေနရတာ

သိပ္ကုိ ၀မ္းနည္းစရာ ေကာင္းလြန္းလွပါတယ္ ။

ေက်ာင္းက ၿပန္လာတာနဲ႕ လြယ္အိတ္ကုိ အသာခ်ၿပီး အမႈိက္ပုံကုိ ေၿပးသြားရတဲ႕ ဘ၀ေတြက

လြတ္ေၿမာက္ခ်င္လွၿပီ ။ ေက်ာင္းက အၿပန္ေဆာ႕ကစားေနတဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ ၿမင္တုိင္း

သူတုိ႕လုိ ကစားခ်င္ေပမယ္႕  အိမ္က ဆန္အိတ္ထဲမွာ မနက္စာဘဲ က်န္ေတာ႕တာကုိ သိထားတဲ႕

က်ေနာ္ အတြက္ ကစားမက္လုိ႕ မၿဖစ္ပါဘူး ဆုိၿပီး ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ခ်ကာ အရပ္တကာလည္ၿပီး

အမႈိက္ေကာက္ခဲ႕ရတဲ႕ ရက္ေတြ တၿဖည္းၿဖည္း ပုိမုိ မ်ားၿပားလာပါတယ္ ။

တေန႕တေန႕ လမ္းၾကိဳလမ္းၾကားထဲ ၀င္ၿပီး အမႈိက္ေကာက္ေနတဲ႕  က်ေနာ္႕ကုိ သနားစရာ အၾကည္႕နဲ႕ ၾကည္႕သူေတြထက္  မယုံသကာၤစိတ္နဲ႕ ၾကည္႕ၾကတဲ႕ လူေတြရဲ႕ မ်က္၀န္းမွာ မႏွစ္ၿမိဳ႕ၿခင္းေတြ ပါေနတတ္တယ္ ။ အထူးသၿဖင္႕ တုိက္ၾကိဳ တုိက္ၾကား ၀င္ေကာက္တဲ႕အခ်ိန္ေတြဆုိ ေအာ္ဟစ္ေမာင္းထုတ္တာကုိ ခံရပါမ်ားလာေတာ႕ ဒီဘ၀ကုိ တကယ္ စိတ္နာလာပါေပမယ္႕

က်ေနာ္႕ ေငြရမွ အေဖ႕အတြက္ေဆးဖုိး ၊ ညီမေလး သိပ္ၾကိဳက္တတ္တဲ႕ မုန္႕ေလးေတြ ၀ယ္ေပးႏူိင္မွာ ဆုိေတာ႕မလုပ္ခ်င္လည္း လုပ္ေနရအုံးမွာပါဘဲ ။

ညေနဘက္  က်ေနာ္ ၿပန္လာရင္ ထြက္ၾကိဳတဲ႕ ညီမေလးကုိ မုန္႕ေလးေပး ၊ အေဖ႕အတြက္ အာဟာရၿပည္႕ေစမယ္႕ အစားအစာ တခုခုေပးရတဲ႕ အခ်ိန္ဟာ က်ေနာ္႕ဘ၀ အတြက္ အေပ်ာ္ၿမဴးရဆုံးအခိ်န္ပါဘဲ ။ ကုိယ္တုိင္က ေငြမရွာႏူိင္လုိ႕ သား၀ယ္လာတာေလးကုိ

စားေနရတဲ႕ က်ေနာ္႕အေဖ႕မ်က္လုံးမွာ အၿမဲလုိလုိ မ်က္ရည္ေတြစုိ႕ေနတာကို သတိထားမိတယ္ ။

အေဖ႕အတြက္ ေဆးကုေပးဖုိ႕ အေမ ကုိေၿပာေတာ႕

“ ငါ႕သားရယ္ ….ေဆးကုဖုိ႕က ေငြမနည္းဘူး ကုန္မွာ .. အေမ႕မွာလည္း စားဖုိ႕ေတာင္ အႏူိင္ႏူိင္ဆုိတာ သားလည္း သိသားဘဲ  “

ဆုိၿပီး ၀မ္းနည္းေနတဲ႕ အေမ  ၊ ေ၀ဒနာကုိ ၾကိတ္မွိတ္ခံစားေနရတဲ႕ အေဖ ၊ မိဘႏွစ္ပါးကုိ ၾကည္႕ကာ မ်က္ရည္က်ေနတဲ႕ က်ေနာ္တုိ႕ ညီမေလး အတြက္ က်ေနာ္ ေက်ာင္းထြက္လုိက္ေတာ႕မယ္လုိ႕ ဆုံးၿဖတ္လုိက္ခဲ႕တယ္ ။

ရက္ကြက္ထဲက သူငယ္ခ်င္း တခ်ိဳ႕ ညဘက္ ပန္းေကာက္ၿပီး မနက္အေစာၾကီး ေစ်းမွာသြားသြင္း ၊ တခါတေလ ကားဂိတ္ေတြမွာ ေရာင္းတာ အဆင္ေၿပတယ္ဆုိလုိ႕ က်ေနာ္ သူတုိ႕ နဲ႕ အတူလုိက္ၿပီး ၀မ္းေရး အတြက္ ေၿဖရွင္းခဲ႕ရတယ္ ။ ေန႕လည္ အခ်ိန္အားရင္ အမႈိက္ပုံဘက္ ေၿပးသြားၿပီး  ေငြရွာပါမွ ထမင္း နပ္မွန္ဖုိ႕ သာ မကဘူး အေဖနဲ႕ ညီမေလး အတြက္ လုိအပ္တာေလးေတြ ၿဖည္႕စည္းေပးႏူိင္မွာ ။

အလုပ္ႏွစ္ခုလုပ္ေတာ႕ ေငြပုိေလး နည္းနည္းရလာလုိ႕ ရပ္ကြက္ထဲက ဆရာ၀န္နဲ႕ အေဖ႕ကုိ ၿပႏူိင္ခဲ႕တယ္ ။ သူညႊန္ၿပတဲ႕ ေဆးကုိ အေဖ ပုံမွန္စားႏိူင္ေအာင ္က်ေနာ္ ပုိၿပီး ၾကိဳးစားရအုံးမယ္..။

ဘာလုိလုိနဲ႕ သၾကၤန္နားေတာင္ နီးလာၿပီ ဘဲ.

လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေပ်ာ္ရႊင္ၾကတဲ႕ သၾကၤန္ပြဲ က်ေနာ္လည္း ေပ်ာ္ခ်င္တာေပါ႕ဗ်ာ..။

သၾကၤန္အတြက္ ဘာအစီအစဥ္ရွိလည္း သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕တုိင္ပင္ေတာ႕

သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္က

“ သၾကၤန္ဆုိတာ ငါတုိ႕အတြက္ ဂြင္ဘဲကြ…။ အဲဒီေန႕မွာ ငါတုိ႕ ၾကိဳးစားလုိက္ရင္ ၿမိဳးၿမိဳးမ်က္မ်က္ေလး

ရႏူိင္တယ္တဲ႕ ။ ဘာလုပ္ရမွာလည္း ဆုိေတာ႕  အရက္လည္း ေရာင္းမယ္ ေရသန္႕ဘူးေတြ ၊ အခ်ိဳရည္ဘူးေတြလည္း ေကာက္လုိ႕ ရတယ္”

 ဆုိလုိ႕ က်ေနာ္ အရမ္း စိတ္၀င္စားသြားတယ္ ။

ၿမန္မာရုိးရာ အတာသၾကၤန္ပြဲၾကီး စတင္က်င္းပတဲ႕ ေန႕က စၿပီး ကားဂိတ္ေလးမွာ ေရပုံးေလးေတြ ကိုယ္စီကုိင္ၿပီး အရက္ဆုိင္ေလးေတြ ကုိယ္ပုိင္ဖြင္႕ခဲ႕ၾကတယ္ ။ ဆုိင္လုိ႕သာ ေၿပာတာပါဗ်ာ. ထုိင္ခုံတလုံးေပၚမွာ ေရပုံးတလုံး ၊ အရက္တပုံးနဲ႕ ေရသန္႕ဘူး အေဟာင္းေလးေတြ ဘဲ ရွိတာပါ ။ အရက္ တဗူးကုိ တစ္ေထာင္နဲ႕ ေအာ္ဟစ္လုိ႕ ေရာင္းခဲ႕ရတာ ေပ်ာ္စရာ မေကာင္းေပမယ္႕

၀င္ေငြ ေကာင္းေကာင္းရလို႕ အေဖ႕အတြက္ ေဆးကုေပးႏူိင္မယ္ ဆုိၿပီး စိတ္ကူးနဲ႕ ၾကည္ႏူးခဲ႕ရပါတယ္ ။ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္က ဆုိင္ထုိင္ရင္ ေနာက္တစ္ေယာက္က ကားေပၚက ပစ္ခ်လုိက္တဲ႕ ေရသန္႕ဗူးနဲ႕ အခ်ိဳရည္ဗူးေလးကုိ လုိက္စုရတယ္ ။

ေကာက္တဲ႕ လူကမ်ားေတာ႕ နည္းနည္းေတာ႕ စြန္႕စားရတယ္ဗ်ာ…။

သၾကၤန္အတက္ေန႕ ဆုိေတာ႕ လူေတြကုိ ပုိေပ်ာ္ေနၾကလုိ႕လား မသိဘူး ေရာင္းလုိ႕ကလည္း ေကာင္းပဗ်ာ..။ ေနာက္ဆုံးေန႕ ဆုိေတာ႕ သူတုိ႕ အားခဲၿပီး ၿဖဳန္းၿပေနလုိ႕ သူတုိ႕ ပစ္ခ်သမွ် လုိက္ေကာက္ရတာေတာင္ နည္းနည္းေမာလာသလုိပါဘဲ ။ ဒီေန႕ေတာ႕ ေန႕တြက္ ေတာ္ေတာ္ကုိက္ေနၿပီ ဆုိတာသိေပမယ္႕ ဆက္ေစာင္႕ၿပီး ေကာက္လုိ႕ မ်ားမ်ားရရင္ မနက္ၿဖန္ မနက္ အေမ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသြား ရင္ ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္လုံးလုိက္မယ္လုိ႕ စဥ္းစားထားတယ္ ။

ကားတစီးေပၚက ပစ္ခ်လုိက္တာ အခ်ိဳရည္ဗူးခြံေတြဗ်ာ.. အမ်ားၾကီးဘဲ  ကားလမ္းလယ္မွာ သြားေကာက္ရင္ အႏာၱရယ္မ်ားမွန္း သိေပမယ္႕ သူတပါး မဦးခင္  အၿမန္ဦးေအာင္ ကားလယ္ အလယ္ကုိ ေၿပးအသြားမွာ အရွိန္ၿပင္းစြာ ေမာင္ႏွင္းလာတဲ႕  ကား တစ္စီးေၾကာင္႕……. ေလထဲကုိ ေၿမာက္သြားၿပီး ၿပန္အက်မွာ သူ႕ခႏၶာက ၿဖာဆင္းလာတဲ႕ ေသြးစက္ေတြက ၿမင္ရက္စရာေတာင္မရွိအာင္ က်ဆင္းေနေပမယ့္ က်ေနာ္ အိမ္ၿပန္ဖုိ႕ အားခဲထားဆဲပါဘဲ  ။

သူ႕ကုိယ္႕သူ မသယ္ႏူိင္တဲ႕ ခႏၶာကုိယ္ကုိ အတင္းၾကိဳးစားၿပီး ရုန္းထေနပုံေလးက ၿမင္ရသူ အေပါင္း ရဲ ႏွလုံးသားကုိ ကြဲေၾကပ်က္သလုိ ခံစားလုိက္ရလုိ႕ လူအမ်ားက ေဆးရုံပုိ႕ဖုိ႕ ၾကိဳးစားေပမယ္႕ “ အေဖနဲ႕ ညီမေလး ေစာင္႕ေနလုိ႕  အိမ္ကုိသာ ၿပန္ပုိ႕ေပးၾကပါ “ ဆုိတဲ႕  စကားကုိ  သနားစဖြယ္ အမူအရာနဲ႕ ေနာက္ ဆုံး စကား အၿဖစ္ ၾကိဳးစားေၿပာၿပီး  အခ်ိန္မက်ေသးဘဲ ဘ၀တပါးကုိ  သနားဖြယ္ရာ ကူးေၿပာင္းသြားရွာပါၿပီ.။

မိဘက ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးလုိ႕ ေက်ာင္းေနခ်ိန္မွာ ပညာမသင္ရဘဲ အနာဂတ္ေတြ ေပ်ာက္ဆုံးကာ  စာသင္ခန္းကုိ ေက်ာခုိင္းၿပီး ၀မ္းေရး အတြက္  အခုလုိ ၾကိဳးစားရွာေဖြေနတဲ႕ ကေလးငယ္ေတြ သိပ္ကုိ မ်ားလာတာကုိ ၀မ္းနည္းဖြယ္ရာ ေတြ႕ရွိရလုိ႕

မိတ္ေဆြမ်ားကုိ သတိေပးတဲ႕ အေနနဲ႕  ေလးစားစြာ တင္ၿပေပးလုိက္ပါတယ္ ။

[Reference: copied from a friend's notes]