သူေတာ္ေကာင္းဆိုတဲ့ စကားလံုးနဲ႔ရင္းႏွီးခဲ့တာေတာ့ ၾကာခဲ့ပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္လိုပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကို သူေတာ္ေကာင္းလို႔ သတ္မွတ္ရသလဲဆိုတဲ့ အခ်က္ေတြကိုေတာ့ ေသခ်ာမသိခဲ့မိပါဘူး။ သူေတာ္ေကာင္းဆိုတဲ့ စံထားသတ္မွတ္ခ်က္ေတြကို သိဖို႔အတြက္ သူေတာ္ေကာင္းဆိုတဲ့အဓိပၸါယ္ကို ေသခ်ာနားလည္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ သူေတာ္ေကာင္းဆိုတာ သပူရိသ ဆိုတဲ့ ပါဠိစကားလံုးကဆင္းသက္လာပါတယ္။ သူေတာ္ေကာင္းဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ကေတာ့ ေတာ္လည္းေတာ္တယ္.. ေကာင္းလည္းေကာင္းတယ္ဆိုတဲ့ သေဘာတရားကို ေဆာင္ပါတယ္။ ေတာ္တယ္ဆိုတာကေတာ့ အရည္ခ်င္းရွိတာ ေကာင္းတယ္ဆိုတာကေတာ့ ကိုယ္က်င့္တရားနဲ႔ ျပည့္၀တဲ့သေဘာပါ။ အရည္အခ်င္းဆိုတဲ့ ပညာျပည့္၀ျခင္းနဲ႔ ကိုယ့္က်င့္တရားေကာင္းမြန္ျခင္းဆိုတဲ့ သီလနဲ႔ျပည့္စံုျခင္းဟာ လူေတာ္လူေကာင္းလို႔သတ္မွတ္ထားတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းေတြရဲ႕စံထားအပ္တဲ့ အရာေတြပါပဲ။ ပညာဆုိတာကေတာ့ အမွားအမွန္အေၾကာင္းအက်ိဳး အေကာင္းအဆိုးကို ေ၀ဖန္ပိုင္ျခားစီစစ္ႏိုင္တဲ့စြမ္းရည္ကို ေခၚပါတယ္။ သီလဆိုတာကေတာ့ သုစရိုက္တရား(၁၀)ပါးကို လိုက္နာက်င့္သံုးၿပီး ကိုယ့္ရဲ႕သူေတာ္ေကာင္းတန္ဖိုးေတြကို ျမင့္သည္ထက္ျမင့္ေအာင္ ျမတ္သည္ထက္ျမတ္ေအာင္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးတဲ့့ အရာပါ။ အဓိကကေတာ့ ပညာနဲ႔သီလႏွစ္ခုလံုးကို ျမင့္ျမတ္သည္ထက္ ျမင့္ျမတ္ေအာင္ ျဖည့္က်င့္ေနတဲ့သူကို သူေတာ္ေကာင္းလို႔ သတ္မွတ္ႏိုင္ပါတယ္။
ဒီသတ္မွတ္ခ်က္ေတြကေတာ့ တစ္ဦးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အနီးစပ္ဆံုးသတ္မွတ္လိုက္တဲ့ စံထားသတ္မွတ္ရမည့္ သူေတာ္ေကာင္းစကားလံုးရဲ႕ အဓိပၸါယ္ပါ။ သူေတာ္ေကာင္းရဲ႕အဓိပၸါယ္ကို အယူအဆအမ်ိဳးမ်ိဳး အေတြးအေခၚအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြကေတာ့ မ်ားစြာပါ။ အျခားအဓိပၸါယ္နဲ႔သူေတာ္ေကာင္းရဲ႕တန္ဖိုးေတြကို ေကာင္းမြန္တဲ့ဘက္ကေန တန္ဖိုးအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ စံထားသတ္မွတ္မယ္ဆိုရင္လည္း မွားတယ္လို႔ မေျပာႏိုင္ပါဘူး။ သူေတာ္ေကာင္းဆိုတဲ့ စံထားသတ္မွတ္ခ်က္အေနနဲ႔ တာ၀တိသာနတ္ျပည္က နတ္သားေတြသတ္မွတ္ထားတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းစံအရည္အေသြး (၇)ရပ္ဆိုတာလည္း ရွိျပန္ပါတယ္။ ဒီ(၇)ရပ္ဆိုတာကေတာ့ သိၾကားမင္းႀကီး ကိုယ္ေတာ္တိုင္လူ႔ဘ၀တုန္းကက်င့္သံုးခဲ့တဲ့ တရားေတြလို႔လည္း သိရပါတယ္။ အဲ့ဒီ(၇)ရပ္ဟာလည္း ယခုေခတ္လူအမ်ားစုအေနနဲ႔ အေလးထားလိုက္နာက်င့္သံုးသင့္တဲ့ တရားေတြပါပဲ။
အဲ့ဒါေတြကေတာ့ (၁) မိဘႏွစ္ပါးေက်းဇူးတရားကို ေသခ်ာစြာနားလည္သေဘာေပါက္ၿပီး ေလာကီ၊ ေလာကုတၱရာႏွစ္ခုလံုးနဲ႔ ေက်းဇူးဆပ္တတ္ျခင္း၊ (၂) မိမိထက္ အသက္ဂုဏ္၀ါႀကီးျမတ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြကို ေလးစားတန္ဖိုးထားဆက္ဆံတတ္ျခင္း၊ (၃) စကားေျပာေသာအခါတြင္ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း သိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႔ ေျပာဆိုတတ္ျခင္း၊ (၄) မုသားစကား၊ ကုန္းေခ်ာစကား၊ ၾကမ္းတမ္းေသာစကား၊ အက်ိဳးမရွိေသာ စကားမ်ားကိုမေျပာၾကားပဲ ဟုတ္မွန္အက်ိဳးရွိေသာ စကားမ်ားကိုသာ ေျပာဆုိတတ္ျခင္း၊ (၅) သူတစ္ပါး တိုးတက္ႀကီးပြားျခင္းအေပၚ မစၧရိယစိတ္မျဖစ္ျခင္း၊ (၆) မွန္ကန္ေသာ သစၥာစကားကိုသာ အျမတ္တႏိုးတန္ဖိုးထား ေျပာၾကားျခင္း၊ (၇) ေဒါသစိတ္ကို လံုး၀မျဖစ္ေပၚေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ျခင္း ဆိုတဲ့ (၇)ခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအခ်က္ေတြကေတာ့ တာ၀တိသာနတ္ျပည္က နတ္သားေတြ အျမတ္တႏိုးတန္ဖိုးထားတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းစံ(၇)ခ်က္ပါပဲ။ ဒီအခ်က္ေတြဟာ သိၾကားမင္းႀကီး လူ႔ဘ၀တုန္းက ျပဳမူက်င့္သံုးခဲ့တဲ့အက်င့္ျမတ္တရားေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ သိၾကားမင္းျဖစ္ေစႏိုင္တဲ့ လိုက္နာက်င့္ၾကံရမယ့္ အက်င့္တရားေတြလို႔ ေျပာမယ္ဆိုရင္လည္းမမွားႏိုင္ပါဘူး။
သူေတာ္ေကာင္းေတြရဲ႕အက်င့္တရားကို အမ်ိဳးမ်ိဳးသတ္မွတ္ထားေပမယ့္ ဆရာေတာ္တစ္ပါးေဟာျပဆံုးမတဲ့ အဆံုးမေလးကေတာ့ အေတာ္ေလး မွတ္သားစရာ ေကာင္းပါတယ္။ “သူေတာ္ေကာင္းဆိုတာ သူကေတာ္ေတာ္ မေတာ္ေတာ္ ကိုယ္ကေတာ္ေအာင္ေနရမယ္ သူကေကာင္းေကာင္းမေကာင္းေကာင္း ကိုယ္ကေကာင္းေအာင္ ေနရမယ္.. ဒါမွသူေတာ္ေကာင္းအစစ္” ဆိုတဲ့ အဆံုးမစကားေလးပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ အရင္က ဟုတ္လွၿပီထင္ခဲ့တဲ့ သင္ေကာင္းလွ်င္ကၽြႏု္ပ္မဆိုးပါဆိုတဲ့ စကားနဲ႔ေတာ့ လံုး၀ဆန္႔က်င္ဘက္ပါပဲ။ သင္ေကာင္းလွ်င္ကၽြႏ္ုပ္မဆိုးပါဆိုေတာ့ သင္မေကာင္းလွ်င္ေတာ့ ကၽြႏုပ္ဆိုးမည္ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္သက္ေရာက္ေနပါတယ္။ သူဆိုးတုိင္း ကိုယ္လိုက္ဆိုးရရင္ ကိုယ္ပါလူဆိုးစာရင္း၀င္သြားမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဘယ္မွာသူေတာ္ေကာင္း ျဖစ္ႏိုင္ပါေတာ့မလဲ။ တစ္ပါးသူေတြ ကိုယ့္အေပၚဘယ္ေလာက္မေကာင္းေကာင္း ကိုယ္ကေကာင္းေအာင္ ေနႏိုင္မွ တကယ့္သူေတာ္ေကာင္းအစစ္ ျဖစ္မွာပါ။ သူကေကာင္းလို႔ ကိုယ္ေကာင္းေနရရင္ သူေတာ္ေကာင္းမဟုတ္ေသးပါဘူး။ သူေကာင္းလွ်င္ ကိုယ္ပိုေကာင္းရမယ္.. သူဆိုးလွ်င္ သူေတာ္လာေအာင္ ကိုယ္ကေကာင္းသထက္ ေကာင္းေပးမွသာ တကယ့္သူေတာ္ေကာင္း ျဖစ္လာမွာပါ။
ဒီအေၾကာင္းရာေလး ေျပာမိေတာ့.. ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာနႏၵမာလာဘိ၀ံသရဲ႕ အဆံုးမေလးကို သတိရမိပါတယ္။“သူဘယ္ေလာက္ႀကီးပဲဆိုးဆိုး သူဆိုးတာကို ဆိုးပါေစဆိုရင္လည္း သူေတာ္ေကာင္းမဟုတ္ျပန္ပါဘူး။ သူေတာ္လာေအာင္ ကိုယ္ကေကာင္းေပးရမယ္၊ သူဆိုးတာကို ဘယ္လိုေတာ္ေအာင္ ေကာင္းေအာင္ ျပဳျပင္ေပးရမလဲဆိုတဲ့ စိတ္ထားေလး အၿမဲေမြးေနမွလည္း သူေတာ္ေကာင္းတန္ဖိုးျမင့္လာမွာပါ” ဆိုတဲ့အဆံုးမေလးပါပဲ။ သူကိုယ့္အေပၚဆိုးေနတာကို ကိုယ္ေကာင္းၿပီးေရာဆိုၿပီး ျပစ္ထားရင္လည္း သူေတာ္ေကာင္းစိတ္ထား မျပည့္၀ေသးဘူးဆိုတဲ့ သေဘာပါပဲ။ သူဆိုးေနတဲ့အေပၚမွာ ဘယ္လိုေကာင္းေအာင္ ျပဳျပင္ေပးရမလဲလို႔အၿမဲေတြးၿပီး သူကိုေကာင္းေစခ်င္တဲ့ စိတ္ထားေတြနဲ႔ အၿမဲျပဳျပင္ေစႏိုင္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးမွလည္း သူေတာ္ေကာင္းစိတ္ဓါတ္အားေတြ ျပည့္၀လာမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီအေၾကာင္းရာေလး ေျပာမိေတာ့ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးကို အၿမဲလုပ္ၾကံဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့တဲ့ ရွင္ေဒ၀ဒတၱကို ဘုရားရွင္ဆံုးမတာ ျမင္ေယာင္မိပါတယ္။ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးဟာ သူ႔အေပၚမွာ ေဒ၀ဒတၱအေနနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ပဲ ယုတ္မာအေကာက္ၾကံပါေစ သားေတာ္ရာဟုလာအလား ေမတၱာတရား တန္းတူထားေပးခဲ့တာပါ။ သူ႔အေပၚ ရန္လိုမုန္းထားသူျဖစ္လင့္ကစား သူေတာ္လာဖို႔အတြက္လည္း အၿမဲတမ္းေကာင္းေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးခဲ့သူပါ။ ကိုယ့္ကိုမေကာင္းၾကံတဲ့သူကုိေတာင္ သာသနာ့ေဘာင္ထဲ၀င္မွာကို ခြင့္ျပဳခဲ့ၿပီး သူ႔ရဲ႕ဒုကၡေတြကို နည္းႏိုင္သမွ် နည္းေစေအာင္ ရွင္ရဟန္းအျဖစ္ျပဳေစၿပီး ကယ္တင္ေပးခဲ့တာပဲ မဟုတ္ပါလား။ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးဟာ ကိုယ္တိုင္ေတာ္ေအာင္ေနခဲ့တာတင္မဟုတ္ပါဘူး.. သူေတာ္လာဖို႔အတြက္ကိုပါ ကိုယ့္ဘက္က ဘယ္လိုေကာင္းေအာင္လုပ္ေဆာင္ေပးရမလဲလို႔ ေမတၱာဂရုဏာစိတ္ေတြ အၿမဲထားေပးခဲ့တာပါ။ ဒီလိုထားခဲ့တဲ့ စိတ္ထားေတြဟာ ေဒ၀ဒတၱအေပၚမွာတင္ ထားေပးခဲ့တာမဟုတ္ျပန္ပါဘူး.. သတၱ၀ါအားလံုးအေပၚမွာပါ မေကာင္းတဲ့သူေတြ ေကာင္းလာေအာင္.. ေကာင္းတဲ့သူေတြ ပိုေကာင္းလာေအာင္ဆိုတဲ့ စိတ္ထားေတြနဲ႔ ျပဳျပင္ဆံုးမေပးခဲ့တာပါ။
သူေတာ္ေကာင္းရဲ႕ အဓိပၸါယ္သတ္မွတ္ခ်က္နဲ႔အတူ သူေတာ္ေကာင္းရဲ႕စံေတြကို တန္ဖိုးထားလိုက္နာက်င့္ၾကံခဲ့သူေတြရဲ႕ စိတ္ထားေတြကေတာ့ အျမတ္တႏိုးတန္ဖိုးထားစရာပါ။ ကိုယ္တုိင္က်င့္ၾကံေနရတာတင္ မဟုတ္ေသးပဲ သူေတာ္ေကာင္းေတြက်င့္ၾကံခဲ့တဲ့စိတ္ထားေတြကို ျမင္ေတြ႔ၾကားေတြ႔ရတာကိုက ေက်နပ္ပီတိျဖစ္စရာပါ။ သူေတာ္ေကာင္းေတြထားခဲ့တဲ့စိတ္ထားေတြၾကည့္ၿပီး သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္ခ်င္တဲ့ဓါတ္ေတြ ကူးမွလည္း ကိုယ္လည္းသူေတာ္ေကာင္းျဖစ္လာမွာပါ။ သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္ခ်င္တယ္လို႔ ထိုင္ေအာ္ေနရံုနဲ႔မၿပီးေသးပါဘူး.. သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္ေစႏိုင္တဲ့ စိတ္ထားေတြနဲ႔ သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္ေစႏိုင္တဲ့ အက်င့္တရားေတြ က်င့္ၾကံမွလည္း သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္လာမွာပါ။ သူမ်ားမထားႏိုင္တဲ့ စိတ္ထားေကာင္းေတြ သူမ်ားမက်င့္ႏိုင္တဲ့ သူေတာ္ေကာင္းအက်င့္ေတြ က်င့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့“သူကေတာ္ေတာ္မေတာ္ေတာ္ ကိုယ္ကေတာ္ေအာင္ေနရမယ္ သူကေကာင္းေကာင္းမေကာင္းေကာင္း ကိုယ္ကေကာင္းေအာင္ ေနရမယ္..” ဆိုတဲ့ အဆံုးမေလးကို အၿမဲႏွလံုးသြင္းရမွာပါပဲ။ ဓမၼမိတ္ေဆြအေပါင္း.. သူေတာ္ေကာင္းတရားေတြ က်င့္ၾကံႏိုင္ၾကၿပီး ျမင့္သည္ထက္ျမင့္ ျမတ္သည္ျမတ္ျမတ္တဲ့ဘ၀ေတြကို တက္လွမ္းႏိုင္ၾကပါေစ…။
မွတ္ခ်က္။ ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာ နႏၵမာလာဘိ၀ံသ၏ "သူေတာ္ေကာင္းတို႔၏စိတ္ေနသေဘာထား တရားေတာ္"ကို မွီၿငမ္းကိုးကား၍ ေရးသားထားပါသည္။
ဒီသတ္မွတ္ခ်က္ေတြကေတာ့ တစ္ဦးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အနီးစပ္ဆံုးသတ္မွတ္လိုက္တဲ့ စံထားသတ္မွတ္ရမည့္ သူေတာ္ေကာင္းစကားလံုးရဲ႕ အဓိပၸါယ္ပါ။ သူေတာ္ေကာင္းရဲ႕အဓိပၸါယ္ကို အယူအဆအမ်ိဳးမ်ိဳး အေတြးအေခၚအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြကေတာ့ မ်ားစြာပါ။ အျခားအဓိပၸါယ္နဲ႔သူေတာ္ေကာင္းရဲ႕တန္ဖိုးေတြကို ေကာင္းမြန္တဲ့ဘက္ကေန တန္ဖိုးအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ စံထားသတ္မွတ္မယ္ဆိုရင္လည္း မွားတယ္လို႔ မေျပာႏိုင္ပါဘူး။ သူေတာ္ေကာင္းဆိုတဲ့ စံထားသတ္မွတ္ခ်က္အေနနဲ႔ တာ၀တိသာနတ္ျပည္က နတ္သားေတြသတ္မွတ္ထားတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းစံအရည္အေသြး (၇)ရပ္ဆိုတာလည္း ရွိျပန္ပါတယ္။ ဒီ(၇)ရပ္ဆိုတာကေတာ့ သိၾကားမင္းႀကီး ကိုယ္ေတာ္တိုင္လူ႔ဘ၀တုန္းကက်င့္သံုးခဲ့တဲ့ တရားေတြလို႔လည္း သိရပါတယ္။ အဲ့ဒီ(၇)ရပ္ဟာလည္း ယခုေခတ္လူအမ်ားစုအေနနဲ႔ အေလးထားလိုက္နာက်င့္သံုးသင့္တဲ့ တရားေတြပါပဲ။
အဲ့ဒါေတြကေတာ့ (၁) မိဘႏွစ္ပါးေက်းဇူးတရားကို ေသခ်ာစြာနားလည္သေဘာေပါက္ၿပီး ေလာကီ၊ ေလာကုတၱရာႏွစ္ခုလံုးနဲ႔ ေက်းဇူးဆပ္တတ္ျခင္း၊ (၂) မိမိထက္ အသက္ဂုဏ္၀ါႀကီးျမတ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြကို ေလးစားတန္ဖိုးထားဆက္ဆံတတ္ျခင္း၊ (၃) စကားေျပာေသာအခါတြင္ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း သိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႔ ေျပာဆိုတတ္ျခင္း၊ (၄) မုသားစကား၊ ကုန္းေခ်ာစကား၊ ၾကမ္းတမ္းေသာစကား၊ အက်ိဳးမရွိေသာ စကားမ်ားကိုမေျပာၾကားပဲ ဟုတ္မွန္အက်ိဳးရွိေသာ စကားမ်ားကိုသာ ေျပာဆုိတတ္ျခင္း၊ (၅) သူတစ္ပါး တိုးတက္ႀကီးပြားျခင္းအေပၚ မစၧရိယစိတ္မျဖစ္ျခင္း၊ (၆) မွန္ကန္ေသာ သစၥာစကားကိုသာ အျမတ္တႏိုးတန္ဖိုးထား ေျပာၾကားျခင္း၊ (၇) ေဒါသစိတ္ကို လံုး၀မျဖစ္ေပၚေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ျခင္း ဆိုတဲ့ (၇)ခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအခ်က္ေတြကေတာ့ တာ၀တိသာနတ္ျပည္က နတ္သားေတြ အျမတ္တႏိုးတန္ဖိုးထားတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းစံ(၇)ခ်က္ပါပဲ။ ဒီအခ်က္ေတြဟာ သိၾကားမင္းႀကီး လူ႔ဘ၀တုန္းက ျပဳမူက်င့္သံုးခဲ့တဲ့အက်င့္ျမတ္တရားေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ သိၾကားမင္းျဖစ္ေစႏိုင္တဲ့ လိုက္နာက်င့္ၾကံရမယ့္ အက်င့္တရားေတြလို႔ ေျပာမယ္ဆိုရင္လည္းမမွားႏိုင္ပါဘူး။
သူေတာ္ေကာင္းေတြရဲ႕အက်င့္တရားကို အမ်ိဳးမ်ိဳးသတ္မွတ္ထားေပမယ့္ ဆရာေတာ္တစ္ပါးေဟာျပဆံုးမတဲ့ အဆံုးမေလးကေတာ့ အေတာ္ေလး မွတ္သားစရာ ေကာင္းပါတယ္။ “သူေတာ္ေကာင္းဆိုတာ သူကေတာ္ေတာ္ မေတာ္ေတာ္ ကိုယ္ကေတာ္ေအာင္ေနရမယ္ သူကေကာင္းေကာင္းမေကာင္းေကာင္း ကိုယ္ကေကာင္းေအာင္ ေနရမယ္.. ဒါမွသူေတာ္ေကာင္းအစစ္” ဆိုတဲ့ အဆံုးမစကားေလးပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ အရင္က ဟုတ္လွၿပီထင္ခဲ့တဲ့ သင္ေကာင္းလွ်င္ကၽြႏု္ပ္မဆိုးပါဆိုတဲ့ စကားနဲ႔ေတာ့ လံုး၀ဆန္႔က်င္ဘက္ပါပဲ။ သင္ေကာင္းလွ်င္ကၽြႏ္ုပ္မဆိုးပါဆိုေတာ့ သင္မေကာင္းလွ်င္ေတာ့ ကၽြႏုပ္ဆိုးမည္ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္သက္ေရာက္ေနပါတယ္။ သူဆိုးတုိင္း ကိုယ္လိုက္ဆိုးရရင္ ကိုယ္ပါလူဆိုးစာရင္း၀င္သြားမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဘယ္မွာသူေတာ္ေကာင္း ျဖစ္ႏိုင္ပါေတာ့မလဲ။ တစ္ပါးသူေတြ ကိုယ့္အေပၚဘယ္ေလာက္မေကာင္းေကာင္း ကိုယ္ကေကာင္းေအာင္ ေနႏိုင္မွ တကယ့္သူေတာ္ေကာင္းအစစ္ ျဖစ္မွာပါ။ သူကေကာင္းလို႔ ကိုယ္ေကာင္းေနရရင္ သူေတာ္ေကာင္းမဟုတ္ေသးပါဘူး။ သူေကာင္းလွ်င္ ကိုယ္ပိုေကာင္းရမယ္.. သူဆိုးလွ်င္ သူေတာ္လာေအာင္ ကိုယ္ကေကာင္းသထက္ ေကာင္းေပးမွသာ တကယ့္သူေတာ္ေကာင္း ျဖစ္လာမွာပါ။
ဒီအေၾကာင္းရာေလး ေျပာမိေတာ့.. ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာနႏၵမာလာဘိ၀ံသရဲ႕ အဆံုးမေလးကို သတိရမိပါတယ္။“သူဘယ္ေလာက္ႀကီးပဲဆိုးဆိုး သူဆိုးတာကို ဆိုးပါေစဆိုရင္လည္း သူေတာ္ေကာင္းမဟုတ္ျပန္ပါဘူး။ သူေတာ္လာေအာင္ ကိုယ္ကေကာင္းေပးရမယ္၊ သူဆိုးတာကို ဘယ္လိုေတာ္ေအာင္ ေကာင္းေအာင္ ျပဳျပင္ေပးရမလဲဆိုတဲ့ စိတ္ထားေလး အၿမဲေမြးေနမွလည္း သူေတာ္ေကာင္းတန္ဖိုးျမင့္လာမွာပါ” ဆိုတဲ့အဆံုးမေလးပါပဲ။ သူကိုယ့္အေပၚဆိုးေနတာကို ကိုယ္ေကာင္းၿပီးေရာဆိုၿပီး ျပစ္ထားရင္လည္း သူေတာ္ေကာင္းစိတ္ထား မျပည့္၀ေသးဘူးဆိုတဲ့ သေဘာပါပဲ။ သူဆိုးေနတဲ့အေပၚမွာ ဘယ္လိုေကာင္းေအာင္ ျပဳျပင္ေပးရမလဲလို႔အၿမဲေတြးၿပီး သူကိုေကာင္းေစခ်င္တဲ့ စိတ္ထားေတြနဲ႔ အၿမဲျပဳျပင္ေစႏိုင္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးမွလည္း သူေတာ္ေကာင္းစိတ္ဓါတ္အားေတြ ျပည့္၀လာမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီအေၾကာင္းရာေလး ေျပာမိေတာ့ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးကို အၿမဲလုပ္ၾကံဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့တဲ့ ရွင္ေဒ၀ဒတၱကို ဘုရားရွင္ဆံုးမတာ ျမင္ေယာင္မိပါတယ္။ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးဟာ သူ႔အေပၚမွာ ေဒ၀ဒတၱအေနနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ပဲ ယုတ္မာအေကာက္ၾကံပါေစ သားေတာ္ရာဟုလာအလား ေမတၱာတရား တန္းတူထားေပးခဲ့တာပါ။ သူ႔အေပၚ ရန္လိုမုန္းထားသူျဖစ္လင့္ကစား သူေတာ္လာဖို႔အတြက္လည္း အၿမဲတမ္းေကာင္းေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးခဲ့သူပါ။ ကိုယ့္ကိုမေကာင္းၾကံတဲ့သူကုိေတာင္ သာသနာ့ေဘာင္ထဲ၀င္မွာကို ခြင့္ျပဳခဲ့ၿပီး သူ႔ရဲ႕ဒုကၡေတြကို နည္းႏိုင္သမွ် နည္းေစေအာင္ ရွင္ရဟန္းအျဖစ္ျပဳေစၿပီး ကယ္တင္ေပးခဲ့တာပဲ မဟုတ္ပါလား။ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးဟာ ကိုယ္တိုင္ေတာ္ေအာင္ေနခဲ့တာတင္မဟုတ္ပါဘူး.. သူေတာ္လာဖို႔အတြက္ကိုပါ ကိုယ့္ဘက္က ဘယ္လိုေကာင္းေအာင္လုပ္ေဆာင္ေပးရမလဲလို႔ ေမတၱာဂရုဏာစိတ္ေတြ အၿမဲထားေပးခဲ့တာပါ။ ဒီလိုထားခဲ့တဲ့ စိတ္ထားေတြဟာ ေဒ၀ဒတၱအေပၚမွာတင္ ထားေပးခဲ့တာမဟုတ္ျပန္ပါဘူး.. သတၱ၀ါအားလံုးအေပၚမွာပါ မေကာင္းတဲ့သူေတြ ေကာင္းလာေအာင္.. ေကာင္းတဲ့သူေတြ ပိုေကာင္းလာေအာင္ဆိုတဲ့ စိတ္ထားေတြနဲ႔ ျပဳျပင္ဆံုးမေပးခဲ့တာပါ။
သူေတာ္ေကာင္းရဲ႕ အဓိပၸါယ္သတ္မွတ္ခ်က္နဲ႔အတူ သူေတာ္ေကာင္းရဲ႕စံေတြကို တန္ဖိုးထားလိုက္နာက်င့္ၾကံခဲ့သူေတြရဲ႕ စိတ္ထားေတြကေတာ့ အျမတ္တႏိုးတန္ဖိုးထားစရာပါ။ ကိုယ္တုိင္က်င့္ၾကံေနရတာတင္ မဟုတ္ေသးပဲ သူေတာ္ေကာင္းေတြက်င့္ၾကံခဲ့တဲ့စိတ္ထားေတြကို ျမင္ေတြ႔ၾကားေတြ႔ရတာကိုက ေက်နပ္ပီတိျဖစ္စရာပါ။ သူေတာ္ေကာင္းေတြထားခဲ့တဲ့စိတ္ထားေတြၾကည့္ၿပီး သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္ခ်င္တဲ့ဓါတ္ေတြ ကူးမွလည္း ကိုယ္လည္းသူေတာ္ေကာင္းျဖစ္လာမွာပါ။ သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္ခ်င္တယ္လို႔ ထိုင္ေအာ္ေနရံုနဲ႔မၿပီးေသးပါဘူး.. သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္ေစႏိုင္တဲ့ စိတ္ထားေတြနဲ႔ သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္ေစႏိုင္တဲ့ အက်င့္တရားေတြ က်င့္ၾကံမွလည္း သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္လာမွာပါ။ သူမ်ားမထားႏိုင္တဲ့ စိတ္ထားေကာင္းေတြ သူမ်ားမက်င့္ႏိုင္တဲ့ သူေတာ္ေကာင္းအက်င့္ေတြ က်င့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့“သူကေတာ္ေတာ္မေတာ္ေတာ္ ကိုယ္ကေတာ္ေအာင္ေနရမယ္ သူကေကာင္းေကာင္းမေကာင္းေကာင္း ကိုယ္ကေကာင္းေအာင္ ေနရမယ္..” ဆိုတဲ့ အဆံုးမေလးကို အၿမဲႏွလံုးသြင္းရမွာပါပဲ။ ဓမၼမိတ္ေဆြအေပါင္း.. သူေတာ္ေကာင္းတရားေတြ က်င့္ၾကံႏိုင္ၾကၿပီး ျမင့္သည္ထက္ျမင့္ ျမတ္သည္ျမတ္ျမတ္တဲ့ဘ၀ေတြကို တက္လွမ္းႏိုင္ၾကပါေစ…။
မွတ္ခ်က္။ ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာ နႏၵမာလာဘိ၀ံသ၏ "သူေတာ္ေကာင္းတို႔၏စိတ္ေနသေဘာထား တရားေတာ္"ကို မွီၿငမ္းကိုးကား၍ ေရးသားထားပါသည္။
ဓမၼေမတၱာမွ ကုသိုလ္ပြားလိုက္ရပါသည္။
No comments:
Post a Comment