My Collections!!!

'' ဟဲ့ သား ..ငေပါက္ ဟိုမွာ ၾကည့္လိုက္စမ္း...ေပးခ်င္စရာ မေကာင္းဘူး လား...သူမ်ားေတြလို ဒီအတ္ိုင္းေတာင္း တာထက္စာရင္ ...သူလုပ္ႏိုင္တာ ..ေလး ကို သူ ဝင္လုပ္ၿပီး ကုသိုလ္ယူ တယ္...ေတြ ့လား တဲ့...''

မႏ ၳေလးေတာင္ ..စြယ္ေတာ္တိုက္.ဘုရား အတက္ ေလွကားမွာ..အေမ ေမးေငါ့ျပတဲ့ ေနရာၾကည့္ လိုက္ေတာ့ ဟုတ္တယ္...
အသက္၆၀ ပတ္ဝန္းက်င္ ..အဘ တေယာက္.. သန္႔သန္႔႐ွင္း႐ွင္း သပ္သပ္ရပ္ရပ္... တိုက္ပံုေလးနဲ႔ ပုဆိုးနဲ႔...ဦးထုတ္ေလးနဲ႔... ပဲ..

ဂ႐ုဏာသက္ဖို႔ ေကာင္းတာ ..အဲ့အဘက.. ေျခႏွစ္ဖက္ လက္တဖက္ မ႐ွိ႐ွာေတာ့ ဘူး...
ဒါေပမယ့္ သူ႔စိတ္ဓာတ္ ကမြန္ျမတ္ တယ္ ဘုရားေလွကားကို သူ ေကာင္းေသးတဲ့လက္တဖက္ နဲ႔ ၾကမ္းတိုက္ေပး ေႏ႐ွာတယ္... တင္ပါးေအာက္က အဝတ္နဲ႔လဲ ပြတ္တယ္.. အလကား ဟန္ျပမဟုတ္ဖူးေနာ္...တကယ္တိုက္ေနတာ.သူ႔ချမာ ျပဳံး ျပဳံး ..ျပဳံး ျပဳံး နဲ႔ တိုက္ေန႐ွာတာ
ဘုရားေစာင္းတန္း က ေႂကြျပား အျဖဴ ေလး ေတြ ဆိုေျပာင္ေနတာပဲ...

သူ အလွ်ဴခံတဲ့ ေနရာ ေလးတင္မဟုတ္ဖူး ဗ် ..က်ေနာ္ၾကည့္ေနတာ...အေပၚလည္း တက္ ၿပီး တိုက္တယ္..
ေအာက္အဆင့္ေတြ လည္း သူ႔နည္း သူ႔ဟန္နဲ႔ ဆင္းၿပီးတိုက္တယ္ခင္ဗ်ား...တကယ့္ အဘ ပါပဲ...

အေမကသူ႔ကို၅၀၀ လားမသိဘူး လွ်ဴ ခဲ့တယ္....
စဥ္းစားၾကည့္ တျခား အလွ်ဴ ခံ ေတြဆို သူ႔လို သံုးဖက္မေျပာ နဲ႔တဖက္ေလာက္ျပတ္တာနဲ႔ တင္ ဘာမွ မလုပ္ပဲ..ေတာင္းေကာင္း ေနၿပီ ေလ..

ငေပါက္တို႔အခု အဘ လို႔ တခုခု ျဖစ္ၿပီး ေျခလက္.၃ ဖက္ ျပတ္ၾကည့္ပါ့လား...အိပ္ယာထဲလဲ တသက္လံုး.စိတ္ဓာတ္က်ဘာမွ မလုပ္ပဲ ..ေစာေစာေသ သြားမွာ..

အဲဒီ အဘစိတ္ ဓာတ္က ..အလွ်ဴခံ တစ္ ေယာက္ ထက္ အမ်ားႀကီးေကာင္း လြန္း ေနတယ္ ဗ်ာ...အမ်ားႀကီး ျဖဴစင္မြန္ျမတ္ ေနတယ္ ..

အဘေျခေတြ လက္ေတြဘယ္လို ဆံုး႐ႈံး ခဲ့ ရလည္း ကြၽန္ေတာ္မေမး ရက္လို႔ မေမးေတာ့ပါ ဘူး...စစ္ပြဲ လား ဗံုးလား ရထားႀကိတ္တာ လားတခုခု ေနမွာပါေလ...

သူ႔ကို ၾကည့္ၿပီး.. ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေတာင္႐ွက္မီပါတယ္...

တခါတေလ လူေတြက ..ငါမွာ ဒီဟာ မွမ႐ွိ တာ ..ဟိုဟာမွမ႐ွိတာ...ငါက ဟြာမတတ္ဘူး...
သိတယ္မလား... ေျခေတြလက္ေတြ မွ မဟုတ္ဖူး..အသိပညာ အတတ္ပညာ..အရည္အခ်င္း...ကအစ..ကိုယ့္မွာ မ႐ွိတာ. မလုပ္တတ္တာ.ပဲေတြးမိေနတာ..ေလ အာ့ နဲ႔ပဲ... ဘာမွ ဟုတ္တိပတ္တိ ဝင္မလုပ္ျဖစ္ဖူး...ေလာကမွာ...

ကြၽန္ေတာ္ တို႔ေတြ က ကိုယ့္မွာ ဘာမ႐ွိဘူး...ဘာမလုပ္တတ္ေသးဘူး..ဆိုတာပဲ ေတြးေနၾကတာ...အဲဒီေနရာမွာပဲ ကိုယ့္အေတြး နဲ႔ကိုယ္ ..ပိတ္မိေနၾကတာ

တကယ္ေတာ့ အဘ လိုမ်ိဳး..ကိုယ့္မွာ ဘာ႐ွိလဲ ..ဘာလုပ္ေပးႏိုင္သလဲ..႐ွ္ိတာေလး နဲ႔.. ကိုယ္တတ္ႏိုင္တာ ေလး ေလာက ကို လုပ္ေပး ေနႏိုင္တာ ကိုက အေတာ္ တာသြား ေနၿပီ ဗ်.. ..

ဒါေၾကာင့္ လူေတြအားလံုးလဲ အဘလိုပဲ...ကိုယ့္႐ွိတဲ့ ကိုယ္ခႏၡာ ..ကိုယ္တတ္တဲ့ အသိပညာ အတတ္ပညာ ေလးနဲ႔...

ပထမ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အက်ိဳးျပဳႏိုင္ေအာင္ ..ဒုတိယ ကိုယ့္မိသားစု အသိုင္းအဝိုင္း ..
ေနာက္မွ..ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္တခု လံုး...

ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ေျပာရ ရင္ ေလာက ႀကီး ကို ..တတ္သမွ် ႐ွိသမွ် နဲ႔ အလွဆင္ႏိုင္သူ..အက်ိဳး ျပဳႏိုင္သူ ေတြ မ်ား ျဖစ္ၾကရင္ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းမလဲ လို႔ ...ေတြးမိရင္း...

ေမာင္ေပါက္ ..
(အဘ ပံုကို ခြင့္မေတာင္း ပဲခိုး႐ိုက္ခဲ့မိသည္...သူ႐ွက္သြားမည္စိုးသျဖင့္ မ်က္မွာေပၚေအာင္မ႐ိုက္ႏိုင္ခဲ့ပါ.. သာဓုသာဓု သာဓု ပါအဘ... )
Credit >> ေမာင္ေပါက္စာစုမ်ား