ဥာဏ္ျဖင့္ ဓာတ္သားမ်ားအျဖစ္ ရွဳျမင္ႏိုင္ျခင္း

ႏြားသတ္သမားတစ္ဦးသည္ ႏြားမတစ္ေကာင္ကို ေမြးျမဴ၏
ထိုႏြားမကို သားသတ္႐ံုသို႔ ဆြဲေခၚသြားၿပီးလွ်င္ တိုင္တစ္တိုင္၌ 

ခ်ည္ေႏွာင္၏။
ႏြားမကို မတ္တတ္ရပ္ေစၿပီးလွ်င္ ရက္စက္စြာ သတ္၏
ထို႔ေနာက္ ေသေနေသာႏြားမကိုၾကည့္၏။
ဤအခ်ိန္အားလံုး၌ 'ႏြားမ' ဟူေသာ အမွတ္သညာကိုသာလွ်င္ သူ ႏွလံုးသြင္းထား၏။

သို႔ေသာ္ ေသေနေသာ ႏြားမကို ခုတ္ျဖတ္၍ အတံုးငယ္မ်ားအျဖစ္သို႔
ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာၿပီးေသာ္ အသားကိုေရာင္းရန္ အနီး၌ထိုင္၏။
ထိုအခါ 'ႏြားမ' ဟူေသာ အမွတ္သညာသည္ သူ႔စိတ္၌ ကြယ္ေပ်ာက္သြားၿပီးလွ်င္ 'အမဲသား' ဟူေသာ အမွတ္သည္ ေပၚေပါက္လာ၏။

သူသည္ ႏြားမ တစ္ေကာင္ကို ေရာင္းခ်ေနသည္ဟူ၍လည္းေကာင္း
လူတို႔က သူ႔ထံမွ ႏြားမ၀ယ္ေနသည္ ဟူ၍လည္းေကာင္း မထင္မွတ္ေတာ့ေခ်။
အေရာင္းအ၀ယ္လုပ္ေနေသာအရာမွာ 'အမဲသား' သာ ျဖစ္သည္ဟု သူ႔စိတ္တြင္ ထင္ျမင္လာ၏။

ထို႔နည္းတူစြာ ရဟန္းျဖစ္ေစ လူ၀တ္ေၾကာင္ျဖစ္ေစ မသိတက္ေသာ ပုထုဇဥ္တစ္ဦးသည္ သူ၏ ခႏၶာကိုယ္ကို ရပ္ေနသည္ျဖစ္ေစ သြားေနသည္ျဖစ္ေစ စိတ္ျဖင့္ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ၍ သူ စူးစိုက္ဆင္ျခင္မႈ မျပဳေသးသမွ် ကာလပတ္လံုး 'သတၱ၀ါ', 'လူ', 'ပုဂၢိဳလ္' စသည့္ အမွတ္သညာမ်ားကို စြဲယူထားလိမ့္မည္။

သို႔ေသာ္ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကို ဓာတ္သားမ်ားအျဖစ္ ႐ႈျမင္ႏိုင္လာေသာအခါ
'ပုဂၢိဳလ္' စေသာ အမွတ္သညာသည္ ပေပ်ာက္သြားလိမ့္မည္။

ထို႔အျပင္ သူ၏ စိတ္သည္ ဓာတ္မ်ားအျဖစ္ စူးစိုက္ဆင္ျခင္မႈ၍ ၿမဲၿမံစြာ တည္ေနလိမ့္မည္။

(၀ိသုဒိၶမဂၢ ၊ ၁၃၊ ၂ )

ေဒါက္တာမင္းတင္မြန္ - (ဗုဒၶစကားေတာ္) မွ ေကာက္ႏႈတ္ေရးသားပါသည္။
Dhamma Dãna Source : ေထရဝါဒ ရနံ႔
https://www.facebook.com/thefragranceoftheravada