ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ အသံေတာ္ ဂုဏ္အဂၤါ(၈)ပါး ႏွင့္ တရားေဟာပုံ

ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ အသံေတာ္မွာ-
ေအာက္ပါဂုဏ္အဂၤါ(၈)ပါးတို႔ျဖင့္ ျပည့္စုံေတာ္မူပါတယ္..
၁။ ခြ်ဲသလိပ္ စသည္တို႔ အျငိအတြယ္ မရွိျခင္း။
၂။ သာယာျခင္း။
၃။ စကားလုံး ပီသျပတ္သားျခင္း။
၄။ နားေထာင္ေကာင္းျခင္း။
၅။ ဖရိုဖရဲ မအက္ကဲြျခင္း။
၆။ လုံးလုံးစည္းစည္းရွိျခင္း။
၇။ နက္နဲတဲ့ ခ်က္အရပ္မွစ၍ ထြက္လာတဲ့အသံျဖစ္လို႔ အသံမတိမ္ျခင္း။
၈။ ေၾကာင္တက္တက္မဟုတ္ ပဲ့တင္ထပ္မ်ွ ဟိန္းျခင္း။

ျမတ္စြာဘုရားရွင္ဟာ တရားနာပရိသတ္ မစုံေသးခင္ တရားမေဟာေသးပါဘူး..
စုံရင္ေတာ့ အခ်ိန္မျဖဳန္းပဲ ေဟာေတာ္မူပါတယ္..
တရားနာပရိသတ္မ်ားသည္ျဖစ္ေစ နည္းသည္ျဖစ္ေစ အညီအမ်ွသာလ်ွင္ျဖစ္တဲ့ အားထုတ္မႈနဲ႔ တရားေဟာေတာ္မူၾကပါတယ္ (အေၾကာင္းကေတာ့ တရားအေပၚေလးစားမႈ ေလ်ာ့မသြားေစလိုလို႔ပါပဲ)..
တရားနာပရိသတ္အား ေျမွာက္လည္းမေျမွာက္ ႏွိမ့္လည္းမႏွိမ့္ပဲ တရားသေဘာသက္သက္ျဖင့္သာ အားတက္ရႊင္လန္းလာေအာင္ ေဟာပါတယ္..
တရားနာပရိသတ္ရဲ႕ သရဏဂံု သီလ ရွင္ရဟန္းအျဖစ္ စသည္ေတြရဲ႕ အားႀကီးတဲ့မွီရာအေၾကာင္း ေကာင္းမႈကိုၾကည့္ကာ အလိုအဇၨ်ာသယနဲ႔အညီ ေဟာပါတယ္..

ဘုရားရွင္ေတြမွာ အရပ္သုံးစကား (သတၱဝါေယာက်္ားမိန္းမ နတ္ ျဗဟၼာစတဲ့စကား) နဲ႔ ပရမတ္စကား (အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ ခႏၶာ အာယတန ဓာတ္ သတိပ႒ာန္ သမၼပၸဓာန္ စတဲ့စကား) ရယ္လို႔ (၂)မ်ိဳးရွိပါတယ္..
အရပ္သုံးစကားနဲ႔ သိမယ့္ပုဂၢိဳလ္အား ေရွးဦးစြာ ပရမတ္စကားကို မေဟာပါဘူး..
အရပ္သုံးစကားနဲ႔ေဟာၿပီးတဲ့ေနာက္မွ ပရမတ္စကားကို ေဟာပါတယ္..
ပရမတ္စကားနဲ႔ သိမယ့္ပုဂၢိဳလ္အားလည္း ေရွးဦးစြာ အရပ္သုံးစကားကို မေဟာပါဘူး..
ပရမတ္စကားနဲ႔ ေဟာၿပီးတဲ့ေနာက္မွ အရပ္သုံးစကားကို ေဟာပါတယ္..
စကား(၂)မ်ိဳးကို ေဟာတဲ့အခါ အမွန္ကိုသာ သဘာဝကိုသာ မမွားယြင္းပဲ ေဟာပါတယ္..

ဘုရားရွင္မွာ သူတစ္ပါးေတြ မတိုက္တြန္းပဲ မိမိသေဘာ အလိုဆႏၵသက္သက္နဲ႔ ေဟာတာေတြလည္းရွိပါတယ္..
သူတစ္ပါးေတြရဲ႕အလိုနဲ႔စပ္ၿပီး အႀကိဳက္ ဉာဏ္ ေကာင္းမႈ စတာေတြကို ရႈငဲ့ကာ ေဟာတာေတြလည္းရွိပါတယ္..
သူတစ္ပါးက ေမးခြန္းေမးလို႔ ေျဖၾကားၿပီး ေဟာတာလည္းရွိပါတယ္..
ေပၚလာတဲ့အေၾကာင္းကိစၥကို အစဲြျပဳၿပီး ေဟာတာလည္းရွိပါတယ္..

ဘုရားရွင္တရားေဟာရင္ ေရွ႕မွာရွိေနတဲ့သူေတြေရာ ေနာက္မွာရွိေနတဲ့သူေတြေရာ စၾကၤာဝဠာတစ္ေထာင္ကိုလြန္ၿပီး တည္ေနတဲ့သူေတြေရာ အကနိ႒ဘုံမွာတည္ေနတဲ့သူေတြေရာ"ဘုရားရွင္က ငါ႔ကိုသာၾကည့္ၿပီး တရားေဟာေနတယ္"လို႔ ေျပာၾကထင္ၾကပါတယ္..
တစ္နည္းအားျဖင့္ ေကာင္းကင္ေပၚကလကိုၾကည့္လိုက္ရင္ "ငါ႔ရဲ႕အေပၚမွာလ"လို႔ သတၱဝါအားလုံးက ထင္ေနၾကသလိုပါပဲ..
ဘယ္ေနရာမွာ တည္ေနတဲ့သူပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘုရားရွင္ေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕ေရွ႕ေမွာက္မွာ ၾကည့္ၿပီးေဟာေနသလိုပဲ ထင္ၾကပါတယ္..
ဒီလိုျဖစ္တာဟာ တန္ဆာဆင္ထားတဲ့ ဦးေခါင္းကိုျဖတ္
မ်က္စဥ္းကြင္းထားတဲ့ မ်က္လုံးေတြကိုထုတ္ ႏွလုံးသားကိုထုတ္
သူတစ္ပါးေတြရဲ႕ကြ်န္အတြက္ ဇာလီနဲ႔ကဏွာဇိန္လို သားသမီးေတြ မဒၵီလို ဇနီးေတြကို စြန္႔ၿပီး လွဴခဲ့တဲ့ ဒါနရဲ႕အက်ိဳးပါပဲ..

တရားနာပရိသတ္ထဲမွ တစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ အျခင္းအရာ(၁၆)မ်ိဳးနဲ႔ စိတ္ျဖစ္ပုံကိုလည္း သိပါတယ္..
တရားေဟာတဲ့ အသံေတာ္မွာလည္း အလြန္သာယာၿပီး ပရိသတ္မ်ားရင္မ်ားသေလာက္ ပရိသတ္ရဲ႕အထက္မွာ ပ်ံဝဲေနပါတယ္..
(ပရိသတ္က ဘယ္ေနရာမွာပဲထိုင္ထိုင္ အသံေတာ္ကို အလိုရွိသလို ပ်ံ႕ႏွံ႔ေအာင္ ျပဳလုပ္ႏိုင္ပါတယ္)
တရားၿပီးဆုံးလို႔ျပန္ၾကတဲ့ပရိသတ္ဟာ ဦးေခါင္းေပၚမွာ လက္အုပ္တင္ကာ ဘုရားရွင္ကိုၾကည့္ၿပီး ေနာက္ဆုတ္သြားကာ မျမင္ေလာက္မွ ဦးခ်ၿပီး နာယူခဲ့ရတဲ့ တရားေတာ္ရဲ႕ဂုဏ္ေက်းဇူးကို ေျပာလ်က္ ျပန္သြားၾကပါတယ္..

Shared from Ma Ohnmar Shin (FB)