ေထရ၀ါဒလာ ဂါထာ ဟုတ္၊ မဟုတ္ စိစစ္ျခင္း

ဂါထာတစ္ခုကို ဘုရားေဟာတရားေတာ္ ဟုတ္ႏိုင္ မဟုတ္ႏိုင္ကို မဟာပေဒသေလးပါးႏွင့္ စိစစ္ရသည္။ မဟာပေဒသဟူသည္- "ဘုရားေဟာတရားေတာ္ကို တည္ေစႏိုင္ေသာ
ႀကီးျမတ္ေသာအေၾကာင္း"ဟု အဓိပၸာယ္ရသည္။
မဟာပေဒသေလးပါးႏွင့္ ညီညြတ္လ်ွင္ ေထရဝါဒ၊ မညီညြတ္လ်ွင္ ေထရဝါဒမဟုတ္ဟု ဆုံးျဖတ္ရပါမည္။ 

မဟာပေဒသေလးပါးမွာ-
၁။ သုတၱ =ပိဋကသုံးပုံဘုရားေဟာ ပါဠိေတာ္မ်ား။
၂။ သုတၱာႏုေလာမ =ဘုရားေဟာပါဠိေတာ္မ်ားႏွင့္ ေလ်ာ္ညီေသာ အဓိပၸာယ္ အေၾကာင္းအရာမ်ား။
၃။ အာစရိယဝါဒ =အ႒ကထာက်မ္းမ်ား။
၄။ အတၱေနာမတိ =သုတၱ သုတၱႏုုေလာမ အာစရိယဝါဒတို႔မွ နည္းကို
ယူ၍ ကိုယ္ပိုင္ဉာဏ္ျဖင့္ ေဝဖန္ဆင္ျခင္သိရွိေသာ
အဓိပၸာယ္အေၾကာင္းအရာမ်ား။

ဤအတၱေနာမတိကို ေရွးဆရာေတာ္မ်ားက ဋီကာက်မ္းဟု မိန္႔ဆိုၾကသည္။ ၄င္းေလးခ်က္တြင္ အေရးအႀကီးဆုံးမွာ သုတၱေခၚ ဘုရားေဟာ ပါဠိေတာ္မ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ သုတၱႏုေလာမ အာစရိယဝါဒ အတၱေနာမတိတို႔သည္ သုတၱ ေခၚ ပါဠိေတာ္လာ အဓိပၸာယ္ႏွင့္ မဆန္႔က်င္မွသာ မွန္ကန္သည္။ ေထရဝါႏွင့္ညီညြတ္သည္ဟု ဆုံးျဖတ္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း မဟာဝဂၢအ႒ကထာ မဟာပရိနိဗၺာနသုတ္တြင္ တိတိက်က် ဖြင့္ျပထားပါသည္။

အေပၚယံနည္းျဖင့္ ေထရဝါဒဂါထာ ဟုတ္ မဟုတ္ ဆုံးျဖတ္ပုံတစ္ခု ရွိပါေသးသည္။ ၄င္းမွာ ေတြ႔လာေသာဂါထာတြင္ "ဥံဳ(သို႔)ေၾသာင္း"
တစ္ခုခုပါလ်ွင္ ေထရဝါဒ မဟုတ္ေၾကာင္း ဆုံးျဖတ္ရန္ပင္ ျဖစ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဥံဳဟူသည္ ဥဳမ္မွျဖစ္လာျခင္းျဖစ္သည္။ ဥံဳကို ပုဒ္ခဲြလိုက္လ်ွင္ "အ အု အမ္ "ဟူ၍ျဖစ္လာသည္။ `အ´သည္ ေလာကကိုဖန္ဆင္းေသာ ျဗဟၼာကို ကိုယ္စားျပဳသည္။ `အု´သည္ ဗိႆႏိုးနတ္ကို ကိုယ္စားျပဳသည္။`အမ္´သည္ သ်ွီဗစ္ ေခၚ သီဝနတ္ကို ကိုယ္စားျပဳသည္။ ထိုနတ္သံုးမ်ိဳးလုံး ဟိႏၵဴ ျဗဟၼဏသေဘာမွာသာ ရွိေသာေၾကာင့္ ဥံဳ ေၾသာင္း ပါေသာ ဂါထာ မႏၲာန္ မွန္သမ်ွကို ဟိႏၵဴ
ျဗဟၼဏဂါထာ မႏၲာန္မ်ားဟု ခဲြျခားႏိုင္ပါသည္။

၄င္းအခ်က္ကိုသတိမထားၾကေသာ ဆရာအခ်ိဳ႕က ဘုရားေဟာဂါထာ အခ်ိဳ႕ကိုပင္ ဥံဳ ေၾသာင္း ခံ၍ ရြတ္ေနၾကရာ ဆြမ္းဆန္ထဲ ၾကြက္ေခ်း အေရာခံရသလို ဘုရားေဟာပါဠိအခ်ိဳ႕မွာ ဂုဏ္ငယ္ၾကရပါသည္။
ထို႔ေၾကာင့္လည္း မန္လည္ဆရာေတာ္ႀကီးက မဃေဒဝလကၤာသစ္တြင္-
"တရားမႀကိဳက္ လ်ွာဒုစရိုက္ႏွင့္ လူမိုက္တစ္ေသာင္း ခ်ီးမြမ္းေရွာင္လည္း လူေကာင္းတစ္ေယာက္ ျပစ္တင္ေၾကာက္ေလာ့ ေရွ႕ေနာက္မဆ လူ႔ဗာလတို႔ ဂုဏေဒါသ ႏွစ္ဝက်ိဳးျပစ္ စိစစ္ေျမာ္ျမင္ မဆင္ျခင္ဘူး ဆိုခ်င္ မက္ေမာ ဆိုလ်ွင္ေဇာျဖင့္ သေဘာအထိုက္ တုတ္ႏွင့္ရိုက္သို႔ သူမိုက္ခ်ီးမြမ္း ဂုဏ္ေသာႏြမ္း၏။" ဟူ၍ စပ္ဆိုေတာ္မူခဲ့ပါသည္။

တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ပိုင္းေၾကာင့္ က်က္စာရေသာပုဂၢိဳလ္ အခ်ိဳ႕ပါ ေဖာ္ျပပါမဟာပေဒသေလးပါးကို သတိမမူၾကပဲ ပရိတ္ႀကီး (၁၁)သုတ္ကိုပင္ တရားေဟာမဟုတ္ တႏၲရဝါဒလာမႏၲာန္မ်ား
ျဖစ္သည္ဟု ဝါဒျဖန္႔သံကို ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွ ၾကားေနရပါသည္။ အနည္းငယ္ဆန္းစစ္ျပပါမည္။

မဂၤလသုတ္ ရတနသုတ္ ေမတၱသုတ္ ခႏၶသုတ္ ေမာရသုတ္ ဝဋသုတ္ ဓဇဂၢသုတ္ အာဋာနာဋိယသုတ္ အဂၤုလိမာလသုတ္မ်ား၏ အစဆုံးႏွစ္ဂါထာ ေဗာဇၥ်င္သုတ္တစ္သုတ္လုံး အာဋာနာဋိယသုတ္ ၆ ဂါထာမွတစ္ပါး က်န္ေသာ ပါဠိေတာ္၌ တိုက္ရိုက္မပါေပ။
သို႔ေသာ္ ေရွးက်မ္းဂန္တတ္ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားက သုတၱ ေခၚ ဘုရားေဟာပါဠိေတာ္မ်ားႏွင့္အညီ စီကုံးထားျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သုတၱာႏုေလာမ ဟူေသာအခ်က္ႏွင့္ ညီညြတ္လ်က္ရွိသည္ျဖစ္၍
ေထရဝါဒႏွင့္မဆန္႔က်င္ပဲ ရြတ္ဖတ္သူမ်ားအတြက္
အလြန္အက်ိဳးမ်ားေသာ ဂါထာမ်ားပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ထိုနည္းတူ "သမၺဳေဒၶ သိရသိၼ ံ စကၠဳမာစရာမာစိေဏၰာ"စေသာဂါထာမ်ားသည္လည္း သုတၱာႏုေလာမဂါထာမ်ား ျဖစ္၍ ေထရဝါဒႏွင့္ မဆန္႔က်င္ေၾကာင္း သိအပ္ေပသည္။

[တႏၲရဟူသည္ ဉာဏ္ပညာဟု အဓိပၸာယ္ရသည္။ ဂါထာမႏၲရာမ်ားသည္ ေလာကီဉာဏ္ပညာမွစ၍ ေလာကုတၱရာဉာဏ္ပညာအထိ ႐ရွိေစႏိုင္ေသာေၾကာင့္ တႏၲရဟု ေခၚျခင္းျဖစ္သည္။
မႏၲရယာနဟူသည္လည္း တႏၲရယာနနည္းတူ မႏၲာန္ကိုအသုံးျပဳေသာ ဂိုဏ္းတစ္ခုပင္ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ေခတ္စားေနေသာ
"ဥံဳမဏိ ပဒၶေမဟုံ"ဟူေသာမႏၲာန္မွာ နီေပါႏိုင္ငံမွလာေသာ မဟာယနမႏၲာန္တစ္ခုပင္ ျဖစ္ပါသည္။ "အဝေလာကိေတသြာရ ဘုရားေလာင္းက တာယာေဒဝီကို ေခၚျခင္း" ျဖစ္သည္။ ေထရဝါဒ
မဟုတ္ေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း သဘာဝအားျဖင့္လည္း ရတနာသုံးပါးႏွင့္ စပ္ဆိုင္ေသာအခ်က္ တစ္ခုမွမပါေသာေၾကာင့္
လည္းေကာင္း ကုသိုလ္တရားပြားမ်ားစရာမရွိ၍ မရြတ္သင့္ပါ။]

ဤpostကိုဖတ္မိသူမ်ားအားလုံး မိမိရြတ္ေနေသာဂါထာမွာ ေထရဝါဒဂါထာ ဟုတ္ မဟုတ္ ခြဲျခားႏိုင္ၾကပါေစ..
ေစတနာျဖင့္..


အရွင္ဇဝန၏ေဆာင္းပါးမွ ထုတ္ႏုတ္ေဖာ္ျပသည္..

Shared from Ma Ohnmar Shin (FB)