သာသနာေတာ္အတြက္ အေႏွာင့္အယွက္မ်ား

အရွင္မဟာကႆပမေထရ္သည္ သာသနာ၏ ေရွ႕အေရးကို ေျမာ္ေတြးၿပီး ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္ ငါးရာတို႔ျဖင့္ ဘုရားရွင္ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ တရားေတာ္မ်ားကို မေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ ႏွဳတ္ေဆာင္ျဖင့္ ပထမသဂၤါယနာ တင္ခဲ့ပါသည္။

ဤသို႔ တရားေတာ္မ်ားကို ဆရာတပည့္တို႔ အစဥ္အဆက္ သင္ၾကားပို႔ခ်ေလရာ သာသနာ အႏွစ္တစ္ရာသို႔ ေရာက္ေသာအခါ ၀ဇၹီတိုင္းသား ရဟန္းမ်ားက ၀ိနည္းေတာ္ကို လက္တစ္လံုးျခား
က်င့္သံုးလာၾက၍ အရွင္မဟာယသ ဦးေဆာင္၍ ဒုတိယသဂၤါယနာ တင္ခဲ့ရပါေလသည္။

ထို႔ေနာက္ သာသနာေတာ္ႏွစ္ ၂၃၅-ႏွစ္ သို႔ အေရာက္တြင္ အေနေခ်ာင္၊ အစားေခ်ာင္ ေနလိုသူတို႔ သာသနာေတာ္ထဲ ၀င္ေရာက္လာၿပီး သာသနာေတာ္ကို ေႏွင့္ယွက္မွဳေၾကာင့္ အရွင္ေမာဂၢလိပုတၱတိႆမေထရ္ ဦးေဆာင္၍ တတိယသဂၤ ါယနာ တင္ခဲ့ပါသည္။

သီဟိုဠ္တြင္ သာသနာေတာ္ စည္ကားေနစဥ္ ဘာသာျခား သူပုန္ေဘးႀကီး ျဖစ္ေပၚလာ၍ ရဟန္းေတာ္မ်ား မဇၩိမသို႔ ကူးသြားၾကေလသည္။ အခ်ိဳ႕ က်မ္းတတ္အေက်ာ္ သံဃာေတာ္တို႔သည္
သီဟို၌ က်န္ရစ္ခဲ့ၾကပါသည္။ လူအမ်ားလည္း ေတာထဲေတာင္ထဲ၌ ပုန္းေအာင္းေနၾကရ၍ ဆြမ္းလွဴမည့္သူမရွိ ျဖစ္ရပါသည္။ ထိုအခါ သီဟိုဠ္ရဟန္းေတာ္တို႔သည္ သစ္ရြက္ျပဳတ္ကို မဘုဥ္းေပးရသည့္
အခါမ်ားလည္း ၾကံဳရပါသည္။ သူပုန္ေဘးႀကီး ၿငိမ္းေအးေသာအခါ ထိုရဟန္းေတာ္မ်ားကို ပင့္ဖိတ္၍ သာသနာေတာ္ အႏွစ္ ၄၅၀ အၾကာတြင္ ၀ဋၬဂါမဏိမင္းသည္ စတုတၳအႀကိမ္ (ေပထက္အကၡရာျဖင့္)
စတုတၳသဂၤ ါသနာ တင္ခဲ့ပါသည္။

ရခိုင္ျပည္ ေ၀သာလီေခတ္ သီရိဓမၼ၀ိဇယမင္း လက္ထက္တြင္ သီဟိုမွ ရဟန္းတစ္ေထာင္၊ ရခိုင္မွ ရဟန္းတစ္ေထာင္တို႔ျဖင့္ ေအဒီ ၆၃၈ ခုႏွစ္တြင္ သဂၤ ါယနာတင္ ဓမၼသဘင္ႀကီးကို ႀကီးက်ယ္ ခန္းညားစြာ က်င္းပခဲ့ပါသည္။
ဤသို႔ျဖင့္ ေရွ႕ဆက္ခဲ့ရာ မင္းတုန္းမင္း လက္ထက္တြင္ သာသနာအရွည္တည္တံ့ေအာင္ စာေမးပြဲမ်ား က်င္းပျခင္းႏွင့္ ေက်ာက္ထက္အကၡရာျဖင့္ ပဥၥမသဂၤ ါယနာ တင္ခဲ့ၾကေလသည္။

လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေသာအခါ ဆရာေတာ္မ်ားႏွင့္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏု အပါအ၀င္ လူဒါယကာမ်ားတို႔ တိုင္ပင္၍ ပိဋကတ္ေတာ္ စာေပမ်ားကို ပံုႏွိပ္တင္၍ ဆဌသဂၤ ါယနာ တင္ခဲ့ပါသည္။

သဂၤါယနာ အႀကိမ္ႀကိမ္တင္လ်က္ တညီတညြတ္ အတည္ျပဳစိစစ္ လက္ခံထားေသာ ေထရ၀ါဒ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားသည္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔၏ ကိုးကြယ္ရာ ဓမၼရတနာ ျဖစ္ပါသည္။
ေထရ၀ါဒ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ အဆံုးအမေတာ္မ်ားကို အပိုအလိုမရွိ၊ ျဖည့္စြက္ ႏုတ္ပယ္ျခင္းမရွိမူလ်က္ မွတ္တမ္းတင္ထားေသာေၾကာင့္ ပကတိ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ပါသည္။
မြန္ျမတ္ပါသည္။ အျခားအျခားေသာ အယူ၀ါဒမ်ား ေရာေထြးယွက္တင္မွဳမ်ား လံုး၀မရွိ။
ဤသို႔ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဓမၼက အၾကြင္းမဲ့သန္႔စင္ေသာ္လည္း ယင္းဓမၼကို ရတနာတစ္ပါးအျဖစ္ ကိုးကြယ္ပါသည္ဟု အာမဘေႏၱခံယူထားေသာ ဘာသာ၀င္မ်ားထဲတြင္မူ အယူအျမင္အားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ အစြဲအလန္းအားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ အေလ့အက်င့္အားျဖင့္လည္းေကာင္း သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္မွဳ  မရွိေသးေပ။ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဓမၼႏွင့္ ဆန္႔က်င္ရာ ျဗဟၼဏ၀ါဒ၊ မဟာယာန၀ါဒ၊ တႏၱရ၀ါဒ၊ ယႏၱရ၀ါဒတို႔မွ ယံုၾကည္မွဳမ်ား၊ အယူစြဲမ်ား၊ အေလ့အထံုမ်ား လႊမ္းၿခံဳေနဆဲရွိေသးေၾကာင္း ၀မ္းနည္းဖြယ္ ေတြ႕ျမင္ေနရေပသည္။
ကိုးကြယ္ရာ ဘာသာတရားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ယံုၾကည္ခ်က္ ခိုင္မာရန္ လိုပါသည္။ ယံုၾကည္ခ်က္ ျပတ္သားတိက်ရန္ လိုပါသည္။ ဤအရာကိုလည္း ယံုလိုက္မည္၊ ထိုအရာကိုလည္း ယံုလိုက္မည္၊ ရတနာသံုးပါးကို ကိုးကြယ္ရွိခိုးမည္၊ ဟိုပုဂၢိဳလ္၊ ဒီပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း ကိုးကြယ္ရွိခိုးမည္ဟု အုတ္ေရာေရာ ေက်ာက္ေရာေရာ မလုပ္သင့္ပါ။ ဟိုယိမ္း ဒီယိမ္း မလုပ္သင့္ပါ။
ျမတ္ဗုဒၶကို ကိုးကြယ္ၿပီး ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဓမၼကို ဦးထိပ္ပန္သည္ဟုဆိုလွ်င္ ျမတ္ဗုဒၶက ပယ္ျမစ္ေသာ အယူအစြဲမ်ား၊ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဓမၼႏွင့္ ဆန္႔က်င္ေသာ ယံုၾကည္မွဳမ်ား၊ အစြဲအလမ္းမ်ား၊ဓေလ့ထံုးစံဆိုသည္မ်ားကို ျပတ္ျပတ္သားသား၊ ဆန္႔က်င္ျခားနားရန္ လိုပါလိမ့္မည္။ ေဗဒင္က်မ္းလာ အယူအဆမ်ား၌ သက္၀င္ယံုၾကည္ျခင္း၊ နတ္ကိုးကြယ္ ပူေဇာ္ပသျခင္း၊ ထြက္ရပ္ေပါက္အတတ္ကို ေလ့လာလိုက္စားျခင္း၊ အင္းအိုင္လက္ဖြဲ႕၊ မႏၱန္တို႔ကို အားကိုးျခင္း၊ သိုက္၊ တေဘာင္၊ အတိတ္၊ နိမိတ္၊ အိပ္မက္တို႔ကို နိမိတ္ဖတ္ျခင္း၊ ယံုၾကည္ျခင္း စသည္တို႔သည္ ေထရ၀ါဒအတြက္ အေႏွာင့္အယွက္ အခက္အခဲမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း အသိေပးေရးသားလိုက္ပါသည္။

{ ျပည္ေထာင္စု သမတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္၊ ရခိုင္ျပည္နယ္ ျပည္သူ႕ေကာင္စီ၏ ေျမာက္ဦးလမ္းညႊန္။ သာသနာေရး ဦးစီးဌာန ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ဘဒၵႏၱဉာဏ (အဂၢမဟာဂႏၳ၀ါစကပ႑ိတ) ၏ ေအာင္ျမင္မွဳေမာ္ကြန္း။ မင္းနန္(ေမာ္ကၽြန္း)၏ ၾသ၀ါဒေပါင္းခ်ဳပ္တို႔ကို ကိုးကားေရးသားပူေဇာ္ပါသည္}

(မွားယြင္းမွဳမ်ားရွိေသာ္ အစဥ္သနားေသာအားျဖင့္ သည္းခံ ခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္ ဦးခိုက္ေလွ်ာက္ထားပါသည္ ဆရာေတာ္အရွင္သူျမတ္ဘုရား)

“ဆုေတာင္းပတၱနာ”
ဓမၼဒါန၊ ဤပုညေၾကာင့္၊
ဘ၀သံသရာ၊ ေနာင္ျဖစ္ရာ၌၊
ပညာထူးခၽြန္၊ ျမင့္ကဲလြန္လ်က္၊
အမြန္ခ်မ္းသာ၊ နိဗၺဴတာကို၊
လ်င္စြာရေစ၊ ေတာင္းဆုေျခြသည္၊
မေသြျပည့္၀ပါေစေသာ္။ ။

ဦးသိန္းေ၀။
http://www.facebook.com/damanadi.tk
http://www.damanady.tk/
(ဓမၼနဒီ)တြင္လည္း ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါသည္။
(ပိုမိုျပည့္စံုေကာင္းမြန္ေအာင္ အဆင္ေျပသလို ျဖည့္စြက္ေရးသားျပဳျပင္ၿပီး Share ႏိုင္ပါသည္။)