သာမာ၀တီမိဖုရား၏ အမွားလုပ္မိခဲ့တဲ့ သံသရာခရီး

ေကာသမၺီျပည္က ဥေတနမင္းႀကီးမွာ သာမာ၀တီဆိုတဲ့ မိဖုရားတစ္ပါးရွိပါတယ္။ တစ္ေန႔ သာမာ၀တီဆိုတဲ့ မိဖုရားဟာ နန္းျပသာဒ္ႀကီးတစ္ခုလံုး မီးေလာင္ၿပီး အၿခံအရံငါးရာႏွင့္ အတူတကြ မီးေလာင္ေသဆံုးသြားပါတယ္။ ခုေခတ္လို ေျပာမယ္ဆိုရင္ အေသဆိုးနဲ႔ ေသသြားတယ္လို႔ ေျပာၾကမွာပါ။ သာမာ၀တီ မိဖုရား မီးေလာင္လို႔ ေသရတာဟာ သံသရာခရီး သြားတဲ့အခ်ိန္ အမွားတစ္ခု လုပ္ခဲ့မိပါတယ္။ အေၾကာင့္မဲ့ အက်ိဳးမျဖစ္ပါ။ 

တစ္ေန႔ သာမာ၀တီအေလာင္းျဖစ္တဲ့ မိဖုရားနဲ႔ ေမာင္းမမိႆံငါးရာတို႔ တစ္ခုေသာ ျမစ္ဆိပ္ကိုဆင္းၿပီး ေရခ်ိဳးၾကပါတယ္။ အားရပါးရ ေရခ်ိဳးၿပီး ခ်မ္းတဲ့အခါ အေႏြးဓာတ္ ရဖို႔အတြက္ မီးလွံဳခ်င္ၾကပါတယ္။ မီးလွံဳခ်င္ေတာ့ ပေစၥကဗုဒၶါ ထိုင္ေနမွန္းမသိဘူး၊ မီးလွံဳလို႔ရမွာပဲဆိုၿပီး ခ်ံဳပုတ္ႀကီးကို မီးတိုက္လိုက္တယ္။ ခ်ံဳပုတ္ႀကီးကို မီးတိုက္လိုက္လို႔ မီးေတြေလာင္ ျပာက်သြားတယ္။ ပေစၥကဗုဒၶါကေတာ့ နိေရာဓသမာပတ္ ၀င္စားေနတာဆိုေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ သမာဓိ စြမ္းအားေၾကာင့္ ပေစၥကဗုဒၶါကို မီးမေလာင္ပါဘူး။ သို႔ေသာ္ ခ်ံဳပုတ္ႀကီး မီးေလာင္သြားတဲ့အခါ ကိုယ္ေတာ္ႀကီးက ငုတ္တုတ္ေပၚလာတယ္။ အဲဒီအခါက်မွ“နန္းေတာ္ကို ဆြမ္းခံၾကြတဲ့ ပေစၥကဗုဒၶါႀကီးပဲ၊ ဘုရင္ႀကီးသိရင္ ဒို႔ကိုသတ္ေတာ့မွာပဲ။” သူတို႔စိတ္ထဲမွာ ပေစၥကဗုဒၶါ မီးေလာင္ေသသြားၿပီလို႔ ထင္ၾကပါတယ္။ ပေစၥကဗုဒၶါကိုသတ္မွဳ က်ဴးလြန္သြားၿပီလို႔ ထင္ၾကပါတယ္။ အစက မသိလို႔ မီးရွိဳးမိတာဆုိေတာ့ အကုသိုလ္ မျဖစ္ဘူး။ သူတို႔ရဲ႕ရည္ရြယ္ခ်က္ကလဲ မီးလွံဳခ်င္လို႔ ခ်ံဳကိုမီးရွိဳးတာ။ မီးပံုထဲ ပေစၥကဗုဒၶါ ေပၚလာတဲ့အခါက်မွ “ ဒို႔လုပ္ထားတဲ့အလုပ္ တျခားလူမသိေအာင္ အစေဖ်ာက္မွပဲ ” ဆိုၿပီး အနီးအနားမွာရွိတဲ့ ထင္းေတြသစ္ကိုင္းေတြ စုၿပီး အစေပ်ာက္ေအာင္ ရည္ရြယ္ကာ ထပ္ၿပီးမီးတိုက္လိုက္ေတာ့ အကုသိုလ္ ျဖစ္သြားၿပီ။
အကယ္၍ သူတို႔ မေတာ္တဆ ျဖစ္စဥ္တုန္းက ဆက္ၿပီး အမွားမလုပ္ဘဲနဲ႔၊ ရည္ရြယ္ကာ ထပ္ၿပီး မီးမတိုက္ဘဲနဲ႔ ပေစၥကဗုဒၶါကို ရွိခိုးေတာင္းပန္၊ မသိလို႔ လုပ္မိတာပါလို႔ဆိုရင္ ပေစၥကဗုဒၶါလည္း ပရိနိဗၺာန္စံတာမွမဟုတ္ဘဲ၊ သမာဓိစြမ္းအားေၾကာင့္ မီးမေလာင္ပါ။ အခ်ိန္တန္ရင္ ျပန္ၾကြသြားမွာပါ။ အဲဒါကို မသိဘဲ အစေပ်ာက္ေအာင္ ထင္းပံုႀကီးပံုၿပီးမီးရွိဳး၊ မီးကၽြမ္းေလာက္ၿပီဆိုၿပီးမွ နန္းေတာ္ကို ျပန္သြားၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ရက္က်ေတာ့ ပေစၥကဗုဒၶါ နန္းေတာ္သို႔ ဆြမ္းခံၾကြလာျပန္တယ္။ 

သူတို႔ရဲ႕ ေစတနာဆိုးနဲ႔ လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ ပေစၥကဗုဒၶါ ပရိနိဗၺာန္ စံမသြားေသာ္လည္းပဲ၊ ေစတနာနဲ႔ မီးတိုက္ခဲ့သည့္ အတြက္ေၾကာင့္ သာမာ၀တီမိဖုရား အမွဴးရွိတဲ့ မိဖုရားေတြဟာ အဲဒီဘ၀က ေသတဲ့အခါ ငရဲေရာက္ၿပီး၊ ျဖစ္ေလရာဘ၀မွာ မီးေလာင္ၿပီး ေသရတယ္။ အေသဆိုးနဲ႔ ေသတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ သံသရာခရီးသြားရင္းက အမွားလုပ္ခဲ့တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ လူတိုင္း အေသဆိုးနဲ႔ ေသၾကတာ မဟုတ္ပါ။
အဲဒါေၾကာင့္ မိမိတို႔တေတြလည္း သံသရာခရီး သြားေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အမွားမလုပ္မိေစရန္ အေရးႀကီးေၾကာင္း သိရွိနားလည္ သေဘာေပါက္ၾကၿပီး ေကာင္းမွဳကုသိုလ္ကိုေဆာင္ကာ ျမင့္ျမတ္ေသာ စိတ္ထားျဖင့္ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေတြ ခံစားစံစားႏိုင္ကာ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္ၾကပါေစ ကုန္သတည္း။ ။

{ ၁၃၇၁ ခုႏွစ္၊ တပို႔တြဲလျပည့္ေက်ာ္ ၉ ရက္၊ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး၊ ဥကၠံၿမိဳ႕၌ ေဒါက္တာ အရွင္ နႏၵာမာလာဘိ၀ံသ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ သံသရာခရီးသြား အမွားမလုပ္မိေစႏွင့္ တရားေတာ္ကို ကိုးကားေရးသားပူေဇာ္ပါသည္။ }

(မွားယြင္းမွဳမ်ားရွိေသာ္ အစဥ္သနားေသာအားျဖင့္ သည္းခံခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္ ဦးခိုက္ေလွ်ာက္ထားပါသည္ ဆရာေတာ္အရွင္သူျမတ္ဘုရား)

“ဆုေတာင္းပတၱနာ”
ဓမၼဒါန၊ ဤပုညေၾကာင့္၊
ဘ၀သံသရာ၊ ေနာင္ျဖစ္ရာ၌၊
ပညာထူးခၽြန္၊ ျမင့္ကဲလြန္လ်က္၊
အမြန္ခ်မ္းသာ၊ နိဗၺဴတာကို၊
လ်င္စြာရေစ၊ ေတာင္းဆုေျခြသည္၊
မေသြျပည့္၀ပါေစေသာ္။ ။

ဦးသိန္းေ၀။
http://www.facebook.com/damanadi.tk
http://www.damanady.tk/ (ဓမၼနဒီ)တြင္လည္း ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါသည္။

(ပိုမိုျပည့္စံုေကာင္းမြန္ေအာင္ အဆင္ေျပသလို ျဖည့္စြက္ေရးသားျပဳျပင္ၿပီး Share ႏိုင္ပါသည္။)