သမိတိဂုတၱမ မေထရ္ေလာင္းသည္ ၀ိပႆီ
ဘုရားလက္ထက္တြင္ အမ်ဳိးေကာင္းသားတစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့ေလၿပီး ဘုရားရွင္ကို ဖူးေတြ႕ရေသာအခါ ၾကည္ညိဳသျဖင့္ ျမတ္ေလးပန္းမ်ားျဖင့္ ပူေဇာ္ခဲ့သည္။
ထိုကုသုိလ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေလရာ ဘ၀တိုင္း၀ယ္ အမ်ဳိး၊ အဆင္း၊ အၿခံအရံတို႕ႏွင့္ျပည့္စံုကာ သူမတူေအာင္ေနထိုင္ခဲ့ရသည္။
ထို႔ေနာက္ ဘ၀တစ္ခုတြင္ ႏႈတ္သရမ္းေသာ အမ်ဳိးသားျဖစ္ၿပီး သကၤန္းၿခံဳ၍ ဆြမ္းခံလွည့္လည္လာေသာ ပေစၥကဗုဒၶါတစ္ပါးကို ေတြ႕ျမင္ေလလွ်င္ ႏႈတ္ကသရမ္းၿပီး
ဤ ကတံုးရဟန္း ႏူေနပံုရသည္။ ႏူေနသည့္အတြက္ သကၤန္းကို႐ုံကာ လွည့္လည္လာတာျဖစ္လိမ့္မည္ဟုစြပ္စြဲၿပီး တံေတြးနဲ႔ ထြီကနဲေထြးကာ
ထြက္ခြါသြားေလသည္။ ထိုအမ်ဳိးသားသည္ ထိုႏႈတ္ထြက္ ၀စီကံေၾကာင့္ ငရဲ၌အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ခံခဲ့ရသည္။
ကႆပ ဘုရားရွင္လက္ထက္တြင္ လူလာျဖစ္ျပန္သည္။ အရြယ္ေရာက္ေသာ္ ပရဗိုဇ္ရဟန္းျပဳကာ တစ္ေန႔တြင္ အက်င့္သီလႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ဥပါသကာတစ္ေယာက္ကို စိတ္အလိုမက်ျဖစ္ကာ
ေဒါသထြက္ၿပီး လူႏူဟူ၍ ဆဲေရးေလသည္။
ယခုေဂါတမ ဘုရားရွင္လက္ထက္တြင္ သာ၀တၳိၿမိဳ႔၌ မထင္ရွားေသာ ပုဏၰားတစ္ေယာက္၏ သားလာျဖစ္သည္။ မိဘတို႔က သမိတိဂုတၱအမည္ေပးခဲ့သည္။
သမိတိဂုတၱသည္ အရြယ္ေရာက္လတ္ေသာ္ ဘုရားရွင္၏ တရားကို နာၾကားရၿပီး သဒၶါတရား ျဖစ္ကာရဟန္း ျပဳေလသည္။ သီလကို အလြန္
စင္ၾကယ္ေအာင္ေစာင့္ထိန္းေလ့ရွိသည္။
အတိတ္ဘ၀ မ်ားစြာက ပေစၥကဗုဒၶါကို လူႏူဟု စြပ္စြဲ ကဲ့ရဲ႕မႈ၊ သီလရွိေသာဥပါသကာကို လူႏူဟု ဆဲေရးမႈ အကုသိုလ္ ၀စီႏႈတ္ထြက္ေၾကာင့္ ႏူနာ ေရာဂါစြဲကပ္ခံရေလသည္။
ႏူနာေရာဂါေၾကာင့္ မေထရ္၏ကုိယ္မွအနာမ်ား ကြဲျပတ္ကာ အရည္မ်ား ယိုစီးက်ေသာေၾကာင့္ ဂီလာန အေဆာင္တြင္ေနရသည္။
တစ္ေန႔တြင္ ရွင္သာရိပုတၱရာသည္ လူနာလာေမးရင္း ငါ့ရွင္ ခႏၶာ ရွိေနသမွ် ကာလပတ္လံုး ေ၀ဒနာရွိေနမည္သာျဖစ္သည္။ ခႏၶာ မရွိမွသာ
ဒုကၡေ၀ဒနာမရွိမည္ဟု ေ၀ဒနာ ႏုပႆနာကမၼ႒ာန္းကိုေဟာေတာ္မူသည္။
သမိတိဂုတၱမေထရ္သည္ အရွင္သာရိပုတၱရာ၏ ၾသ၀ါဒကိုခံယူ၍ ၀ိပႆနာတရားအားထုတ္ရာ မၾကာခင္ ဆဠာဘိညာရဟႏၱာ ျဖစ္သြားရသည္။
ပါရမီရွင္ရဟႏၱာပင္ျဖစ္ေစကာမူ အတိတ္ဘ၀ကေျပာဆိုမိခဲ့ေသာ ၀စီႏႈတ္ထြက္ၾကမ္းစကားသည္ ယခုဘ၀တြင္ ကံၾကြင္းအျဖစ္ လိုက္လံ
အက်ဳိးေပးသည္ကို သတိျပဳၾကပါ။
သမိတိဂုတၱေထရဂါထာ။
တကၠသိုလ္သွ်င္သီရိ
ဓမၼာစရိယ-ဘီေအ
တစ္စကၠန္႔ေဒါသစကား ေပးဆပ္ရသည္က အလြန္မ်ား စာအုပ္မွ
No comments:
Post a Comment