ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ားသည္ ဗုဒၶ၏
ေဟာေျပာခ်က္မ်ားႏွင့္ အဘယ္ေၾကာင့္ဆင္တူ
သနည္း။ ခရစ္ေတာ္သည္ အရိမိေတၱယ်ဘုရား
၏အေလာင္းေတာ္ျဖစ္သည္ဟူေသာစကားမွန္
ပါသေလာ။
ေမးျမန္းသူ။ ။ ခရစ္ယာန္ဘုန္းေတာ္ႀကီး ေဂ်၊
၀စ္(လ္)ဆင္၊ အယ္(မ္)ေအ( ေအာက္စဖို႔တကၠ
သိုလ္) ဘံုဘိုင္ၿမိဳ႕ အက္လီဖင္စတံုးေကာလိပ္
ေက်ာင္း၊ အဂၤလိပ္ဘာသာ ပါေမာကၡ။
ေျဖဆိုသူ။ ။ ဆရာေတာ္အရွင္အရိယဓမၼ။
ဆရာေတာ္။ ခ်စ္ခင္သနားစိတ္ ထားရွိေရး၊ က႐ု
ဏာတရား ပြားမ်ားေရး၊ သီးခံေရး၊ အျပစ္မွ ခြင့္
လႊတ္ေရးစတဲ့အေရးကိစၥတို႔နဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ခရစ္
ေတာ္ေဟာေျပာထားတဲ့တရားမ်ားဟာ ဗုဒၶကိုယ္
ေတာ္ျမတ္ ကိုယ္တိုင္ ေဟာေျပာေတာ္ မူခဲ့တဲ့
တရားေတာ္မ်ားနဲ႔ဆင္တူပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီ
လိုဆင္တူသလိုလိုရွိတာနဲ႔ ခရစ္ေတာ္ဟာ အရိ
မိေတၱယ်အေလာင္းေတာ္ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့စကား
ကေတာ့ အေၾကာင္းအက်ဳိးဆက္စပ္မႈသေဘာ
တရားနဲ႔ ကန္႔လန္႔ဆန္႔က်င္ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီ
ေတာ့ ဒီအယူအဆကိုဖယ္ရွားပစ္ရန္ဦးဇင္းက
အေမးပုစၧာအခ်ဳိ႕ကို ေမးဖို႔လိုပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီ
အေမး ပုစၧာေတြကုိေတာ့ ဒကာႀကီးက ေျဖဆို
ေစလိုပါတယ္။
ဆရာေတာ္ ။ ဘယ္အရြယ္မွာ ခရစ္ေတာ္ဟာ
ေရဟူဒီလူမ်ဳိးတို႔ရဲ႕ဘုရားေက်ာင္းမွ ထြက္ခြါၿပီး
ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါသလဲ ဒကာႀကီး။
၀စ္လဆင္ ။ ခရစ္ေတာ္ဟာ ၁၂ ႏွစ္အရြယ္မွာ
ေရဟူဒီလူမ်ဳိးတို႔ရဲ႕ ဘုရားေက်ာင္းမွ ထြက္ခြါၿပီး
အမိအဘတို႔ကိုစြန္႔ခြါသြားပါတယ္။
ဆရာေတာ္ ။ ခရစ္ေတာ္ဟာ ဘယ္အရြယ္မွာ
စၿပီးတရား ေဟာသလဲ။
၀စ္လဆင္ ။ ခရစ္ေတာ္ဟာသူ႔ရဲ႕တရားဓမၼေတြ
ကိုသက္ေတာ္ ၃၀မွာ စတင္ေဟာခဲ့ပါတယ္ ဆ
ရာေတာ္။
ဆရာေတာ္ ။ ဒါျဖင့္ အသက္ ၁၂ က အသက္
၃၀ အထိ ၁၈ ႏွစ္လံုးလံုး ခရစ္ေတာ္ဟာ ဘယ္
ေရာက္သြားပါသလဲ။
၀စ္လဆင္ ။ ဒီ ၁၈ ႏွစ္လံုးလံုး ခရစ္ေတာ္ဟာ
သူရဲ႕ေမြးစားဖခင္ သွ်င္ေယာသ စိန္႔ဂ်ဳိးဇက္ နဲ႔
အတူတကြေနထုိင္လ်က္ရွိပါတယ္ ဆရာေတာ္။
ဆရာေတာ္ ။ ဒီ အဘိုးတန္တဲ့ ၁၈ႏွစ္လံုးလံုး
ခရစ္ေတာ္ဟာ ဘာမ်ား လုပ္ေနပါသလဲ။
၀စ္လဆင္ ။ သူရဲ႕ေမြးစားဖခင္ သွ်င္ေယာသကို
ကူညီၿပီး လက္သမားအလုပ္ကိုလုပ္ေနဟန္တူပါ
တယ္ ဆရာေတာ္။
ဆရာေတာ္ ။ ဒါျဖင့္ ခရစ္ေတာ္ဟာ လူသားတို႔
အား အကုသုိလ္ကံမွ တနည္းအားျဖင့္ ငရဲဘံုမွ
ကယ္တင္ရန္ ေမြးဖြားလာျခင္း မဟုတ္ဘဲ သွ်င္
ေယာသကို လက္သမား အလုပ္မွာ ၀င္ေရာက္
ကူညီဖို႔ရန္ေမြးဖြားလာရတယ္လို႔ ဆိုလိုပါသလား
ဒကာႀကီး။
၀စ္လဆင္ ။ ခရစ္ေတာ္ဟာ လူသားတို႔ကို
အကုသိုလ္ ကံတရားမွ တနည္းအားျဖင့္ ငရဲဘံုမွ
ကယ္တင္ရန္ေမြး ဖြားလာျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပ
မယ့္ သူ႔ရဲ႔ တရားဓမၼတို႔ကို ေဟာေျပာရန္ ဖခင္
ထာ၀ရဘုရားသခင္ရဲ႕အမိန္႔ေတာ္ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္
ေနျခင္းဘဲျဖစ္ပါတယ္ဘုရား။
ဆရာေတာ္ ။ ဒါျဖင့္ခရစ္ေတာ္ဟာ ဖခင္ထာ၀ရ
ဘုရားသခင္ရဲ႕အမိန္႔ေတာ္ကို ေစာင့္ေနဆဲ ၁၈
ႏွစ္ကာလအတြင္း ေသၾကရတဲ့ သန္းေပါင္းမ်ား
စြာေသာ လူေတြဟာ ေကာင္းကင္ဘံုနန္းကိုဘဲ
သြားသလား၊ ငရဲျပည္ကိုဘဲသြားၾကရသလား။
၀စ္လဆင္ ။ ဒီ ၁၈ႏွစ္ကာလအတြင္း ေသေၾက
ပ်က္စီးၾကရတဲ့လူေတြဟာ အကုသိုလ္ကံေတြထဲ
နစ္မႊန္းၿပီးငရဲဘံုသို႔ေရာက္ၾကရပါတယ္ဆရာေတာ္။
ဘာျပဳလို႔လဲဆိုေတာ့ အဲဒီ လူသားေတြအတြက္
ေကာင္းကင္ဘံုနန္းတံခါး မပြင့္ေသးလို႔ပါ ဆရာ
ေတာ္။
ဆရာေတာ္ ။ ဒကာႀကီး ယခုေျပာတဲ့စကားအရ
ဆိုရင္ခရစ္ေတာ္ဟာ လူသားတစ္ရပ္လံုးကို ကယ္
တင္တဲ့ပုဂၢဳိလ္မဟုတ္ဘဲ သူ႔ကိုလက္၀ါးကပ္တိုင္မွာ
ကပ္ခ်ည္ၿပီး ေသၾကရတဲ့သူေတြကိုသာ ကယ္တင္
တဲ့ပုဂၢဳိလ္ေပါ့။
၀စ္လဆင္ ။ ဒီေမးခြန္းဟာခက္ခဲ႐ႈပ္ေထြးတဲ့ ေမး
ခြန္းျဖစ္တဲ့အတြက္ တပည့္ေတာ္မေျဖတတ္ပါဆရာ
ေတာ္။
ဆရာေတာ္ ။ ဒကာႀကီး ဒါကို မေျဖႏိုင္ရင္ ဒကာ
ႀကီးတို႔ရဲ႕ ဂိုဏ္းမႀကီးျဖစ္တဲ့အဂၤလန္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ေကာ
ေျဖႏိုင္ပါ့မလား။
၀စ္လဆင္ ။ ဒါဟာနက္နဲ႐ႈပ္ေထြးတဲ့ျပႆနာတ
ရပ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ အဂၤလန္ျပည္ ကင္တာဘာရီၿမိဳ႕
က ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ႀကီးလည္းေျဖႏိုင္မွာမဟုတ္ပါဘူး ဆ
ရာေတာ္။
ဆရာေတာ္ ။ နက္နဲ႐ႈပ္ေထြးဆိုတဲ့စကားရဲ႕ အဓိ
ပၸါယ္ဟာ ဘာလဲ ဒကာႀကီး။
၀စ္လဆင္ ။ နက္နဲ႐ႈပ္ေထြးတယ္ဆိုတာဟာ သာ
မာန္လူသားထက္တတ္သိနားလည္တဲ့ နတ္အစရွိ
တဲ့သူတို႔ကိုယ္တိုင္ မေျဖရွင္းႏုိင္တဲ့လွ်ဳိ႕၀ွက္ထားတဲ့
အမွန္တရားပါဘဲဆရာေတာ္။ ဒီတရားကို ထာ၀ရ
ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္သာ ေျဖရွင္းႏုိင္ပါမယ္
ဆရာေတာ္။
ဆရာေတာ္ ။ ဒါျဖင့္ ဒကာႀကီးတို႔ရဲ႕ခရစ္ယာန္ဘာ
သာမွာ လွ်ဳိ႕၀ွက္တဲ့ အမွန္တရားမ်ားပါ၀င္လ်က္ရွိ
တယ္ေပါ့။ဒါျဖင့္ရင္ ခရစ္ယာန္ဘာသာတရားေတာ္
ဟာ မျပည့္စံုေသးဘူးလို႔ ဆိုရေပလိမ့္မယ္။ ယခု
တိုင္ခရစ္ယာန္ဘာသာတရားနဲ႔ဆိုင္ရာ တရားအခ်ဳိ႕
ဟာ ေမွာင္ထဲမွာဘဲရွိေနေသးတယ္ေပါ့။ ဟုတ္သ
လား ဒကာႀကီး။
၀စ္လဆင္ ။ တပည့္ေတာ္မွာ တျခားအေျဖေပး
စရာမရွိေလေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္လို႔ဘဲ ၀န္ခ့ရမွာ
ဘဲဆရာေတာ္။
ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ ဒီ ၁၈ႏွစ္လံုးလံုး တိမ္ျမွဳပ္ေပ်ာက္
ကြယ္ေနတဲ့ဘ၀ကို အေမရိကတိုက္ခ်ီကာဂိုၿမိဳ႕
က ကမၻာေက်ာ္ ခရီးလွည့္လည္သူသုေတသန
ပုဂၢဳိလ္ ပါေမာကၡဂိုးရစ္(ခ္)ရဲ႕မွတ္တမ္းအရ ဦးပ
ဥၨင္း ယခုရွင္းလင္းျပပ့ါမယ္။ဒကာႀကီးဂ႐ုစိုက္ၿပီး
နားေထာင္ပါ။
ပါေမာကၡဂိုးရစ္(ခ္)ဟာ တိဘက္ျပည္ ဗုဒၶဘာ
သာဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမ်ားမွာ ခရစ္ေတာ္
ကုိယ္တိုင္ ေဟၿဗဲဘာသာနဲ႔ ေရးသားထားတဲ့
မွတ္စုကို ရခဲ့ၿပီး ၁၉၂၅ခုႏွစ္က ခရစ္ေတာ္၏
မသိေသးေသာ သြန္သင္ေဟာေျပာခ်က္မ်ား
ဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႔ စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုေရးသား
ထုတ္ေ၀ခဲ့တယ္။ ခရစ္ယံဘာသာကို အလြန္
သက္၀င္ယံုၾကည္တဲ့ ပါေမာကၡဂိုးရစ္(ခ္)ဟာ
၁၈ ႏွစ္လံုးလံုး ခရစ္ေတာ္ဒီလိုနစ္ျမွဳပ္ေပ်ာက္
ကြယ္ေနတဲ့အေၾကာင္းကို အလြန္သိလိုလွလို႔
အေမရိကမွာရွိတဲ့ ခရစ္ယံဘာသာ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္
ဂိုဏ္းအုပ္တို႔ကို ေမးျမန္းၾကည့္တယ္။ ဒါေပ
မယ့္ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဘယ္သူကမွ သူ႔
ကိုရွင္းလင္းမေျပာႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဒါနဲ႔ဘဲ ဒီကိစၥနဲ႔
ပတ္သတ္လို႔ သူကိုယ္တိုင္ သုေတသနလုပ္
ငန္း ထြက္လုပ္တယ္။ ဒီလို ဘယ္သလီဟန္၊
ေဂ်႐ုစလင္၊ ကိုင္႐ို၊ တူရကီ၊ အိႏၵိယနဲ႔ တိ
ဘက္ျပည္ေတြမွာ အားတက္သေရာ ႀကိဳး
ပမ္းၿပီး လိုက္လံစံုစမ္းေတာ့ ေနာက္ဆံုး တိ
ဘက္ျပည္ ေတာင္ပိုင္း မြန္ဘုန္းေတာ္ႀကီး
ေက်ာင္းမွ ေက်ာင္းထုိင္ ဆရာေတာ္ မဟာ
ေထရ္ျမတ္ကို ခရစ္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ စာရြက္
ေပါင္း ၁၀၀ ေပၚမွာ သူကုိယ္တိုင္ ဒီ ၁၈ႏွစ္
အတြင္းေတြ႕ႀကံဳခဲ့တဲ့ အေတြ႕အႀကံဳကိုမွတ္
တမ္းတင္ၿပီး ႀကိဳးနဲ႔က်က်နနခ်ည္ေႏွာင္ကာ
သူ႔ကိုတရားဓမၼမ်ားသြန္သင္တဲ့အေနနဲ႔ ကန္
ေတာ့ခဲ့တဲ့မွတ္တမ္းကို ရခဲ့တယ္။ အဲဒီမွတ္
တမ္းမွာ ခရစ္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ေအာက္ပါအ
တိုင္းေရးသားထားတာကို ေတြ႔ရတယ္လုိ႔ ဂိုး
ရစ္(ခ္)ကေရးသားျပတယ္။
ကၽြႏု္ပ္အား အသက္ ၁၂ ႏွစ္အရြယ္သို႔ေရာက္
ေသာအခါ ေရဟူဒီလူမ်ဳိးတို႔၏ ထံုးတမ္းစဥ္လာ
အရ ေရဟူဒီဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသို႔ ေႏြဦး ရာသီ
ပြဲေတာ္အတြင္း ေခၚသြားၾကပါသည္။ ထိုေရဟူ
ဒီေက်ာင္း၌ ေရဟူဒီဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားသည္
ထာ၀ရဘုရားသခင္၏ ဖန္ဆင္းျခင္း၊ သူ၏က႐ု
ဏာ၊ သူ၏ေဒါအမ်က္၊ သူ၏တရားမွန္ကန္ျခင္း
စသည့္တရားတို႔ကို ေဆြးေႏြးႏွီးေႏွာေနၾက၏။
ကၽြႏု္ပ္အဘိုး၏အရွိန္အ၀ါျဖင့္ကၽြႏု္ပ္သည္ေရဟူ
ဒီဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားအားကၽြႏု္ပ္မသိနားမလည္
သည့္ အခ်က္တို႔ကို ေမးျမန္းခြင့္ရရွိခဲ့၏။ကၽြႏု္ပ္
ပထမဦးဆံုးေမးျမန္းသည့္ေမးခြန္းကား
ေယဟိုး၀ါးသည္ လူအခ်ဳိ႕ကိုလူခ်မ္းသာ၊ အခ်ဳိ႕
ကို လူဆင္းရဲ၊ အခ်ဳိ႕ကို ပညာရွိ၊ အခ်ဳိ႕ကို လူ႔
အႏၶ၊ အခ်ဳိ႕ကို လူေကာင္း၊ အခ်ဳိ႕ကို ႐ုပ္ရည္
အလွအပ၊ အခ်ဳိ႕ကို အ႐ုပ္ဆိုး အက်ည္းတန္၊
အခ်ဳိ႕ကိုအသက္ရွည္ရွည္၊ အခ်ဳိ႕ကို အသက္တို
တို၊ အခ်ဳိ႕ကို မ်က္စိအေကာင္း၊ အခ်ဳိ႕ကိုမ်က္စိ
မျမင္၊ အခ်ဳိ႕ကိုက်န္းက်န္းမာမာ၊ အခ်ဳိ႕ကိုေရာ
ဂါသည္၊ အခ်ဳိ႕ကို အားအင္ အေကာင္း၊ အခ်ဳိ႕
ကို အားအင္ အခ်ိအနဲ႔ အစရွိသျဖင့္ လူအခ်င္း
ခ်င္း ကြဲျပားျခားနားစြာ အဘယ္ေၾကာင့္ဖန္ဆင္း
ထားပါသလဲ ဟုျဖစ္၏။
ထိုအခါ ေရဟူဒီဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ပရိသတ္
အားလံုးသည္ အံ့အား သင့္သြားၾက၍ ကၽြႏု္ပ္၏
ေမးခြန္းကို မေျဖႏိုင္ၾကသျဖင့္
အို ... သူငယ္၊ ဤ အခ်က္ကို ေရဟိုး၀ါးသာ
လွ်င္သိႏုိင္သည္ဟု ေရဟူဒီဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ား
က ျပန္ေျပာၾက၏။
တဖန္ အကၽြႏု္ပ္က ေယဟိုး၀ါးသည္ အတိတ္၊
ပစၥဳပၸန္ အနာဂတ္ဟူ၍ သံုးပါးေသာ ကာလတို႔ကို
သိပါလ်က္ႏွင့္ အဘယ္ေၾကာင့္ငရဲဘံုကိုဖန္ဆင္း
ပါသနည္းဟု ေမးျမန္းပါသည္။
ထိုအခါေရဟူဒီဆရာေတာ္မ်ားက
ယုတ္မာ ညစ္ညမ္းသူတို႔ကို အျပစ္ဒဏ္ေပးရန္
ငရဲဘံုကို ဖန္ဆင္းခဲ့သည္ဟု ျပန္ေျဖ၏။
ထို႔ေနာက္ တဖန္
ေယဟိုး၀ါးသည္ သူ၏ဖန္ဆင္းမႈႏွင့္ဆိုင္ရာ အနာ
ဂတ္ ကာလ၏ သေဘာကို သိျမင္ပါလ်က္ႏွင့္ အ
ဘယ္ေၾကာင့္ယုတ္မာ ညစ္ညမ္းသူတို႔ကို ဖန္ဆင္း
ရပါသနည္း ဟ ုအကၽြႏု္ပ္က ထပ္၍ ေမးလိုက္ျပန္
၏။ ထိုအခါအားလံုးေသာ ေရဟူဒီဘုန္းေတာ္ႀကီး
မ်ားသည္ မည္သို႔မွ် မေျဖႏိုင္ၾကေတာ့ဘဲ ကၽြႏု္ပ္
အား သူတို႔အားလံုး၏ဂိုဏ္းခ်ဳပ္အျဖစ္ေရြးေကာက္
တင္ေျမွာက္ၾက၏။ ထို႔ေနာက္အကၽြႏု္ပ္၏ ျမင့္ျမတ္
သည့္ ရာထူးအရွိန္ကို အသံုးျပဳလ်က္ ႏွင္တံ တ
ေခ်ာင္းကိုယူကာ ဘုရားတန္ေဆာင္းမ်ားဤသူတို႔
လုယက္တိုက္ခိုက္၍ ရေသာပစၥည္းတို႔ကိုေရာင္းခ်
ေနၾကသူမ်ားအား ႏွင္တံႏွင့္႐ုိက္ၿပီး
ဤေနရာကား ေယဟိုး၀ါးတန္ေဆာင္းျဖစ္သည္။
အသင္တို႔အတြက္ ေစ်းေရာင္းစရာေနရာမဟုတ္
ဟုဆိုကာ ႏွင္ထုတ္ပစ္လိုက္၏။
ေယဟိုး၀ါး၏တရားကား ရွက္ဖြယ္ျဖစ္ေနေၾကာင္း
အေျခအျမစ္မရွိေၾကာင္းကို သိျမင္လာေသာ အကၽြ
ႏု္ပ္သည္ အလြန္ျမင့္ျမတ္သည့္ ဂုဏ္ထူး၊ ေနရာထူး
တို႔ကိုရေနသည့္တိုင္ေအာင္ ဤ မဟုတ္မမွန္ေသာ
စကားကိုရြံရွာမုန္းတီး၍ အမွန္တရားကို မေတြ႕ေတြ႕
ေအာင္ရွာမည္ဟု သႏၷိ႒ာန္ ခ်လိုက္၏။ ထို႔ေနာက္
အကၽြႏု္ပ္သည္ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းမွထြက္၍ၿမိဳ႕ေတာ္
မွထြက္ခြါလာခဲ့၏။ ငါးမိုင္ ေျခာက္မိုင္ေက်ာ္ခန္႔လမ္း
ေလွ်ာက္မိေသာအခါ ခရီးသြားကုန္သည္တစ္စုႏွင့္
ေတြ႕၏။ သူတို႔၏၀တ္စားဆင္ယင္ပံုမွာ ေရဟူဒီလူ
မ်ဳိးမ်ားႏွင့္ကြဲျပားျခားနားလ်က္ရွိရာသူတို႔သည္တိုင္း
တစ္ပါးမွ လာေရာက္ၾကသည့္ ကုန္သည္မ်ား ျဖစ္ရ
မည္ဟု သတိျပဳမိ၏။ သို႔ႏွင့္သူတို႔အနီးသို႔ ခ်ဥ္းကပ္
လိုက္ရာ ကံအားေလ်ာ္စြာ သူတို႔ ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္
ေတြ႕ၿပီး သူတို႔အား မည္သည့္ အရပ္မွ မည္သည့္
ကိစၥျဖင့္ လာၾကသနည္းဟုေမးျမန္းလိုက္ပါသည္။
ထိုအခါခရီးသြားကုန္သည္မ်ား၏ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက
သူတို႔သည္ တိဘက္ျပည္မွျဖစ္ေၾကာင္း၊ တိဘက္ျပည္
သားေရမ်ား၊ ဦးခ်ဳိမ်ားႏွင့္ ထူးဆန္းသည့္ပစၥည္းမ်ားကို
ေဂ်႐ူဆလင္ၿမိဳ႕မွ ေရႊေငြေက်ာက္သံပတၱျမားမ်ားႏွင့္အ
ျခားအဖိုးတန္ေဆး၀ါးတို႔ႏွင့္ဖလွယ္ၾကရန္လာၾကေၾကာင္း
ေျပာျပ၏။ အကၽြႏု္ပ္သည္ေခါင္းေဆာင္၏ စိတ္ေနစိတ္
ထားကို သေဘာက်မိသျဖင့္ စကားေျပာရင္းဆိုရင္းႏွင့္
ပင္ ေလာက၌ အခ်ဳိ႕လူတို႔ကဆင္းရဲ၊ အခ်ဳိ႕က႐ုပ္ေခ်ာ၊
အခ်ဳိ႕က အၾကည္းတန္၊ အခ်ဳိ႕က က်န္းမာ၊ အခ်ဳိ႕က
ခ်ည့္နဲ႔လ်က္အဘယ္ေၾကာင့္မညီမမွ်ေမြးဖြားၾကသနည္း
ဟူေသာ ေရဟူဒီဘုန္းႀကီးမ်ားအား ပထမဆံုးေမးသည့္
ေမးခြန္းကိုေမးၾကည့္၏။
ထိုအခါ ကုန္သည္အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္က အို ခ်စ္လွ
စြာေသာ သူငယ္၊ လူသားမ်ားအနက္အခ်ဳိ႕ကဆင္း
ရဲ၊ အခ်ဳိ႕ကပညာရွိ၊ အခ်ဳိ႕ကပညာမဲ့၊ အခ်ဳိ႕က႐ုပ္
ေခ်ာ၊ အခ်ဳိ႕ကအက်ည္းတန္၊ အခ်ဳိ႕ကက်န္းက်န္း
မာမာ၊ အခ်ဳိ႕ကအားအင္ခ်ည့္နဲ႔အျဖစ္ျဖင့္တစ္ဦးႏွင့္
တစ္ဦး အသြင္မတူဘဲ ေမြးဖြားၾကရသည္မွာ အ
တိတ္ဘ၀က ကာယကံ၊ ၀စီကံ၊ မေနာကံတည္း
ဟူေသာ ကမၼသတၱိတို႔ေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္၏။ ႐ုပ္အ
ဆင္းအားျဖင့္ လွပေခ်ာေမြ႕၍ လွပေသာ အ၀တ္
တန္ဆာတို႔ကို ၀တ္ဆင္ၿပီးလွ်င္ မွန္ေရွ႕တြင္ရပ္
လိုက္ေသာအခါ လွပ၍ က်က္သေရရွိေသာ အ
သြင္သ႑ာန္သည္ ထင္ဟပ္လာကာ ႐ုပ္အဆင္း
အားျဖင့္ ဆိုး၀ါး၍ စုတ္ျပတ္ေဟာင္းႏြမ္းေသာ အ
၀တ္တို႔ကို ၀တ္ဆင္ထားသူတစ္ေယာက္သည္မွန္
ေရွ႕တြင္ရပ္လိုက္ေသာအခါ အ႐ုပ္ဆိုး၍က်က္သ
ေရယုတ္လွသည့္ အသြင္သ႑ာန္သည္ ထင္လာ
ဘိသကဲ့သို႔ အခ်ဳိ႕လူသားတို႔သည္ အတိတ္ဘ၀
က ကမၼသတၱိေကာင္းၾကသျဖင့္ စည္းစိမ္ဥစၥာခ်မ္း
သာၾက၏။ ႐ုပ္အဆင္းသ႑ာန္ လွပၾက၏။
ပညာဉာဏ္ ထက္ျမက္ၾက၏။ က်န္းမာသန္စြမ္း
ၾက၏။ ကိုယ္လက္အဂၤါ ျပည့္စံုၾက၏။ အသက္
ရွည္ၾက၏။ အခ်ဳိ႕လူသားတို႔ကား အတိတ္ဘ၀က
ကမၼသတၱိညံ့ဖ်င္းၾကသျဖင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးၾက၏။
အ႐ုပ္ဆိုးအက်ည္းတန္ၾက၏။ အသိဉာဏ္ကင္းမဲ့
ထံုထိုင္းၾက၏။ အင္အားခ်ိနဲ႕ၾက၏။ ကိုယ္အဂၤါမ
ျပည့္မစံု ခ်ဳိ႕တဲ့ၾက၏။ ဤကဲ့သို႔လူသားအခ်င္းခ်င္း
တဦးႏွင့္တဦး ကြဲျပားျခားနားရျခင္းမွာအထက္က
ေျပာခဲ့သကဲ့သို႔ အတိတ္ဘ၀က ကမၼသတၱိအဆိုး
ႏွင့္အေကာင္းအရသာ ျဖစ္၏။မည္သည့္ ထာ၀ရ
ဘုရား၊ သို႔မဟုတ္ ေယဟိုး၀ါး၏ဖန္ဆင္းမႈေၾကာင့္
မဟုတ္ေခ်။ တနည္းအားျဖင့္ဥပမာေပးရေသာ္ ဥ
ယ်ာဥ္မႈးတစ္ေယာက္သည္ခ်ဳိေမႊးေသာအပင္ကို
စိုက္လွ်င္ ခ်ဳိေမႊးေသာအသီးကိုစားရ၍ ခါးေသာ
အပင္ကိုစိုက္လွ်င္ ခါးေသာအသီးကုိ စားရဘိသ
ကဲ့သို႔ျဖစ္၏။
ကုန္သည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးက ေျဖလိုက္သည့္အ
ေျဖကိုၾကားလိုက္ေသာအခါအကၽြႏု္ပ္သည္အလြန္
၀မ္းသာအားရျဖစ္ကာ သူ႔အား မည္သူေဟာၾကား
သည့္တရားတို႔ကို လိုက္နာပါသနည္းဟုေမး၏။
ထိုအခါ ကုန္သည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးက အိုခ်စ္လွ
စြာေသာ သူငယ္၊ အကၽြႏု္ပ္ကား ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္
ျမတ္ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ တရားကိုသာလုိက္
နာက်င့္သံုး၏။ ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္ျမတ္သည္ ေလာက
သံုးပါးတြင္ ပညာအရွိဆံုးျဖစ္သည္။ အလံုးစံုေသာ
တရားတို႔ကို အၾကြင္းမဲ့သိေတာ္မူသည့္ သဗၺၺညဳတ
ေရႊဉာဏ္ေတာ္ရွင္လည္းျဖစ္သည္။ ဓမၼစၾကာတရား
ရွင္လည္းျဖစ္သည္။ သစၥာေလးပါးတရားေတာ္ကို
လည္း ပိုင္းျခားထင္ထင္သိျမင္ေတာ္မူသည္။
အနႏၱဉာဏ္ေတာ္၊ အနႏၱတန္ခိုးေတာ္ရွင္လည္းျဖစ္
ေတာ္မူသည္ဟု ျပန္၍ေျဖၾကား၏။
ထိုအခါ အကၽြႏု္ပ္သည္ ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္ျမတ္ေဟာ
ၾကားေတာ္မူသည့္ တရား ေဒသနာတို႔ကို လိုက္နာ
က်င့္သံုးလုိပါသျဖင့္ အကၽြႏု္ပ္၏ မိတ္ေဆြသစ္ကုန္
သည္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားအား အကၽြႏု္ပ္ကို တိ
ဘက္ျပည္သို႔ေခၚေဆာင္၍ ဆရာေတာ္ႀကီးတစ္ပါး
ထံ အပ္ႏွံေပးပါရန္ ေတာင္းပန္လုိက္၏။ အကၽြႏု္ပ္
က ဤကဲ့သို႔ေတာင္းပန္လုိက္ေသာအခါ ကုန္သည္
ေခါင္းေဆာင္ႀကီးက အိုသူငယ္၊ အကၽြႏု္ပ္သည္သင့္
အား အကၽြႏု္ပ္တို႔ တိဘက္ျပည္သို႔ေခၚေဆာင္သြား
လိုပါ၏။ သို႔ရာတြင္သင္သည္ အသက္အရြယ္အား
ျဖင့္ အလြန္ႏုနယ္၍ မိဘႏွစ္ပါးတို႔၏အုပ္ထိန္းျခင္းမွ
မကင္းလြတ္ေသးသျဖင့္ သင္၏မိဘမ်ားကိုယ္တိုင္
သင့္အား အကၽြႏု္ပ္၏ လက္တြင္းသုိ႔မအပ္ႏွံေသးသ
မွ် အကၽြႏု္ပ္သည္သင့္အား တိဘက္ျပည္သို႕ေခၚ
ေဆာင္မသြားႏုိင္ပါဟု ျပန္၍ ေခၚေျဖဆိုပါသည္။
ဤတြင္အကၽြႏု္ပ္က
အို မိတ္ေဆြကုန္သည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီး၊ ဤကိစၥ
ႏွင့္ပတ္သက္၍ စိုးစဥ္းမွ်မစိုးရိမ္ပါႏွင့္။ အကၽြႏု္ပ္
သည္ အလြန္ႏုနယ္လွေသာ္လည္း အသိဉာဏ္
ပညာႏွင့္ပတ္သက္ေသာအခါ မႏုနယ္ပါ။ ရာထူး
ဌာနႏၱရအားျဖင့္ ျမင္းမားသူတစ္ဦးျဖစ္ပါသည္။
အကၽြႏု္ပ္၏ ခန္႔ညားထည္၀ါလွသည့္၀တ္စံုႏွင့္
ဤအထိမ္းအမွတ္လက္စြတ္တို႔ကိုၾကည့္ပါ။
အကၽြႏု္ပ္သည္ ဤၿမိဳ႕မွ ေရဟူဒီဘုန္းႀကီးမ်ားထဲ
တြင္ အခ်ဳပ္အျခာျဖစ္ပါသည္။ အကၽြႏု္ပ္သည္
အကၽြႏု္ပ္မသိမျမင္ခဲ့ဘူးသည့္ ေယဟိုး၀ါး၏မူမ
မွန္ေသာတရားတို႔ကိုမုန္းတီးရြံရွာလွသျဖင့္သစၥာ
တရားကိုမရရေအာင္ မေတြ႕ေတြ႕ေအာင္ရွာေဖြ
ေလ့လာမည္ဟူေသာဆံုးျဖတ္ခ်က္ျဖင့္အကၽြႏု္ပ္
၏ေက်ာင္းကို စြန္႔ခြါခဲ့သူျဖစ္၏။ အကယ္၍သာ
အကၽြႏု္ပ္သည္ သင္ႏွင့္ယခုကဲ့သို႔ မေတြ႕ခဲ့ပါက
သစၥာတရားကိုရွာေဖြရန္ေတာႀကီးမ်က္မည္းထဲ
သို႔ေရာက္ေနမည္ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ အကၽြႏု္ပ္
သည္ သင္ႏွင့္ ေတြ႕သည္ျဖစ္ေစ မေတြ႕သည္
ျဖစ္ေစ၊ သင္ကေခၚသည္ျဖစ္ေစ၊ မေခၚသည္
ျဖစ္ေစ ဤၿမိဳ႕ဤေဒသမွ အမွန္ထြက္ခြါမည္
ျဖစ္သည္။
ကုန္သည္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးသည္ အကၽြႏု္ပ္၏
ရဲရင့္တိက်ေသာ စကားႏွင့္ ျပင္းထန္ေသာဆံုး
ျဖတ္ခ်က္တို႔ကို ၾကားေသာအခါ အကၽြႏု္ပ္အား
တိဘက္ျပည္သို႔ ေခၚသြားရန္ႏွင့္ တိဘက္ျပည္
သို ႔ေရာက္ေသာအခါ သူ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္
သည့္ ဆရာေတာ္ႀကီးထံအပ္ႏွံေပးရန္ သေဘာ
တူေလ၏။
ကံေကာင္း ေထာက္ပံ့သျဖင့္ ခရီးသြားကုန္သည္
တို႔သည္ ထို႔ေန႔မွာပင္ တိဘက္ျပည္သို႔ျပန္ၾကရန္
စီစဥ္ထားၾကေသာေၾကာင့္ အကၽြႏု္ပ္သည္ ခ်က္
ခ်င္းပင္ သူတို႔ႏွင့္ အတူ တိဘက္ျပည္သို႔ လိုက္
သြားခြင့္ရခဲ့၏။ ၄လၾကာမွ် အလြန္ ျပင္းျပင္းထန္
ထန္ခရီးၾကမ္းႏွင္ခဲ့ၿပီးေနာက္ အကၽြႏု္ပ္သည္ တိ
ဘက္ျပည္ေတာင္ပိုင္း မြန္ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း၊
ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ အရွင္အရိယပုတၱမဟာ
ေထရ္ထံသို႔ ေရာက္ခဲ့၏။ အကၽြႏု္ပ္သည္တိဘက္
စကားကို မကၽြမ္းက်င္ေသာ္လည္း ခရီးသြားကုန္
သည ေခါင္းေဆာင္ႀကီး၏ အကူအညီျဖင့္ အရွင္
အရိယပုတၱမဟာေထရ္ျမတ္၏ ေျခေတာ္ရင္းတြင္
ခိုလံႈလိုေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားႏိုင္ခဲ့၏။
ဆရာေတာ္မဟာေထရ္သည္အကၽြႏု္ပ္အားအစမ္း
သေဘာျဖင့္ ၆လ တိတိ သူ၏ ေျခေတာ္ရင္းတြင္
ပညာသင္ၾကားေပးကာ ေစာင့္ၾကည့္ခဲ့၏။ ထိုအ
ခ်ိန္ကာလအတြင္း အကၽြႏု္ပ္သည္ တိဘက္ ဘာ
သာကို ေလ့လာခဲ့၏။ ၆လ ေစ့ေသာအခါ မဟာ
ေထရ္ျမတ္သည္ အကၽြႏု္ပ္၏ဆႏၵျပင္းျပမႈကို ယံု
ၾကည္စိတ္ခ်ကာ အကၽြႏု္ပ္အား သံဃာအပါး ၃၀
ေက်ာ္ႏွင့္ အလြန ္ႀကီးမားလွသည့္ ပရိသတ္ေရွ႕
ေမွာက္၌ သာမေဏရဇီ၀ကိရိတ ဟူေသာ ဘြဲ႔
ေဟၿဗဲဘာသာအရ ေယ႐ႈခရစ္ေတာ္ ျဖင့္ရွင္သာ
မေဏ အျဖစ္ႏွင့္ သာသနာ့ေဘာင္အတြင္းသို႔
သြတ္သြင္းခ်ီးေျမွာက္ေတာ္မူေလသည္။
ထိမ္ျမွဳပ္ေနေသာ ခရစ္ေတာ္၏ေဟာေျပာခ်က္
မ်ားဟူေသာက်မ္းသည္ စာမ်က္ႏွာေပါင္း ၆၀၀
ေက်ာ္ရွိရာ ထိုက်မ္းဂန္တစ္ခုလံုးကိုကုန္ေအာင္
ဦးပဥၼင္းဟာ အႀကိမ္၂၀ထက္မနဲ ေဟာရမယ္
ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္က်န္တဲ့အပိုင္းကို အက်ဥ္း
ခ်ဳပ္ၿပီးေဟာပါရေစ။
သာမေဏရဇီ၀ကိရိတ (သို႔) ရွင္သာမေဏဟာ
၇ႏွစ္ႏွင့္ ၆လတိုင္တိုင္ ရွင္သာမေဏတို႔လိုက္နာ
က်င့္သံုးရမည့္ က်င့္၀တ္သိကၡာတို႔ကို က်က်နန
ထိန္းသိမ္းခဲ့ေလေတာ့ ရွင္အရိယပုတၱမဟာေထရ္
ျမတ္က အသက္၂၀ အရြယ္သို႔ေရာက္တဲ့အခါမွာ
ရဟန္းေတာ္အျဖစ္ဥပသမၸဒါျပဳေပးေတာ္မူသတဲ့။
ရဟန္းေတာ္ အရွင္ကိရိတဟာ စိတ္အားလဲထက္
သန္ ဗုဒၶရဲ႕တရားကိုလဲ အလြန္ယံုၾကည္ ကိုးစား
ေတာ္မူတဲ့အတြက္ စာေပပရိယတ္ကိုလဲ တဖက္
ကသင္အံက်က္မွတ္ တဖက္က သမထတရားတို႔
ကိုေလ့လာအားထုတ္ခဲ့ေလေတာ့ မၾကာမွီအတြင္း
မွာ စ်ာန္အဘိညာဥ္ေတြကိုရၿပီး တန္ခိုးေတြကို ျပ
ႏုိင္လာသတဲ့။ သူ႔ရဲ႕ဆရာေတာ္အရွင္အရိယပုတၱ
ကလဲ ရဟႏၱာတစ္ပါးျဖစ္ေလေတာ့ခရစ္ေတာ္ရဲ႕
အနာဂတ္အေရးသိျမင္ေတာ္မူတယ္တဲ့။
ခရစ္ေတာ္ဟာ အလြန္ဆိုး၀ါးတဲ့ ေသျခင္းတရားနဲ႔
ေတြ႕ႀကံဳရမဲ့အေရးကို ျမင္ေတာ္မူသတဲ့။ ဒါေၾကာင့္
ရဟန္းေတာ္ ဇီ၀ကိရိတက သူ႔အရပ္သူ႔ဌာနသို႔ျပန္
ရန္ အခြင့္ေတာင္းေတာ့ အခြင့္မျပဳဘဲ ျငင္းဆန္ေန
သတဲ့။ ဒါေပမယ့္တစ္ႀကိမ္မွ်သာ မဟုတ္ဘဲအႀကိမ္
ႀကိမ္ အဖန္ဖန္ေလွ်ာက္ထား ေတာင္းပန္ေလေတာ့
အိုခ်စ္သား ဇီ၀ကိရိတ၊ ခ်စ္သားဟာ ေအာက္ပါ
အခ်က္ေတြကို လိုက္နာ က်င့္သံုးမယ္ဆိုရင္ ခ်စ္
သားအား သြားခြင့္ျပဳမယ္။ ဆရာေတာ္လိုလားတဲ့
အခ်က္ေတြကေတာ့
၁။ အကယ္၍ ေရဟူဒီလူမ်ဳိးမ်ား (သို႕)ဣသေရလ
လူမ်ဳိးမ်ားက သင့္အား တံေတြးမ်ားေထြး၍ ႐ႈံ႕ခ်ကဲ့
ရဲ႕ၾကသည့္တိုင္ေအာင္ အုတ္ခဲမ်ားႏွင့္ေပါက္သည့္
တိုင္ေအာင္ ခ်စ္သားကခ်စ္သား၏ စ်ာန္အဘိညာဥ္
တန္ခုိးကိုသံုး၍ မတုန္႔ျပန္ပါႏွင့္။
၂။ အကယ္၍ တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာသူကသင့္
အား မဟုတ္မမွန္ မတရားသျဖင့္ စြပ္စြဲသည့္တိုင္
ေအာင္ သင္ခ်စ္သားက ပကတိ တည္ၿငိမ္ေသာ
သေဘာႏွင့္ သီးခံရမည္။
၃။ အကယ္၍ တစံုတေယာက္ေသာသူက သင္၏
မ်က္ေမွာက္မွာပင္ ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္ျမတ္ကို၄င္း၊ တ
ရားေတာ္ျမတ္ကို၄င္း၊ သံဃာေတာ္ အရွင္ျမတ္ကို
၄င္း၊ သြားပုတ္ေလလြင့္ မတရားသျဖင့္ ေျပာသည့္
တိုင္ေအာင္ နည္းပရိယာယ္ကိုသံုးလ်က္ သူတို႔၏
မုိက္မွားမႈကို သိျမင္လာေအာင္ ေဟာေျပာၫႊန္ျပ
ရမည္ျဖစ္၏။ အေၾကာင္းေသာ္ကား သူတို႔သည္
ဘာမွ်မသိမျမင္ နားမလည္ၾက၍သာ ျပဳမႈၾကျခင္း
ျဖစ္ရာသူတို႔အားအျပစ္မွ ခြင့္လႊတ္ရမည္ျဖစ္သည္။
၄။ အကယ္၍တစံုတေယာက္ေသာသူက အထင္
အျမင္လြဲမွားသည္ရွိေသာ္ နားလည္လာသည့္တိုင္
ေအာင္ ဥပမာ ဥပေမယ်မ်ားကို ေဆာင္ကာေဟာ
ေျပာရွင္းလင္းျပရမည္ျဖစ္၏။
၅။ မည္ကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္ေစ၊ သင့္အား ကန္႔လန္႔ဆန္႔
က်င္ျပဳလုပ္ေနၾကသည့္ သင္၏ရန္သူမ်ားအားမုန္း
တီးျခင္း၊ ေဒါသျဖစ္ျခင္း စသည့္ အရိပ္လကၡဏာ
မ်ားကိုမျပပါႏွင့္။
၆။ သင္သည္အခါမလပ္ မေမ့မေလ်ာ့ေသာ စိတ္
ဓာတ္ႏွင့္ စ်ာန္အဘိညာဥ္တရားတို႔ကို ပြားမ်ားပါ
ေလ။ ေမတၱာကမၼ႒ာန္းကို ပြားမ်ားကာ ကမၻာတစ္
၀ွမ္းလံုးကို သင္၏ေမတၱာက႐ုဏာတရားျဖင့္ လႊမ္း
မိုးပါေစ။
၇။ အကယ္၍ တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာသူ (သို႔)
လူတစ္စုက သင့္အား ႐ုိက္ႏွက္သတ္ျဖတ္ေစကာ
မူ ေသသည္အထိ အသိတရားကင္းမဲ့စြာ မိုက္မွား
သူတို႔အေပၚတြင္ ေမတၱာက႐ုဏာမ်ား ပြားမ်ားကာ
ေနာက္ဆံုးေသသည့္ အခ်ိန္အထိ ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္
ျမတ္၏ ဂုဏ္ေတာ္တရားကို အခါမလပ္ ဆင္ျခင္
ေအာက္ေမ့ပါေလ။ သို႔မွသာလွ်င္ သင္သည္ ေသ
သည္၏အျခားမဲ့၌ အလြန္ခ်မ္းသာသုခႏွင့္ ျပည့္စံု
ေသာ ျဗဟၼာ့ဘံုသို႔ေရာက္မည္ ျဖစ္၏။
ခ်စ္သား သင္သည္ ဤအခ်က္ ၇ခ်က္ကိုလိုက္နာ
က်င့္သံုးပါမည္ဟု ကတိေပးခဲ့လွ်င္ သင္သည္ေရ
ဟူဒီလူမ်ဳိးမ်ားအား မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ် မျပဳျပင္
မေျပာင္းလဲႏိုင္မွန္းကို သိလ်က္ႏွင့္ အခြင့္ေပးရ
ေခ်မည္။ သင္သည္ ဣသေရလလူမ်ဳိးမ်ားအား
ျပဳျပင္ႏိုင္ေသာ္လည္း သူတို႔သည္ သင္၏တရား
မ်ားကို အထင္မွားကား သင္ ကြယ္လြန္ၿပီးသည့္
ေနာက္ သင္ေဟာေျပာသည့္တရားတို႔ထဲမွ
၁။ ခ်စ္ခင္သနားျခင္း။
၂။ က႐ုဏာပြားမ်ားျခင္း။
၃။ ေလးစားျခင္း။
၄။ ဥေပကၡာျပဳျခင္း။
၅။ သီးခံျခင္း။
၆။ အျပစ္မွခြင့္လႊတ္ျခင္း။
၇။ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ျခင္း စသည္ အခ်က္အလက္
တို႔ကိုသာဆက္လက္ထိန္းသိမ္း၍ သင္၏နာမည္ျဖင့္
ဘာသာအယူ၀ါဒတစ္ရပ္ကို ထူေထာင္ၾကေပ လိမ့္
မည္ဟူ၍ အမိန္႔ရွိကာ အရွင္အရိယပုတၱမေထရ္ျမတ္
ဟာ ဇီ၀ကိရိတအား ျပန္ခြင့္ျပဳလိုက္တယ္။
ဇီ၀ကိရိတကလည္း သူ႔ရဲ႕ဆရာေတာ္ အမိန္႔ရွိေတာ္
မူတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြကို ေသသည္အထိ လိုက္
နာက်င့္သံုးပါ့မယ္လို႔ ကတိက၀တ္ျပဳကာသူ႔ရဲ႕ေနရပ္
ဌာနသို႔ျပန္ခဲ့တယ္။
အပိုင္း ၂ တြင္ဆက္ဖတ္ပါရန္
Shared from ဓမၼစာေပမ်ား (FB)
No comments:
Post a Comment