တစ္ခါက ဆရာၾကီးတစ္ေယာက္ဆီမွာ တပည့္ႏွစ္ေယာက္ရွိသတဲ့။ အဲဒီတပည့္ႏွစ္ေယာက္လံုးဟာ အရည္အခ်င္းတူညီၾကပါတယ္။ ခ်စ္လဲခ်စ္ခင္ၾကတယ္။ ေက်ာင္းၿပီးလို႕ အလုပ္လုပ္ၾကေတာ့ တပည့္ႏွစ္ေယာက္မွာ တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေငြအေၾကြးခ်တဲ့ လုပ္ငန္းကိုလုပ္ကိုင္တယ္။ သူေတာ္ေတာ္ေအာင္ျမင္ၿပီးေတာ့ သူတို႕ၿမိဳ႕မွာ နာမည္ၾကီးတဲ့ အေၾကြးေခ်းသူျဖစ္လာတယ္။
အဲဒါကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့ ေနာက္တစ္ေယာက္က အေၾကြးေခ်းတဲ့လုပ္ငန္းကိုလုပ္ကိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႕လုပ္ငန္းက မေအာင္ျမင္ဘဲနဲ႕ သူ႕ေငြရင္းေတြေတာင္ ဆံုးရႈံးတဲ့ထိျဖစ္လာတယ္။ ဒါနဲ႔ သူမေက်နပ္ဘူး။ သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတာင္ စီးပြားျဖစ္ၿပိးေတာ့ သူကဘာလို႕ စီးပြားမျဖစ္ရတာလဲ။
ဒါနဲ႕ ေနာက္ဆံုး ဆရာၾကီးဆီကို အၾကံဉာဏ္ေတာင္းဖို႕လာခဲ့တယ္။ ဆရာၾကီးကေတာ့ သူေျပာျပသမွ်အားလံုးနားေထာင္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႕ကို ၾကံေတြ ခ်ေကၽြးတယ္။သူ႕ကို ၾကံတစ္ေခ်ာင္းေပးလိုက္ၿပီး ၾကံေခ်ာင္းရဲ႕ တစ္ဖက္စြန္းကိုစတင္စားေစတယ္။ဆရာၾကီးက " ကဲ ခ်ိဳသလားေဟ့ "
တပည့္ကလဲ ခ်ိဳပါတယ္ လို႕ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။
ဆရာၾကီးက အဲဒီၾကံကိုပဲ ေနာက္တစ္ဖက္စြန္းကို စားေစတယ္။ ၿပီးေတာ့ ခ်ိဳလားလို႕ေမးလိုက္တယ္။ တပည့္ကစားၾကည့္တယ္။ ဒါေပမယ့္ခုနကေလာက္မခ်ိဳဘူး ေပါ့ရြတ္ရြတ္ျဖစ္ေနတယ္။
ဆရာၾကီးက " ငါ့ တပည့္ မွတ္ထား ဒီတစ္ေတာင္ေလာက္ ရွည္တဲ့ ၾကံေခ်ာင္းေလးေတာင္မွ တစ္ဖက္နဲ႕ တစ္ဖက္ အရသာမတူနိုင္ဘူး က်ယ္ေျပာတဲ့ စီးပြားေရးေလာကမွာဆိုရင္ နည္းလမ္းတစ္ခုထဲနဲ႕ လူတိုင္းမေအာင္ျမင္နိုင္ဘူးကိုယ့္နည္းကိုယ့္လမ္းနဲ႕ ေအာင္ျမင္ေအာင္ အစဥ္တစ္စိုက္ျပဳေပေတာ့ "
ေမာင္စိုင္း
No comments:
Post a Comment