တခ်ဳိ႕က ေမးတတ္ၾကေသးတယ္။
ဘုရားနဲ႔ တရား ဘယ္သူက အရင္ေပၚလာတာလဲတဲ့။
★ ဒီေမးခြန္းကို ေမးတတ္ၾကတယ္၊
ဘာျဖစ္လို႔ ေမးလဲလို႔ဆိုရင္ တရားက်င့္လို႔ ဘုရားျဖစ္တယ္၊
အဲဒီေတာ့ တရားက်င့္လို႔ ဘုရားျဖစ္တယ္ဆိုရင္
ဘုရားမျဖစ္ခင္က တရားရွိတယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ရတယ္။
ဘုရားမျဖစ္ေသးခင္ ဒီတရားကို က်င့္ရတယ္၊
အဲဒီေတာ့ တရားက အရင္ေပၚတယ္လို႔ တစ္ဖက္ကၾကည့္ၿပီး ေျပာစရာရွိတယ္။
★ သဘာ၀တရားက ရွိေနတာမွန္တယ္၊
သို႔ေသာ္ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ ရတနာသံုးပါးလို႔
ဆိုတဲ့အထဲမယ္ ဘုရားပြင့္တာက အရင္၊
ဘုရားကက်င့္လို႔ က်င့္တဲ့တရားက
ဘုရားမျဖစ္ခင္ကတရား မွန္တယ္။
သို႔ေသာ္ ဒီေနရာမွာ တရားရတနာဆိုတာ
ဘုရားမျဖစ္ခင္က က်င့္တဲ့တရားကို ေျပာတာမဟုတ္ဘူး၊
ျမတ္စြာဘုရား ဘုရားျဖစ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ သိလို႔ေဟာတဲ့ တရားေဒသနာေတြကို ေျပာတာ။
★ အဲဒီေတာ့ ဘုရားပြင့္မွ တရားဆိုတာ ေပၚတာေလ၊
ျမတ္စြာဘုရားေဟာျပမွ ဒီတရားေတာ္ေတြက ထြက္ေပၚလာတာ။
ဒါေၾကာင့္မို႔ ဘုရားေပၚလာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ တရားေပၚလာတယ္၊
ၾကည့္ေလ ျမတ္စြာဘုရားနဲ႔ ဓမၼစၾကာတရား
ဘယ္သူက အရင္ေပၚလဲ။ဘုရားက အရင္ေပၚတာေလ။
ဓမၼစၾကာတရားက ေနာက္မွေပၚတယ္။
ဒါေၾကာင့္မို႔ ဘုရားရတနာၿပီးမွ တရားရတနာ။
★ တပုႆတို႔ ဘလႅိကတို႔ ျမတ္စြာဘုရားနဲ႔ ေတြ႕တဲ့အခါမွာ
ပထမဆံုး သရဏဂံုတည္တာ အဲဒီတုန္းက သံဃာဆိုတာ မေပၚေသးသည့္အတြက္ေၾကာင့္
ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၦာမိ၊ ဓမၼံ သရဏံ ဂစၦာမိ လို႔ ဆိုၾကရတယ္။
ေဒြ၀ါစိက သရဏဂံု လို႔ ေခၚတယ္၊
ဗုဒၶ နဲ႔ ဓမၼ ဒီႏွစ္ခုပဲ ကိုးကြယ္လို႔ရေသးတယ္၊
သံဃာမရွိေသးဘူးေပါ့။
★ အဲဒီလို ေဒြ၀ါစိက သရဏဂံုနဲ႔ တပုႆ၊ ဘလႅိက တို႔ဟာ ပထမဆံုး ဗုဒၶဘာသာ၀င္ျဖစ္ၾကတဲ့ ပုဂိၢဳလ္ေတြပဲေပါ့။
ျမတ္စြာဘုရားေပၚၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ တရား ေပၚလာတယ္၊ ျမတ္စြာဘုရားေဟာတဲ့တရားကို အႏွစ္ခ်ဳပ္လိုက္ရင္ မဂၢင္ရွစ္ပါးပဲ။
အဲဒီမဂၢင္ရွစ္ပါး အက်င့္တရားကို ဒီထက္
ထပ္ၿပီးေတာ့ ခ်ံဳ႕လိုက္လို႔ရွိရင္ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ
သိကၡာသံုးပါး အက်င့္တရားပဲ။
★ အဲဒီ သိကၡာသံုးပါး အက်င့္တရားျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ မဂၢင္ရွစ္ပါး အက်င့္တရားသည္ မည္မွ်ထိေအာင္ စြမ္းေဆာင္မႈ ေပးႏိုင္သလဲဆိုရင္ နိဗၺာန္ထိေအာင္ စြမ္းေဆာင္မႈ ေပးႏိုင္တယ္။
သံသရာ၀ဋ္က လြတ္ေစဖို႔အတြက္ ျမတ္စြာဘုရားက
ဒီလမ္းစဥ္ကို ခ်မွတ္ ေဟာၾကားတာ ျဖစ္တယ္။
★ ဆိုပါစို႔၊ ေဆးဆရာေပၚလာတဲ့အခါမွာ ေဆးဆရာက ေဖာ္စပ္လိုက္သည့္ေဆးသည္ ေရာဂါကို ေပ်ာက္ေစႏိုင္တယ္၊ ေဆးဆရာက ေဆးကုတယ္လို႔ေျပာေပမယ့္ တကယ္က ေရာဂါေပ်ာက္ေအာင္ လုပ္တာ ဆရာက လုပ္တာမဟုတ္ဘူး၊ ေရာဂါကို တကယ္ကုတာ ဘယ္သူလဲလို႔ဆိုရင္ ေဆးပဲ။ ေဆးမစားဘဲနဲ႔ ေရာဂါဆိုတာ ဘယ္လိုမွ မေပ်ာက္ဘူး။
ဒါေၾကာင့္မို႔ ဥပမာအားျဖင့္ ေျပာမယ္ဆိုရင္ ျမတ္စြာဘုရားက ေဆးဆရာနဲ႔တူတယ္၊
ဘုရားေဟာလိုက္တဲ့တရားက ေဖာ္စပ္လိုက္တဲ့ေဆးနဲ႔
အလားတူတယ္။ဒီလိုဆိုတာ။
★ ျမတ္စြာဘုရားသည္ မွန္ကန္တဲ့ေဆးကို ညႊန္လိုက္တာကို လူနာျဖစ္တဲ့ ပုဂိၢဳလ္က မေသာက္ဘူး၊ သတၱဝါေတြက မက်င့္သံုးဘူး ဆိုလို႔ရွိရင္ ဒီအက်ိဳးေက်းဇူးကို ခံစားရမွာ မဟုတ္ဘူး။
ေဆးမေသာက္တဲ့လူ ေရာဂါမေပ်ာက္သလိုပဲ တရား မက်င့္လို႔ရွိရင္လည္း နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို ရမွာမဟုတ္ဘူး၊
ဒါက ရွင္းေနတာပဲ၊
အဲဒီလို ဆိုလိုတာ။
ဒါေၾကာင့္မို႔ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားထားတဲ့ ဓမၼစၾကာစတဲ့ ဓမၼေဒသနာေတြဟာ ဓမၼရတနာပဲလို႔...
အဂၢမဟာပ႑ိတ အရွင္နႏၵမာလာဘိ၀ံသ(Ph. D)
(ဆက္လက္ကူးယူေဖာ္ျပပါမည္)
(ဓမၼဒါန ကုသိုလ္ရွင္ေဒၚလွလွ၀င္း က်န္းမာ ခ်မ္းသာပါေစဗ်ာ)
ႏွလံုးသားအာဟာရ
No comments:
Post a Comment