ရာဇျဂိဳဟ္ျမိဳ႔ေတာ္ႏွင့္ မနီးမေ၀းရွိ သကၠာရရြာ၌ ကုေဋရွစ္ဆယ္ၾကြယ္၀ေသာ သူေ႒းႀကီး ေနထိုင္လ်က္ရွိ၏၊ တေန႔တြင္ သူဆင္းရဲတဦး မုန္႔ေၾကာ္စားေနသည္ကို ျမင္ရာ သူလည္း စားခ်င္စိတ္ေပၚလာ၏။ အိမ္တြင္ ေၾကာ္စားလွ်င္ အိမ္သူအိမ္သားမ်ားပါ စားၾကပါက အကုန္အက်မ်ားမည္စိုး၍ စားခ်င္စိတ္ကို ေအာင့္အည္း၍ မႈိင္ေတြေန၏။ သူေ႒းကေတာ္က အေၾကာင္းကို အႀကိမ္ႀကိမ္ေမးမွ သူ႔အာသာဆႏၵကို ေျပာျပ၏။ မည္သူမွ်မျမင္ေအာင္ တိုက္အေပၚဆံုးအထပ္သို႔ သြား၍ မုန္႔ေၾကာ္ၾကေလသည္။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အရွင္ေမာဂၢလာန္အား ေခၚေတာ္မူ၍ မုန္႔အလွဴခံရန္ ညႊန္ၾကားေတာ္မူရာ သူေ႒းတိုက္သို႔ ၾကြသြားျပီး ေလသာျပတင္းေပါက္တြင္ သူေ႒းျမင္ေအာင္ ရပ္ေနေတာ္မူ၏။
သူေ႒းသည္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာဆိုကာ ႏွင္လြတ္ေသာ္လည္း ရွင္ေမာဂၢလာန္သည္ ဖယ္ရွားမသြားေလ။ ေနာက္ဆံုးတြင္ သူေ႒းကေတာ္အား မုန္႔ေသးေသးေလးေၾကာ္ျပီး ေပးလိုက္ဟု ခြင့္ေပး၍ ေသးငယ္ေသာ မုန္႔ေၾကာ္ရန္ အားထုတ္ရာ မုန္႔ႀကီးႀကီးသာ ျဖစ္လာ၏။ မေက်နပ္ေသာေသေ႒းက သူကိုယ္တိုင္ မုန္႔အငယ္ဆံုးေၾကာ္ရန္ ႀကိဳးစား၏။ ဒယ္အိုးအျပည့္ မုန္႔ႀကီးသာ ျဖစ္၍လာေလ၏။ ေနာက္ဆံုးတြင္ စိတ္ပ်က္၍ ေၾကာ္ျပီးသားမုန္႔တယွက္ လွဴလိုက္ဟုေျပာရာ တယွက္ယူမရဘဲ မုန္႔အားလံုး ကပ္၍ပါလာျပန္၏။ တယွက္တည္းယူရန္ အားစိုက္ရင္း ေမာပန္းလာရာ စိတ္ပ်က္ျပီး အကုန္ေလာင္းလွဴလိုက္ေလသည္။
ရွင္ေမာဂၢလာန္က အႏုေမာဒနာတရား ေဟာၾကား၍ ေစတနာသဒၶါတရားေပါက္လာရာ တန္ခိုးေတာ္ျဖင့္ သူေ႒းလင္မယားကို ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္သို႔ေခၚေဆာင္သြားျပီး ဘုရားရွင္အား မုန္႔ဆက္ကပ္ေစသည္။ ထိုမုန္႔မ်ားကို ဘုရားရွင္ႏွင့္ သံဃာေတာ္အားလံုး ၀ေအာင္ဘုဥ္းေပးေတာ္မူၾကရသည္။ သူေ႒းလင္မယားလည္း သဒၶါတရား ပိုမိုထက္သန္လာျပီး ျမတ္ဗုဒၶ၏ တရားေတာ္ကို ၾကားနာၾကရာ ေသာတာပန္ျဖစ္သြားၾကသည္။ ေနာက္ေန႔တြင္ ဤအျဖစ္ကို တရားသဘင္၌ ရဟန္းမ်ား ေျပာဆိုေနၾကရာ ျမတ္ဗုဒၶက ငါ့သား-ေမာဂၢလာန္သည္ လူ၏သဒၶါတရားကို မပ်က္စီးေစဘဲ အက်ိဳးစီးပြားျဖစ္ေစျခင္းငွါ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္သူျဖစ္သည္-ဟု ေအာက္ပါဂါထာကို ေဟာေတာ္မူသည္။
( ပါဠိဂါထာ )
ယထာပိ ဘမေရာ ပုပၹံ ၊ ၀ဏၰ ဂႏၶ မေဟဌယံ ။
ပေလတိ ရသမာဒါယ ၊ ဧ၀ံ ဂါေမ မုနီစေရ ။
( ျမန္မာျပန္ )
ပ်ားပိတုန္းသည္ အဆင္းအနံ႔မပ်က္ေစဘဲ ပန္း၀တ္ရည္ကို စုပ္ယူသကဲ့သို႔
ထို႔အတူပင္ ရဟန္းသည္ ျမိဳ႔ရြာ၌ ပန္းတည္းဟူေသာ သဒၶါတရားႏွင့္ အဆင္းအနံ႔တည္းဟူေသာ စည္းစိမ္ဥစၥာကို မထိခိုက္ေစဘဲ ပစၥည္းေလးပါး တည္းဟူေသာ အရသာကို ခံယူက်င့္သံုးရာ၏။
( ေဆာင္ပုဒ္ )
အဆင္းတင့္တယ္၊ ရနံ႔ၾကြယ္သည့္၊ ပန္း၀ယ္နားမွီ၊ ၀တ္ရည္စားသံုး၊ ပ်ားပိတုန္းသည္၊
ေမႊးဆံုးရနံ႔၊ သန္႔ျပန္႔အဆင္း၊ မခ်ိဳ႔ယြင္းေအာင္၊ ၀တ္ရည္ေဆာင္သို႔၊
ျမတ္ေခါင္ဘုန္းတန္း၊ ရွင္ရဟန္းသည္၊ လွဴဒါန္း ဒါယကာ၊ ေစတနာႏွင့္၊ သဒၶါတရား၊ မပ်က္ျပားေအာင္၊ ေလးပါးပစၥယာ၊ လွဴခံရာ၏။
( ပုပၹ၀ဂ္ မစၧရိယေကာသိယေသ႒ိ၀တၳဳ )
Posted by "Buddha In My Life"
No comments:
Post a Comment