ကာမသုဂတိ(၇)ဘံု

ကာမကုသုိလ္၏ အက်ိဳးေပးရာ ဘံုမ်ားကို ကာမသုဂတိ(၇)ဘံုဟု ေခၚသည္။ ၎တုိ႔မွာ - လူ႕ဘံုႏွင့္ နတ္ဘံု(၆)ဘံုတုိ႔ ျဖစ္ၾကသည္။

လူ႔ဘံု

လူကို ပါဠိဘာသာျဖင့္ မႏုႆဟု ေခၚသည္။ ထက္ျမက္ေသာ စိတ္ဓာတ္ရွိေသာေၾကာင့္ မႏုႆဟု ေခၚသည္။ ထက္ျမက္ေသာ စိတ္ဓာတ္ရွိေသာေၾကာင့္ မႏုႆဟု ေခၚသည္။ လူတုိ႔သည္ မေကာင္းမူ အကုသိုလ္ အရာ၀ယ္ မိဘသတ္မူ စေသာ ပဥၥာနာရိယကံ တုိင္ေအာင္ပင္ ျပဳႏုိင္ၾက၍ ေကာင္းမူ အကုသုိလ္အရာ၀ယ္ ဘုရားျဖစ္သည့္တုိင္ေအာင္ပင္ စြမ္းႏုိင္ၾကသျဖင့္ ထက္ျမက္ေသာ စိတ္ထားရွိၾကသည္။ သို႔ျဖစ္၍ မႏုႆ = လူ ဟူ၍ ေခၚသည္။ လူဘံုသည္ ကံ ဉာဏ္ ၀ီရိယ ညီမွ်စြာ အားထုတ္ရေသာ ဘံုျဖစ္သည္။ ခ်မ္းသာ ဆင္းရဲ ဒြန္တြဲခံစားရေသာ ဘံုျဖစ္သည္။

နတ္ျပည္ေျခာက္ထပ္

ကုသုိလ္ေကာင္းမူေၾကာင့္ နတ္ျပည္တုိ႔၌ ျဖစ္ၾကရသည္။ ထိုနတ္ျပည္တုိ႔မွာ စတုမဟာရာဇ္၊ တာ၀တိ ံသာ ၊ ယာမာ၊ တုသိတာ၊ နိမၼာနရတိ၊ ပရနိမၼိဘ၀သ၀တၱိ ဟူ၍ ေျခာက္ထပ္ရွိသည္။

စတုမဟာရာဇ္နတ္ျပည္

ဓတရ႒၊ ၀ိရုဠွက၊ ၀ိရူပကၡ၊ ကုေ၀ရ နတ္မင္းၾကီးေလးပါး စိုးစံအုပ္ခ်ဳပ္ေသာ နတ္ဘံုျဖစ္သည္။ ျမင္းမုိရ္ေတာင္အလယ္ေလာက္မွ ေတာင္ေျခတေလွ်ာက္ တည္ရွိသည္။ ဘုမၼစိုးနတ္၊ ရုကၡစိုးနတ္၊ နတ္ဘီလူး၊ ကုမၻဏ္၊ ရကၡိဳသ္၊ ဂႏၶဗၺ စေသာ နတ္မ်ိဳးစံု ပါ၀င္ၾကသည္။ လူ႔သက္တမ္း ႏွစ္(၅၀)သည္ တုမဟာရာဇ္နတ္ျပည္၌ တစ္ရက္အခ်ိန္ျဖစ္၍ နတ္သက္ ႏွစ္(၅၀၀)ၾကာေအာင္ အသက္ရွည္ၾကသည္။

တာ၀တိ ံသာနတ္ျပည္

သိၾကားမင္းသည္ နတ္မင္းၾကီး(၃၃)ပါးႏွင့္ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ရာဘံုျဖစ္၍ တာ၀တိ ံသာေခၚသည္။ ျမင္းမုိရ္ ေတာင္ထိပ္၌ တည္ရွိသည္။ လူတို႔ အေရအတြက္အားျဖင့္ အႏွစ္(၁၀၀)သည္ တာ၀တိ ံသာနတ္ျပည္၌ တစ္ရက္ ျဖစ္သည္။ နတ္သက္ ႏွစ္(၁၀၀၀) သက္တမ္းရွည္ၾကာၾကသည္။ စတုမဟာရာဇ္ႏွင့္ တာ၀တိ ံ သာနတ္တုိ႔သည္ ဘူမ႒ကဘံုမ်ားျဖစ္ၾက၍ ျမင္းမိုရ္ေတာင္ေျခ၌ တည္ၾကရသည္။ စူဠာမဏိေစတီေတာ္ တည္ရွိသည္။ ဘုရားအေလာင္းဆံေတာ္ႏွင့္ လက္်ာစြယ္ေတာ္ျမတ္ ကိန္း၀ပ္သည္။

ယာမာနတ္ျပည္

ဆင္းရဲဒုကၡမရွိ၊ နတ္စည္းစိမ္ကိုသာ အခ်ိန္ျပည့္ ခံစားၾကေသာ နတ္တုိ႔ျဖစ္သည္။ သုယာမနတ္မင္းသည္ ထိုဘံု၏ အၾကီးအကဲျဖစ္၍ လူတုိ႔အေရအတြက္အားျဖင့္ အႏွစ္(၂၀၀)သည္ ထုိနတ္ျပည္၌ တစ္ရက္ ျဖစ္သည္။ နတ္သက္ႏွစ္ (၂၀၀၀) သက္တမ္းရွည္ၾကသည္။

တုသိတာနတ္ျပည္

မ်ားစြာ ႏွစ္သက္ရႊင္လန္းေပ်ာ္ရႊင္ၾကေသာ နတ္တုိ႔၏ ဘံုျဖစ္သည္။ သႏၱဳသိတနတ္မင္းသည္ အၾကီးအကဲျဖစ္သည္။ လူတုိ႔၏ အေရအတြက္အားျဖင့္ အႏွစ္(၄၀၀)သည္ ထိုဘံု၌ တစ္ရက္ျဖစ္သည္။ နတ္သက္ႏွစ္ (၄၀၀၀) သက္တမ္းရွည္ၾကသည္။

နိမၼနရတိနတ္ျပည္

ပင္ကိုရွိျပီးသား ကာမဂုဏ္စည္းစိမ္ထက္ အလြန္အကဲ ခံစားလုိေသာအခါ စိတ္တုိင္းက် ဖန္ဆင္း၍ ေမြ႕ေလ်ာ္ေသာ နတ္တုိ႔ေနရာ ဘံုျဖစ္သည္။ ေအာက္နတ္ျပည္ (၄)ထပ္တုိ႔၌ ကိုယ္ပိုင္ ဇနီးေမာင္ႏွံရွိၾကေသာ္လည္း ဤနတ္ျပည္၌မူ မိမိလုိရာ အဆင္း အသံ စသည္ကို ကိုယ္တုိင္ ဖန္ဆင္း၍ ထိုအာရုံ၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ၾကကုန္၏။ လူတုိ႔အေရအတြက္အားျဖင့္ အႏွစ္(၈၀၀)သည္ ထုိဘံု၌ တစ္ရက္ျဖစ္၏။ နတ္သက္ႏွစ္ (၈၀၀၀)သက္တမ္းရွည္ၾကသည္။

ပရနိမၼိတ၀သ၀တၱီနတ္ျပည္

နိမၼာနရတိ နတ္တုိ႔ကံသုိ႔ ကိုယ္တုိင္ မဖန္ဆင္းဘဲ အေစအပါးနတ္မ်ားက စိတ္တုိင္းက်ေအာင္ ဖန္ဆင္းေပးရေသာ အာရုံကာမဂုဏ္တုိ႔၌ မိမိအလုိရွိတုိင္း ခံစားေမြ႕ေလ်ာ္ၾကေသာ နတ္တုိ႔ ဘံုဌာနျဖစ္သည္။ လူတုိ႔အေရအတြက္အားျဖင့္ အႏွစ္(၁၀၀၀)သည္ ထုိဘံု၌ တစ္ရက္ျဖစ္သည္။ နတ္သက္ ႏွစ္(၁၆၀၀၀) သက္တမ္း ရွည္ၾကသည္။

ေရွးကုသုိလ္ကံေၾကာင့္ နတ္ျပည္မ်ား၌ ျဖစ္ၾကရသျဖင့္ နတ္ေယာက္်ားတုိ႔မွာ အသက္(၂၀)အရြယ္၊ နတ္မိန္းမတုိ႔မွာ(၁၆)ႏွစ္အရြယ္ အျမဲတည္ရွိလ်က္ သြားက်ိဳး၊ ဆံျဖဴ၊ နားအူ၊ မ်က္မြဲ၊ အေရတြန္႕တြဲျခင္းမရွိ၊ အျမဲတမ္း လွပေနၾကသည္။ နတ္ၾသဇာမ်ားကိုသာ (၇)ရက္တစ္ၾကိမ္ စားသံုးသျဖင့္ ခႏၶာကိုယ္ထဲ၌ အညစ္အေၾကးမရွိ၊ စင္ၾကယ္ၾကသည္။ ကုသိုလ္ကံခ်င္း ကြာျခားသေလာက္ ဥယ်ာဥ္ဗိမာန္၊ ပေဒသာပင္၊ သားသမီး၊ ဇနီး မယား အေျခြအရံတုိ႔ ကြာျခားၾကသည္။ သက္တမ္းျပည့္ ကာမဂုဏ္စည္းစိမ္တုိ႔ကို နည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ ခံစားၾကေသာ ဘံုမ်ားျဖစ္ေလသည္။

ဤသို႔လွ်င္ ဒုဂၢတိဘံုေခၚသည့္ အပါယ္ေလးဘံု၊ ကာမသုဂတိဘံုေခၚသည့္ လူ႔ျပည့္ နတ္ျပည္(၇)ဘံု၊ စုစုေပါင္း(၁၁)ဘံုကို ကာမ(၁၁)ဘံု ေခၚသည္။

Posted by "Buddha In My Life"