ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္မွ ရဟန္းေပါင္းျခံရံလ်က္ ဆြမ္းခံထြက္ေတာ္မူျပီးေနာက္ အျပန္တြင္ တံငါသည္တေယာက္ ကၽြတ္တမ္း၀င္မည္ကို ျမင္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ တံငါသည္ရွိရာအရပ္သို႔ ၾကြေရာက္ေတာ္မူလာ၏။
ဘုရားအမွဴးျပဳေသာ သံဃာေတာ္မ်ား ၾကြလာေတာ္မူသည္ကို ျမင္ေသာအခါ တံငါသည္သည္ ငါးမွ်ားတံကို ပစ္ခ်ကာ ရိုေသစြာ ေစာင့္ေန၏။ ဘုရားရွင္က တံငါသည္၏အမည္ကို ေမးေတာ္မူရာ-တပည့္ေတာ္၏အမည္ အရိယာ ေခၚပါသည္-ဟုုေလွ်ာက္ထား၏။ ထိုအခါ ဘုရားရွင္က ဒကာ-သူတပါးအသက္ကို သတ္ေသာသူသည္ အရိယာမမည္၊ အားလံုးေသာ သတၱ၀ါတို႔ကို မညႇဥ္းဆဲမွသာ အရိယာမည္၏-ဟု ေအာက္ပါဂါထာကို ေဟာေတာ္မူရာ တံငါသည္သည္ ေသာတာပန္ တည္ေလသည္။
( ပါဠိဂါထာ )
န ေတန အရိေယာ ေဟာတိ ၊ ေယန ပါဏာနိ ဟႎသတိ ။
အဟႎသာ သဗၺ ပါဏာနံ ၊ အရိေယာ-တိ ပ၀ုစၥတိ ။
( ျမန္မာျပန္ )
သတၱ၀ါတို႔ကို ညႇဥ္းဆဲတတ္ေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အရိယာမျဖစ္ေခ်။
သတၱ၀ါတို႔ကို မညႇဥ္းဆဲျခင္းေၾကာင့္ အရိယာဟူ၍ ဆိုအပ္၏။
( ေဆာင္ပုဒ္ )
သတၱ၀ါကို၊ ဆင္းရဲပိုေအာင္၊ ထိုထိုပုတ္ခတ္၊ ညႇဥ္းဆဲတတ္မူ၊ ထိုသူအရိယာ၊ မမည္ပါတည္း၊
သတၱ၀ါခပင္း၊ ညႇဥ္းဆဲကင္းလ်က္၊ ေမတၱာသက္မူ၊ ထိုသူကိုသာ၊ အရိယာဟု၊ ျမဲစြာသတ္မွတ္၊ ေခၚဆိုအပ္၏။
( ဓမၼ႒၀ဂ္-ဗာဠိသိက၀တၳဳ )
Posted by "Buddha In My Life"
No comments:
Post a Comment