Monday, June 27, 2011

ျမတ္ဗုဒၶထံ မေသေဆး လာေတာင္းသူ

သာ၀တၳိျမိဳ႔ေတာ္တြင္ ေဂါတမီအမည္ရွိ သူဆင္းရဲသမီးတေယာက္ရွိ၏။ သူ၏ ေသးသြယ္ေသာ ကိုယ္ကာယကို စြဲ၍ ကိသာေဂါတမီဟူ၍ ေခၚၾကသည္။ အရြယ္ေရာက္ေသာ္ သူေ႒းသားတေယာက္ႏွင့္ ထိမ္းျမားျပီး သားကေလး တေယာက္ ဖြားျမင္၏။ ထို႔ေနာက္ ခ်မ္းသာစြာေနၾက၏။ ထိုသားကေလး မတ္တတ္ေျပးႏိုင္ေသာအရြယ္တြင္ သူငယ္နာေရာဂါျဖင့္ ရုတ္တရက္ ေသဆံုးသြားသည္။

ထိုအခါ ကိသာေဂါတမီသည္ ေသလုမတတ္ ပူပန္ေသာကေရာက္ရသည္။ ကေလးအေလာင္းကို သုသာန္သို႔ သယ္ယူခြင့္မျပဳ။ သားေသကို ရင္မွာပိုက္ကာ ျမိဳ႔တြင္း အိမ္ေပါက္ေစ့လိုက္၍ အသက္ျပန္ရွင္ေအာင္ ကုသေပးပါ-ဟုလိုက္ေတာင္းပန္သည္။ လူအမ်ားက ရူးသြားေလျပီ-ဟု ေျပာၾက၏။ ပညာရွိတေယာက္က ျမတ္ဗုဒၶထံသြားလွ်င္ ေဆးရႏိုင္ပါလိမ့္မည္-ဟု ညႊန္လိုက္သည္။ ျမတ္ဗုဒၶက ေဆးေဖာ္စပ္ေပးမည္။ လူမေသဖူးေသာအိမ္မွ မုန္ညင္းေစ့တဆုပ္ ေတာင္းယူခဲ့-ဟု မိန္႔ေတာ္မူရာ ကိသာေဂါတမီသည္ သာ၀တၳိျမိဳ႔ေတာ္ တခုလံုး လိုက္ရွာရာ လူမေသဖူးေသာအိမ္ ရွာ၍မေတြ႔ေလ။ ဤတြင္ ေသျခင္းဟူသည္ လူတိုင္းႏွင့္ မကင္းပါကလား-ဟု သေဘာေပါက္ကာ ကေလးအေလာင္းကို စြန္႔ပစ္ခဲ့ျပီး ဘုရားရွင္ထံ ျပန္လာခဲ့သည္။ ဘုရားရွင္က တရားေဟာရာ ေဒသနာေတာ္အဆံုး၌ ေသာတာပန္ျဖစ္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ရဟန္းျပဳျပီး ဆီမီးေတာက္ကို ၾကည့္ရႈရင္း ကုန္ခန္းပ်က္စီးသြားေသာ သေဘာကို ႏွလံုးသြင္းေနရာ ဘုရားရွင္က ေရာင္ျခည္ေတာ္လႊတ္ျပီး တရားျပသျဖင့္ ရဟႏၲာျဖစ္သြားေလသည္။

( ပါဠိဂါထာ )
ေယာစ ၀ႆသတံ ဇီေ၀ ၊ အပႆံ အမတံ ပဒံ ။
ဧကာယံ ဇီ၀ိတံ ေသေယ်ာ ၊ ပႆေတာ အမတံ ပဒံ ။

( ျမန္မာျပန္ )
ေသျခင္းကင္းေသာ နိဗၺာန္ကို မျမင္ဘဲ အႏွစ္တရာ ကာလပတ္လံုး အသက္ရွည္ျခင္းထက္
ေသျခင္းကင္းေသာ နိဗၺာန္ကို ျမင္ေသာ ပုဂၢိဳလ္၏ တရက္မွ် အသက္ရွင္ရျခင္းသည္ ျမတ္၏။

( ေဆာင္ပုဒ္ )
ေသျခင္းကင္းရာ၊ နိဗၺဳတာကို၊ မွန္စြာမျမင္၊ ဉာဏ္မယွဥ္က၊
သက္ပင္တရာ၊ ႏွစ္ရွည္ၾကာလည္း၊
ခ်မ္းသာနိဗၺာန္၊ ဉာဏ္တြင္ျမင္သိ၊ လူ၏အသက္၊ တရက္မွ်ေလာက္၊ က်ိဳးမေရာက္ေပ။

( သဟႆ၀ဂ္၊ ကိသာေဂါတမီ၀တၳဳ )

Posted by "Buddha In My Life"

No comments:

Post a Comment