ဒိ႒ိႏွင့္စပ္ သိမွတ္ဖြယ္ရာ

ဒိ႒ိနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အျမင္ေလးေတြကုိ မဇၥ်ိမပဏၰာသအ႒ကထာ၊ ဒီဃနခသုတ္အဖြင့္မွာ အ႒ကထာဆရာက သုံးသပ္ျပထားတာ ဒီေနရာမွာ တင္ျပခ်င္ပါတယ္။ အလြန္အင္မတန္ သိထားသင့္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြ ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။

ဒိ႒ိ(၆၂)ပါးကုိ ေပါင္းေျပာလုိက္ရင္ သကၠာယဒိ႒ိ တစ္မ်ိဳးတည္းပဲ၊ လုိရင္း ခြဲေျပာလုိက္ရင္ သႆတဒိ႒ိနဲ႔ ဥေစၧဒဒိ႒ိ ဆိုၿပီး ႏွစ္မ်ိဳးျဖစ္လာတယ္တဲ့။ (သကၠာယဒိ႒ိ = သႆတဒိ႒ိ + ဥေစၧဒဒိ႒ိ)။ ဒီေဖာ္ျမဴလာအရ လူတုိင္းမွာ ဒိ႒ိကေတာ့ ရွိေနတာပဲ။ သကၠယဒိ႒ိကေတာ့ မူရင္းေပါ့။ အခ်ိဳ႕က သႆတဒိ႒ိဘက္အားသန္တယ္၊ အခ်ိဳ႕က ဥေစၧဒဒိ႒ိဘက္အားသန္တယ္။ ဒါကြာသြားမယ္။ အခ်ိဳ႕က်ေတာ့လဲ ႏွစ္မ်ိဳးလံုး တစ္လွည့္စီ ျဖစ္ေနတတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အယူတစ္ခု လက္လႊတ္ၿပီးမွ စြန္႔ၿပီးမွ အျခားအယူတစ္ခုကို လက္ခံႏုိင္ပါတယ္။ ႏွစ္မ်ိဳးလံုးကုိ တစ္ေယာက္ထဲက တစ္ခ်ိန္တည္း လက္ခံလုိ႔ေတာ့ မရပါဘူး (သႆတံ ဂေဟတြာ တမၸိ အပၸဟာယ ဥေစၧဒံ၀ါ ဧကစၥသႆတံ ၀ါ ဂေဟတံု န သကၠာ)။ သဘာ၀အားျဖင့္ သႆတသမားက အျပစ္ေတာ့ ေသးတယ္၊ နိဗၺာန္ရဖုိ႔က်ေတာ့ ေ၀းတယ္။ ဥေစၧဒသမားက အျပစ္ေတာ့ ႀကီးတယ္၊ နိဗၺာန္ရဖုိ႔က်ေတာ့ နီးတယ္တဲ့။ (သႆတ = ေသး + ေ၀း။ ဥေစၧဒ = ႀကီး + နီး) (သႆတဒႆနံ အပၸသာ၀ဇၨံ ဒႏၶ၀ိရာဂံ၊ ဥေစၧဒဒႆနံ မဟာသာ၀ဇၨံ ခိပၸ၀ိရာဂံ)။

သႆတဒိ႒ိသမားက ဘ၀ကုိယံုတယ္။ ကံကုိလဲ ယံုတယ္။ ကံကိုယံုတဲ့အတြက္ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈေတြ အမ်ားႀကီးလုပ္တယ္။ မေကာင္းမႈကုိေတာ့ ေရွာင္တယ္။ ကုသုိလ္လုပ္မွ ေကာင္းရာေရာက္မယ္၊ အကုသုိလ္လုပ္ရင္ မေကာင္းရာ ဒုဂၢတိေရာက္မယ္လို႔ ခံယူထားေတာ့ ဒုဂၢတိကုိ အရမ္းေၾကာက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုသိုလ္အလုပ္မ်ားၿပီး အကုသိုလ္ အလုပ္နဲတယ္။ ၀ဋ္ကုိသာယာတယ္။ ၀ဋ္သာယာတယ္ဆုိတာက ဘ၀ေကာင္းကုိ သာယာတာ။ လူ႔ဘ၀ရဖို႔ လူခ်မ္းသာရဖို႔ စသည္ျဖင့္ အေကာင္းစံဘ၀ကို ႏွစ္သက္တာဟာ ၀ဋ္ကုိသာယာတာပဲ။ သူ႔မွာ အားနဲခ်က္က ဘာလဲဆုိရင္ ဘုရား ရဟႏၲာ တုိ႔နဲ႔ေတြ႕လုိ႔ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း တရားေတြ နာရေသာ္လဲ သူ႔မွာ စိတ္အားထက္သန္မႈ မရွိဘူး။ ႐ုပ္နာမ္သိမ္းေၾကာင္းတရားေတြ ေဟာလာရင္ ေအာ္ ႐ုပ္နာမ္သိမ္းလို႔ ၿငိမ္းသြားရင္ ငါလုပ္ထားတဲ့ ကုသိုလ္ကံေတြရဲ႕ ေကာင္းက်ိဳး ငါဘယ္လုိလုပ္ခံစားရေတာ့မလဲ၊ ဒါေလာက္ႀကီးလဲ မလုိအပ္ေသးပါဘူးဆုိၿပီး ခပ္ေပါ့ေပါ့လုပ္တတ္တယ္။ သူက ၀ဋ္ကို သာယာတဲ့သူမ်ိဳးကိုး။ ၀ဋ္ထဲမွာ ေပ်ာ္ေမြ႔ခ်င္တာ။ ဒါေၾကာင့္ တရားအရေႏွးလုိ႔ နိဗၺာန္နဲ႔ ေ၀းတယ္လုိ႔မွတ္လုိက္။

ဥေစၧဒဒိ႒ိသမားကလဲ ဘ၀ကိုယံုတာပဲ။ ကံကုိလဲ ယံုတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူက ကုသုိလ္အလုပ္နဲတယ္။ အကုသုိလ္ကိုေတာ့ ရဲရဲတင္းတင္းလုပ္တယ္။ ၀ဋ္ကုိ မသာယာဘူး။ သူက အျပတ္ယူထားတာကိုး။ ေကာင္းက်ိဳး မေကာင္းက်ိဳးဆုိတာ သူ လက္မခံဘူး။ ဒီေတာ့ အကုသုိလ္အလုပ္မ်ားတယ္။ ေနာက္ဘ၀ေကာင္းစားေရးတရားေတြ သူ သေဘာမက်ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီလုိ ပုဂၢိဳလ္က ဘုရား ရဟႏၲာတို႔နဲ႔ေတြ႕လုိက္လုိ႔ သူ႔ကို သေဘာက်ေအာင္ ေဟာျပလုိက္ရင္ `ဒီလုိလုပ္ရင္ ဒီလုိက်င့္ရင္ ႐ုပ္နာမ္သိမ္းတဲ့ နိဗၺာန္ေရာက္မယ္´ဆုိတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း ထလုပ္တတ္တယ္။ ဘယ့္သူ႔ကိုမွ မငဲ့ေတာ့ဘူး။ လုပ္ရင္ ေနာက္လွည့္မၾကည့္ေတာ့ဘူး။ အျပတ္အသတ္ လုပ္တတ္တဲ့သေဘာရွိေတာ့ နိဗၺာန္အရျမန္လုိ႔ နိဗၺာန္နဲ႔ နီးတယ္လုိ႔ ေျပာတာ။ သူက ၀ဋ္ကုိ သာယာလုိစိတ္မရွိဘူးေလ။

ဒါေၾကာင့္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သႆတသမားလား၊ ဥေစၧဒသမားလားဆိုတာ ဒီသံုးသပ္ခ်က္ကိုအေျခခံၿပီး ဆံုးျဖတ္လို႔ ရပါၿပီ။ ဒီအခ်က္ေတြထဲက ကုိယ္နဲ႔ အကုိက္အညီမ်ားတဲ့ဘက္ဟာ ကုိယ့္ဘက္ပဲ။ ဒါမွ ကုိယ့္ရွိတဲ့ဒိ႒ိ ကုိယ္တုိင္ သိၿပီး ခြါနည္း မွန္မွန္ကန္ကန္ ရႏုိင္မယ္။ ဒါမွမဟုတ္ရင္ ရမ္းတုတ္ ရမ္းလုပ္နဲ႔ ဒိ႒ိသာေျပာေနတယ္၊ ဘာႀကီးမွန္းလဲ မသိဘူးဆုိၿပီး ျဖစ္ေနၾကတာေတြ အမ်ားႀကီးပါ။

သႆတဒိ႒ိအယူရွိသူရဲ႕သေဘာ	ဥေစၧဒဒိ႒ိအယူရွိသူရဲ႕သေဘာ
ဘ၀ကုိယံုၾကည္။ ကံကုိယံုၾကည္။ ကုသုိလ္အလုပ္မ်ား၊ အကုသုိလ္အလုပ္နဲ။ ၀ဋ္ကုိ သာယာ။ တရားအရေႏွး၊ အျပစ္ေသး၊ နိဗၺာန္နဲ႔ ေ၀း။	ဘ၀ကုိယံုၾကည္။ ကံကုိယံုၾကည္။ ကုသုိလ္အလုပ္နဲ၊ အကုသုိလ္အလုပ္မ်ား။ ၀ဋ္ကုိ မသာယာ။ တရားအရျမန္၊ အျပစ္ႀကီး၊ နိဗၺာန္နဲ႔ နီး။

(မ၊႒၊၃၊ ၁၄၄။)

ဒါဟာ မဇၥ်ိမပဏၰာသအ႒ကထာ၊ ဒီဃနခသုတ္အဖြင့္မွာ ေ၀ဘန္သံုးသပ္ျပထားတဲ့ မွတ္ခ်က္ကုိ အက်ဥ္းခ်ဳပ္တင္ျပလုိက္တာပါ။ ဒီသံုးသပ္ခ်က္ကိုၾကည့္ၿပီး ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ဘယ္ဒိ႒ိဘက္အားသန္ေနလဲဆုိတာ အကဲခတ္ႏုိင္ပါတယ္။ ႐ုပ္နာမ္ေၾကာင္းက်ိဳး သေဘာမိမိ မသိေသးဘူးဆုိရင္ေတာ့ ဒီဒိ႒ိေတြက တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခု လူတိုင္းမွာ ရွိေနမယ္။ ယဥ္ယဥ္ေလးနဲ႔ ရွိတဲ့ ဒိ႒ိနဲ႔ ႐ုိင္း႐ုိင္း ၾကမ္းၾကမ္း ရွိတဲ့ ဒိ႒ိပဲ ကြာမယ္။ ရွိတာကေတာ့ ဒိ႒ိကုိယ္စီ ရွိေနၾကတာပဲ။ ဟုိ မိစၧာဒိ႒ိကုိ ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ ေဟာဒီ သကၠာယဒိ႒ိ၊ သႆတဒိ႒ိ၊ ဥေစၧဒဒိ႒ိေတြကို ေျပာတာ။ အခ်ိဳ႕က ဒိ႒ိရွိတယ္ေျပာရင္ကုိ လက္မခံလုိၾကဘူး။ ငါ့မွာ ဒိ႒ိမရွိဘူးလုိ႔ ဇြတ္ျငင္းဖုိ႔ ႀကိဳးစားၾကတယ္။ ငါလုိ႔ ယူဆထားကတည္းကုိက ဒိ႒ိျမစ္ဖ်ားခံေနတယ္ဆုိတာသာ သေဘာေပါက္လုိက္ပါ။ ဒီဒိ႒ိ မ်ိဳးေတြ ရွိေနလို႔လဲ သံသရာ လည္ခြင့္ေတာ့ရၿပီး မဂ္ဖုိလ္နိဗၺာန္ လမ္းမွန္မေရာက္ဘဲ ျဖစ္ေနတာ။ ဒိ႒ိက အ၀ိဇၨာနဲ႔ေပါင္းၿပီး လူကုိ မူးေအာင္ ေ၀ေအာင္ လုပ္ေနတာ၊ လမ္းမွားေရာက္ေအာင္လုပ္ေနတာ၊ လမ္းမွန္ကုိ မသြားေအာင္ တားျမစ္ထားတာပဲလုိ႔သာ မွတ္လုိက္ပါ။ တဏွာက အမွားကုိပဲ အမွန္လိုသေဘာက်ၿပီး သာယာေန ေတာင့္တေနတယ္။ မက္ေမာေနတယ္။ ဒီေတာ့ ျဖစ္ေလရာဘ၀မွာ ေပ်ာ္ၿပီေပါ့။

ဒိ႒ိခြါဖုိ႔အတြက္ ဒိ႒ိကပ္ပံုကို အစီအစဥ္ကို သိဖုိ႔လုိပါတယ္။ ဒိ႒ိ ဘယ္မွာ ကပ္ေနလဲဆိုရင္ ခႏၶာမွာ ကပ္ေနပါတယ္။ ခႏၶာမွာ ဘာလို႔ ကပ္ေနတာလဲဆိုရင္ ခႏၶာကုိ ခႏၶာမွန္းမသိလို႔ ကပ္ေနပါတယ္။ ခႏၶာကုိ ဘာေၾကာင့္ ခႏၶာမွန္းမသိရတာလဲဆုိရင္ ခႏၶာ့ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ကုိ နားမလည္လို႔ မသိတာပါ။ ခႏၶာ့ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ဆုိတာ ခႏၶာျဖစ္ေၾကာင္းနဲ႔ ခႏၶာ့ျဖစ္စဥ္ပါပဲ။ စက္၀ုိင္းႀကီးက ရွင္းေအာင္လို႔ ျပထားတာ။ ကုိယ့္ခႏၶာမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ တရားေတြကုိ စက္၀ုိင္းနဲ႔ ပံုေဖာ္ျပထားတာသာျဖစ္တယ္။ ကုိယ့္သႏၲာန္မွာ ဒီတရားေတြ ဒီလုိျဖစ္ေန လည္ပတ္ေနပါလားဆုိတာသိေအာင္ အေၾကာင္းအက်ိဳးျမင္ေအာင္ ႐ုပ္နာမ္ ပုိင္းျခားႏုိင္ေအာင္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ကုိ သိဖုိ႔ နားလည္ဖို႔လုိပါတယ္။ ခႏၶာ့ပဋိစၥသမုပၸါဒ္နားလည္ရင္ ႐ုပ္နာမ္ကြဲမယ္၊ အေၾကာင္း အက်ိဳးျမင္မယ္။

နိဗၺာန္ရဖုိ႔ ၀ိပႆနာအလုပ္ေတြလုပ္ၾကတာျဖစ္ေတာ့ နိဗၺာန္အစ ေသာတာပန္ကလို႔ ေျပာလုိက္မယ္။ နိဗၺာရခ်င္တယ္ဆုိရင္ မဂ္ေလးပါးရေအာင္လုပ္ရမွာပါ။ မဂ္ေလးပါးမွာလဲ ပထမမဂ္ျဖစ္တဲ့ ေသာတာပတၱိမဂ္ကုိမွ မရဘူးဆုိရင္ က်န္တဲ့မဂ္ေတြ ေက်ာ္တက္လုိ႔မရပါဘူး။ ေလွကားေလးထစ္ တစ္ထစ္ခ်င္း တက္ရသလုိပါပဲ။ ပထမမဂ္ကုိ ရခ်င္ပါတယ္ ေသာတာပန္ျဖစ္ခ်င္ပါတယ္ဆုိရင္လဲ ၀ိပႆနာအလုပ္ အားထုတ္မွ ျဖစ္မွာပါ။ ၀ိပႆနာလုပ္ေတာ့မယ္ဆုိရင္လဲ ေရွးဦးစြာ လုပ္ထားရမယ့္အစဥ္ေလး သိထားဖုိ႔လုိပါတယ္။ ဒိ႒ိ အရင္ျဖဳတ္၊ ျဖစ္ပ်က္ ေနာက္မွလုပ္ဆုိတာ ေရွ႕မွာ ေျပာခဲ့ၿပီးသား။ ျဖစ္ပ်က္လုပ္တာ ၀ိပႆနာလုပ္တာပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒိ႒ိကုိမွ စင္ေအာင္ အသိနဲ႔ မျဖဳတ္ႏုိင္ေသးဘူးဆုိရင္ေတာ့ ၀ိပႆနာမလုပ္ပါနဲ႔ဦး။ ဒိ႒ိအသိနဲ႔မျပဳတ္ဘဲနဲ႔ အားထုတ္တဲ့ ၀ိပႆနာကုိ အားနဲတဲ့ ၀ိပႆနာ၊ ဒုဗၺလ၀ိပႆနာလို႔ေခၚတယ္။ အားနဲတဲ့၀ိပႆနာ႐ႈပြားနည္းဟာ မဂ္ဖုိလ္ ရဖို႔ မလြယ္ဘူး။ ဒိ႒ိအသိနဲ႔ ကြာၿပီးမွ အားထုတ္တဲ့ ၀ိပႆနာကမွ အားေကာင္းတဲ့ ၀ိပႆနာ၊ ဗလ၀၀ိပႆနာျဖစ္ပါတယ္။ အားေကာင္းတဲ့ ၀ိပႆနာ႐ႈပြားနည္းကသာလွ်င္ မဂ္ဖုိလ္ ရဖို႔ လြယ္ကူလွ်င္ျမန္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အားေကာင္းတဲ့ ၀ိပႆနာျဖစ္ေအာင္ ေရွးဦးစြာ ဒိ႒ိစင္ၾကယ္ေရး (ဒိ႒ိ၀ိသုဒၶိ)ကုိ အဓိကထားရပါတယ္။ မဂ္ေလးပါးထဲက အစမဂ္ျဖစ္တဲ့ ေသာတာပတၱိမဂ္ကုိ ရခ်င္ရင္ ဘာကုိ ပယ္ရ သတ္ရ ျဖတ္ရမွာလဲဆုိရင္ ဒိ႒ိကုိ ပယ္ရ သတ္ရ ျဖတ္ရမွာပါ။ ဒိ႒ိကုိ ပယ္သတ္ႏုိင္ရင္ ၀ိစိကိစၧာ အလုိလုိပါသြားတယ္။ ေသာတာပန္ျဖစ္ရင္ သကၠာဒိ႒ိ၊ ၀ိစိကိစၧာ၊ သီလဗၺတပရာမာသ သံုးမ်ိဳး ပယ္သြားတယ္ဆုိတာ ရတနာ့သုတ္မွာ ေဟာထားပါတယ္။ ဒီသံုးပါးထဲက ဒိ႒ိတစ္ပါးသာ ပယ္လိုက္ က်န္တာ အကုန္ပါသြားတယ္။ အထူး ပယ္ေနစရာမလုိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒိ႒ိျပဳတ္သြားရင္ က်န္တာ အကုန္ျပဳတ္သြားမွာျဖစ္လုိ႔ ဒိ႒ိကုိသတ္ႏုိင္မွ မထမမဂ္ရမယ္လို႔ မွတ္လုိက္ပါ။

ဒိ႒ိျဖဳတ္ေနတာဟာ ေသာတာပန္ဆုိတဲ့ ပထမမဂ္ရေရးအတြက္ အေျခခံအလုပ္ေတြ လုပ္ေနတယ္လို႔ မွတ္ထားပါ။ ဒိိ႒ိျဖဳတ္ခ်င္ရင္ ဒိ႒ိကပ္တဲ့ေနရာကို သိေအာင္လုပ္ရမယ္လို႔ ေစာေစာက ေျပာခဲ့ၿပီ။ ဒိ႒ိက ဘယ္မွာကပ္လဲဆိုရင္ ခႏၶငါးပါးလံုးမွာကပ္တယ္။ ဘာလို႔ ကပ္တာလဲဆုိရင္ ခႏၶာမွန္းမသိလုိ႔ ကပ္တာ။ ခႏၶာငါးပါးထဲမွာလဲ ၀ိညာဏကၡႏၶာမွာ အမ်ားဆံုးကပ္တယ္။ ၀ိညာဏကၡႏၶာဆုိတာ စိတ္ပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဒိ႒ိသည္ စိတ္မွာ အမ်ားဆံုးကပ္တယ္လို႔ ေျပာသူရွိတုန္း ေသေသခ်ာခ်ာမွတ္လုိက္ပါ။ ဒါဆို အသိတစ္ခု၀င္ရမွာက ဒိ႒ိျပဳတ္ခ်င္ရင္ စိတၱာႏုပႆနာ႐ႈရမယ္ဆုိတာပါပဲ။ ဉာဏ္ႏံု႔ ဉာဏ္ေလးၿပီး ဒိ႒ိစ႐ုိက္ရွိသူဟာ စိတၱာႏုပႆနာကို ႐ႈရမယ္။ ဒိ႒ိစရိတႆာပိ မႏၵႆ နာတိပၸေဘဒဂတံ စိတၱာႏုပႆာနာသတိပ႒ာနံ ၀ိသုဒၶိမေဂၢါ- လို႔ ပဋိသမၻိဒါမဂၢအ႒ကထာမွာ အေသအခ်ာဖြင့္ျပထားပါတယ္။ ဘုရားအလုိ၊ ပါဠိ အ႒ကထာအလုိလဲက်ေအာင္ ခႏၶာအရွိနဲ႔လဲ ကုိက္ေအာင္ ေျပာလုိက္တာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို အကုိးေလးေတြကို ႀကံဳတဲ့ေနရာမွာ ထုတ္ျပေနရတာဟာ ပုိၿပီးခုိင္ခုိင္ၿမဲၿမဲ ျဖစ္ေအာင္လုိ႔ပါ။ ဒီလုိမွမပါရင္ ထင္ရာျမင္ရာ ေရးေနတယ္လုိ႔ ျဖစ္ေနမွာစုိးရတယ္။ ဒီလုိမျဖစ္ေအာင္လုိ႔ ေသေသခ်ာခ်ာစိစစ္ၿပီးမွ ေရးရပါတယ္။ လုိရင္း ျပန္ေကာက္ရရင္ ဒိ႒ိသည္ စိတ္မွာ အမ်ားဆံုးခုိကပ္ေနေလ့ရွိတယ္။ စိတ္ကုိပဲ အသက္လုိ႔ထင္တာ၊ စိတ္ကိုပဲ ငါ့၀ိညာဥ္လုိ႔ထင္တာ၊ စိတ္ကုိပဲ ငါလို႔ထင္ေနတာ ငါ့စိတ္လုိ႔ထင္ေနတာဟာ ဒိ႒ိမသိမသာ ကပ္ေနတာပဲ။ စိတ္ကုိပဲ ၿမဲတယ္လို႔ ထင္ေနတာ။ မေန႔ကစိတ္နဲ႔ ဒီေန႔ စိတ္ အတူတူထင္ေနတာ။ ဒါဟာ ၿမဲတယ္လို႔ထင္တဲ့ သႆတအျမင္ပဲ။ တကယ္ေတာ့ တစ္စကၠန္႔အတြင္းမွာတင္ စိတ္ဟာ အႀကိမ္ေပါင္းမေရတြက္ႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္လို႔ မေရတြက္ႏုိင္ေအာင္ ပ်က္ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီအျမင္သေဘာကို နားမလည္တဲ့အခါက်ေတာ့ ငါ့စိတ္လာမစမ္းနဲ႔စသည္ျဖင့္ ငါစြဲလဲပါ ၿမဲတယ္လဲထင္၊ အခ်ိဳ႕က်ေတာ့လဲ စိတ္တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု အဆက္အစပ္မရွိဘူး၊ သူျဖစ္ခ်င္တဲ့အတုိင္း ျဖစ္ေနတယ္လုိ႔ထင္ေတာ့ ဥေစၧဒဒိ႒ိ၀င္တာေပါ့။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒိ႒ိလို႔သာ ေပါင္းေျပာလုိက္ေတာ့ ဒိ႒ိဟာ စိတ္မွာ၊ ခႏၶာငါးပါးထဲက ၀ိညာဏကၡႏၶာမွာ အမ်ားဆံုးကပ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒိ႒ိစ႐ုိက္ရွိသူဟာ ဒိ႒ိအျမန္ဆံုးျပဳတ္ဖို႔အတြက္ စိတၱာႏုပႆနာကို ပြားပါ။ စိတၱ- က စိတ္၊ အႏုပႆနာ- က အဖန္တလဲလဲ႐ႈတာ၊ မိမိသႏၲာန္မွာ ေပၚတဲ့စိတ္ကုိ အဖန္တလဲလဲ႐ႈေနတာဟာ စိတၱာႏုပႆနာပါပဲ။

လုိရင္းက- ဒိ႒ိသည္ ခႏၶာမွာ ကပ္တယ္။ ခႏၶာမွန္းမသိလို႔ကပ္တယ္။ ႐ုပ္နာမ္၊ ေၾကာင္းက်ိဳး၊ ခႏၶာ့ပဋိစၥသမုပၸါဒ္နားမလည္လုိ႔ ခႏၶာေပၚလုိ႔ ေပၚမွန္းမသိျဖစ္ေနၾကတယ္။ ခႏၶာငါးပါးထဲမွာလဲ ၀ိညာဏကၡႏၶာဆိုတဲ့ စိတ္မွာ အမ်ားဆံုးကပ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒိ႒ိအျမန္ကြာခ်င္ရင္ စိတၱာႏုပႆနာကုိ႐ႈ။

ေဒါက္တာအရွင္ပါရမီ