အာဠ၀ီျမိဳ႔ေတာ္သို႔ ဘုရားရွင္ၾကြေတာ္မူေသာအခါ တရားပြဲတြင္ မရဏာႏုႆတိ ကမၼ႒ာန္းကို အထူးျပဳ၍ ေဟာၾကားေတာ္မူ၏။ ထိုတရားကို နာရေသာ ရက္ကန္းသည္မေလးသည္ ထိုကမၼ႒ာန္းကို ႏွစ္သက္၍ ေန႔ေရာညပါ စီးျဖန္းပြားမ်ား ေနေလ့ရွိ၏။ ကေလးမသည္ ပါရမီျပည့္၍ အကၽြတ္တရားရအံ့ေသာ အေၾကာင္းကို ျမင္ေတာ္မူေသာ ဘုရားရွင္သည္ ေနာင္သံုးႏွစ္ၾကာေသာအခါ အာဠ၀ီျမိဳ႔ေတာ္သို႔ ထပ္မံၾကြလာေတာ္မူ၏။ တရားပြဲ က်င္းပေတာ္မူေသာအခိုက္တြင္ ကေလးမသည္ သူ၏ဖခင္ရွိရာ ရက္ကန္းရံုသို႔အသြား၌ တရားနာရန္ ၀င္ေရာက္လာ၏။ သူသည္ ပရိသတ္ကို ျဖတ္သန္း၍ ဘုရားရွင္အနီးေရာက္ေအာင္ သြားသည္။ ဘုရားရွင္အား ရိုေသစြာ ထိုင္၍ ရွိခိုးသည္။ ထို႔ေနာက္ ဘုရားရွင္က ပုစၧာေလးခု ေမးေတာ္မူသည္။ ကေလးမက ခ်က္ခ်င္း ေျဖၾကားေလသည္။
၁။ သင္ ဘယ္ကလာခဲ့သနည္း၊ ( တပည့္ေတာ္မ မသိပါဘုရား )
၂။ သင္ ဘယ္အရပ္သို႔ သြားမည္နည္း။ ( တပည့္ေတာ္မ မသိပါဘုရား )
၃။ သင္ မသိဘူးလား။ ( တပည့္ေတာ္မ သိပါသည္ဘုရား )
၄။ သင္ သိေနျပီလား။ ( တပည့္ေတာ္မ မသိပါဘုရား )
တရားနာပရိသတ္မ်ားက ေျဖပံုကိုၾကားေသာအခါ ကေလးမကို ကဲ့ရဲ႔ျပစ္တင္ၾက၏။ ဘုရားရွင္က ပရိသတ္အား ျငိမ္သက္ေစျပီးလွ်င္ ကေလးမအား ရွင္းလင္းေျပာျပေစ၏။
၁။ ရွင္ေတာ္ဘုရားက ဘယ္ဘ၀က လာခဲ့သည္ကို ရည္ရြယ္၍ ေမးျခင္းျဖစ္သည္ကို စဥ္းစားမိ၍ မသိေၾကာင္း ေျဖပါသည္ဘုရား။
၂။ ဘယ္ဘ၀သြားရမည္ကိုလည္း မသိပါဘုရား။
၃။ သင္ မသိဘူးလား ဆိုသည္မွာ ေသျခင္းတရားကို ေမးျခင္းျဖစ္၍ ေသရမွာ သိပါသည္ဘုရား။
၄။ သင္ သိေနျပီလား ဆိုသည္မွာ ဘယ္ေတာ့ေသမည္ကို ေမးျခင္းျဖစ္၍ မသိေၾကာင္း ေျဖျခင္းပါဘုရား-ဟု ေလွ်ာက္ထားရာ ဘုရားရွင္က သာဓုေခၚေတာ္မူသည္။
ေဒသနာေတာ္အဆံုး၌ ကေလးမသည္ ေသာတာပန္တည္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ သူ၏ဖခင္ရွိရာ ရက္ကန္းရံုသို႔ ဆက္လက္သြားရာ ဖခင္ထံအေရာက္တြင္ မေတာ္တဆ ထိခိုက္မိ၍ ရုတ္တရက္ ေသဆံုးျပီး တုသိတာ နတ္ျပည္သို႔ ေရာက္သြားေလသည္။ ဤအေၾကာင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ဘုရားရွင္သည္ ေအာက္ပါဂါထာကို ေဟာေတာ္မူေလသည္။
( ပါဠိဂါထာ )
အႏၶဘူေတာ အယံ ေလာေကာ ၊ တႏုေကတၳ ၀ိပႆတိ ။
သကုေဏာ ဇာလမုေတၱာ၀ ၊ အေပၸါ သဂၢါယ ဂစၧတိ ။
( ျမန္မာျပန္ )
ဤလူအေပါင္းသည္ ပညာမ်က္စိ မရွိသျဖင့္ အကန္းအတိသာ ျဖစ္၏။
ဤေလာက၌ အနည္းေသာသူသည္သာ အနိစၥ-စေသာ သေဘာအားျဖင့္ ရႈျမင္ႏိုင္၏။
ပိုက္ကြန္မွ လြတ္ထြက္ေသာငွက္သည္ အနည္းငယ္သာ ရွိသကဲ့သို႔
အနည္းငယ္မွ်ေသာ လူသာ နတ္ျပည္သို႔ ေရာက္ႏိုင္၏။
( ေဆာင္ပုဒ္ )
ေလာကလူမ်ား၊ ဉာဏ္ေခါင္းပါး၍၊ တရားမရွာ၊ အကန္းသာတည္း။
ပညာႏွီးႏြယ္၊ အနည္းငယ္သာ၊ အနိစၥာႏွင့္၊ ဒုကၡာ အနတၱ၊ ရႈျမင္ၾက၏။
ပိုက္မွ ပ်ံတက္၊ လြတ္ထြက္ႏိုင္ျငား၊ ႀကိဳးစား ငွက္မွာ၊ နည္းလွစြာသို႔၊
နတ္ရြာနိဗၺာန္၊ ေရာက္ရန္ႀကိဳးစား၊ ထိုလူစားလည္း၊ ရွားပါးလွစြာ၊ နည္းငယ္သာတည္း။
( ေလာက၀ဂ္ ေပသကာရဓီတာ ၀တၳဳ )
Posted by "Buddha In My Life"
No comments:
Post a Comment