မိမိ တရားထုိင္သည္ကုိ သိၾကတဲ႔ မိတ္ေဆြမ်ားဟာ မိမိကုိ တရားထုိင္ျခင္းျဖင့္ မည္သုိ႔ အက်ဳိးေက်းဇူး ခံစားရပါလဲ ဟု ေမးခဲ႔ၾကသည္။ မိမိအေနျဖင့္ ထုိေမးခြန္းကုိ အလြယ္တကူ ျပန္ေျဖရန္ မတတ္ႏုိင္ခဲ႔ပါ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ တရားထုိင္ျခင္းျဖင့္ ရရွိသည့္ အက်ဳိးေက်းဇူးမ်ားမွာ အလြန္ပင္ မ်ားျပားလွသျဖင့္ ဘယ္သုိ႔ စေျပာရမည္ကုိ စဥ္းစားရခက္ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ ထုိသုိ႔ မ်ားလွသည့္ အက်ဳိးေက်းဇူးမ်ား အနက္ သိသာထင္ရွားစြာ ခံစားရသည့္ အက်ဳိးေက်းဇူး တစ္ခုမွာကား စိတ္သည္ ၾကည္လင္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ တရားထုိင္ျခင္းသည္ ေလာဘ၊ ေဒါသကုိ ေလွ်ာ့ပါးေစျခင္း ျဖစ္ရာ ေလာဘ၊ ေဒါသ ေလ်ာ့ပါးလာ သည့္အခါတြင္ စိတ္၏ ၾကည္လင္ ေပ်ာ္ရြင္မွဳကုိ ရရွိေနျခင္း ျဖစ္ေပသည္။
ဤေနရာတြင္ မိမိကုိယ္ေတြ႕ ေဒါသ ေလွ်ာ့ပါးလာၿပီးေနာက္၊ ႀကံဳရဖူးသည့္ အျဖစ္အပ်က္ တစ္ခုကုိ ေျပာျပလုိပါသည္။ တစ္ေန႔တြင္ မိမိသည္ အလုပ္ရုံးခန္း ရွိရာသုိ႔ ကားေမာင္းလာစဥ္ ဦးဝိဇာရလမ္းတြင္ စက္ဘီးနင္းသူ တစ္ဦးက မိမိ၏ ကားေရွ႕သုိ႔ ရုတ္တရက္ ျဖတ္ၿပီး နင္းရာ တုိက္မိမလုိ ျဖစ္သြားသည္။ (ဤအျပဳအမူသည္ ကားေမာင္းသူ တစ္ဦးအား အလြန္ပင္ မခံမရပ္ႏုိင္ ေဒါသျဖစ္စရာ လုပ္ရပ္ျဖစ္ေပသည္) ထုိအခါတြင္ မိမိသည္ ရုတ္တရက္ အလြန္ပင္ စိတ္ဆုိးၿပီး ကားမွန္ဖြင့္ကာ လွမ္းၿပီး ေအာ္ဆဲလုိက္မိသည္။ အရင္ဆုိလွ်င္ ထုိသုိ႔ အေျခအေနမ်ဳိးတြင္ ေျခမ်ား၊ လက္မ်ား တဆတ္ဆတ္ တုန္ေအာင္ပင္ ေဒါသႀကီးမည္ ျဖစ္ၿပီး၊ ေက်ာင္းေနစဥ္ တုန္းကမူ ကားေပၚမွ ဆင္းရုိက္ခဲ႔သည့္ အေျခအေန အထိ ျဖစ္ဖူးသည္။ ထုိ႔အျပင္ ေဒါသသည္ ဆက္ပါလာၿပီး အနီးအနား ေတြ႔သူမ်ား အေပၚအထိ ကူးဆက္လာ ႏုိင္ေသးသည္။ ထုိမွ်မကေသးဘဲ ေဒါသကုိ ဆက္ေမြးထားၿပီး ထုိအေၾကာင္းကုိ ျပန္စဥ္းစားၿပီး စိတ္တုိျခင္း၊ ေနာက္လည္း ကားလမ္းေပၚ စက္ဘီးနင္းသူ ေတြ႕သမွ်ကုိပါ ေဒါသ ထြက္ေနတတ္ဦးမည္။ သုိ႔ေသာ္ ထုိသုိ႔ ျဖစ္ခဲ႔ရသည့္ အျဖစ္အပ်က္ အေပၚတြင္ ထုိအခ်ိန္က မိမိ လွမ္းေအာ္ဆဲ လုိက္သည့္ အခါမွာ အသံသာ ထြက္သြားသည္ မိမိ၏ စိတ္ထဲတြင္ တစ္စုံတစ္ရာ ျပင္းျပင္း ထန္ထန္ တုန္လွဳပ္ျခင္းလည္း မရွိခဲ့ေပ။ စိတ္မွာ ေဒါသျဖင့္ မခံမရပ္ႏုိင္ျဖစ္ျခင္း၊ ပူေလာင္ျခင္း မရွိဘဲ၊ ကားကုိ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ဆက္ေမာင္း လာႏုိင္ခဲ႔သည္။ ေဒါသသည္ ထုိေနရာမွာ ထြက္ၿပီး တမဟုတ္ျခင္း ထုိေနရာမွာပင္ ေပ်ာက္သြားခဲ႔သည္။ မီးပြိဳင့္သုိ႔ အေရာက္တြင္ မီးနီ ေနသျဖင့္ ကားရပ္ထားရစဥ္ ခုနက စက္ဘီးသမားသည္ မိမိကားေဘးမွ ေက်ာ္ျဖတ္သြားၿပီး သူက မိမိကုိ လွမ္းၾကည့္သည့္ အခါတြင္ မ်က္လုံးခ်င္း ဆုံသြားသျဖင့္ မိမိကပင္ ေတာင္းပန္သည့္ ပုံစံျဖင့္ လက္ျပ လုိက္ေသးသည္။ ထုိအခါ မိမိကုိယ္ မိမိ သတိထားမိၿပီး ကုိယ္လုပ္လုိက္သည့္ အမူအယာကုိ ကုိယ္တုိင္ အံ့ၾသမိခဲ႔သည္။ စိတ္မွာလည္း ထူးထူးဆန္းဆန္း ေပ်ာ္ရြင္လွ်င္ပင္ ရွိေနသည္ကုိလည္း သတိျပဳလုိက္မိသည္။
ထုိအခ်ိန္တြင္ မိမိအား တရားထုိင္နည္း သင္ျပေပးသည့္ ဆရာႀကီး ဦးဂုိအင္ကာ ေျပာျပခဲ႔သည့္ စကား တစ္ခုကုိ သြား၍ အမွတ္ယမိသည္။ လူတစ္ေယာက္ဟာ ေဒါသျဖစ္တဲ႔ အခါမွာ ပူေလာင္ျခင္း ေဝဒနာကုိ ခံစားရတတ္သည္။ ထုိသုိ႔ ပူေလာင္ျခင္း ေဝဒနာကုိ ခံစားရသည့္ အခ်ိန္တြင္ ထပ္မံၿပီး၊ ဓါတ္ဆီေလာင္း၊ မီးထုိးေပးျခင္းျဖင့္ ပုိမုိႀကီးမားသည့္ ပူေလာင္ျခင္းပင္ ျဖစ္လိမ္႔မည္ ျဖစ္သည္။ ေဒါသျဖစ္သည့္ အခါတုိင္းမွာ လူတုိ႔၏ စိတ္သည္ မခ်မ္းမသာ ျဖစ္ရသည္၊ အခံရခက္ေလသည္။ ထုိသုိ႔ ေဒါသစိတ္ျဖစ္ေပၚသည့္ အခါမွာ ေအးခ်မ္းသည့္ ေရေလာင္းျခင္းျဖင့္ ေဒါသကုိ ၿငိမ္းေစရသည္။ ဥပမာ – ကေလးငယ္ တစ္ေယာက္ဟာ အဖ်ားတက္ၿပီး ဂေယာင္ေခ်ာက္ခ်ား ျဖစ္ေနသည့္ အခါမ်ဳိးတြင္ မိခင္ကုိ ဆဲဆုိေက်ာက္ကန္ ျပဳလုပ္ေနေသာ္လည္း မိခင္သည္ ကေလးငယ္ အေပၚတြင္ ေဒါသမျဖစ္ဘဲ ကေလးငယ္ ေရာဂါေဝဒနာ ေပ်ာက္ကင္း ေစဖုိ႔သာ စိတ္ပူပန္ၿပီး စဥ္းစားေနမိသလုိ၊ ကုိယ့္အေပၚမွာ ေဒါသျဖစ္ေစတဲ႔ အျပဳအမူကုိ လုပ္တဲ႔သူ အေပၚမွာ သူမသိ နားမလည္ရွာတဲ႔ အတြက္ လုပ္ေနတာျဖစ္တယ္၊ သူ႔ကုိ ဘယ္လုိ အကူအညီေပးၿပီး နားလည္ေအာင္ ေျပာဆုိလုိ႔ရမလဲ ဆုိၿပီး ေမတၱာစိတ္ထားျခင္းျဖင့္ ေအးခ်မ္းသည့္ ေရေလာင္းရျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ရွင္းျပခဲ႔သည္။
မိမိမွာမူ ၁၀ႏွစ္ေက်ာ္ ေန႔စဥ္ တရားထုိင္ လာၿပီးခဲ႔ေသာ္လည္း ဦးဂုိအင္ကာ ေျပာခဲ႔သလုိ မိမိအား ေဒါသျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္သူကုိ ေမတၱာစိတ္ ေကာင္းစြာ မပြားႏုိင္ေစေသးကာမူ၊ ဥပကၡာစိတ္ျဖင့္ မတုန္လွဳပ္ဘဲ၊ စိတ္ကုိ တုန္႔ျပန္ျခင္း မရွိဘဲ ထိန္းသိမ္းထား ႏုိင္ေလာက္သည့္ အေျခအေန တြင္ပင္ အလြန္ စိတ္ခ်မ္းသာ ေနၿပီ ျဖစ္သည္။ ဦးဂုိအင္ကာ ေျပာခဲ႔သလုိသာ ေမတၱာစိတ္ ေကာင္းစြာ ထားႏုိင္ပါမူ မည္မွ် စိတ္ခ်မ္းသာ မည္ကုိ ေတြးၾကည့္ႏုိင္ပါသည္။ ထုိသုိ႔ စိတ္မွာ တုန္လွဳပ္ျခင္းမရွိဘဲ၊ တုန္႔ျပန္မွဳ မျပဳဘဲ ျဖစ္လာႏုိင္သည့္ အေလ့အက်င့္မွာလည္း တစ္နာရီ တရားထုိင္စဥ္မွာ ေညာင္းညာ၊ ကုိက္ခဲသည့္ ေဝဒနာကုိ တုန္႔ျပန္ျခင္း မရွိသည့္ စိတ္ျဖင့္ ေန႔စဥ္ ရွဳက်င့္ေနခဲ႔ ေသာေၾကာင့္ စိတ္မွာ နာက်င္သည့္ ေဝဒနာ ျဖစ္ေစမည့္ ကိစၥမွန္သမွ်တုိ႔ကုိ တုန္႔ျပန္ျခင္း မရွိဘဲ ေအးခ်မ္းစြာ ေနတတ္လာျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ထင္ပါသည္။
အကယ္စင္စစ္ ေဒါသျဖစ္သူတုိင္းသည္ စိတ္ဆင္းရဲၾကရသည္။ တရားထုိင္ျခင္းျဖင့္ ေဒါသကုိ ႀကီးထြားေစၿပီးမွ ခက္ခက္ခဲခဲ ထိန္းခ်ဳပ္ရျခင္း မဟုတ္ဘဲ၊ ေဒါသ စျဖစ္ေပၚလာသည္ႏွင့္ ခ်က္ျခင္း သတ္ပစ္လုိက္ႏုိင္ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေဒါသ ျဖစ္ေပၚလာလွ်င္ ျဖစ္ေပၚလာျခင္း စကၠန္႔ပုိင္း အတြင္း ေပ်ာက္သြားရျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ ဤသုိ႔ျဖင့္ တရားထုိင္ျခင္းသည္ ကုိယ္တုိင္ စိတ္ဆင္းရဲျခင္း မျဖစ္ရေအာင္ ေလ့က်င့္ ထိန္းသိမ္း ေနျခင္းျဖစ္သည္။
ဤသည္မွာ တရားထုိင္ျခင္းျဖင့္ ေျပာင္းလည္းလာသည့္ စိတ္ေနသေဘာထားႏွင့္ ေဒါသကုိ အႏုိင္ယူ ႏုိင္ျခင္းျဖင့္ စိတ္ကုိ ခ်မ္းသာေစသည့္ အက်ဳိးတစ္ခု ျဖစ္သည္ကုိ တရားထုိင္ျခင္းျဖင့္ မည္သုိ႔ အက်ဳိးေက်းဇူး ခံစားရပါလဲ ဟု ေမးခဲ႔ၾကသည့္ မိတ္ေဆြမ်ားအား သိေစအပ္ပါသည္။
ေအာင္
No comments:
Post a Comment