၁။ ပညာအားေကာင္း၍ သဒၶါအားနည္းေသာ သူတို႕သည္
စကားမ်ားျခင္းဟူေသာ အမွားကို ေရာက္တတ္ကုန္၏။
၂။ ပညာအားနည္း၍ သဒၶါအားေကာင္းေသာ သူတို႕သည္
က်ဥ္းေျမာင္းသည့္ အယူသန္ျခင္းဟူေသာ အမွားသို႕
ေရာက္တတ္ကုန္၏။
၃။ သင့္ေလ်ာ္လုံေလာက္ေသာ ဘာသာေရးညႊန္ၾကားခ်က္မရရွိဘဲလုံ ့
လ ဝိရိယေကာင္းေသာသူသည္ ေခ်ာ္ခၽြတ္ေသာ အစြန္းမ်ားသို႕(အႏၱ)
သြားျခင္းဟူေသာ အမွားသို႕ ေရာက္တတ္၏။
၄။ တရားေတာ္ကို ၾကားနာဆင္ျခင္ၿပီးေနာက္
လုံေလာက္ေသာျပင္ဆင္မွူမရွိဘဲ ဘာဝနာကို ပြားမ်ား
အားထုတ္ျခင္းသည္ သတိေမ့ေလ်ာ့ျခင္းဟူေသာ ေမွာင္မိုက္ထဲမွာ
မိမိကိုယ္ကို ေပ်ာက္ဆုံးေစျခင္းဟူေသာ အမွားသို႕ ေရာက္တတ္၏။
၅။ တရားေတာ္ကို လက္ေတြ႕အားထုတ္ျခင္းႏွင့္
သင့္ေလ်ာ္လုံေလာက္ေသာ နားလည္ျခင္းမရွိေသာသူသည္
ဘာသာေရး၌ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အထင္ႀကီးျခင္းဟူေသာ အမွားသို႕
ေရာက္တတ္၏။
၆။ စိတ္အား ကိုယ့္အက်ဳိးကို မငဲ့ကြက္ အေထာက္ထားျခင္းႏွင့္
အတိုင္းမရွိေသာ ကရုဏာျဖစ္ျခင္းကို ေလ့က်င့္မထားပါက
တစ္ကိုယ္တည္းအတြက္ လြတ္လပ္ေရးကို ရွာေဖြျခင္းတည္း ဟူေသာ
အမွားသို႕ ေရာက္တတ္၏။
၇။ စိတ္အား မိမိကိုယ္တိုင္၏ ပုဂၢိဳလ္အတၱေဘာ ထင္ရွားမရွိေသာ
သဘာဝကို သိျမင္နားလည္ျခင္းျဖင့္ ဆုံးမသြန္သင္ျခင္း
ျပဳလုပ္မထားပါက ေလာကီေရးရာကို လိုက္စားျခင္း
လမ္းေၾကာင္းတေလွ်ာက္၌ အားလုံးေသာ အျပဳအမူမ်ားကို
လႊြဲဖယ္ေစျခင္းဟူေသာ အမွားသို႕ ေရာက္တတ္၏။
၈။ ေလာကီေရးရာ၌ လိုက္စားတတ္ေသာ အလိုဆႏၵအားလုံးကို
အျမစ္မျဖတ္ႏိုင္ပါက ေလာကီေရးရာ၌ လိုက္စားတတ္ေသာ
အေၾကာင္းရင္းမ်ားျဖင့္ လႊမ္းမိုးခံရန္ မိမိကိုယ္တိုင္ကို ခႊင့္ျပဳျခင္းဟူေသာ
အမွားသို႕ ေရာက္တတ္၏။
၉။ ယုံၾကည္လြယ္ၿပီး မယဥ္ေက်းေသာ ခ်ီးမြမ္းသူမ်ားကို သင္၏
ပတ္ဝန္းက်င္၌ စုရုံးေစရန္ ခႊင့္ျပဳထားျခင္းျဖင့္ ေလာကီေရးရာႏွင့္
ပတ္သတ္ေသာ မာန္မာနျဖင့္ တက္ၾကြလာျခင္းဟူေသာ အမွားသို႕
ေရာက္တတ္၏။
၁၀။ မိမိ၏ မသိမျမင္ႏိုင္ေသာ အတတ္ပညာမ်ားႏွင့္ တန္ခိုးမ်ားကို
ၾကြားဝါျခင္းျဖင့္ ေလာကီေရးရာႏွင့္ ပတ္သတ္ေသာ ကိစၥမ်ားထဲ၌
တတ္ကၽြမ္းျခင္းကို ေမာက္မာစြာ ျပသျခင္းဟူေသာ အမွားထဲသို႕
က်ေရာက္တတ္၏။
ဤဆိုအပ္ခဲ့ၿပီးသည္တို႕ကား ဆယ္ပါးေသာ အမွားတို႕ ျဖစ္ကုန္သည္။
(ေကာက္ႏုတ္ခ်က္။ ။ စင္ၾကယ္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ၊ အရွင္ပညိႏၵာဘိဝံသ။)
အလင္းတမန္
- OneOne KAW
No comments:
Post a Comment