အေရာင္အ၀ါ လင္းထိန္ေနေသာ ေယာဂီမ်ား မ်ားစြာ
ရွိေပလိမ့္မည္။ အဂၢမဟာပ႑ိတမိုးကုတ္ဆရာေတာ္
ဘုရားၾကီးက ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္၀ါကို ၾကည့္၍ လူတစ္
ေယာက္၏ စိတ္ေနသေဘာထားကို သိႏုိင္ေၾကာင္း
ေဟာခဲ့ဖူး၏။
ယင္း ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္၀ါႏွင့္ စပ္၍ ဣႏၵိယေယာဂီ
မ်ား အထူးသျဖင့္ တိဗက္လာမာတန္ခုိးရွင္မ်ားအထူး
အေရးထား ေျပာဆုိၾက၏။ တစ္ဖက္သား၏ စိတ္ကူး
စိတ္ေနသေဘာထားႏွင့္ ေရာဂါအေျခအေနကိုအတိ
အက် ေျပာဆုိႏုိင္သည္ အထိ အေလးေပး ေလ့လာ
ၾကသည္။ ဘုရားရဟႏၲာတုိ႔၏ ကိုယ္ေရာင္သည္သန္႔
စင္ေသာ အ၀ါေရာင္ ျဖစ္သည္ဟု ယံုၾကည္ၾက၏။
ေရးသားၾက၏။ လူတုိင္းတြင္အေရာင္ရွိေၾကာင္းလည္း
ယံုၾကည္ၾကသည္။
ပါဠိစာေပ က်မ္းဂန္တုိ႔၌ ေတြ႔ရသည္မွာကား ျမတ္စြာ
ဘုရားသည္ ပ႒ာန္းက်မ္းၾကီးကို ခုနစ္ရက္ပတ္လံုး
ဆင္ျခင္ သံုးသပ္ေတာ္မူေသာအခါ ေရာင္ျခည္ေတာ္
ေျခာက္ျဖာ ကြန္႔ျမဴးထြက္ေပၚကာထက္ေအာက္ဖီလာ
စၾကာ၀ဠာ အနႏၲ ထုတ္ခ်င္းေပါက္ လင္းထိန္သြား
ေၾကာင္း (ဓမၼသဂၤဏီ အ႒ကထာ၌) ေဖာ္ျပသည္။
(ဟဒယ၀တၳဳမွ ထုတ္လႊတ္ေသာေသြးမ်ား၏အေရာင္
ကိုလိုက္၍လည္း လူ၏စရိုက္စိတ္ေနသေဘာထားကို
ဆံုးျဖတ္ေသာ အရာလည္း ရွိေပေသးသည္။)
ယင္းသို႔ အေရာင္အ၀ါထြက္သည္မွာ စိတ္ၾကည္လင္
သန္႔ရွင္း၍ ႏွလံုးေသြး ၾကည္လင္သန္႔ရွင္း၏။၎စိတ္
ႏွင့္ ဆက္သြယ္ေသာ စိတၱဇရုပ္၊ ဥတုဇရုပ္မ်ားအားလံုး
ၾကည္လင္ သန္႔ရွင္း၏။ အေရာင္ထြက္၏။ တန္ခုိး ဖန္
ဆင္း၍ ျဖစ္သည္မဟုတ္၊ နက္နဲေသာတရားေတာ္မ်ား
ကို ဆင္ျခင္ သံုးသပ္၍ေရာင္ျခည္ေတာ္မ်ား ထြက္ေပၚ
လာရျခင္း ျဖစ္သည္။ ( ဂိလာနသုတ္ သံယုတ္အ႒က
ထာ၌) ရွင္မဟာကႆပသည္ ေဗာဇၩင္တရားကို နာ
ၾကား ႏွလံုးသြင္းရသျဖင့္“ ျမတ္စြာဘုရား တရားေတာ္
သည္ ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္း အမွန္ျဖစ္ေပစြ” ဟုပီတိ
စိတ္ ျဖစ္ရာမွ ႏွလံုးသားဟဒယ၀တၳဳရုပ္မွ စ၍ရုပ္မ်ား
ၾကည္လင္ကာ ေရာဂါ ေပ်ာက္ကင္းေၾကာင္း ဖြင့္ဆုိ
ထားသည္။ တရားကို ဆင္ျခင္ သံုးသပ္ျခင္းသည္
အသားအေရ ၾကည္လင္ လွပျခင္း၊ အေရာင္အ၀ါ
ထြက္ျခင္းမွ်သာမက ေရာဂါမ်ားပင္ ေပ်ာက္ကင္းေစ
ႏိုင္၏။
ဤကား ရုပ္နာမ္တရားတုိ႔၏ ဆက္စပ္ ေက်းဇူးျပဳပံု
ကို သတိျပဳရန္ျဖစ္၏။ ေရွးအခါက ဣိႏၵိယ စိတ္
ပညာရွင္တစ္ဦးက လူတစ္ေယာက္၏ အေရာင္ႏွင့္
စပ္၍ ေလ့လာေရးသားဖူးသည္မွာ လူတြင္ အေရာင္
ရွိ၏။ ထုိအေရာင္ရွိေၾကာင္း ဖမး္ယူ ေထာက္ျပႏိုင္
ေသာ အရာကိုသတိမျပဳၾက၍သာ ျဖစ္သည္။ ေၾကး
မံုမွန္ျပင္၌ လူ၏ အရိပ္ထင္ျခင္းသည္ အေရာင္ပင္
ျဖစ္၏။ ထုိအေရာင္သည္ အဆံုးပိုင္းျခားမရွိေသာ
စၾက၀ဠာတုိ႔၌ ေျပးလႊားေနကာ အျမဲတမ္းရွိ၏။ မိမိ
ႏွင့္တစ္ေပကြာ အရပ္၌ မွန္ေထာင္ၾကည့္လွ်င္ တစ္
ေပကြာ အရပ္၌ မိမိအေရာင္ရွိေၾကာင္း သိႏိုင္၏။
ထို႔အတူေပတစ္ရာ ႏွစ္ရာ အကြာ၊ တစ္မိုင္၊ ႏွစ္မုိင္
အကြာ ေနာက္ဆံုး ဖမ္းယူႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ဆြဲ
အားရွိေသာမွန္သာရွိလွ်င္ အျခား စၾက၀ဠာ တစ္ခု
၌ပင္ မိမိအေရာင္ရွိေနေၾကာင္း သိႏိုင္၏။
တိဗက္ပညာရွင္တို႔ကလည္း ထုိ႔အတူပင္ ထာ၀ရ
တည္ရွိေနသည္ဟု ယူဆၾက၏။ တစ္စကၠန္႔လွ်င္
၁၈၆၀၀၀ ႏႈန္းျဖင့္ ေျပးသြားေၾကာင္း သိပၸံဆရာတုိ႔
ကလည္း အလင္းေရာင္မုိင္ကို အသံုးျပဳၾကသည္။
(ခႏၶာကိုယ္မွ အီသာရစ္ႏွင့္ ေ မာ္လီက်ဳ ရိုက္ခတ္
အားမ်ားအေၾကာင္း ဤေနရာ၌ သိပၸံအျမင္ျဖင့္
ဆက္လက္ သေဘာေပါက္ရန္လည္း ရွိေပေသး
သည္။)
(မူလပဏၰာသ အ႒ကထာ၊ ပါသရာသိသုတ္၌)
ပ႒ာန္းသံုးသပ္စဥ္က ထြက္ေပၚလာေသာ ေရာင္
ျခည္မ်ား ယခုထက္ထိ စၾက၀ဠာအတြင္း ပ်ံ႕ႏွ႔ံ
တည္ရွိေနေၾကာင္း အတိအလင္း ဖြင့္ဆုိထား၏။
(ေဗာဓိ၀ံသအ႒ကထာ၌) လည္း တာ၀တႎသာမွ
ဆင္းေသာအခါ ထြက္ေပၚခဲ့ေသာ တန္ခိုး ျပဋိ
ဟာ အေရာင္မ်ား
သာသနာကြယ္သည့္ ေန႔အထိ တည္ရွိေၾကာင္း
အတိအလင္းပင္ ေရးသား ဖြင့္ဆုိ၏။ အဘိဓမၼာ
သေဘာအားျဖင့္ ဘုတ္အဆက္ဆက္ရုပ္အဆက္
ဆက္ ဆက္လက္ျဖစ္ပြားျခင္းေပတည္း။ဆိုက္ကို
မက္ထရီ စိတ္ပညာဆရာတုိ႔ကမူပံုသ႑ာန္အရိပ္
အေရာင္သာမက ္လူတစ္ေယာက္၏အၾကံအစည္
စိတ္ကူးတုိ႔ပင္လွ်င္ ေပ်ာက္ကြယ္၍မသြား။ ထုိသူ
ႏွင့္ ထိစပ္ရာ မွန္သမွ် ထင္က်န္ေနသည္ဟု ယံု
ၾကည္ၾက၏။ လူတစ္ေယာက္သည္ အခန္းတစ္ခု
၌ ေနသြားလွ်င္ ကမၻာေက်ေသာ္လည္း ထုိသူ၏
အေတြးအရိပ္သ႑ာန္မ်ား ထုိအခန္း၌ အျမဲရွိ၏။
ကမၻာေပၚတြင္ ေရွးေရွးက ထြက္ေပၚခဲ့ေသာ
ေလာကီဘက္၊ ေလာကုတၱရာဘက္၊ စစ္ေရး၊
စီးပြားေရးစသည္ႏွင့္ စပ္၍ ေအာင္ျမင္ခဲ့ၾကဖူးသူ
တုိ႔၏ ပံုသ႑ာန္ အရိပ္အေရာင္ အၾကံအစည္
စသည္တုိ႔ ထာ၀ရပ်ံ႕ႏွ႔ံ တည္႕ရွိေနၾကသည္။
သင္သည္ စိတ္ကို ဗလာျဖစ္ေအာင္ (နီ၀ရဏ
ကင္းစြာ) တည္ျငိမ္ေနေသာအခါ အထူးမၾကိဳးစား
ရဘဲ လုပ္ထံုးေဟာင္းမ်ားႏွင့္ ထိေတြ႕ကာ လွ်ပ္
တစ္ျပက္ အသိဉာဏ္ လင္းလာျပီးလွ်င္ အလုိ ရွိ
ရာဘက္၌ တုိးတက္ ေအာင္ျမင္ႏိုင္သည္ဟု ယံု
ၾကည္ၾက၏။ သာဓကလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးျပၾကသည္။
ပဋိပတ္ လုပ္ငန္းတြင္လည္း ေရွးက ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္
ၾကီးမ်ား သမုတ္သြားေသာ သိမ္၊ သီတင္း သံုးဖူး
ေသာဌာန စသည္တုိ႔၌တရားထုိင္လွ်င္ ပို၍တရား
ရလြယ္သည္ဟု ယံုၾကည္ေသာ ေယာဂီမ်ား၊လက္
ေတြ႔သာဓကမ်ားရွိၾကေလသည္။အသက္ထင္ရွား
ရွိေသာ ရဟႏၲာ အရွင္ျမတ္ၾကီးမ်ားထံ၌ဆည္းကပ္
ရေသာ္ ဆိုဖြယ္မရွိ။
“ဓာတုေသာ၀ ဘိကၡေ၀ သတၱာ သံသႏၵႏၲိ သေမႏၲိ
(ဓာတုသံယုတ္ ပါဠိေတာ္) သတၱ၀ါတုိ႔ အခ်င္းခ်င္း
ဓာတ္သေဘာအားျဖင့္သာ ႏွီးေႏွာ ဆက္သြယ္ေန
ၾကသည္”” ဟူေသာေဒသနာလည္း ဤ၌သာဓက
ပင္တည္း။
ဤကား စိတ္ပညာ၊ သိပၸံပညာတုိ႔ႏွင့္ ဆက္ႏြယ္၍
မေပ်ာက္ပ်က္ေသာ အရိယာ ဓာတ္အားမ်ားႏွင့္ထိ
ေတြ႕ဆက္သြယ္၍ ရႏိုင္ပံုကို သေဘာအျမြက္မွ် ျပ
ျခင္း ျဖစ္ေပ၏။အေရာင္အ၀ါႏွင့္ စပ္၍ အနည္းငယ္
ဆက္လက္ ျပဆုိရေသာ္ တစ္ခ်ိန္က ျမတ္စြာဘုရား
သခင္ ေ၀နာဂပုရ ပုဏၰားရြာၾကီးသုိ႔ ျကြေရာက္စဥ္
ဘုရားရွင္၏ အသားအေရာင္မွ ဇမၺဴရာဇ္ ေရႊစင္ကဲ့
သို႔လည္းေကာင္း ရႊန္းလဲ့၀င္းအိ၍ ေနသည္ကို ဖူး
ေတြ႕ၾကရသည္။ ပုဏၰားမ်ား ရင္သပ္႐ႈေမာ အံ့ၾသ
ေနၾက၏။ ၀စၦေဂါတၳပုဏၰားကမူ ပိုးဖဲကတီၱပါ ႏူးညံ့
ေသာ အိပ္ရာ ေနရာေကာင္းႏွင့္ ေနရ၍သာ ဤမွ်
အသားအေရၾကည္လင္ေတာက္ပသည္ဟု ယူဆ
၍ ႏႈတ္ကလည္း ဖြင့္ျပီး ေမးျမန္းသည္။ ထုိအခါ
ဘုရားရွင္က-“ရဟန္းမ်ားကား ႏူးညံ့ေသာ အိပ္ရာ
ေနရာေကာင္း ရခဲေၾကာင္း၊ ရေသာ္လည္း ရဟန္း
မ်ားႏွင့္မအပ္စပ္ေၾကာင္း”မိန္႔ဆုိျပီးလွ်င္ ရဟန္းတုိ႔
သံုးစြဲေမြ႔ေလ်ာ္ေသာ ျမင့္ျမတ္ေသာ ေနရာသံုးမ်ိဳး
ကိုလည္းရွင္းျပသည္။
ထိုေနရာ (ဥစၥာသယန မဟာသယန) သံုးမ်ိဳးကား
၁။နတ္တုိ႔၏ ျမတ္ေသာေနျခင္း
(စ်ာန္ေလးပါးျဖင့္ ေနျခင္း)၊
၂။ျဗဟၼာတုိ႔၏ ျမတ္ေသာေနျခင္း ( ျဗဟၼ၀ိဟာရ
ေလးပါးျဖင့္ ေနျခင္း)၊
၃။အရိယာတုိ႔၏ ေနျခင္း (သမာပတ္၀င္စား၍ ေန
ျခင္း) တုိ႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ယင္းေနျခင္း သံုးမ်ိဳးတြင္
တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ေန၍ အသားအေရ ၾကည္လင္ကာ
အေရာင္အ၀ါမ်ားထြက္ေၾကာင္း မိန္႔ေတာ္မူလိုရင္း
ျဖစ္၏။ (ထိကအဂုၤတၱိဳရ္၊ ေ၀နာဂပုရသုတ္။)
ယခုအခါ ေယာဂီမ်ားလည္း ဤသို႔ ႐ႈမွတ္ပြားမ်ား
ေနၾကသျဖင့္ စိတ္ၾကည္လင္၍ ရုပ္ၾကည္ကာ
အေရာင္အ၀ါမ်ား ထြက္လာရေပသည္။ ( ဂႏၶာရံု
ဆရာေတာ္အခန္းႏွင့္ ေသကၩေတာင္ ဆရာေတာ္
အခန္း၌လည္း ျပေပအံ့။)
အနာထပိဏ္သူေဌးၾကီး ကုန္ေရာင္း ကုန္၀ယ္သြား
စဥ္ ဘုရားဖူးလိုစိတ္ေဇာျဖင့္ မုိးမလင္းမီထြက္သြား
ရာဗုဒၶါရမၼဏပီတိေၾကာင့္ မိမိ၏ကိုယ္မွ ထြက္ေသာ
အေရာင္ျဖင့္ ညအေမွာင္တြင္ သြားလာ၍ ရေၾကာင္း
လည္းဖတ္နာဖူးၾကေပလိမ့္မည္။
ဘုရားရွင္ကား အေတာင္ရွစ္ဆယ္အထိ ေရာင္ျခည္
မ်ား အျမဲတမ္း ကြန္႔ျမဴးလ်က္ရွိရာ လူတုိ႔ကားတစ္လံ
မွ်ေလာက္သာဟုထင္ၾကရေပသည္။
ဓမၼာစရိယဦးေ႒းလႈိင္
ရဟႏၱာႏွင့္လူပုဂၢဳိလ္ထူးမ်ား
No comments:
Post a Comment