Saturday, March 8, 2014
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဂုိဏ္းလုပ္ငန္းကုိ လုိက္စား၍ ဘုိးေတာ္ မယ္ေတာ္ အမည္ခံသူမ်ားလည္း ရွိသည္။ ထုိပုဂိၢဳလ္ မ်ားသည္ အိႏိၵယမွလာေသာ ဂုိဏ္းက်င့္စဥ္တုိ႔ကုိ ေလ့က်င့္လ်က္ ဘုိးေတာ္ အမည္ခံေန သူမ်ား ျဖစ္သည္။ ထုိဘုိးေတာ္ဆုိသူတုိ႔ကုိ ထြက္ရပ္ေပါက္သူ၊ သိဒၶိေျမာက္သူ၊ လူတုိ႔၏ ဒုကၡကုိ ကယ္တင္ႏုိင္သူ ျဖစ္သည္ဟု ဆုိကာ ကုိးကြယ္သူမ်ားလည္း ဒုႏွင့္ေဒး ရွိသည္။
ျမန္မာႏုိ္င္ငံတြင္ ဘုိးေတာ္အျဖစ္ျဖင့္ နာမည္ႀကီးသြားသူမ်ားလည္း ရွိသည္။ ဘုိးဘုိးေအာင္၊ ဘုိးမင္းေခါင္၊ ရွင္အဇၨေဂါဏ၊ ဗားမဲ့ဘုန္းႀကီး၊ ရက္ကန္းစင္ေတာင္စေသာ ပုဂိၢဳလ္တုိ႔ ျဖစ္သည္။
ယေန႔ေခတ္တြင္လည္း ျမန္မာႏုိ္င္ငံ၌ ဘုိးေတာ္ႏွင့္ ဘုိးေတာ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေနေသာ ဂုိဏ္းဆရာမ်ား ဆက္လက္ ေပၚေပါက္ေနသည္။ မိမိိကုိယ္ကုိ ဘုိးေတာ္အမည္ခံသူလည္း ရွိသည္။ ဘုိးေတာ္္အမည္ မခံေသာ္လည္း ဘုိးေတာ္အလုပ္ျဖစ္ေသာ ဂုိဏ္းလုပ္ငန္းကုိ ဆရာတစ္ဆူ လုပ္ေနသူတုိ႔လည္း ရွိသည္။
ဂုိဏ္းဆရာဆုိသူ အခ်ိဳ႕တုိ႔သည္ ဘုိးေတာ္၊ ဘြားေတာ္၊ မယ္ေတာ္၊ ဆာဒူး၊ သူရႆတီ၊ ေဒ၀ီ ၂၁-ပါး၊ အတြင္း ၃၇-မင္း၊ အျပင္ ၃၇-မင္း၊ ေပါက္ဆရာ၊ ေစဆရာ အမ်ိဳးမ်ိဳးကုိ ကုိးကြယ္ ေနၾကသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ဗုဒၶဘာသာႏုိင္ငံ ျဖစ္သည္။ သုိ႔ျဖစ္၍ ဂုိဏ္းဆရာ အခ်ိဳ႕တုိ႔သည္ ဗုဒၶဘာသာ အရိပ္ကုိ ခုိလႈံ၍ ဂုိဏ္းလုပ္ငန္းကုိ ျပဳလုပ္ၾကသည္။ ဗုဒၶ၏ ဓမၼေဒသနာတုိ႔ကုိ သိဒိၶေပါက္ လုပ္ငန္းထဲသုိ႔ သြတ္သြင္း၍ အသုံးခ်ၾကသည္။ ျဖဴစင္ေသာ ဗုဒၶဘာသာကုိ ညစ္ႏြမ္းေအာင္ အေရာင္လႊမ္းေပးေနၾကသည္။
ဂုိဏ္းဆရာအမည္ခံ ဘုိးေတာ္အခ်ိဳ႕တုိ႔သည္ ဓာတ္က်သည္ဟုဆုိကာ ဓာတ္ဘုရားမ်ားကုိ တည္ထား ၾကသည္။ ဘုရားဘြဲ႕ေတာ္ကုိလည္း သိဒိၶေ၀ါဟာရ ပါေအာင္ မွည့္ေခၚၾကသည္။ ေစ၊ ေအာင္၊ ကပ္ေက်ာ္ စေသာ ေ၀ါဟာရတုိ႔ျဖင့္ ေခၚဆုိၾကသည္။
ဂုိဏ္းဆရာ အခ်ိဳ႕တုိ႔သည္ ဗုဒၶဘာသာ ပရိယတ္၊ ပဋိပတ္ လုပ္ငန္းႏွင့္ မပတ္သက္ေသာ အလုပ္မ်ားကုိ သာသနာျပဳ လုပ္ငန္းႀကီးသဖြယ္ ေရးႀကီးခြင္က်ယ္ ေၾကြးေၾကာ္ေအာ္ဟစ္လ်က္ ႏုိင္ငံတုန္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေနၾကကုန္၏။ သာ၀ကဂုိ္ဏ္း၀င္ဟု ဆုိေသာ ေနာက္လုိက္ ေနာက္ပါတုိ႔လည္း အင္အားထုထယ္ႏွင့္ ရွိေနၿပီ။
- အေတြးအေခၚ ခ်ည့္နဲ႔ေသာ ေခတ္ပညာတတ္မ်ား ၊
- ဆင္ျခင္ဥာဏ္ အားနည္းေသာ စီးပြားဓနရွင္မ်ား၊
- အသိပညာ ႏုန႔္နဲ႔ေသာ လူၿပိန္းမ်ား၊
- စိတ္ကူးယဥ္ဘ၀ကုိ ေမွ်ာ္လင့္ေသာ ေလာဘရွင္မ်ား-
စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးအစား စုံလွေပသည္။
အရွင္ဧသိက
No comments:
Post a Comment